این زخم باز بی مرهم

سی و یک سال از کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان شوم 1367 می گذرد. کشتاری که نقطه اوج یک دهه شکنجه و

 تجاوز و اعدام در زندان های جمهوری اسلامی بود. سرمایه و واپس گرایی و استبداد از خون مبارزان دست از جان شسته، سیراب شد و جان گرفت. پایه های این رنج و نکبت 40 ساله بر جنایاتی این چنین استوار شده است.

برای مطالعه متن کامل روی نام مطلب در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید

در قتلگاه مذاکره

درز کردن خبر مذاکرات جمهوری اسلامی و چهار تشکل کردستان ایران (حزب دمکرات کُردستان ایران، حزب دمکرات کردستان، سازمان زحمتکشان کُردستان و سازمان انقلابی زحمتکشان کُردستان ایران) موجی از ناخرسندی و نفرت را برانگیخته است. هر چهار حزب جزیی از جریان بورژوا ناسیونالیسم کرد هستند که طی سال های اخیر برای پیشبرد منافع و اهداف خود به سیاست های قدرت های جهانی و مشخصا آمریکا دل بسته اند. برگزاری مذاکره اخیر، ابتکار یک نهاد غیرحکومتی NGO نروژی با نام مخفف «نورف» (مرکز نروژی برای خاتمه بخشیدن به درگیری ها) بوده و اوضاع خاورمیانه و منافع و روابط دولت های اروپایی و به طور کلی غرب را در مناسباتش با جمهوری اسلامی مد نظر داشته است. این نهاد نروژی که توسط وزارت امور خارجه آن کشور حمایت مالی می شود معمولا نقش دلال دولت های اروپایی را در چنین بند و بست هایی بازی می کند.

برای مطالعه متن کامل روی نام مقاله در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید