tag:blogger.com,1999:blog-27618450032653891052024-03-14T02:28:01.875-07:00REVoluTION AVe.REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.comBlogger44125tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-44381228838534733452022-01-23T08:17:00.011-08:002022-01-27T10:32:28.507-08:00به یاد رفیقی که چهل سال است گمنام مانده است<p style="text-align: right;"> </p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhVfqeF1NSm6sJr0pbtVwx35NEyL9T2m1R59TuhRwIVfAMwdn-wRLQjkBVTQOxWDfxSOqDmV7isx3UDgD6ERFVUwG_BPMpM4UnoErzRCdK0JA-XaIz7prBWEVXDQFlHk0wwHhOAuDZNW0UWaA8AT7p_5iq038OYENpaCcmPSvj1x9nmIdKvT3Ur6mPmFw=s147" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="147" data-original-width="84" height="147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhVfqeF1NSm6sJr0pbtVwx35NEyL9T2m1R59TuhRwIVfAMwdn-wRLQjkBVTQOxWDfxSOqDmV7isx3UDgD6ERFVUwG_BPMpM4UnoErzRCdK0JA-XaIz7prBWEVXDQFlHk0wwHhOAuDZNW0UWaA8AT7p_5iq038OYENpaCcmPSvj1x9nmIdKvT3Ur6mPmFw" width="84" /></a></div><p></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در روزهای بهمن، هجوم خاطره ها بر نسل ما آغاز
می شود. باید هم چنین باشد. چرا که آن خاطرات، با آتش شور و فلز شعور در ذهن
ما حک شد و از جوهر خون، رنگ گرفت. در روزهایی که ده ها سال را در خود فشرده داشت،
ظرفیت ها و توانایی های یک نسل یکباره شکفته شد. در ذهن انقلابیونی که از آن دوره
باقی مانده اند و تن به فراموشی خودخواسته نسپرده اند، رویدادهای دوران </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٧</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> و نقش انسان های
تاثیرگذار در آن به روشنی ثبت شده است. چه آنان که پیشاهنگ و راهنمای نبرد طبقاتی
بودند و چه توده های فرودست و ستمدیده ای که تاریخ را ساختند. اما سوای رهبران و
چهره های شاخص جنبش کمونیستی و انقلابی که رفتند و نام شان در ذهن ها باقی مانده
است، انقلابیون جوان و گمنام کم نبودند. همان ها که شنا کنان در رود خروشان انقلاب،
تجربه می آموختند و برای رسیدن به دنیایی نوین و متفاوت تلاش می کردند. محمد موسوی
یکی از آن ها بود.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بعد از ظهر یکی از روزهای پایانی دی ماه </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٧</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> در صحن دانشگاه
تهران: جمع های بزرگ و کوچک (زن و مرد، کارگر و دانشجو و کارمند، معلم و پرستار)
درگیر بحث و تبادل نظر و مشاجره سیاسی بودند. بسیاری برای نخستین بار در عمرشان
بود که درگیر بحث سیاسی می شدند. آمده بودند تا از دل این بحث و جدل ها به اهداف و
منافع و مواضع متفاوت گروه ها و شخصیت هایی که همه فریاد مرگ بر شاه سر می دادند
پی ببرند. در محوطه مقابل دانشکده هنرهای زیبا، سیصد نفری روی زمین نشسته بودند.
هرکس قصد سخنرانی داشت وقت می گرفت و نوبت که به او می رسید از جایش برمی خاست و
بحثش را شروع می کرد. بعد از صحبت چند نفر، جوانی عینکی که کلاهش را تا روی عینک
پایین کشیده بود و گوش هایش را هم پوشانده بود بلند شد و علیه شعار «ارتش برادر
ماست» سخنرانی کرد. تاکیدش روی نهادهای سرکوبگر و ضرورت در هم شکستن آن ها برای به
پیروزی رساندن انقلاب بود. او مشخصا تبلیغات عوامفریبانه شخصیت ها و نیروهای
لیبرال و سازشکار مذهبی و غیرمذهبی در مورد ارتش شاهنشاهی را افشا می کرد. هنوز ده
دقیقه ای نگذشته بود که گله ای از حزب الهی ها با فشار روی جمعیت ریختند. فریاد می
زدند «بحث بعد از مرگ شاه». جمعیت هم شاید با توهم «حفظ وحدت» مظلومانه تن به این
یورش داد و بحث به هم خورد. اما چقدر صدا و حالت و رفتار آن جوان سخنران برایم
آشنا بود. یک مرتبه در ذهنم جرقه ای زده شد: این محمد است! دیدم که می خواهد به
سرعت از بین جمعیت عبور کند و از صحنه دور شود. من هم دنبالش رفتم؛ در پیاده رو
بیرون دانشگاه خود را به او رساندم و صدایش کردم. برگشت. چند ثانیه بهت زده نگاهم
کرد و ناگهان مرا شناخت. روبوسی کردیم و برای روز بعد در مقابل ساختمان یکی از
دانشکده ها قرار گذاشتیم.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">محمد را از دبیرستان می شناختم. کودکی اش در
محله چهار صد دستگاه گذشته بود و شاید به همین علت به فوتبالیستی قهار تبدیل شده
بود. خوش رو و با معرفت و جدی بود. آمیخته ای از شجاعت و آرامش و متانت. هیچ وقت
با هم در یک کلاس نبودیم ولی همدوره بودیم و از طریق یک دوست مشترک، سه سال ارتباط
نزدیک داشتیم. در جمع کوچک مان، ضد رژیم بحث می کردیم. الگوی مان چه گوارا و چریک
های فدایی بودند. در یکی از نشست و برخاست های خارج از مدرسه، محمد نسخه ای از
مقاله گورکی در وصف لنین را که به شکل جزوه ای کوچک چاپ شده بود و رنگ و بوی جزوات
قبل از کودتای </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٣٣٢</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> را داشت در اختیارم گذاشت. یادم می آید یک بار محمد با
توجه به حضور تعداد زیادی از فرزندان مقامات بالای رژیم شاهنشاهی در دبیرستان ما،
ایده گروگان گرفتن یکی از این ها به هدف آزادی زندانیان سیاسی را مطرح کرد. آمادگی
مقاومت زیر شکنجه از دیگر موضوعاتی بود که محمد در جمع کوچک مان مطرح می کرد. آبان
ماه سال </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٣٥١</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> که برای اولین بار مدیریت مدرسه (شاید به دستور دستگاه امنیتی) به فکر تزیین
راهرو ساختمان های مختلف به مناسبت تولد شاه افتاد و به کمک معدود دانش آموزان
بادمجان دور قاب چین این کار را انجام داد، محمد و سه چهار نفر دیگر از همکلاسی
هایش نقشه ریختند و صبح زود با فندک این تزیینات را به آتش کشیدند. ناظم برای
اینکه کار بیخ پیدا نکند و پای ماموران ساواک به مدرسه باز نشود ترجیح داد به تک
تک کلاس ها سر بزند و اعلام کند که آتش سوزی در نتیجه اتصال سیم برق رخ داده است.
سال بعد، محمد بعد از اتمام دوره دبیرستان برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اولین چیزی که در اولین قرارمان از هم پرسیدیم این
بود که در این چند سال چکار می کردی؟ محمد گفت اول رفتم انگلیس و بعد از دو سال،
آمریکا. ماه های اول اقامتم در انگلیس به هیپی گری و علف کشیدن گذشت. بعد دنبال
گروه های سیاسی گشتم و به ترتسکیسم گرایش پیدا کردم. ولی در آمریکا، گرایشم تغییر
کرد. تو چکار می کردی؟ به او گفتم که در کنفدراسیون فعال بودم. فورا پرسید: کدام
کنفدراسیون؟ و جواب شنید: کنفدراسیون احیاء. یکمرتبه پرید و مرا بغل کرد. فهمیدیم
که همفکر و هم تشکیلات هستیم.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">محمد قرار بعدی را برای چند روز بعد در میدان
انقلاب فعلی گذاشت. گفت که با یکی دیگر از رفقا می آید، چون قرار است یک راهپیمایی
کارگری در خیابان آیزنهاور به سمت میدان آزادی برگزار شود. گفت باندرولی که درست
کرده ایم را می آوریم و چند تا شعار هم می دهیم تا جا بیفتد. تظاهرات نسبتا بزرگ و
پر شوری بود که در آن هم کارگران شرکت داشتند و هم دانشجویان چپ. شعار روی پارچه
نوشته ای که رفیق دیگرمان (بیژن فتاحی) با خود آورد این بود: کارگر، دهقان، دانشجو
پیروز است! </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دیدار بعدی با محمد، چند روز بعد از قیام </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٢٢</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> بهمن بود؛ در صحن
دانشگاه پلی تکنیک؛ همراه با جمعی از همشاگردی ها و هم دوره ای های دبیرستان که
حالا هر یک دنبال گرایش و سازمان خود بود. چریک و خط </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٣</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> و مجاهد. بعد از این دیدار، محمد را برای چندین
ماه ندیدم. دیگر سر و کله اش در مجامع دانشجویی و کارگری پیدا نمی شد. تا اینکه
بالاخره اواسط تابستان </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٨</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> او را اتفاقی در خیابان دیدم. گوشه ای نشستیم و صحبت
کردیم. روحیه اش خوب نبود. به این باور رسیده بود که رهبری اتحادیه کمونیست ها
سالیان سال را بیهوده در خارج از کشور گذرانده و برای سازماندهی در ایران تلاش جدی
نکرده و در این مورد هیچ انتقاد واقعی هم از خودش نکرده است. محمد، رهبری را فرصت
طلب می دانست و تصمیم گرفته بود دیگر با اتحادیه کمونیستها کار نکند. تلاش من برای
قانع کردنش به ماندن و مبارزه کردن از درون با اشکالاتی که به نظرش می رسد به جایی
نرسید. دوباره از او بی خبر ماندم تا یک سال بعد. باز هم به تشکیلات پیوسته بود.
به گفته خودش: «نزدیک بود منفعل و نابود شوم که به خودم آمدم و برگشتم.» در مورد
اینکه در چه بخشی فعالیت می کند حرفی نمی زد ولی روشن بود که به شدت مخفیکاری را
رعایت می کند و در جمع های علنی پیدایش نمی شود.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اواخر سال </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٩</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> بود که من در تماس
تشکیلاتی با رفیق فرید سریع القلم قرار گرفتم. با او معمولا در مورد مسائل و
معضلات انتشاراتی صحبت می کردم و فرید تلاش می کرد تجارب مختلفش در این زمینه را
به من منتقل کند. یکی از این تجارب به نحوه چاپ کتابی برمی گشت که اتحادیه کمونیستها<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>حدود یک سال قبل از آن (دی ماه </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٨</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">) تحت عنوان «معرفی
قریب به </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٨٠٠٠</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> نفر از اعضای ساواک» منتشر کرده بود. به علت حساسیت های رژیم تازه به قدرت
رسیده اسلامی نسبت به این موضوع، که از جمله به وجود اسامی برخی از آخوندهای صاحب
مقام و منصب و نیز شماری از مقامات رده میانی جمهوری اسلامی در این لیست برمی گشت،
رهبری اتحادیه کمونیستها تصمیم گرفت این لیست بدست آمده در چند روزه قیام بهمن را
با رعایت کامل اصول مخفیکاری چاپ کند. فرید تعریف می کرد که یک تیم سه نفره، این
کتاب را در چاپخانه ای مجهز که کلیدش را داشتیم شبانه (از نیمه شب تا چهار صبح) به
مدت دو تا سه ماه چاپ کردند. هر روز صبح زود، در پایان کار، ماشین ها شسته و پلیت
ها مخفی می شد. آنچه چاپ شده بود را جاسازی و مخفیانه به مکانی دیگر منتقل می کردند.
فرید از سازماندهی خوب و نظم و انضباط مثال زدنی تیم انتشار کتاب می گفت؛ طوری که
صاحب چاپخانه و کارمندان و کارگرانش هیچ نشانه و اثری از این فعالیت شبانه ندیدند و
به هیچ چیز شک نکردند. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">سال پر التهاب </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٣٦٠</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> فرارسید. درگیری های
خونین خیابانی آغاز شد. بعد از سی خرداد، نیروهای امنیتی و پلیسی جمهوری اسلامی بر
اساس نقشه ای از پیش طراحی شده به کل اپوزیسیون و در درجه اول مجاهدین و نیروهای
کمونیست و چپ انقلابی یورش بردند. هدف شان یک نسل کشی آشکار به قصد تعیین تکلیف
نهایی بود. از اواخر تابستان </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٦٠</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">، خیلی از نیروهای هوادار تشکیلات های مختلف بی برنامه و بی
تشکل، سرگردان و بهت زده دور خود می چرخیدند و گویی نوبت خویش را انتظار می کشیدند
برای به دام افتادن و دستگیر شدن. در میانه این اوضاع، به طور اتفاقی با جمعی از
دوستان چپ هم مدرسه ای از طیف های گوناگون آشنا شدم که شاید به عنوان پوشش، کسب و
کاری (یا دقیق تر بگویم پاتوقی) را برای گرد هم آمدن راه انداخته بودند. من هم
مرتب به آنجا سر می زدم. می نشستیم و اخبار را رد و بدل می کردیم و در مورد اینکه
چه باید کرد و چه می توان کرد بحث می کردیم. تا اینکه یک روز محمد به آنجا سر زد.
خبر داد که ازدواج کرده و دیگر پیش والدینش زندگی نمی کند. صحبت از کار و زندگی اش
که شد، گفت که الان مدت هاست در چاپخانه پدرش کار می کند و تقریبا بیشتر کارهای
اداری به عهده اوست و البته با کار چاپ همیشه آشنا بوده. بلافاصله حرف های فرید
سریع القلم را به یاد آوردم. تقریبا مطمئن بودم که آن تجربه در چاپخانه پدر محمد
گذشته و محمد هم یکی از اعضا آن تیم منضبط و متعهد مخفی است. در پاییز </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٦٠</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> محمد چند بار دیگر
به پاتوق سر زد که یک بار آن، درست بعد از عملیات پر سر و صدای </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٨</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> آبان سربداران در
جاده هراز و سپس شکست هجوم نیروهای مسلح رژیم به کمپ های رفقای مان در جنگل (</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٢٢</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> آبان) بود. محمد سر
از پا نمی شناخت و شروع کرد به نهیب زدن به بچه های چپ دیگری که در پاتوق جمع شده
بودند: اینجا نشستید چکار؟ اگر سازمان های شما کاری نمی کنند و خودتان هم نمی
دانید چکار باید کرد، بلند شوید بروید جنگل! از الکی دستگیر شدن که بهتر است. وقتی
هم که داشت می رفت مرا کنار کشید و گفت که برای بچه ها دارم یکسری کمک ها جمع می
کنم. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اول صبح یکی از روزهای ماه آذر بود که زن جوانی
با صورت رنگ پریده به محل پاتوق آمد. اسمم را پرسید و گفت همسر محمد هستم. از
دیروز صبح که از منزل خارج شد و قرار بود سر کار برود دیگر از او خبری نداریم.
گفتم شک نکنید که دستگیر شده. یکی از افراد فامیل را بفرستید اوین و ببینید جواب
می دهند که آنجا هست یا نه؟ ولی حتما بعد خبرش را به ما هم بدهید. با خودم فکر
کردم شاید محمد احتمال می داده که دستگیر شود و برای اینکه ما زود خبردار شویم
نشانی پاتوق و اسم مرا برای روز مبادا به همسرش گفته است. چند روز بعد، خانواده اش
دیگر مطمئن شدند که او دستگیر شده و در اوین است. اما از علت دستگیرش به آن ها هیچ
چیز نگفته بودند. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">سال </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٣٦٦</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> بود که در اروپا همسر بیژن فتاحی را دیدم. بیژن
هم در جزء دستگیر شدگان اتحادیه کمونیستهای ایران در ضربه بزرگ سال </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">١٣٦١</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> بود و همراه </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">شماری</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> از رهبران و اعضا و
هواداران سازمان ما در آمل اعدام شد. بعد از گذشت پنج سال از دستگیری محمد، هیچ
خبری از او نداشتم. فکر می کردم همچنان در زندان است. متوجه شدم که هیچکدام از
رفقای ما که بعد از ضربات آن سال ها به خارج از کشور آمده بودند، اصلا محمد را نمی
شناسند. طبیعی هم بود؛ چون او تقریبا بعد از قیام بهمن </span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-theme-font: minor-bidi; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-theme-font: minor-bidi;">٥٧</span><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> در ارتباط با بخش
های مخفی تشکیلات قرار گرفته بود و احتمالا جز سه چهار نفر با او ارتباط روتین
تشکیلاتی نداشتند که بیژن یکی از آن ها بود. از همسر بیژن پرسیدم محمد را که از
دوران کنفدراسیون در آمریکا رفیق نزدیک بیژن بود یادت هست؟ او هم دستگیر شده بود؛
نمی دانی چه بر سرش آمد؟ جواب داد: او هم اعدام شد. گفتم: مطمئنی؟ گفت: مطمئنم.
نمی دانم چرا باور نکردم. شاید نمی خواستم. در همه این سال ها، از هر رفیقی (چه آن
ها که چند سالی اسیر جلادان جمهوری اسلامی بودند و چه آن ها که به دام نیفتادند)
در مورد محمد موسوی سوال کردم. هیچکس او را نمی شناخت. چند سال پیش در تماس با یکی
از دوستان دوران دبیرستان قرار گرفتم. صحبت از بچه های آن دوره به میان آمد و او
با حسرت گفت: محمد را هم که این فاشیست های اسلامی سر به نیست کردند. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">چهار دهه از شنیدن خبر دستگیری محمد می گذرد. در
طول این مدت هر بار خواستم به یادش چیزی بنویسم منصرف شدم. گفتم شاید هنوز زنده
باشد و در ایران زندگی کند. گفتم شاید نوشتن از او باعث شود که دوباره به دردسر
بیفتد. حالا اما از محمد موسوی می نویسم تا شما هم او را بشناسید. شاید هم کسانی
باشند که بتوانند تصویری دقیق تر و روشن تر از این مبارز کمونیست گمنام ترسیم
کنند. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span face=""Arial",sans-serif" lang="FA" style="mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p> </o:p></span></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-85337254529379701662021-10-24T06:55:00.001-07:002021-10-24T06:55:58.145-07:00بررسی نگرش، رویکرد و روش حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) در گذر زمان<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: "B Nazanin"; font-size: 12pt;">آنچه می خوانید نکات اصلی بررسی و جمعبندی نقادانه از خط
ایدئولوژیک و سیاسی و عملی حاکم بر حزب کمونیست ایران (م ل م) است. این جمعبندی
نتیجه و سنتز بحث و جدل هایی است که جمعی از جداشدگان از این تشکیلات طی یک دوره
فشرده به پیش بردند. تا آنجا که امکان داشت مهمترین اسناد حکا م ل م را جمع آوری و
مطالعه کردیم. تلاش مان این بود که تحلیل ها و نقدها را با ارائه نمونه از نوشته
هایی مستند کنیم که انتشار بیرونی داشته و برای همگان قابل دسترسی است. تذکر این
نکته لازم است که لینک اینترنتی اسناد در پانویس هر صفحه در شهریور ماه ١٤٠٠
استخراج شده و در آن تاریخ، قابل دسترس بوده است. </span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: "B Nazanin"; font-size: 16px; text-align: justify;">یک تاکید ضروری. با توجه به اینکه حکا م ل م از چند سال پیش مدعی انجام یک گسست کیفی از «التقاط» موجود در اندیشه و عمل گذشته خود شده و بر این پایه، اسناد جدیدی را در زمینه دورنما و اهداف و استراتژی اش انتشار داده قاعدتا ما نیز می بایست نقد خود را بر همین ها متمرکز می کردیم. اما با توجه به دیرپایی نگرش، رویکرد و روش های حاکم بر حکا م ل م، نمی شد به سادگی از کنار ادعای «گسست از التقاط» عبور کرد. محک زدن این ادعا، مرور حیات سی و چند ساله این جریان را در تئوری و پراتیک و از خلال اسناد اصلی و تعیین کننده اتحادیه کمونیست های ایران (سربداران) و سپس حکا م ل م الزامی می کرد. برای سهولت کار، این تاریخچه را به چند مرحله (با شرایط و تضادهای متمایز) تقسیم کردیم و کوشیدیم مهمترین موضوعات و گویاترین اسناد تشکیلات در هر مرحله را بررسی کنیم</span><span style="font-family: "B Nazanin"; font-size: 12pt;">.</span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 200%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: "B Nazanin"; font-size: 12pt;">جمعی از جداشدگان از حکا م ل م ـ شهریور </span><span style="font-family: "B Nazanin"; font-size: 16px;">١٤٠٠</span></p>
<p style="text-align: right;"><span style="background-color: #fcff01;">برای مطالعه متن کامل روی نام جزوه در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-41737225770332801092021-09-27T03:50:00.010-07:002021-09-28T04:55:35.202-07:00از ناشناخته های ساختار دولت تا ناشنیده های مبارزات طبقاتی در چین امروز - بلاگ چوانگ<p style="text-align: right;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqHDIu25b59bNF5bVFrsL18n8mOwfs8PRlMGqUfEkU7pB4nYNxJMbrFg_pYoPx5Wcy1dY1tJVeU1KPkiv7wmF8t0tTVRuKHFoZ3AoHXWuevZggSK_pQ45YDSLEHSRqkPp3qxQzMZv6uPq/s1181/CHINAPetizioni.jpg" style="clear: right; display: inline; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="684" data-original-width="1181" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHqHDIu25b59bNF5bVFrsL18n8mOwfs8PRlMGqUfEkU7pB4nYNxJMbrFg_pYoPx5Wcy1dY1tJVeU1KPkiv7wmF8t0tTVRuKHFoZ3AoHXWuevZggSK_pQ45YDSLEHSRqkPp3qxQzMZv6uPq/w379-h219/CHINAPetizioni.jpg" width="379" /></a></p><p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 12.0pt; mso-outline-level: 1; text-align: right;"><span style="font-size: medium;"><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">وضعیت طاعونی؛</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA" style="font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دولت
طاعون</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="mso-outline-level: 1; text-align: right;"><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: medium; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">گزیده
ای از گفت و گوی آمیندا اسمیت و فابیو لانتسا با یکی از گردانندگان بلاگ چوانگ</span><sup><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-font-kerning: 18.0pt;"><span style="font-size: medium;">* </span><o:p style="font-size: 16pt;"></o:p></span></sup></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">از </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مجله بروکلین ریل ـ ١٠
سپتامبر ٢٠٢١</span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><i><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در این شماره مجله بروکلین ریل، متن مصاحبه
آمیندا اسمیت و فابیو لانتسا در مورد اولین کتاب منتشره توسط بلاگ چوانگ با یکی
از گردانندگان این رسانه اینترنتی منتشر شده است</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این کتاب </span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">همه گیری اجتماعی و سایر مطالب درباره جنگ
طبقاتی میکروبیولوژیک در چین</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نام دارد</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span></i><i><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در معرفی مصاحبه کنندگان باید بگویم که آمیندا
اسمیت استادیار</span></i><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><i><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span></i><i><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در دانشگاه ایالتی میشیگان است و فابیو لانتسا استاد رشته
تاریخ معاصر چین در دانشگاه آریزونا</span></i><i><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span></i></p><p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span dir="RTL" face=""Arial",sans-serif" lang="AR-SA" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: W_nazanin; font-size: 21.3333px;">*</span> سایت انگلیسی زبان «چوانگ» توسط گروهی از فعالان چپ رادیکال چین منتشر می شود. واژه هیروگلیفی </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>«</span><span dir="RTL" face=""Arial",sans-serif" lang="AR-SA" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">چوانگ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>» </span><span face=""Microsoft JhengHei",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-language: EN-US;">闯</span><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><span dir="RTL" face=""Arial",sans-serif" lang="AR-SA" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">که تصویر خلاصه شده
گذر چارنعل اسبی از دروازه است، به معنی از بند رستن، سد شکستن و رهایی است.
گردانندگان سایت در توضیح فعالیت های خود نوشته اند «چوانگ مجله ای برای تحلیل از
تحولات جاری سرمایه داری در چین، ریشه های آن و قیام هایی که زیر منگنه این نظام
برپا می شود، منتشر خواهد کرد. به علاوه، چوانگ از طریق مقالات وبلاگی کوتاه و
فوری به ثبت مستند و جزء به جزء تحولات روز می پردازد. انتشار مطالب ترجمه شده،
گزارشات و اظهار نظراتی که به خبرهای چین مربوط می شود و مورد علاقه جویندگان
رهایی از بند کشتارگاه سرمایه داری است نیز در دستور کار ما قرار دارد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL" face=""Arial",sans-serif" lang="AR-SA" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>»</span><span face=""Calibri",sans-serif" lang="EN-US" style="font-size: 11pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ<!--[endif]--></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پرسش</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حزب کمونیست چین و نیز رسانه های غربی، تصویر
عمومی یکسانی از مواجهه چین با پاندمی ارائه می کنند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تبلیغ شان این است که چین به علت قدرت بسیار،
خصلت اقتدارگرایانه یا حتی تمامیت خواهانه دولت و مداخله عمیقش در تمامی جنبه های
زندگی اجتماعی بود که توانست پاسخ موفقیت آمیزی به پاندمی بدهد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">آن ها با معرفی این خصوصیات
به عنوان علت موفقیت چین، در واقع این مدل پاسخگویی را برای آمریکا یا اروپا، غیر
قابل اجرا و یا نامطلوب معرفی می کنند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پاسخ</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شاید بشود اسم مستعار این نوع تبیین را </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اسطوره قدرت فراگیر توتالیتر</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">گذاشت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما باید به یاد داشته باشیم
که این صرفا نهادهای رسمی دولت </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">/ </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حزب چین نیستند که برای حفظ منافع شان چنین
تبلیغ می کنند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">رسانه
های غرب همین کار را حتی پیگیرانه تر<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>انجام می دهند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مثلا
به پاسخ های حاضر و آماده در اینترنت نگاه کنید که به شیوه فیلم های تخیلی آینده
گرا، تصویری تاریک از چین امروز ارائه می کنند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دائما گزارش می دهند که تک تک اهالی چین به یک
سیستم </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">امتیاز
و اعتبار اجتماعی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">وصلند
که برایشان تعیین می کند چه انتخاب هایی در زندگی داشته باشند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یا فن آوری تشخیص هویت از روی
چهره را در تمامی شهرهای بزرگ بکار گرفته اند طوری که به شکل اتوماتیک برای انجام
هر خلاف کوچکی جریمه می شوید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یا طبق برنامه ریزی حکومت قرار است صدها هزار
نفر از شهروندان چینی را به کشورهای دوردست آفریقا کوچ دهند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">هیچیک از این ها واقعیت ندارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما دائما اذهان را با این
حرف ها بمباران می کنند و طبعا تصویری اسطوره ای از یک دولت قادر مطلق را جا می
اندازند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این تصویر روی دو چیز سرپوش می گذارد</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یکم،
ضعف مزمن دولت</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دوم، این واقعیت که چین علیرغم ظواهر پر زرق و برقش از
بسیاری جهات کماکان کشوری نسبتا فقیر است به ویژه وقتی که سرانه ها را بررسی می
کنیم</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شما اگر شاخص های پایه ای مثل درآمدهای مالیاتی که روانه
خزانه دولت مرکزی چین می شود را با کل درآمدهای مالیاتی حکومت فدرال آمریکا مقایسه
کنید فورا واقعیت برایتان آشکار می شود</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته وضعیت دولت چین را از این زاویه هم باید
دید که نیاز به </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اعمال
حاکمیت از راه دور</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">به
این دم و دستگاه شکل داده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بنابراین با درجات بالایی از خودمختاری محلی
روبرو هستیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یعنی
ساختارهای فرماندهی و تحقیق و پیگرد در چین به واحدهای کوچک تقسیم و به اصطلاح </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بالکانی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شده است و دامنه فساد هم
چشمگیر است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تاریخا
حکومت های محلی در چین نسبت به سایر کشورها، از میدان عمل و استقلال بسیار بیشتری
برخوردار شده اند و همه این خصوصیات در نحوه شکل گیری یک طبقه سرمایه دار بومی نقش
مهمی بازی کرده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">برای
مثال، فساد لزوما </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">عاملی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">] </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">غیرسازنده نیست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بلکه بخشی کاملا طبیعی از
توسعه سرمایه داری است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> چرا که سرمایه داران از زمان شکل گیری بازار
اینگونه زاده شده اند و </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چارچوب</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">قوانین و تعهدات به روشنی تعیین نشده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">فقط بعد از اینکه انباشت به
حد معینی رسید، این جور پدیده ها به مانعی در راه پیشروی تبدیل می شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در چین</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">انباشت آنقدر پیشرفت کرده بود که فساد، زنجیره
فرماندهی ضعیف و فقدان کانال های اطلاعاتی قابل اتکاء، دیگر زیان آور شده بود و
بیش از پیش مانع ایجاد می کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> افزایش سریع بدهی حکومت های محلی در نتیجه
اجرای پروژه های پر شتاب زیرساختی در دهه ٢٠٢٠ نشانه روشن همین معضل بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کارزار ضد فساد به هدف
پاسخگویی به این معضل در سطوح بالا به راه افتاد تا افراد قدرتمند و متنفذ در سطح
شهرستان ها را که می توانستند تهدیدی برای حکومت مرکزی باشند کنار بزند و حلقه های
زنجیره فرماندهی و کانال های اطلاعاتی از بالا به پایین را محکم کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کارزارهای گوناگونی که برای سرکوب فمینیست ها،
محافل کارگری و گروه های دانشجویی مائوئیست به راه افتاد هم نشانگر تلاش های
مشابهی بود که برای یکدست کردن یک زیرساخت کنترل گسترده انجام می شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> ملت اغلب متوجه نیستند که طی
چند دهه در چین، می توانستی خیلی از جرائم را مرتکب شوی و بعد با یک جابجایی ساده
از شهری به شهر دیگر به راحتی از چنگ قانون فرار کنی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حداقل تا زمانی که دولت مرکزی روی تو زوم نمی
کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ملت
نمی دانند مقامات محلی چقدر دست شان در تعیین مجازات ها باز بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته روی دیگر سکه این بود
که اگر پارتی و رابطه ای با دم و دستگاه محلی داشتی چقدر راحت می توانستی خودت را
خلاص کنی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">وضعیت سابق سریعا در حال تغییر است اما هنوز هم
وضع چین با آنچه در بسیاری از کشورهای دیگر می بینیم و با اسطوره قادر مطلق
توتالیتر تفاوت آشکار دارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما در تصور رایج، سیستم های اطلاعاتی و پیگرد و
مجازات در چین منسجم تر و فراگیرتر از هر کشور دیگری است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این را باید بفهمیم که همه گیری کووید ١٩ یک شکست آغازین
بزرگ بود</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نشانه اش، تبدیل همه گیری به همین پاندمی که هنوز گرفتارش
هستیم</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">آنچه در چین باعث مهار بیماری شد، تلاش هماهنگ صدها هزار تن
از مردم عادی بود</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یعنی همان ها که اغلب به شکل داوطلب به موازات مقامات محلی
فعالیت می کردند</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">گزاف نیست اگر بگوییم بدون تلاش این داوطلبان، همه گیری
هرگز مهار نمی شد</span><span lang="FA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پرسش</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در دوران مائو </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">که شما نامش را </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">رژیم توسعه مدار</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> گذاشته اید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">)</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">، دولت تلاش کرد به جامعه وصل شود؛ تا سطح محلات
پایین برود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دولت
این کار را از طریق شکل های هیبریدی سازماندهی انجام می داد؛ مثلا کمیته های
ساکنان محله</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این
جور چیزها هنوز هم دارد کار می کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">خوب نقش اینها در جریان پاندمی چه بود؟ آیا در
دوران اصلاحات از توانایی های سازماندهی آن ها کاسته شده بود؟</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پاسخ</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در دورانی که ما اسمش را رژیم توسعه مدار سوسیالیستی گذاشته ایم و از دهه ١٩٥٠ تا از سرگیری گذار سرمایه داری در دهه ١٩٧٠
را شامل می شود، تلاش تردیدآمیزی برای بسط </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شاخه های</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دولت به عمق جامعه تا پایه ای ترین سطوح محلی
انجام شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تا
حدی این انتظار وجود داشت که با این کار، حضور از راه دور و بیگانه وار دولت در
زندگی مردم به پایان خواهد رسید و در عوض به یک نهاد حقیقتا فراگیر تبدیل خواهد شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حداقل این فرایند در تئوری
چنین بیان شده بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">آنچه
در واقعیت اتفاق افتاد، بسط تردیدآمیز و به لحاظ جغرافیایی ناموزون اتوریته مرکزی
بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در
نتیجه این کار،<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>اتوریته بین مکان های
تصمیم گیرنده خودگردان پخش شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نمادهای اصلی این تجربه کمیته های محلات نبودند
بلکه حلقه های ارتباط میان حزب و دستگاه برنامه ریزی بودند که بین بنگاه ها و
کلکتیوهای روستایی شکل گرفت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تا آنجا که به روستاها مربوط می شود، بعضی از
این حلقه های ارتباطی در<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>دوران اصلاحات </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">که شروعش دهه ١٩٨٠ بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حفظ شد و تحت عنوان </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">خودگردانی روستا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جنبه رسمی و قانونی پیدا کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این پدیده را حول کمیته
ساکنان روستا شکل دادند که واحد پایه ای اداره امور روستا محسوب می شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کمیته های ساکنان محلات در دوران رژیم توسعه مدار، نخست در مناطق شهری ایجاد شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما این کمیته ها، ظرف عمده اداره امور محلی
نبود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بلکه
مدیریت روزمره عمدتا به بنگاه های وسیعا خودگردان و گوناگون در شهرها محول شده بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اگر طی آن سال ها، شما جزء
ساکنان شهر بودید بخش اعظم کالاهای اساسی مصرفی خود </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">از مسکن و پوشاک گرفته تا خوراک و حتی وسائل
تفریح</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">را
به طور مجانی از طریق</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> «</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دان
وی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» [</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">سیستم
خدمات کار</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">] </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در
ارتباط با این یا آن بنگاه دریافت می کردید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> کمیته های ساکنان محلات برای این تشکیل شد تا
تامین سهم آن بخش از جمعیت شهری که خارج از سیستم </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دان وی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">قرار داشت را </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در این توزیع عمومی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مدیریت کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در آن دوران، این سهم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بسیار اندک بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته اواخر دوران رژیم توسعه مدار، شاهد
افزایش جمعیت شهرها به ویژه در جنوب کشور در نتیجه مهاجرت کارگران روستایی بودیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">از آنجا که این کارگران جزئی
از یک </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دان
وی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شهر
نبودند، تحت اتوریته مدیریتی کمیته ساکنان محل در هر ناحیه ای که مکان اقامت و یا
کارشان بود قرار گرفتند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اغلب اینها در ابتدا کارگران فصلی بودند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما رفته رفته به ساکنان
دائمی شهرها تبدیل شدند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">با سقوط رژیم توسعه مدار و از سرگیری گذار
سرمایه داری، رشد سریع بسیاری از شهرها را شاهد بودیم و همینطور از هم پاشیده شدن
سیستم خدماتی مبتنی بر واحد کار را</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نتیجه نهایی این بود که اغلب ساکنان شهرها دیگر
هیچ ارتباطی با بنگاه های محلی نداشتند و بنابراین تحت اتوریته کمیته های ساکنان
محل قرار گرفتند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پرسش</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یک سوال در مورد کارگران داشتیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">آیا پاندمی فرصت های جدیدی
برای متشکل کردن کارگران علیه سرمایه ایجاد می کند؟ یا اینکه راه های سازمان یابی
و عمل آن ها را بیش از پیش محدود می کند؟ </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پاسخ</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">علیرغم رشد </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نسبی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اقتصاد داخلی چین از نیمه دوم سال ٢٠٢٠ تا
امسال، تعداد آکسیون های کارگری نسبت به سال های قبل خیلی کم شده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این را با رجوع به آمار اندکی
که برخی سازمان ها مثلا بولتن کارگری چین منتشر کرده اند می توانید ببینید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تعداد </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حوادث در محل کار</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در سال ٢٠٢٠ نسبت به سال قبلش
نصف شده است و این آمار با مشاهدات ما و دوستانمان در محیط های کاری هم خوانایی
دارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بخش
های تولیدات کارخانه ای و معدن رو به کاهش است و تعداد اعتراضات توده ای نیز که در
ابتدای سال ٢٠١٠ به نقطه اوج خود رسیده بود کاهش یافته است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در بخش های دیگر هم اوضاع به
همین منوال بوده</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">افت
اعتراضات در واحدهای تولیدی ممکن است به رشد گسترده و ناگهانی تولید در پایان سال
هم ربط داشته باشد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">می
دانید در شرایطی که بسیاری از کارخانه ها در سراسر جهان تعطیل شدند، کارخانه های
چین باز بودند و شدیدا تلاش می کردند کالاهای صادراتی را تامین کنند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در این واحدهای تولیدی هم
افزایش دستمزدها اتفاق افتاد و هم کمبود کارگر</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته یک موضوع جالب توجه، افزایش اعتراضات
کارگران ساختمانی حول موضوع دستمزدهای معوقه در سال ٢٠٢٠ بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بر اساس گزارشات ثبت شده در
بولتن کارگری چین، این گسترده ترین اعتراض کارگران ساختمانی از سال ٢٠١١ تاکنون
بوده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شاید
عجیب تر از این، عدم برپایی موج بلند اعتراضات کارگری ساختمانی در ماه های نخست
سال ٢٠٢١</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">باشد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چون معمولا پیش از شروع سال
نو چینی، کارگران جاده ها را می بستند، راهپیمایی می کردند و حتی تهدید به خودکشی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">می کردند تا پیش از پایان سال
دستمزدهای شان پرداخت شود و دست خالی راهی خانه نشوند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">حداقل شاید بتوان محدودیت های سفر که به علت همه
گیری کووید ١٩ در مقطع تعطیلات سال نو اعمال شد را دلیلی بر عدم برپایی این
اعتراضات بدانیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بر
اساس برخی برآوردها، شمار مسافران در سال ٢٠٢١ نسبت به سال ٢٠١٩ بیش از ٦٠ درصد
کاهش داشته و به کمترین تعداد در بیست سال اخیر رسیده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> برعکس، طی دوران کرونا شاهد گسترش اعتراضات
کارگران بخش لجستیک، به ویژه در بین رانندگان تحویل دهنده کالا، هستیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بیش از ٢٠ درصد کل اعتراضات
کارگری در سال ٢٠٢٠ توسط این بخش از کارگران انجام شده که بالاترین سطح نسبت به
سال های اخیر است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">با
توجه به ادامه گسترش کسب و کارهای اینترنتی، به نظر می آید که در سال های آتی شاهد
سطوح بالاتری از نارضایتی در این بخش خواهیم بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">رانندگان تحویل دهنده کالا پای ثابت همه
اعتراضات پر سر و صدای کارگری در سال ٢٠٢٠ بودند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اواخر فوریه ٢٠٢١ بود که مشهورترین سازمانده
تشکل های از پایین در میان رانندگان تحویل کالا توسط حکومت دستگیر شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">او که </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چن گوجیانگ</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نام دارد را فعالان و دوستانش
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">منگژو</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">صدا می کنند که به معنی </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">رهبر گروه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ظاهرا هدف از دستگیریش این بود که در دوره
برگزاری کنگره سراسری حزب کمونیست چین </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یعنی اوایل ماه مارس</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">)</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">، صدایی از این چهره متنفذ شبکه های اجتماعی
شنیده نشود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چن
را متهم به </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دعوا
راه انداختن و ایجاد دردسر</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کردند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته این رایج ترین اتهامی است که از سال ها
پیش در مورد تمامی کسانی که بر سر موضوعات مختلف افکار عمومی را تحریک کنند مطرح
می شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بعضی
از دوستان قبل از اینکه چن دستگیر شود با او در مورد روش سازماندهی او گفت و گو
کرده بودند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پایگاه
چن، شهر پکن بود و از آنجا شبکه گسترده ای را عمدتا در بخش شمالی کشور ایجاد کرده
بود که هزاران راننده تحویل کالا را در بر می گرفت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">او بخشا به علت حضور چشمگیرش در شبکه های
اجتماعی و پخش برنامه های زنده اینترنتی و تماس از این طریق با رانندگان، موفق به
این کار شده بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">به
علاوه او به رانندگان رهنمود می داد، برنامه نهار دسته جمعی راه می انداخت و حتی
آپارتمان کوچکی در پکن کرایه کرده بود تا رانندگان تازه وارد به شهر بتوانند برای
یکی دو شب جای خواب مجانی داشته باشند و همزمان به دنبال محل اقامتی برای خود
بگردند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. «</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">منگژو</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در حین کار به سازماندهی
اعتصابات متعدد رانندگان کمک کرده بود و در مواردی نیز این اعتصابات در تامین
خواسته های کارگری به پیروزی انجامیده بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مورد منگژو تصویر جالبی از واقعیت پیچیده و اغلب
متناقض سازماندهی کارگری در چین را به نمایش می گذارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تصویری که با سراب </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جنبش کارگری</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">که بسیاری از فعالین مد نظر دارند نمی خواند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">به نظر می رسد که شهرت در
شبکه های اجتماعی و حتی نوعی اخلاقیات گردانندگان فعالیت های اقتصادی کوچک، کاملا
در رشد شبکه منگژو نقش داشته است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بحث ما این است که این پیچیدگی های غیرمنتظره،
بخشی لاینفک از فهم سازمان یابی کارگری در درازمدت است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ما در شماره اول و دوم نشریه خود تلاش کردیم بر
منظر گسترده تری از سازماندهی تاکید بگذاریم و از حد و مرزهای </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جنبش کارگری</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">فراتر برویم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این حد و مرزها، پس زمینه
تئوریک بسیاری از تجزیه و تحلیل هایی است که از درگیری طبقاتی در چین ارائه می شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یک جنبه اساسی از فهم خصلت
واقعی جنگ طبقاتی در آینده پیش رو،<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>دست کشیدن از تصورات پیشینی و به ارث رسیده از مفهوم </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جنبش کارگری</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> است؛ یا حتی از چگونگی بروز
مقوله عمومی تری که آن را </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جنبش اجتماعی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> می نامیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">برای مثال، به موازات تکان های اخیر در اعتراضات
کارخانه ای باید متوجه نیروی اجتماعی بالقوه ای که در بین بیکاران و بی ثبات کاران
ریشه می دواند، باشیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شمار
بیکاران و بی ثبات کاران در سراسر کشور در حال افزایش است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شاخص این وضعیت در بین تحتانی ها، هم سازمان
یابی رانندگان تحویل کالا است و هم تخریب خانه های محل سکونت به اصطلاح </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جماعت بی سر و پا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» [</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">توسط حکومت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما همین روند، در بین کسانی
که موقعیت اجتماعی نسبتا بالاتر </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">هر چند حاشیه ای</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">)
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دارند هم قابل مشاهده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">می توانید رجوع کنید به بحث </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="FA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دوران</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> قهقرا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">و </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">برنامه ٩٩٦ واحدهای تولیدی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» (</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ساعت کار از ٩ صبح تا ٩ شب و
٦ روز در هفته</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">که
بین کارگران یقه سفید به راه افتاده و حتی نگاه کنید به اعتراضات فزاینده صاحبخانه
ها</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">هنوز روشن نیست که چنین روندهایی چه تاثیری بر
تنش های اجتماعی خواهد داشت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما کاهش شتاب رشد اقتصادی به روندهایی اشاره
دارد که بر اثر رکود بیشتر می تواند وخیمتر شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کماکان شناخت اندکی از دامنه بیکاری ناشی از
پاندمی طی سال گذشته وجود دارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما به نظر می آید که بهبود قابل توجهی در این
وضعیت صورت نگرفته است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پرسش</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شما در بخش پایانی کتاب، بحث بسیار جالب یا می
شود گفت پیش بینی جالبی در مورد آینده دولت چین مطرح کرده اید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">گفته اید که پاندمی نیاز به
بازسازی دولت را آشکار ساخته است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بحث تان این است که اگرچه دولت چین به عملکرد
اصلی خود یعنی خدمت به سرمایه داری ادامه خواهد داد اما دولت تجدید ساختار خواهد
شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ساختاری
که شبیه به دولت های غربی یا دولت های پیشین چین </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چه دوران امپراتوری و چه دوره سوسیالیستی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نخواهد بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">هرچند عناصری از تمامی این سه
مدل را بازیافت خواهد کرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> پرسش این است که کدام نیازها و چالش های جدید
علت تجدید ساختار این دولت جدید است و بر کدام اصول ایدئولوژیک مبتنی خواهد
شد؟<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">پاسخ</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">:
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ایده مرکزی کتاب اساسا دو وجه را در بر می گیرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یکم، بحث ما این است که چین
کماکان در فرایند ساختمان یک دولت سرمایه داری به مفهوم اخص کلمه قرار دارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته این حرف جدیدی نیست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">احکام اصلی که دولت سرمایه
داری از آن پیروی می کند کمابیش جهانشمول است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">معنایش این است که بسیاری از جوانب این فرایند
بسیار شبیه به پروژه های دولت سازی است که همراه با توسعه سرمایه داری در همه جا
جاری شده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">
اما دومین نکته</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">: </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این
تصور اشتباه است که فکر کنیم دولتی که امروز در چین ساخته می شود ضرورتا و در
جزئیات شبیه به این یا آن دولت سرمایه داری که قبلا در آمریکا، اروپا یا مستعمرات
ساخته</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">شد
خواهد بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">احکام
جهانشمول سرمایه داری، الزام اساسی است اما وجود عملکردهای جهانشمول، تصویر چندانی
از ساختارهای نهادی معینی که برای خدمت به آن عملکردها مستقر شده بدست نمی دهد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در واقع، باید درست خلاف این
را انتظار داشته باشیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">: </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یعنی با تغییر شرایط انباشت جهانی سرمایه، این
پروژه دولت سازی بیش از پیش به وجه تفکیک ناپذیر کل فرایند تکاملی تبدیل می شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اتفاقی نیست که در هر موج
صنعتی شدن از طریق </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">فراگیری
و کسب مهارت های قبلا انباشت شده دیگران</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">، دولت به نظر نقش فزاینده ای در کل این فرایند
ایفا می کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ملت
اغلب یکی از قابل اتکا ترین پیش بینی های مارکس درباره سرمایه داری را از یاد می
برند آنجا که می گوید توسعه سرمایه داری به معنی توسعه تولید در مقیاس اجتماعی
همدوش با تمرکز بخش صنعت است و سیستم اعتبار نقش لاینفکی در مدیریت انباشت در
مقیاس اجتماعی بازی می کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">با ان حساب آیا واقعا جای تعجب دارد که شاهد
ظهور دولتی باشیم که امور بنگاه های عظیم صنعتی را مدیریت و نظارت می کند و همراه
با آن، می کوشد فعالیت این بنگاه ها را از طریق مراقبت نهادینه و تامین اعتبار
توسط بانک های بزرگ دولتی </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">و قبل از هر چیز با تزریق های پولی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">منضبط کند و سمت و سو دهد؟</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">وجه دوم بحث ما، یک بعد دیگر هم دارد که در یک
چارچوب فلسفی تر می گنجد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چون مساله فقط این نیست که در حال حاضر برای
تضمین شرایط پایه ای انباشت به دولت های منبسط تر نیاز است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ما به این نکته نیز اشاره
داریم که کسانی که خود درگیر این فرایند هستند چه درکی از آن دارند و این فرایند
چه شکل ایدئولوژیکی به خود می گیرد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این نکته کتاب، بخشا پاسخی است به کل جریان رایج
در فلسفه غرب که می کوشد مقوله </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">دولت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">را منحصرا با رجوع به تجربه اروپا و مسیر تمدنی
که سرچشمه اش به رم باز می گردد تئوریزه کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">انگار که اصول حقوقی بنیان نهاده شده در رم،
دریچه ای مخفی است که راه فهم کارکرد ذاتی دولت کنونی را بر ما می گشاید</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ما با این فکر مخالفیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">می گوییم نمی شود صرفا آنچه </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">فوکو</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">، </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">آگامبن</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">و حتی </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">امبه به</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">درباره اروپای مدرن، رم باستان یا دنیای
مستعمراتی نوشته اند را گرفت و فله ای در مورد چین بکار بست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">انگار منطق دولتمداری، یک عضو
پیوند زده شده خارجی به فرایند گذار به سرمایه داری </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در داخل</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">ما می خواهیم به تفرعن دیوانه
کننده فیلسوفانی اشاره کنیم که نوشته های انتقادی شان در باب </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">امپراتوری</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">و </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تمدن</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">است اما هیچ چیز از تاریخ امپراتوری های بسیار
گسترده و طولانی مدت در آسیا </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">و البته در آفریقا و قاره آمریکا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نمی دانند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">واقعیتی که بر آن انگشت گذاشته ایم در مورد چین،
آزاردهنده تر هم هست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">چرا
که این کشور در مورد موضوع حکومت و دولتمداری، سنت فلسفی دیرپا و زنده خود را دارد
و این همیشه یکی از موضوعات مورد توجه </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اگر نگوییم کانون توجه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">)
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بوده است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مهم تر اینکه، امروز این سنت فلسفی با حدت و شدت
احیا شده و با نحله های محافظه کار در تفکر غرب و بکارگیری گزینشی این تفکرات توسط
صاحبان قدرت در هم آمیخته تا پیشرفت مادی پروژه در حال اجرای دولت سازی را توجیه،
مفهوم سازی و هدایت کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">درک این بُعد از فرایند دولت سازی مهم است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته باید در نظر داشته
باشیم که شکل بیان فلسفی پروژه دولت سازی با آنچه به هنگام اجرا اتفاق می افتد
یکسان نیست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">واقعیت
این است که چنین فلسفه ای نقش </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">کتابچه استراتژی مربیان در مسابقات ورزشی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">» </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">را برای صاحبان قدرت بازی نمی
کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این
فلسفه حتی یک تصویر دقیق از چگونگی عملکرد قدرت دولتی در واقعیت بدست نمی دهد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">درست برعکس، این فلسفه دولت
را ایده الیزه می کند و بر رسالت تقریبا آسمانی حزب کمونیست چین تاکید می گذارد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">وظیفه ای که در این فلسفه
برای دولت ترسیم شده رهبری تجدید حیات معنوی ملت چین است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در عین حال، چگونگی بیان فرایند دولت سازی از
طریق بازنمایی خود </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">[</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">در
این فلسفه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">]</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">،
جنبه مهمی از ماجراست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">به
خاطر همه این دلایل است که ما به سبک زبان اغراق گوی این فیلسوفان برای این فصل از
کتاب</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">عنوان
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">طاعون،
اتحاد کبیر همگان زیر سایه آسمان را آشکار می کند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> را انتخاب کردیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">البته صحبت از چنین اتحادی، مزاح است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">منظور ما به هیچ وجه این نبوده که پروژه دولت
سازی، راحت و بدون مواجهه با چالش ها جلو خواهد رفت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جزء به جزء سرمایه داری ما را مطمئن می کند که
شعله های درگیری طبقاتی هرگز خاموش نخواهد شد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اما می تواند شکل هایی به خود بگیرد که انتظارش
را نداریم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">با
برپایی غیر قابل پیش بینی درگیری های اجتماعی ممکن است شاهد اقداماتی از سر
استیصال به ویژه از سوی قشرهای تحتانی جامعه شویم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مثل بمب گذاری اخیر در عمارت دولتی گوانژو در پی
مشاجره بر سر زمین، یا خودکشی یک راننده کامیون به خاطر یک جریمه ٢٠٠٠ یوانی </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">٣٠٠ دلاری</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">)</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> که به تازگی رخ داد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">گلایه های قشرهای فوقانی
جامعه، گران قیمت تر است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">درگیری های آن ها بر سر تقلب در جریان سرمایه
گذاری یا توسعه ساخت و ساز و معامله املاک است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">به نظر می آید که این مشاجرات هم دارد بیشتر می
شود و بیش از پیش توسط رسانه های داخلی و خارجی پوشش داده می شود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">افراد شاکی در این مشاجرات
دسترسی بیشتری به نظام قضایی پیدا کرده اند و بخت بیشتری برای به رسمیت شناخته شدن
مسائل شان دارند</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">این
جور موضوعات ممکن است که </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">تناسب قوای</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">واقعی در عرصه مبارزه طبقاتی چین را بازتاب ندهد
