چند روز با زنان کارزار

چند روز با زنان کارزار[1]

صبح فردای هشت مارس است. راهپیمایی پرقدرت و سرزندۀ بروکسل و جشن و کنسرتی پر از جنب و جوش نقطه پایان حرکت سه روزه کارزار زنان بود. ولی شور و شوق همچنان ادامه دارد. تلفن های همراه یک لحظه زمین گذاشته نمی شود، بچه ها گزارش می فرستند، پیام و گزارش می گیرند، به هم نشان می دهند... صدای گپ و خنده بلند است. 

.....

کمتر پیش می آید که فعالین چپ و انقلابی در صفوف اپوزیسیون جمهوری اسلامی را اینچنین همبسته در کنار هم، برای مبارزه ای مشترک و در کنار مردمی که خواهان تغییرند، ببینیم. ولی در این چند روز، شاهد همراهی و تلاش متحدانه زنانی بودیم که اهمیت مبارزه مشخص  برای رهایی زنان را می دانند..... 

ستم مشترک همیشه بندهای مشترک هم می بافد، ولی این امکان فعالیت مشترک بین زنان رادیکال و انقلابی با نقطه نظرات مختلف را بیش از هر چیز مدیون چهل سال مبارزه بی وقفه زنان در ایران هستیم. مبارزه ای که با اعتراضات و راهپیمایی تاریخی زنان در 17 اسفند 1357 علیه فرمان حجاب اجباری خمینی آغاز شد، در کوچه و خانه و مدرسه، در دادگاه و در زندان ادامه یافت؛ گاهی پر صدا بود و گاهی آرام، گاهی فردی بود و گاهی جمعی، ولی هیچگاه، حتی در تاریک ترین لحظات حاکمیت این رژیم خونخوار قطع نشد.....

برای مطالعه ادامه این گزارش روی نام مطلب در ستون سمت راست کلیک کنید