اما حداقل در سطح، شاهد </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">بورژوایی شدن</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مبارزات اجتماعی خواهیم بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. (</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">واژه ای بهتر برای بیان این
روند پیدا نکردیم</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.)</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">
البته این را هم بگوییم که خیزش های قهرآمیز تهیدست ترین قشرهای کشور، نقاط برجسته
مسیر تحولات جامعه خواهد بود</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">نیاز به گفتن ندارد که خواسته های ثروتمندان </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">(</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">مثلا سر پا نگهداشتن بازار
متزلزل املاک و مستغلات</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">) </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">اولویت اصلی دولت است</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;"> آنچه به سر رانندگان کامیون یا </span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">«</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">جماعت بی سر و پا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">»</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ascii-font-family: W_nazanin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: W_nazanin;">یی می آید که خانه های شان را
مقابل چشمشان ویران می کنند دغدغه دولت نیست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">.<o:p></o:p></span></p>
<p align="left" class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: right;"><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: W_nazanin; font-size: 12pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p> </o:p></span></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-18587191938736694772021-09-13T05:37:00.002-07:002021-09-13T07:53:37.898-07:00آنان آغازگران بودند<p>آنان آغازگران بودند</p><p>گذری بر جنگ انقلابی در پرو</p><p>رویا زمانی</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfyL2afsewXBdVkMwkGxQj-G_3CvK03g622_4qKYMXzhr6TwcZRRfLJzA94R97wIYy-8MSU2AvZzHmrJOERZ8CcE_IfK1SEtYkn-CNmcXgP4KGvk_Hqc3ZS4u-Qa0YedqV6YtH8xgVvfE3/s419/PERU4WEB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="298" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfyL2afsewXBdVkMwkGxQj-G_3CvK03g622_4qKYMXzhr6TwcZRRfLJzA94R97wIYy-8MSU2AvZzHmrJOERZ8CcE_IfK1SEtYkn-CNmcXgP4KGvk_Hqc3ZS4u-Qa0YedqV6YtH8xgVvfE3/s320/PERU4WEB.jpg" width="228" /></a></div><br /><br /></div><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال 1962 ميلادي، آبيمائل گوسمان1، فارغ التحصيل کم حرف دانشگاه سن آگوستين براي تدريس فلسفه راهي شهر کوچک آياکوچو در قلب کوه هاي آند شد. آن زمان هيچکس نمي توانست پيش بيني کند که گوسمان و دانشجوياني که تربيت کرد هسته مرکزي جنبشي شوند که نزديک به بيست سال چهره پرو را دگرگون سازند و تجارب باارزشي براي تمام کساني که خواهان تغيير جهانند به جا نهند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">گوسمان در سال 1934 متولد شد، تحصيلاتش را در حقوق و فلسفه به پايان رساند و پايان نامه اش را در مورد «تئوري کانت درباره مکان» و «دولت بورژوا دمکراتيک» ارائه داد. او وقتي که به آياکوچو مي رفت، خيال نداشت بيشتر از يک سال در آنجا بماند. ولي اوضاع چيز ديگري طلب مي کرد. در آياکوچو، به تشويق رئيس دانشگاه، زبان سرخپوستان منطقه يعني «کچوا» را آموخت و تا اواسط سال هاي هفتاد که زندگي مخفي را آغاز کرد، در همان دانشگاه به تدريس (و تبليغ و ترويج سياسي) مشغول بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>پيش زمينه</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال هاي شصت و هفتاد ميلادي، جوانان و دانشجويان پرو، همچون بسياري از هم سن و سالان خود در سراسر جهان، به اميد ساختن دنيايي نوين به جنب و جوش آمده بودند. مطالعات جمعي سازماندهي مي شد. اقتصاد و فلسفه در کنار تجارب انقلابي مردم جهان به بحث گذاشته مي شد. اعتراضات از دانشگاه به خيابان ها کشيده مي شد و از خيابان ها به خانه و کارخانه و روستا سرايت مي کرد. نظم کهن به چالش گرفته شده بود و جنبش کمونيستي پرو نيز طبيعتا در مرکز اين جدال ها و مبارزات قرار داشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال هاي شصت ميلادي، بر سر مفهوم سوسياليسم و چگونگي گسست از روابط سرمايه داري در جنبش بين المللي کمونيستي مبارزه اي مهم در گرفت. اين مبارزه که اساسا بين چين و شوروي آغاز شد در کل جنبش بين المللي کمونيستي بازتاب يافت. مبارزه در نقاط مختلف، متفاوت پيش رفت ولي دعوا در همه جا بر سر اين بود که آيا امکان انجام انقلاب پيروزمند عليه نظم کهن در دنيا وجود دارد يا نه، و اگر جواب مثبت است چگونه مي توان اين کار را به انجام رساند.2</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">يکي از مسائل مورد مشاجره و يکي از دغدغه هاي کمونيست هاي جوان پرو اين بود که چرا قديمي ها مبارزه مسلحانه را جدي نمي گيرند و براي آن برنامه ريزي نمي کنند؟ چرا درگير مبارزات کم و بيش علني روزمره اي شده اند که نه ضربه جدي به نظام مي زند و نه مردم را براي سرنگوني آن آماده مي کند؟ تشديد اين بحث و جدل ها در سال 1964 به انشعاب در حزب کمونيست پرو منجر شد. طرفداران شوروي به کلي قهر انقلابي را مردود شمردند و ديگران، «حزب کمونيست پرو، پرچم سرخ» را تشکيل دادند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">اين بحث ها در شرايطي پيش مي رفت که حکومت پرو نيز دستخوش تغييراتي بود. در سال 1956، ژنرال هاي حاکم بر پرو، طي انتخاباتي دولت را به غير نظاميان واگذار کرده بودند. فساد در اين دوره چنان علني شده بود و نارضايتي چنان بالا گرفته بود که ارتش دوباره سر رشته كارها را در دست گرفت. اما بعد از مدتي در سال 1963 انتخابات ديگري برگزار شد که پيروز آن، «فرناندو بلونده»3 بود. در سال 1968 نظاميان دوباره دست به يک کودتا زدند، بلونده را سرنگون کردند و به فرماندهي ژنرال «ولاسکو»4 زمام امور را به دست گرفتند. اين يک حکومت نظامي ــ پوپوليستي بود که به تقسيم اراضي، ملي کردن صنايع غذايي و برخي از شرکت هاي نفتي و بانک ها و معادن دست زد و نه تنها حمايت آمريکا بلکه حمايت شوروي و کوبا را هم با خود داشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در همان سال هاي شصت ميلادي، در پرو، همچون ساير کشورهاي آمريکاي لاتين، شکل هايي از مبارزه مسلحانه با الهام از انقلاب کوبا آغاز شد اما خيلي سريع به شکست انجاميد. خيلي از انقلابيون و مخالفان حکومت دستگير شدند. زندان هم به يکي از مراکز بحث و جدل بر سر مسائل درون جنبش کمونيستي بدل شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">يافتن راهي براي آغاز انقلاب مسلحانه، به جدال هاي بيشتر و بحث هاي عميق تري نياز داشت. در آن دوره، آبيمائل گوسمان مسئول شاخه آياکوچو بود و نقش مهمي در فعاليت تبليغي و ترويجي و انتشار ارگان حزب به عهده داشت. او در حزب نام مستعار گونزالو را براي خود برگزيده بود به همراه چند تن از رفقايش که مخالف نظرات رهبري حزب بودند فعاليت خود را به شکل يک «فراکسيون سرخ» دنبال مي کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال 1970 گونزالو و فراکسيون سرخ، «حزب کمونيست پرو» را بنا نهادند. هسته مرکزي حزب مي دانست که به يک نيروي سياسي متعهد و تشکل پذير اوليه نياز دارد. اين نيرو را مي شد نسبتا سريع از جنبش دانشجويي جذب کرد. حزب يک تشکل دانشجويي به نام «جبهه انقلابي دانشجويي براي راه درخشان مارياتگي» ساخت. به همين خاطر، حزب به «راه درخشان» معروف شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">راه درخشاني ها با جامعه اي روبرو بودند که آتش جنبش هاي دهقاني پرو از هر گوشه آن زبانه مي کشيد. دهقانان، دستجمعي و تحت حمايت نيروهاي چپ مرتب به زمين هاي اربابي حمله مي کردند و آن ها را به تصرف خود در مي آوردند. رفرم هاي هاي ارضي ولاسکو که زمين هاي مالکان را به کئوپراتيوهاي دولتي تبديل کرد، تغييري در شرايط زندگي دهقانان نداده بود و تنها باعث شدت گرفتن بحران اقتصادي در کل کشور شده بود. بعد از سال 1976 که ژنرال مورالس5 جايگزين ولاسکو شد، سياست «کاهش هزينه» و «سفت کردن کمربندها»ي بانک جهاني را به اجراء گذاشت که به سقوط 35 درصدي سطح زندگي مردم، و تشديد قطب بندي طبقاتي در کشور انجاميد. موج اعتراضات بالا گرفت. اعتصابات کارگري که از ليما آغاز شده بود به ساير مناطق صنعتي پرو سرايت کرد. اعتصابات بيش از پيش سياسي مي شد و حکومت نظامي را هدف مي گرفت. قشرهاي وسيع تري از شهرنشينان به جنبش مي پيوستند. تقريبا تمام جريانات چپ، اين را يک اوضاع انقلابي ارزيابي کردند. در پاسخ به اين جنبش، ارتش مجبور به عقب نشيني شد و قرار شد در ماه ژوئن سال 1978 انتخاباتي براي تشکيل مجلس موسسان برگزار شود. با اين کار امکان گذار به يک حکومت غير نظامي مهيا مي شد. کانديداهاي احزاب رسمي و حکومتي مختلف وارد صحنه شده بودند. هر جور وعده اي به مردم مي دادند. سعي مي کردند توده ها را با شعارها و برنامه هايي سرگرم کنند که نه خيال اجرا کردنش را داشتند و نه توانش را.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در جنبش چپ پرو، بر سر شرکت يا عدم شرکت در انتخابات و چگونگي برخورد به جنبش هاي توده اي مجادله در گرفت. اين بحث ها و اختلاف نظرها، بي ارتباط با آنچه در ساير نقاط جهان مي گذشت نبود. مرگ مائوتسه دون در سال 76، سرنگوني سوسياليسم و به قدرت رسيدن سرمايه داري در چين، باعث سردرگمي در جنبش کمونيستي بين المللي شده بود و بسياري را شايد نه در حرف، ولي در عمل، از امکان انقلاب و پيروزي سوسياليسم دلسرد کرده بود. شور انقلابي در بسياري از نقاط دنيا فروکش کرده بود يا داشت فروکش مي کرد. ابتکار عمل در دست بورژوازي بود. در پرو هم وضع چندان متفاوت نبود. بسياري از چپ هاي پرو که در نتيجه فعاليت در جنبش هاي توده اي، براي خود طرفداراني دست و پا کرده بودند، تصميم به شرکت در انتخابات گرفتند. آنان احتمال اصلاحات از درون نظام و احيانا کسب پست هاي حکومتي را به تلاش براي سرنگوني کليت نظام ترجيح دادند. ولي راه درخشاني ها تصميم ديگري داشتند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>تدارک</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">گونزالو و رفقايش اميد به انقلاب را از دست نداده بودند. آنان چندي بود که به بازخواني آثار مارياتگي6، بنيانگذار جنبش کمونيستي پرو، پرداخته بودند. آنها کوشيدند جهت گيري انقلابي مارياتگي را (در مقابل چپ اصلاح طلب و پارلمانتاريست) در جنبش فراگير کنند و قهر انقلابي و مبارزه مسلحانه را دوباره به موضوع روز تبديل کنند. اما بررسي مجدد شرايط پرو با توجه به تغييراتي كه از دوران مارياتگي تا آن زمان صورت گرفته بود، کاري ضروري بود. حالا ديگر جمعيت شهري اساسا در پايتخت کشور يعني ليما متمرکز شده بود. 5 ميليون از 17 ميليون اهالي پرو ساکن اين کلان شهر بودند. نرخ بيکاري در مناطق شهري (از جمله بيکاري پنهان) به 60 درصد هم مي رسيد. هر چند كه کماکان 45 درصد جمعيت فعال کشور در گير کشاورزي و ماهيگيري و 14 درصد درگير بخش صنعتي بودند و کماکان شيوه هاي توليدي عقب مانده (ماقبل سرمايه داري) در پرو غالب بود. مسئله ملي (و شکل بروز آن يعني نژادپرستي عليه بوميان سرخپوست که 49 در صد جمعيت را تشکيل مي دادند) از مسائل مهم جامعه بود که هيچ نيروي انقلابي جدي نمي توانست آن را ناديده بگيرد. تقريبا تمام قدرت در دست اروپائي تباران بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب، به رهبري گونزالو، به اين نتيجه رسيد که براي پيروزي انقلاب، بايد مبارزه مسلحانه را با اتکا به فقيرترين قشرهاي روستا آغاز کرد و با توجه به اين که دولت در روستا توان مانور بسيار کمتري دارد، قدرتي نسبي به دست آورد که با اتکا به آن نفوذ در شهر را افزايش داد و در شرايط مناسب به کسب قدرت در شهر مبادرت ورزيد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">مسائل خطي/نظري کم و بيش روشن شده بود و نوبت آمادگي عملي بود. گونزالو و رفقايش در پي ساختن تشکيلاتي بودند که بتواند جنگ را شروع و ادامه کاري اش را تضمين کند. آنان مي دانستند که بايد مناطق مختلف کشور و ظرفيت ها و خصوصيات هر منطقه را براي آغاز و گسترش جنگ و پشتيباني از آن بشناسند و بر اساس چنين شناختي نقشه بريزند. بنابراين رفتند و مناطق مختلف کشور را از لحاظ تاريخ مبارزه طبقاتي، شرايط سياسي اجتماعي جغرافيايي و اقتصادي، مورد مطالعه قرار دادند. مناطق مساعد را انتخاب کردند، براي فعاليت در هر منطقه، کميته اي تشکيل دادند. و بر حسب اهميت هر منطقه، کادرها و اعضاي حزب را براي فعاليت به آنجا اعزام کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">سال 1977 سال «گسست بزرگ» بود. جواناني که بسياري شان از محيط هاي شهري و طبقات متوسط بودند، امتيازها و داشته هاي خود را ول کردند و به روستاها و ساير نقاطي رفتند که پايه گيري حزب در آنجا براي شروع جنگ لازم بود. برخي از آنان که عضو «سنديکاي آموزگاران پرو» (راديکال ترين سنديکاي آن موقع) بودند به عنوان معلم به روستا و يا زاغه ها رفتند. برخي به کار کشاورزي مشغول شدند. آن ها که زبان کچوا بلد نبودند، شروع به يادگيري اش کردند. کارشان چتر بازي نبود. رفتند که مستقر شوند، براي يک زندگي جديد، براي مدتي نامعلوم.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">هدف اساسي راه درخشاني ها از شركت در جنبش هاي اجتماعي، تحقق خواست هاي صنفي و کوتاه مدت و مقطعي اين جنبش ها نبود. چرا که اصولا رسيدن به اغلب اين خواسته هاي صنفي در شرايط حاکميت وقت پرو ناممکن بود. راه درخشاني ها در جنبش هاي اجتماعي شرکت کردند، پيشروان اين جنبش ها را با نظرات و برنامه هاي حزبشان آشنا کردند. بحث ضرورت جنگ انقلابي و راه هاي انجام اين کار را به ميان پيشروان کارگران، دهقانان فقير، روشنفکران، زنان و جوانان بردند. توطئه اي سرخ را در اعماق جامعه پرو به جريان انداختند. با کار بي وقفه گونزالو و يارانش و بر بستر جامعه اي در غليان، به شمار کساني که در اين توطئه درگير مي شدند اضافه مي شد. برخي از افراد و گروه بندي هاي کوچک ديگر نيز که از غير جدي بودن و راست روي هاي ساير احزاب خسته شده بودند، جلب برنامه انقلابي راه درخشاني ها شدند. در اين ميان گروهي از معدنچيان کچوا زبان به چشم مي خورد. به علاوه برخي رهبران با تجربه جنبش دهقاني نظير «فليکس کالدرون» هم به راه درخشان پيوستند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال 79 حزب يک کنفرانس سراسري را فراخواند. در آن کنفرانس، تحولات چين بعد از مرگ مائو به بحث گذاشته شد. حزب عليه رهبر کودتاي سرمايه داري در چين که دن سيائو پين نام داشت موضع گيري کرد و از جناح انقلابي حزب کمونيست چين که رهبرانش به گروه «چهار نفر» مشهور شدند به دفاع برخاست.7</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">کنفرانس 1979 نقش تعيين کننده اي در اتحاد نظر حزب داشت. بدون چنين اتحاد نظري نمي شد جنگ را آغاز کرد. بايد موقعيت و نقاط قوت و ضعف بخش هاي مختلف مردم بررسي مي شد. بايد ملاحظات جغرافيايي براي تعيين محل شروع جنگ در نظر گرفته مي شد. بايد از مبارزات مسلحانه قبلي در پرو و آمريکاي لاتين آموخته مي شد. نمونه جنگ انقلابي سي ساله در چين بايد دوباره مرور مي شد و آموزه هاي عمومي اش در خدمت نمونه امروزي و مشخص پرو قرار مي گرفت. غير از مورد انقلاب کوبا، مبارزات مسلحانه دهه 1960 و 1970در ساير کشورهاي آمريکاي لاتين شکست خورده يا بي دورنما مانده بودند. روشن شدن بر سر علل شکست ها و پيروزي هاي جنگ هاي گذشته، بخش مهمي از تدارک جنگ امروز بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">هر چند تحليل هاي مارياتگي، تئوري هاي مائوتسه دون و تجربه انقلاب چين نقطه رجوع گونزالو و رفقايش بودند، اما در کنفرانس 1979 تغييراتي که در جامعه پرو صورت گرفته بود، از جمله نقش شهرها، از نظر دور نماند. راه درخشاني ها به اين نتيجه رسيده بودند که: «جنگ در شهر و روستا مکمل هم هستند. روستا پايگاه اصلي است و شهر مکمل ضروري».</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">اتحاد نظري که در سال 1979 به دست آمد البته يک اتحاد صد در صدي نبود. بين شرکت کنندگان در کنفرانس، بر سر چگونگي و زمان آغاز جنگ، مبارزه اي در گرفت و عده اي صفوف راه درخشاني ها را ترک کردند. آنان که مانده بودند، به درستي خط خود و قدرت توده ها اطمينان داشتند. و با اين آگاهي و روحيه بود که آخرين گام هاي قبل از شروع جنگ انقلابي را برداشتند. استان آياکوچو به عنوان مرکز جنگ انتخاب شد. استان پونو در جنوب کشور و چند منطقه ديگر به عنوان نقاط کمکي و مکمل تعيين شدند. قرار شد که بخش کوچکتري از نيروهاي حزب براي کار درازمدت و گسترش آتي جنگ به آن نقاط اختصاص داده شوند. اما نيروهاي عمده حزب به شکل مستقيم در خدمت جنگ در آياکوچو باشند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در اين هنگام نوشته اي از گونزالو که ترکيبي از شعر و ايده آل هاي حزب بود تحت نام «ما آغاز گرانيم» به چاپ رسيد كه در واقع مانيفست آغاز جنگ بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب کمونيست پرو از مدت ها قبل يعني از سال 1976 فعاليت زيرزميني خود را با جديت آغاز کرده بود تا بتواند رهبران و کادرهاي خود، منجمله گونزالو را از تيررس حکومت خارج کند و امکان ادامه کاري در مبارزه را به وجود بياورد. مهم اين بود که رعايت اصول ضروري پنهانکاري، فعاليت هاي مختلف حزب را مختل نکند که نکرد. هسته هاي حزبي در کنار تبليغ و ترويج چهره به چهره و برگزاري جلسات بحث، از اواخر سال 1979 تبليغ مستقيم و گسترده براي جنگ را آغاز کردند. شعار نويسي کردند، ديوارها را با گرافيتي و پوسترهاشان پوشاندند. اطلاعيه پخش کردند. آن ها داشتند ذهنيت کشور را براي شروع جنگ آماده مي کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">با آغاز سال 1980 دوره فشرده تدريس مسائل نظامي براي اعضاي حزب آغاز شد. اين دوره اساسا به آموزش تئوريک قهر انقلابي و جنگ درازمدت، تاريخ مبارزات طبقاتي توده هاي کشور در شهر و روستا از قرن نوزدهم به بعد مي پرداخت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>جرقه افروخته شد</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">سرانجام روز 17 ماه مه 1980 جنگ انقلابي آغاز شد. اين جنگ همه فعاليت هاي اعضا حزب را سمت و سو مي داد و هماهنگ مي کرد. اولين حمله توسط دسته رزمنده نسبتا کوچک و بي تجربه اي که اساسا از اعضا حزب تشکيل مي شد، انجام شد. صندوق هاي راي در شهرک روستايي «کوشچي» به آتش کشيده شد. سگي مرده با شعار مرگ بر دن سيائو پين در مقابل سفارت چين آويخته شد.8 پرچم هاي سرخ با نقش داس و چکش در نقاط مختلف شهر و روستا بر افراشته شد. چريک ها به همراه صدها تن از روستائيان به مزرعه «آيرامبابا» در منطقه آياکوچو حمله کردند و آن را به تسخير در آوردند، خانه اربابي را به آتش کشيدند، اوباش گردن کلفت ارباب را تنبيه کردند. محصولات احتکار شده در انبارها بين روستائيان تقسيم شد. شهرداري «سن مارتين وپوروس» در ليما با کوکتل مولوتوف به آتش کشيده شد…. حزب کوچک بود و در جنگ ناآزموده. عمليات هم ساده بود و اغلب با سلاح هاي سنتي و ابتدايي مثل ساطور، چاقو و ديناميت انجام مي شد. ولي در عرض يک ماه، از ماه مه تا ژوئن، 280 عمليات هماهنگ انجام شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب کمونيست پرو به جنبه تبليغاتي عمليات و نقش آن در افکار عمومي اهميت زيادي مي داد. در ژوئيه 1980، مراسم سالانه رژه نيروهاي مسلح با شرکت رئيس جمهور، و اعضاي سياسي سفارت خانه ها، مدعوين بلندپايه و البته مردم عادي در ليما برگزار شد. مراسم در نيمه راه بود که ناگهان بادکنک هاي بزرگ سرخ که داس و چکش رويشان نقش بسته بود آسمان را پوشاند. شعارهايي هم به بادکنک ها آويزان بود: زنده باد مبارزه مسلحانه! زنده باد حزب کمونيست پرو! مرگ بر دولت بلونده!… ولي مسئله به اينجا ختم نشد. بعد از بادکنک ها، نوبت به کفتر ها رسيد. کفترهايي که شعار حمل مي کردند بر فراز رژه به پرواز در آمدند. همه سرها رو به آسمان بود که ناگهان پنگوئن هايي با «لباس رسمي» و حمايل نظامي بر دوش، به رژه پيوستند. محشري به پا شد. به بادکنک ها تيراندازي مي شد و پليس هر که را دم دستش بود دستگير مي کرد. در اين ميان تعدادي پنگوئن هم دستگير شدند!!</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">با انتخابات سال 1980، حکومت نظامي در پرو کنار رفت و يک حکومت غير نظامي را به رياست بلونده روي کار آمد. درهاي آزادي بيان و مطبوعات نسبت به دوران قبل گشوده شده بود. همانطور که گونزالو پيش بيني کرده بود، ارتش به خاطر 20 سال حاکميت تبهکارانه پيش مردم بي آبرو بود و بلونده هم که خود يک بار توسط کودتاي ارتش سرنگون شده بود، حاضر نبود نظاميان را براي مقابله با راه درخشاني ها وارد ميدان کند. اولين عمليات چريک ها هم خيلي جدي گرفته نشد، به آنها انگ دزد و راهزن زدند، رسانه ها به عملياتشان هيچ پوشش خبري ندادند و دولت براي سرکوبشان به نيروهاي انتظامي محلي و مزدوران فئودال ها اکتفا کرد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">پليس و اوباش مسلح فئودال ها خيلي کوشيدند که حزب را درگير نبرد قطعي کنند ولي چريک هاي انقلابي مي دانستند که هنوز بسيار کوچک و ضعيفند و ياراي مقابله قطعي، حتي با همين نيروهاي محدود ارتجاع را هم ندارند. نيروهاي انقلابي تقسيم مي شدند تا دشمن براي پيدا کردنشان مجبور شود نيروهايش را تقسيم کند. سپس چريک ها دوباره جمع مي شدند و به نيروهاي پراکنده شده دشمن حمله مي کردند. اغلب شب ها بدون اينکه ديده شوند راه مي رفتند و روزها حمله مي کردند. ياد گرفته بودند پاي پياده و با سرعت، مسافت زيادي را در کوه ها طي کنند. گاهي هم در حين راهپيمايي با دشمن درگير مي شدند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">با شروع جنگ سازماندهي حزب تغيير کرد. در مناطق روستايي اعضا حزب و مبارزان محلي، جوخه هاي نظامي را تشکيل دادند که معمولا 9 تا 10 نفره بود. به موازات جوخه ها، از همان ابتدا ميليشيا هم تشکيل شد. ميليشيا متشکل از کساني بود که چريک تمام وقت نبودند، روزانه درگير کار و زندگي خود بودند و گهگاه و در صورت لزوم در فعاليت ها و عمليات نظامي شرکت مي کردند. تشکيلات حزب در شهرها هم دستخوش تغيير شد. هر هسته حزبي که معمولا سه چهار نفر عضو داشت به دسته نظامي تبديل شد. هر جوخه و هر دسته يک رهبري سياسي و يک رهبري نظامي داشت. در هرکدام حداقل يک متخصص مواد منفجره هم بود. اين افراد معمولا يا در چين تعليم ديده بودند، يا معدنچي بودند و يا از دانشجويان شيمي. يک نفر هم که معمولا مسئول گروه بود، وظيفه پنهان کردن تسليحات را به عهده داشت. همه اعضا حزب تعليم نظامي مي ديدند و همگي کمک هاي اوليه بلد بودند. افراد هر دسته در شهر، در مبارزات توده اي و اعتصابات حضوري رزمنده داشتند. دستگيرشدگان را از چنگ پليس نجات مي دادند. در صورت امکان با وسايل ابتدايي ايستگاه هاي پليس را به آتش مي کشيدند. شعار نويسي مي کردند. اعلاميه پخش مي کردند…</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">يکي از اولين کارزارهايي که حزب به راه انداخت، «کارزار به دست آوردن اسلحه و مهمات» بود. حمله به پاسگاه هاي پليس بخش مهمي از اين کارزار بود. حتي يک بار راه درخشاني ها چوب هايي را به شکل تفنگ تراشيدند و با آن به يک پاسگاه پليس حمله کردند. افراد پليس حتي به فکرشان نمي رسيد که ممکن است کسي جرات چنين کاري به خود بدهد، بنابراين غافلگير و خلع سلاح شدند. به اين ترتيب نيروهاي انقلابي کم کم خود را مسلح کردند. خلع سلاح نيروهاي مسلح رژيم همواره راه اصلي تسليح حزب بود. اين سياست راه درخشاني ها درست نقطه مقابل سياستي بود که آن دوره در بين نيروهاي چريکي آمريکاي لاتين و ساير کشورها رواج داشت. آن ها براي دستيابي سهل و ساده به تسليحات دست به دامان شوروي و بلوک شرق مي شدند. اما راه درخشاني ها مي گفتند «بهتر است سلاح هاي ساده داشته باشيم تا اينکه روح خود را به ارباب جديد بفروشيم».</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">کم کم دامنه عمليات حزب گسترش مي يافت و راه هاي جديد مبارزه شکل مي گرفت. دهقانان در گروه هاي بزرگ زمين هاي فئودالي را تسخير مي کردند، شخم مي زدند و مي کاشتند و فصل درو باز هم دسته جمعي و با حمايت چريک ها براي درو محصول باز مي گشتند. و محصول بین دهقانان تقسیم می شد. چريک ها بارها ايستگاه هاي راديويي محلي را براي چند دقيقه تحت کنترل گرفتند و اطلاعيه هاي خود را از اين طريق به گوش مردم رساندند. گاهي راه درخشاني ها دکل هاي برق را منفجر مي کردند، و در تاريکي شب، بر کوه هاي مشرف به شهرها، آتش عظيمي به شکل داس و چکش مي افروختند. آن ها براي اين کار، از قوطي هاي حلبي فتيله دار و پر از نفت استفاده مي کردند که به شکل داس و چکش با سيم به هم وصل شده بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">دسته هاي حزب در شهرها، اغلب در زاغه ها مستقر بودند ولي به قشرهاي مختلف دسترسي داشتند. راه درخشاني ها کم کم ياد مي گرفتند که چطور براي بر پايي تظاهرات، يا براي محاصره و حمله به ساختمان هاي دولتي، به سرعت صدها و حتي هزاران نفر را بسيج کنند و سپس متفرق شوند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">نکته مهم در عمليات دوره اول جنگ انقلابي اين بود که راه درخشاني ها برخلاف سياست رايج در بين گروه هاي چريکي آمريکاي لاتين، همه سرمايه خود را روي يک عمليات بزرگ با هدف تبليغ گسترده رسانه اي نمي گذاشتند. آنان بيشتر دنبال انجام نبردهاي نسبتا کوچکي بودند که براي خودشان کم خطر باشد و ادامه کاري شان را تضمين کند. همين عمليات کوچک اما پر تعداد، شاهدي بر حضور دائمي نيروي انقلابي بود، روي اعصاب دشمن مي رفت، توجه اهالي را به خود جلب مي کرد و جرقه هاي اميد را در دل مردم زنده نگاه مي داشت. به علاوه اين نوع عمليات به افرادي که توان و قابليت هاي متفاوت داشتند امکان ايفاي نقش مي داد. با اين کار، اعتماد به نفس مردمي که تا به آن زمان تحقير شده بودند و درجه دوم محسوب مي شدند بالا مي رفت. به آنان امکان مي داد در تعيين سرنوشت خود نقش بازي کنند و ابتکار عملشان که تا آن زمان اجازه بروز نيافته بود، شکوفا شود. همه اين ها کمک مي کرد که تعداد هر چه بيشتري از مردم به شکل هاي مختلف در جنگ انقلابي مشارکت کنند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>يک قهرمان جوان</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال 1982، دو سال بعد از شروع جنگ، قدرت رزمي و حمايت توده اي چريک ها رفته رفته بر همگان آشکار مي شد. در دوم ماه مارس، يک نيروي نسبتا کوچک چريکي خطوط برق رساني آياکوچو را منفجر کرد. پليس و نيروهاي ضد شورش را در مقرهايشان محاصره کرد و راه خود را به سوي زندان مرکز بخش گشود. در جنگي که نزديک به 5 ساعت به طول انجاميد، چريک ها زندان را به تصرف در آوردند، همه زندانيان را از سلول ها بيرون آوردند، به همراه زندانيان در حياط زندان پرچم سرخ برافراشتند، سرود انترناسيونال9 خواندند و از محل گريختند. فرمانده اين عمليات، زني به نام «ماريا پرادو» بود. يکي از انقلابیونی که در اين حمله از زندان آزاد شد، دختر جواني به نام «اديت لاگوس» بود. اديت در 16 سالگي به حزب پيوسته بود. به خاطر سخنراني هاي پرشوري که در ميادين ايراد کرده بود در ميان مردم محبوبيت زيادي کسب کرده بود. او در مدت کوتاه فعاليتش بارها دستگير شده بود و چند بار از زندان گريخته بود. 6 ماه بعد از آزادي از زندان، اديت لاگوس در جريان يک عمليات دستگير شد. پليس، وحشيانه بدن او را با سرنيزه دريد. اديت به هنگام مرگ 19 سال داشت. تشييع جنازه اديت لاگوس با شکوه بود. بيش از 20 هزار نفر از جمعيت 80 هزار نفري شهر آياکوچو در سوگ اين زن جوان کمونیست به خيابان آمدند و تابوت او را که در پرچم سرخ حزب پوشيده شده بود به خاک سپردند. آياکوچو هيچگاه چنين گردهم آيي عظيمي به خود نديده بود. سرخپوستان فقير آياکوچو راه درخشاني ها را به دل خود راه داده بودند. کشور در بهت فرو رفت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>پرشمار، خشمگين و جسور</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در ميانه سال هاي هفتاد ميلادي، جزوه اي به نام «مارکسيسم مارياتگي و جنبش زنان: پيش به سوي خط طبقاتي در جنبش مردمي زنان» به قلم کاتالينا آدريانزن10، از رهبران حزب کمونيست پرو انتشار يافته بود. آثار ديگري نيز در مورد مساله زن، از جمله از کولنتاي ترجمه شده بود. در همان دوره مجله اي به نام «زنان سخن مي گويند» نيز منتشر مي شد. به ابتکار آگوستا لا توره11، از نظريه پردازان حزب، «جنبش مردمي زنان»12 به راه افتاد که کنفرانس هاي زنان دهقان، زنان کارگر، زنان دانشجو و غيره برگذار مي کرد. حزب کمونيست پرو، ستم شديدي را که بر زنان پرو مي رفت درک کرده بود و مي دانست که انقلاب واقعي بدون شرکت زنان و مبارزه براي رهايي شان بي معني خواهد بود. اهميت اين رويکرد بيشتر به چشم مي آيد وقتي مي دانيم که در همان سال ها در بسياري از نقاط جهان، انقلابيون درک پائيني از ستم بر زن داشتند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">زنان از قبل از آغاز جنگ، نقش زيادي در حزب و انقلاب به عهده داشتند، در تمام سطوح. با انتقال حزب به روستا، روند پيوستن و گرايش زنان به حزب کمتر نشد. بر عکس. به علت مهاجرت مردان روستا که به جست و جوي کار راهي شهرها شده بودند، نسبت جمعيت زنان در روستا بيشتر از مردان بود. آنان در توليد روستايي مسئوليت هاي بسياري به عهده داشتند. زنان مناطق کوهستاني، نه تنها مثل مردان ستمديده اين مناطق، فقير و سرخپوست بودند بلکه بار سنگين روابط عقب مانده و پدرسالارانه نيز بر دوششان سنگيني مي کرد. ولي در حزب و سازمان هاي وابسته به حزب روابط ديگري حکمفرما بود. در انقلابي که راه درخشان رهبري مي کرد، تغيير روابط زن و مرد شعار يا وعده اي براي آينده نبود. تغييرات از همان ابتدا، به اندازه قدرت حزب اعمال مي شد. با پيوستن به صفوف انقلاب، زنان ديگر حس نمي کردند که فقير، سرخپوست و زن هستند. بر خلاف بسياري از نيروهاي سياسي که در مورد ستم بر زنان فقط شعار مي دادند، كمونيست هاي انقلابي نه فقط ريشه هاي ستم جنسيتي در تقسيم طبقاتي جامعه را براي زنان توضيح مي دادند، بلكه با گشودن عرصه جنگ انقلابي شرايط را براي شكوفا شدن شور و انرژي مبارزاتي زنان عليه ستم و ستمگر مهيا مي كردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">زنان که بند کمتري به جامعه کهن داشتند، بيشتر خطر مي کردند و شجاع تر بودند. آنان مساوي مردان، مسئوليت مي گرفتند، حملات نظامي را رهبري مي کردند، براي به دست آوردن اسلحه به پاسگاه هاي پليس حمله مي کردند، جلسات حزبي را هدايت مي کردند و در تصميم گيري ها، در سطوح مختلف، شرکت مي جستند. در بسياري از کميته هاي مردمي تحت رهبري حزب، اکثريت با زنان بود. اکثريت فعالين حزب را نيز زنان تشکيل مي دادند. در مقطعي از تاريخ حزب، نزديک به 90 در صد کميته مرکزي، زن بودند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">به علاوه حزب، در مناطق تحت نفوذش نيز به ستم بر زنان بي توجه نبود. شوهراني که زن خود را کتک مي زدند، پدران و برادراني که زنان خانواده را سرکوب مي کردند، با انتقاد و مجازات روبرو مي شدند. با رشد نفوذ و قدرت حزب، زنان امکانات بيشتري براي شرکت در مبارزه به دست مي آوردند. کميته هاي مردمي، حتي در شرايط مخفي، مسئوليت نگهداري از فرزندان زناني را که به مبارزه پيوسته بودند به عهده مي گرفتند. افراد کميته با مرداني که مخالف پيوستن همسرانشان به مبارزه بودند، بحث و استدلال مي کردند و مي کوشيدند در برداشتن بار زندگي به اين مردان کمک کنند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">وقتي احزاب ديگر مانده بودند که چطور زنان را بسيج کنند، چيزي که فکر راه درخشاني ها را مشغول مي کرد اين بود که چه کنند تا بسيج مردان به سرکوب زنان منجر نشود. با پيشرفت جنگ انقلابي و بيشتر روشن شدن تفاوت ها، بسياري از زنان، احزاب ديگر را ول کردند و به حزب کمونيست پرو پيوستند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در تمامی سال های جنگ، بعضی از تحلیل گران و جامعه شناسان بورژوا در داخل و خارج از پرو ناباورانه در پی آن بودند که برای جذب گسترده زنان به صفوف راه درخشان توضیحی بیابند. در تفکر آنان، زن یا به شکل مادر و خانه دار ظاهر می شد یا به صورت معشوقه و نماد لذت جنسی. بر مبنای تفکر اسطوره گرایانه آنان، زنان قرار بود نماد صلح باشند. بنابراین نمی توانستند بفهمند که چطور می شود دامن پوشید و دسته چریکی رهبری کرد؟ چطور می شود ماه ها بی هیچ امکانات رفاهی در جنگل ها سر کرده باشی اما بعد از دستگیر شدن، سلول زندانت از تمیزی برق بزند؟ چطور می شود به هنگام جشن ها سرخوشانه آواز خواند و رقصید و شادی کرد ولی همزمان برای ساختن دنیایی فارغ از ستم و استثمار تفنگ به دست گرفت و دینامیت کار گذاشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>مرگ يا زندگی ؟</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">از دسامبر سال 82 بود که ارتش پرو مستقيما وارد جنگ با راه درخشاني ها شد. خشونت به حد اعلا رسيد. اگر در شهرها هنوز پرده نازکي از رفتار قانوني براي موجه جلوه دادن سرکوب انقلابيون وجود داشت در روستا قانون اصلا جايي نداشت. ترور لجام گسيخته و مطلق دولت بر مناطق تحت نفوذ کمونیست ها حاکم شد. چريک هايي که به دام مي افتادند، مصلوب مي شدند و يا زير ضربات به قتل مي رسيدند. گاهي براي ترساندن روستائيان سرهاي بريده را بر ديرک هاي مقابل قرارگاه هاي ارتش مي گذاشتند. بازداشتگاه هاي غير علني دائر شده بود. اهالي آياکوچو و نواحي همجوار به جرم شرکتشان در انقلاب، قتل عام مي شدند. تجاوز و شکنجه به امري روزمره تبديل شده بود. وقتي که گورهاي دستجمعي قربانيان کشتار ارتش کشف شد، اول گفتند کار راه درخشان است! ولي بعدا تصميم گرفتند سياست ارعاب علني را در پيش بگيرند. اين خود دولت بود که ليست هزار نفري ناپديد شدگان را انتشار داد. مردم معتقد بودند که تعداد خيلي بيشتر از اين هاست. يکي از ژنرال هاي ارتش در جواب به اعتراضات مدافعان حقوق بشر گفت: براي گرفتن يک راه درخشاني مجبوريم شصت نفر را بکشيم.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در آن دوره راه درخشاني ها واقعا تا مرز نابودي کامل ييش رفتند. ولي پرچم را پايين نياورند و مقاومت کردند. در کوره جنگ آبديده شدند و راه هاي جديدي براي حفظ نيروي خود و نابودي نيروي دشمن پيدا کردند. جان سختي انقلابيون نتيجه داد. اگر دولت براي کشتن يک کمونيست، شصت نفر را مي کشت. کمونيست ها، توده ها را براي مقابله با جنايتکاران سازماندهي مي کردند، روحيه مبارزه جوئي شان را تقويت مي کردند و خاک انقلاب را آبياري مي کردند. بعد از دو سال، دولت متوجه شد که کشتار بي رويه نه تنها حزب را از بين نبرده، بلکه باعث رشد نارضايتي در بين مردم نيز شده است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">دولت ديگر نمي توانست وانمود کند که وضعيت عادي است. در همین دوره، یک سازمان چریکی شهری به نام «جنبش انقلابی توپاک آمارو»13 که در پی تبلیغ مسلحانه با هدف تحمیل بعضی رفرم ها به دولت بود و به کوبا گرایش داشت هم فعالیت خود را آغاز کرده بود. حکومت پرو، به خصوص در آياکوچو که به آشيانه راه درخشاني ها معروف بود، جوانان را تحت فشار شديد قرار داد. در زاغه هاي ليما که بسياري از گرسنگان در جستجوي کار را در خود جاي داده هم فشار کم نبود. دهقاناني که به شهر مي گريختند، به مراکز خبررساني تبديل شده بودند. خبر کشتارها در شهر مي پيچيد. در ژوئيه 84، در عرض 72 ساعت نوزده هزار نفر در ليما، آياکوچو و ساير شهرها بازداشت شدند. به رستوران ها و کافه ها و کوچه و خيابان مي ريختند و هر که به نظرشان مشکوک بود، هر کس کارت شناسايي درست نداشت و يا «زيادي» فقير و «زيادي» سرخپوست بود دستگير مي شد. در اين تور وسيع بود که لورا زامبران پاديلا14 معروف به «مه چه» دستگير شد. «مه چه» معلم مدرسه و از کادرهاي بالاي حزب بود. کارزار وسيعي براي آزادي مه چه و ساير دستگير شدگان به راه افتاد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">رفته رفته راه درخشاني ها در روستاهايي که به مناطق نفوذ سياسي شان تبديل شده بود، توانستند کميته هاي انقلابي خلق را تشکيل دهند. اين کميته ها به مسائل مردم رسيدگي مي کرد . مالکان بزرگ و مقامات منطقه که دلال سرمايه هاي بزرگ و شرکت هاي امپرياليستي بودند سرنگون می شدند. ملاکين، رباخواران و تجار روستايي، و مسئولين فاسد دولتي در دادگاه هاي مردمي محاکمه می شدند. هر جا امکان داشت نيروي پليس را از روستاها اخراج می کردند. در بعضي مناطق حتي مقامات استان مجبور به استعفا شدند. به کمک چريک ها، زمين هاي ملاکين تسخير مي شد، کشت و بعدا درو مي شد. کميته هاي مردمي بهره برداري از زمين ها را سازمان مي دادند. ولي همه اين ها به معناي عدم حضور دشمن نبود. ارتش مرتبا در پي ضربه زدن به مردم و محاصره کردن و تحکيم دوباره سلطه خود بر اين مناطق بود. جاسوسان دولت هم در بين روستاييان فعاليت مي کردند. در ابتدا انتخابات کميته هاي مردم به شکل علني برگزار مي شد، ولي بعدا متوجه شدند که اعضا کميته ها مرتبا ناپديد يا دستگير مي شوند. در نتيجه بعدا انتخابات به شکل مخفي انجام مي شد. آدم فروشان نيز به شدت تنبيه مي شدند. همه اين كارها شكل هايي از اعمال قدرت سياسي انقلابي بود. همه اين كارها در خدمت ساختن جوانه هاي قدرت سياسي توده هاي مردم بود. رمز پيشرفت و گسترش جنگ به رهبري كمونيست هاي انقلابي و خط تمايز اين جنگ با مبارزات مسلحانه اي كه بعضي از نيروهاي طبقاتي ديگر با اهداف رفرميستي به پيش برده بودند، همين بود. همان طور كه خود گونزالو بعدها نوشت: «ما از همان ابتدا قدرت سياسي را در كوله پشتي هاي مان با خود حمل مي كرديم.»</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>تهاجم، ابتکار عمل، پایه گرفتن</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در ماه فوريه 85 پاپ ژان پل دوم، به پرو سفر کرد. اين پاپ که اسمش در تاريخ به خاطر مبارزات ضد کمونيستي اش به جا مانده، سه روز در پرو بود. حساب کرده بودند که دهقانان پرو به شدت مذهبي اند و با تکيه به اعتقادات خرافي توده ها مي توانند آن ها را قانع کنند که از کمونيست ها روي برگردانند. در اين سفر، پاپ به آياکوچو رفت، به مرکز انقلاب. او در موعظه اش خطاب به «مرداني» که مبارزه مسلحانه مي کند گفت «به نام خدا خشونت را کنار بگذاريد و راه سازش و صلح را انتخاب کنيد». ولي حتي دولتي ها هم مي دانستند دهقاناني که به امکان سرنگوني ستم و استثمار در اين دنيا پي برده اند، به راحتي آن را فداي «سعادت آن دنيا» نمي کنند. قبل از سفر پاپ، بسياري از کساني را که ظن آن مي رفت راه درخشاني باشند، دستگير کردند. پوشيدن لباس و کلاه سرخپوستي که مي توانست پوشش خوبي براي چريک ها باشد ممنوع شده بود. خود پاپ هم سخنراني را از پشت يک رديف سيم خاردار و با پشتيباني هليکوپتر ها و 4000 پرسنل ارتش ايراد کرد. پس از بازگشت پاپ به ليما، و وقتي کاروان ليموزين ها به سفارت واتيکان نزديک مي شد، ليما در خاموشي فرو رفت و داس و چکش غول آسايي بر تپه هاي مشرف به ليما درخشيدن گرفت. رزمندگان به فراخوان پاپ پاسخ داده بودند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">راه درخشان در بين قشرهاي ديگر نيز ريشه مي دواند. حزب کم کم در هفته نامه ال دياريو نفوذ پيدا کرد و اين باعث شد يک سري از مشکلات تبليغي اش را حل کند. رسانه هاي پرو در دو سال اول جنگ، مبارزه را به طور تمام و کمال بايکوت کرده بودند و بعدا هم که بايکوت ديگر امکان نداشت، اخبار تحريف شده و اغلب دروغ انتشار مي يافت. اما ال دياريو گزارش عمليات را منتشر مي کرد، پيام هاي گونزالو و اعلاميه هاي حزب را چاپ مي کرد… و به اين ترتيب اخبار و نظرات، هم به سرعت و هم به وسعت، مردم را از وضع مناطق و موقعيت مبارزه مسلحانه و نظرات حزب آگاه مي کرد. (بايد توجه داشت که در آن سال ها هنوز اينترنت وجود نداشت و حتي استفاده از کامپيوتر هم بسيار محدود و مختص طبقات مرفه کشورهاي ثروتمند بود.) اواسط سال 1985 ال دياريو که ديگر کاملا از حزب هواداري مي کرد، از هفته نامه به روزنامه تبديل شد و تيراژش از 20.000 نسخه به تدريج به صد هزار نسخه در سال 90 رسيد. پنج سال پس از شروع اولين عمل مسلحانه، حزب کمونيست پرو به يک نيروي سراسري تبديل شده بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">آوريل 85 انتخابات ديگري در راه بود. راه درخشان اين انتخابات را فعالانه تحريم کرد. جزوه اي که حزب به اين منظور تهيه کرده بود وسيعا پخش شد. پوسترهاي ديواري و تراکت هاي مصور براي کم سوادان در مناطق فقير نشين روستايي به ديوارها چسبانده شد. در جاده ها، چريک ها جلوي اتوبوس ها را مي گرفتند و سياست تحريم را براي مسافران توضيح مي دادند. در ميادين و کوچه و بازار هم تبليغات شفاهي به راه بود. در مناطقي که حزب در ميان توده ها وسيعا پايه داشت، چريک ها سعي در متوقف کردن انتخابات کردند. در برخي از روستاها و شهرستان هاي استان آياکوچو، انتخابات برگزار نشد. راه درخشان در مناطقي که قادر به ممانعت از انتخابات نبود، با عمليات نظامي تا حد امکان در انتخابات دولتي اختلال ايجاد کرد. تحريم انتخابات، فقط يک «سياست» نبود. بلکه صحنه اي بود براي عرض اندام قدرت توده هاي مسلح در برابر دولت کهنه و ضدمردمي.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">انتخابات در شرايطي انجام شد که وضعيت اقتصادي فاجعه بار بود. بدهي هاي پرو به بانک ها و نهادهاي امپرياليستي در عرض 5 سال 50 درصد افزايش يافته بود. پرو مي بايست 80 درصد درآمد صادراتي خود را به عنوان ربح قرض هايش بپردازد. اين بار هيئت حاکمه پرو، گارسيا را از صندوق راي بيرون کشيد که نماينده حزب سوسيال دمکرات آپرا بود. گارسيا حمايت تقريبا تمامي چپ قانوني و سوسياليست ها را با خود داشت و شعارهاي «ضد امپرياليستي» هم مي داد. ولي با وجود تمام اين ادعاها، بعد از انتخاب شدن تنها کاري که کرد تقاضاي تمديد مهلت پرداخت وام هاي خارجي بود. گارسيا از جنايات ارتش کاملا حمايت کرد و گزارشات سازمان عفو بين المللي در اين مورد را بي پاسخ گذاشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>سنگرهای درخشان نبرد</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">جنگ انقلابي تمام عيار همه زمينه هاي فعاليت و مبارزه حزب کمونيست پرو را رقم مي زد. هر جا راه درخشاني ها بودند، مبارزه منفي و منفرد و تدافعي جايي نداشت. مبارزات آن ها متشکل، نقشه مند، فعال و تهاجمي بود. آن ها مي دانستند که حتي در شرايط ضعف، بهترين دفاع، حمله است. اين مسئله در زندان هاي پرو هم صادق بود. رشد مبارزه در بيرون زندان ها، روحيه مقاومت در زندان را افزايش مي داد و همين باعث مي شد زندانيان بي محاباتر در مقابل زندانبان و شکنجه مقاومت کنند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">دولت اين زندانيان را «تروريست» مي خواند و و حزب آن ها را «اسير جنگي» مي ناميد. آن ها در سه زندان لوريگانچو، ال فرونتون و زندان زنان کالائو متشکل شده بودند، مطالعه مي کردند، ورزش هاي دستجمعي را سازمان مي دادند، کاردستي درست مي کردند و آثار هنري خلق مي کردند. آثارشان براي جمع آوري کمک مالي در جلسات و نمايشگاه هاي دفاع از جنگ خلق پرو در بسياري از شهرهاي بزرگ دنيا عرضه مي شد. آنچه خانواده ها براي زندانيان مي آوردند به شکل کموني تقسيم مي شد. زندانيان از طريق خانواده، وکلا و دادگاه تماس خود را با بيرون حفظ کرده بودند. از فراز ديوار زندان هاي پرو، پرچم هاي سرخ بر افراشته بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">اواسط سال 1986 بود که گارسيا تصميم گرفت زندانيان را به اسارتگاه فوق امنيتي کانتوگرانده منتقل کند. دولت که در خارج از زندان از پس انقلاب بر نمي آمد مي خواست به هر ترتيب شده «نظم» را در زندان ها برقرار کند. زندانيان فهميده بودند که اين بهانه اي براي کشتار آنها در حين انتقال است. آن ها در نامه افشاگرانه اي که به دست رسانه ها رسيد اعلام کرده بودند: «ما مقاومت خواهيم کرد. آن ها نمي خواهند ما را زنده به بيرون انتقال دهند. ما خواستار تضمين هايي در مقابل نقشه هاي دولت هستيم.»</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">6 صبح چهارشنبه 18 ژوئن، زندانيان هر سه زندان يک صدا و متحد به پا خاستند. زندانبانان را به گروگان گرفتند. سلاح هايشان را مصادره کردند. چند خواسته جلو گذاشتند، از جمله: احترام به قراردادي که دولت قبلي با زندانيان بسته بود، که شامل اين بود که زندانيان به عنوان «زندانيان ويژه» شناخته شوند نه تروريست. و هيچکس به کانتوگرانده منتقل نشود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">ولي دولت تصميمش را گرفته بود. روز 19 ژوئن نيروهاي مسلح به زندان ها حمله ور شدند. زندانيان لوريگانچو با سنگرهايي که در سلول ها و محوطه زندان ساخته بودند و با سلاح هاي خانگي، و اندک سلاحي که به چنگ آورده بودند، تمام روز در مقابل نيروهاي مسلح و تفنگداران نيروي دريايي مقاومت کردند. در اخبار چند ثانيه اي ساعت هشت، پرچم سرخي با نقش داس و چکش از لابلاي دودي که از لوريگانچو بلند بود، به چشم مي خورد. از 159 رزمنده لوريگانچو حتي يک نفر هم زنده نماند. زنان کالائو تا صبح پنج شنبه ايستادگي کردند. چهار نفر کشته و بسياري زخمي شدند. يکي از زندانیان زن کور شد. به دليل مه غليظ، زندان جزيره ال فرونتون از ساحل ديده نمي شد. ولي نبرد تا صبح جمعه ادامه داشت. ناوهاي هليکوپتربر و کشتي هاي مسلح جزيره کوچک را بي وقفه به توپ بستند. تيم تخريب و انهدام غواصان، در اطراف زندان مواد منفجره کار گذاشتند…. بالاخره بعد از اينکه نظاميان جزيره را گرفتند، آنجا را منطقه نظامي اعلام کردند. مقامات مرگ 141 نفر از 169 زنداني را به بستگانشان اطلاع دادند. فليکس کالدرون در ميان جانباختگان بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">تظاهرات خانواده زندانيان نيز به گلوله بسته شد و بسياري دستگير شدند. چند روز بعد معلوم شد که 130 نفر از زندانيان لوريگانچو بعد از پايان درگيري ها به قتل رسيده اند. حتي بسياري از قشرهاي متوسط و مرفه جامعه که به هيچ وجه موافق حزب کمونيست پرو نبودند، چنين جنايتي را بر نتابيدند. موج اعتراض پرو را فرا گرفت. خبر به رسانه هاي بين المللي رسيد. حتي برخي از متحدين بين المللي دولت پرو لب به اعتراض گشودند. گارسيا نبرد افکار عمومي را باخته بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب به زندان ها عنوان «سنگرهاي درخشان نبرد» را داد. مبارزات زندان بار ديگر بر اهميت روحيه در تعيين سرنوشت نبرد تاکيد گذاشت. تا وقتي که مبارزه انقلابي بي وقفه به پيش مي رود و ارتجاع مستاصل است، تا وقتي که زندانيان متشکلند و به پيروزي خود اميدوار، حتي در شرايطي که مبارزان از هيچ امتياز استراتژيک نظامي برخوردار نيستند، مي توان دشمن را شکست داد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>از قله كوه ها تا ساحل دريا</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">از سال 1986 انقلاب پرو اوج گرفت. در روستاها، تعداد کميته هاي انقلابي، نسبت به سال 82 حتي تا صد برابر افزايش يافت. مناطق نفوذ حزب در کوهپايه هاي آند و حاشيه رودخانه ها و جنگل ها گسترده شد. بعضي رسانه هاي غربي مي گفتند يک چهارم تا يک سوم کشور از دست حکومت خارج شده است. عقب نشيني ارتش از اين مناطق آغاز شده بود. گفته مي شد که 40 درصد سربازان وظيفه و 5 درصد از افسراني که به «مناطق اضطراري» فرستاده مي شوند، از ماموريت فرار مي کنند. مردم، به رهبري حزب، در اين مناطق مناسبات توليدي15 نوين ايجاد مي کردند. هر چند سياست «زمين از آن کسي است که کار مي کند» به پيش گذاشته شده بود، ولي تا آنجا که امکان داشت، و زماني که دهقانان آمادگي داشتند و قبول مي کردند، سيستم كشت و برداشت و توزيع دستجمعي به اجراء گذاشته مي شد. مردم، دستجمعي روي زمين کار مي کردند. زندگي اجتماعي با تکيه به منافع کارگران و دهقانان و نيروهاي مترقي سازماندهي مي شد. توده ها در اين مناطق براي اولين بار حاکميت خود را اعمال مي کردند. کشت محصولات تجاري در زمين هاي تحت حاکميت مردم قدغن اعلام شد و توليد در جهت نيازهاي مردم، و در درجه اول نيازهاي خوراکي سازماندهي شد. جاده هاي مهمي که کوهپايه ها را به ساحل اقيانوس آرام وصل مي کرد، قطع شده بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">با رشد جنگ، امکانات حزب و هم چنين نيازش به اسلحه و مهمات زيادتر شد. ولي سياست «اتکا به خود» حزب تغييري نکرد. روي هم رفته سياست کلي در مورد رزمندگان اين بود که هر کس اسلحه خودش را به چنگ بياورد. جهت گيري کلي اين بود که اسلحه را از دست ارتش بيرون بياورند. گونزالو مي گفت:» اسلحه ها با پول مردم خريده شده و متعلق به مردم است. ارتش براي سرکوب ناچار است اسلحه ها را به محل رزمندگان بياورد، و البته به زور، تحويل ما بدهد.» به علاوه چريک ها ياد گرفتند که کوکتل مولوتوف، بمب سه راهي و نارنجک هاي خانگي بسازند. آن ها ديناميت را با قوطي نوشابه، ميخ و ديناميت مي ساختند و آن را با قلاب سنگ و يا تيرکمان پرتاب مي کردند. راه درخشاني ها از نظر نظامي از رژيم بسيار عقب بودند، ولي اين عقب ماندگي تسليحاتي و نظامي را با استفاده از عامل غافلگيري، قدرت و دقت در انتخاب زمان و مکان حمله (که به کمک مردم محلي انجام مي شد) و برنامه ريزي هاي بسيار جسورانه جبران مي کردند.16</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">مهمترين منبع تسليحاتي چريک هاي مائوئيست که به شکل گسترده مورد استفاده قرار مي گرفت ديناميت بود. آن ها ديناميت مورد نيازشان را از هزاران معدني که در سر تا سر پرو پخش بود، تامين مي کردند. به علت تعداد زياد و پراکندگي، کنترل اين معادن براي نيروهاي دولتي غير ممکن بود. براي نمونه، در يک حمله در سال 1986 يک تيم چريکي به معدني حمله کرد و 92000 شاخه ديناميت به دست آورد. اين کار بر اثر نفوذ سياسي حزب به مناطق معدني «سرو دو پاسکو» امکان پذير شد. راه درخشاني ها هميشه نفوذي ابتدايي در ميان معدنچيان داشتند، که هر چند کوچک ولي مهم بود. معدنچيان اين خطه اغلب کچوا زبان بودند و رابطه تنگاتنگي با دهقانان داشتند و بخش مهمي از پرولتارياي صنعتي پرو محسوب مي شدند. هر چند تاريخا معدنچيان تحت نفوذ چپ قانوني بودند، ولي با تغيير اوضاع سياسي، گسترش جنگ، و عملکرد خجالت آور چپ قانوني، سمت گيري معدنچيان نيز تغيير کرد. پيوستن آنان به راه درخشان چنان با اهميت بود که رسانه ها مي گفتند در منطقه «سرو دو پاسکو»، حکومت معدنچيان و دهقانان بر قرار شده است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>اشتباهات درس آموز</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">البته پيشروي هاي انقلاب بدون خطا و عقبگرد نبود. يکي از اين موارد، شکست در استان جنوبي پونو بود. حزب در سال هاي ابتدايي جنگ کوشيده بود جبهه جديدي در پونو باز کند ولي به سختي شکست خورده بود. کليسا، براي جلوگيري از نفوذ انقلابيون در ميان دهقانان، تشکلات مذهبي / اجتماعي ايجاد کرده بود تا برخي بي عدالتي هايي را که بر دهقانان مي رفت از طريق اين گونه انجمن هاي خيريه تخفيف دهد. اين سياست ها هرچند هيچ تغيير جدي در وضعيت مردم نداده بود ولي مرتجعين با تلفيقي از سياست و مذهب توانسته بودند تا مدتي مردم را از پيوستن به مبارزه انقلابي بازدارند. درون حزب، بحث هاي بسياري در مورد اين شکست انجام شد که همه بدنه حزب در آن شرکت داشتند. به نتيجه رسيدند که تدارک سياسي به اندازه کافي انجام نشده بود و حتي در شرايطي که مبارزه مسلحانه در مناطق ديگري از کشور در جريان است، براي پيشروي در هر منطقه بايد شرايطي را فراهم کرد که حمايت مردم کم و بيش تضمين شده باشد. راه درخشاني ها به اين اصل جنگ انقلابي پايبند ماندند که مردم مهمتر از سلاح هستند. معنايش اين بود که براي آغاز مبارزه مسلحانه (و گسترش آن) نبايد بيگدار به آب زد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">پس از اين جمعبندي، حزب فعاليت آگاه گرانه در ميان دهقانان پونو را افزايش داد. حتي برخي کشيشان شکايت داشتند که راه درخشاني ها فعالين جوان کليسا را دو، سه روز به مدارس خلقي مي برند و قاپشان را مي دزدند. به علاوه پس از مدتي، عوام فريبي کليسا در زمينه اداره زمين هاي مصادره اي نيز براي دهقانان افشا شد. راه درخشان هم به اشکال مختلف، و با استفاده از نيروي نظامي خود، به کليسا در مورد عدم دخالت در سياست اخطار مي داد. حزب با تغيير سياست خود توانست در ميان مردم پونو نفوذ کند. ولي کليسا نيز، هر چند در مناطقي مثل پونو مجبور به عقب نشيني شد، ولي به استفاده از اهرم هاي خود عليه انقلاب ادامه داد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>راه شهرها گشوده شد</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب کمونيست پرو که براي آغاز جنگ اکثر نيروهايش را از جنبش دانشجويي و شهر بيرون کشيده بود و براي آغاز مبارزه به مناطق روستايي روي آورده بود، پس از گذراندن فرايند تحکيم اوليه و ايجاد پايه اي قابل اتکا در روستا، دوباره به شهر روي آورد. پيشروي بيشتر در گرو باز کردن جبهه هاي شهري بود. به علاوه فعاليت مجدد در ميان دانشجويان اهميت ويژه اي پيدا کرده بود. زيرا بسياري از کادرهاي بالا و اعضا و رهبران اوليه حزب که از جنبش داشجويي برخاسته بودند در جريان جنگ جان باخته بودند. پس در شرايطي که جنبش بيش از پيش گسترش مي يافت، نياز انقلاب به روشنفکران نيز فزون تر مي شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">از سال 86 راه درخشاني ها دست به کار باز کردن جبهه هاي مختلف در ميان شهرنشينان شدند. در ميان دانشجويان، معلمان، زنان، کارگران تحصيل کرده، دبيرستاني ها، محلات و زاغه ها. منظور، بسيج وسيعتر و نفوذ بيشتر در قلب مردم بود. اين جبهه ها علني بودند و امکان فعاليت بيشتر و وسيعتر را فراهم مي کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">به علاوه چند تشکل نيز براي کمک به دستگير شدگان و خانواده هايشان تشکيل شد. از آن جمله بود «انجمن دمکراتيک وکلا»، «امداد مردمي براي زندانيان» که هم به طرق مختلف به خانواده هاي زندانيان کمک مي کرد و هم تظاهرات و حمايت مادي و معنوي از زندانيان را سازماندهي مي کرد. «انجمن فرهنگ نوين» نيز اشکال متفاوت کارهاي آموزشي و خدمات آموزشي را سازماندهي مي کرد. دولت پرو که تحت پرچم دمکراسي بر سر کار آمده بود، به راحتي نمي توانست اينگونه فعاليت ها را ممنوع کند. ممنوع کردن فعاليت هاي اجتماعي، باعث مي شد پايه هاي خودش را هم از دست بدهد. اين در حالي بود که پايه هاي حکومت به علت تعميق بحران اقتصادي مرتبا تحليل مي رفت. اين وضعيت، بسيج توده ها را براي راه درخشاني ها نسبتا آسان کرده بود. فقر بسيار شديد بود، شديدتر از اغلب کشورهاي آمريکاي لاتين. بيکاري و بي آيندگي گريبان بخش بزرگي از مردم و بخصوص جوانان را گرفته بود و حتي طبقه متوسط را به خطر افکنده بود. قطب بندي طبقاتي بيداد مي کرد. کافي بود جرياني پيدا شود و امکان و ابزار مبارزه با اين وضع را در اختيار مردم را قرار دهد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در اين شرايط بود که با شدت گرفتن مهاجرت روستائيان به شهر، زاغه هاي جديدي شکل گرفت و به محل فعاليت طرفداران حزب تبديل شد. يکي از اين زاغه هاي جديد که در اواخر دهه 1980 به وجود آمد رائوکانا نام داشت. رائوکانا زاغه اي بود زادۀ مبارزه در تپه هاي مشرف به ليما. آنجا را به ياد يکي از اهالي که هنگام حمله پليس براي تخليه زاغه کشته شده بود، چنين نامگذاري کرده بودند. از هزار و پانصد خانواري که ساکن رائوکانا بودند، حدود يک چهارم مردان کار پيدا کردند. بقيه به هر طريقي که مي شد تلاش معاش مي کردند. تحت رهبري راه درخشاني ها ساکنان رائوکانا خود را سازمان دادند. مشترکا صيفي کاري و مرغداري کردند. سالن غذا خوري جمعي درست کردند. چاه آب حفر کردند. آنان در مورد مسائل زاغه، قانون و نظم خود را داشتند. کتک زدن همسر، دزدي، فحشا، مواد مخدر و اعتياد به الکل از رائوکانا رخت بر بست. کلاس هاي سواد آموزي برقرار شد. همه امور زاغه از طريق مجمع عمومي به پيش مي رفت. در جايي که زماني خطرناک ترين نقطه پايتخت بود، زنان بدون نگراني شب ها تردد مي کردند. مردم نياز نداشتند در خانه هاشان را قفل کنند. طوري شده بود که مردم بقيه زاغه ها براي مشورت و حل مشکلاتشان به رائوکانا مي آمدند. رائوكانا مي رفت كه به يك الگوي انقلابي براي سازماندهي تهيدستان همه زاغه ها تبديل شود. مقامات دولت پرو نمي توانستند وجود چنين الگويي را بيخ گوش خود در حاشيه پايتخت تحمل كنند. نقشه چيني براي مهار و سركوب رائوكانا به يكي از دغدغه هاي حكومت تبديل شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در اواخر دهه 1980، انقلاب قدرت خود را در شهرها و مراکز استان ها به زبان اعتصابات مسلحانه فرياد کرد. در پايتخت کشور، اعتصابات و تظاهراتي برگزار مي شد که آشکارا در حمايت از جنگ خلق بود. تعداد و گستره اين اعتصابات رو به افزايش بود. اعتصاب مسلحانه، که راه درخشاني ها به کرات از آن استفاده مي کرد، ترکيبي بود از اعتصابات کارگري، تعطيل کار کسبه کوچک، فعاليت هاي توده اي و حملات پارتيزاني.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در فوريه 89، حزب براي اولين بار فراخوان يک اعتصاب هفت روزه را داد. براي ساكنان مناطق تحت نفوذ حزب، روز اعتصاب، روز مبارزه بود. مزارع رها مي شد، کارگاه ها و کارخانه ها مي خوابيد، وسائط نقليه از حرکت مي ايستاد (تنها گشت هاي پليس و ارتش بودند که با بلندگو از مردم مي خواستند به اعتصاب پايان دهند.) ولي مردم در خانه نمي نشستند. هزاران دهقان به کمک صدها چريک جاده ها را مسدود مي کردند. شهرهاي منطقه نيز تقريبا به طور کامل تعطيل مي شد. راه هاي خارج از شهر قطع مي شد. معدود کاميون هاي اعتصاب شکن، يا شعار نويسي مي شدند و يا منفجر. واحدهاي پارتيزاني به مواضع ارتش و پليس حمله مي کردند. کارگران کارخانجات بزرگ به اعتصابات مي پيوستند، بسياري از کارخانجات به حالت تعطيل در مي آمد، کارگران با تنه درخت و سنگ سنگر بندي مي کردند و پرچم هاي سرخ بر مي افراشتند: «بجنگيد و مقاومت کنيد!»، «شورش بر حق است!». نيروهاي نظامي به قصد سرکوب با زره پوش و اسلحه هاي اتوماتيک به صحنه مي آمدند. مبارزه در ميان آتش و خون ادامه مي يافت. مردم مقاوم به زمين مي افتادند، ولي تعداد سربازان زخمي هم کم نبود. ليما همزمان شاهد حملات چريکي و خاموشي برق مي شد. به دليل قطع برق و بسته شدن راه هاي منتهي به ليما، شرايطي در پايتخت به وجود مي آمد که روزنامه ها آن را «روحيه محاصره» مي ناميدند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>رهبری جنگ، رهبری حزب</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در نگرش سیاسی و ایدئولوژیک حزب کمونيست پرو نکات برجسته و درخشانی وجود داشت که به استحکام و پايداري اين حزب بر مسير انقلاب کمک زيادي می کرد. مثلا اين که راهنمای اندیشه و عمل راه درخشاني ها هميشه اين احکام پایه ای لنین و مائو بود: «بدون قدرت سیاسی همه چیز توهم است»، «امپرياليسم و مرتجعين، درندگانی با دندان های آهنین واقعی اند اما از نظر استراتژيک ببر كاغذي هستند» يا اين که «اگر كسي از چند شقه شدن نترسد مي تواند امپراتور را از اسب به زير كشد.» به علاوه، تجربه خود حزب كمونيست پرو نيز نشان مي داد که با شناخت از خود و از دشمن و با ارزيابي صحيح از نقاط قدرت و ضعف هر يک مي توان، با وجود نيروي کم، به پيروزي هاي بزرگي دست يافت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">حزب كمونيست پرو معتقد به انضباط و انسجام و اتحاد محکم حزبی بود. در مقطعی از پیشرفت جنگ انقلابی، رهبری حزب موضع بحث برانگیزی را به میان کشید و از ضرورت نظامی شدن احزاب کمونیست انقلابی به عنوان یک اصل جهانشمول صحبت کرد. و حتی این درک را القا کرد که با نظامی کردن حزب می توان از شکست سوسیالیسم و احیا سرمایه داری جلوگیری کرد. این موضع از نقطه نظر بخشی از جنبش بین المللی کمونیستی، بازتاب کم بهاء دادن راه درخشانی ها به جایگاه تعیین کننده سیاست در زندگی حزب، و کم اهمیت دانستن نقش دینامیک تئوری در چگونگی تغییر جهان بود. تا آنجا که به مبانی ایدئولوژیک ــ سیاسی پایه ای حزب مربوط می شود، در گزارش و جمعبندی کنگره سال 1988 حزب که توسط گونزالو نوشته شد چنین آمده بود: حزب در جريان کنگره «مسير طولاني طي شده را جمعبندي و سه عامل عمده وحدت حزب را تثبيت کرد: ايدئولوژي حزب كه ماركسيسم ـ لنينيسم ـ مائوئيسم، انديشه گونزالو است؛ برنامه حزب؛ و خط سياسي عمومي حزب.» اين اولين کنگره حزب كمونيست پرو بعد از انشعاب سال 1970 بود. حزب از اهميت بحث و جدل درونی بر سر نظرات و گرایشات متفاوت، در پيشروي و پالايش حزب صحبت کرد. حتی در مواضع حزب تاکید گذاشته شد که از طريق برخورد نظرات است که نظر درست تدقيق مي شود و اتحاد حزبي به دست مي آيد. اما مبارزه درونی در حزب که اغلب به شکل انتقاد و انتقاد از خود جلو مي رفت، بيشتر به فعالیت های عملي افراد و واحدها مربوط مي شد و کمتر به مسائل کلان سياسي / نظري بسط پيدا مي کرد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">پيشبرد موفق پراتيك مركزي حزب يعني رهبري جنگ انقلابي، سيستم و روش رهبري معيني را مي طلبيد. جنگ در پرو عملا در چند منطقه جدا از هم و غالبا تحت محاصره دولت به پيش مي رفت. تدبير راه درخشاني ها اين بود که از يک طرف، رهبري مرکزي حزب، سياست ها و نقشه هاي کلي را تعيين كند. اين سياست ها و نقشه ها از طريق کارزارهاي مختلف پيش مي رفت. از طرف ديگر، حزب به فرماندهي هاي منطقه اي تقسيم شد که در برنامه ريزي و شيوه پيشبرد فعاليت، استقلال نسبي داشتند. اين استقلال نسبي در سطوح مختلف، از جمله در هسته هاي پايه اي هم موجود بود. اين سيستم تمرکز و عدم تمرکز در رهبري حزب با يک سيستم دقيق گزارش دهي همراه مي شد. بر این پایه، رهبري حزب به شرايط جنگ احاطه داشت و تصميمات و نقشه هايش با صحنه عمومی نبرد و توان حزب منطبق بود. در عين حال، قوه ابتکار و خلاقيت و نيروي تصميم گيري کادرها و اعضا در رهبری توده ها، پیشبرد جنگ و ساختن اشکال نوین قدرت مردمی امکان شکوفا می شد. به دليل وجود چنين سيستمي، قدرت يادگيري حزب از فرايند پيچيده جنگ انقلابي بسيار بالا بود. حزب توانايي تصحيح اشكال ها و كاستي هاي خود در رهبري جنگ را داشت و در اين كار به مرور انعطاف پذيرتر و پخته تر مي شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">نمي توان از سيستم رهبري حزب كمونيست پرو حرف زد و از نقش ويژه آبيمال گوسمان در آن چيزي نگفت. در هيچ انقلابي، نقش رهبري و رهبران را نمي توان ناديده گرفت. آبيمال گوسمان نه فقط در بنيانگذاري حزب كمونيست و آغاز جنگ انقلابي نقشي تعيين كننده بازي كرد بلكه به طور كلي در سراسر حيات اين حزب و رويارويي هاي سياسي و ايدئولوژيك و تشكيلاتي حزب، جايگاهي منحصر به فرد داشت.17 طي دهه 1980 رهبران و كادرهاي برجسته اي در كوره انقلاب پرو شكل گرفتند، اما جمع رهبري حزب در زمينه تدوين خط و استراتژي و تصميم گيري هاي اساسي و مركزي، حول شخص گونزالو حلقه زد و براي وي مقام و خصوصيتي ويژه قائل شد. از ديد كميته مركزي حزب، گونزالو به علت پشت سر گذاشتن تجارب سترگ انقلابي و اثبات درستي خط خود در اساسي ترين عرصه ها طي سال هاي متمادي، عملا كيفيتي يافته بود كه گویی هیچگاه اشتباه نمي كند و نخواهد کرد. بر اساس اين ديدگاه، فرايند شناخت ماركسيستي حزب عملا با ايده ها و انديشه ها و رهنمودهاي صدر حزب رقم مي خورد و جاي تحليل و سنتز و مبارزه بيروني و دروني كلكتيو حزبي را مي گرفت. شايد يكي از مهمترين تاثيرات چنين نگرشي، گرایش به تضعيف زنجيره شناخت حزب، محدود شدن برخورد نقادانه به سياست هاي رهبري در درون حزب، و بي توجهي يا رد مطلق هرگونه انتقادي نسبت به حزب بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>پرو بر سر دوراهی</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">با شروع دهه 1990 اقتصاد پرو رو به وخامت گذاشت. واژه «تورم شديد» (7650%) براي توصيف عمق فاجعه کافي نبود. ارزش پول پرو در عرض نيم دهه، يک ميليون درصد کاهش يافته بود. زندگي کارگران به فلاکت کشيده شده بود. دستمزدهاي واقعي از نصف هم کمتر شده بود. اين تورم براي سرمايه داران هم معضلاتي ايجاد مي کرد. آلبرتو فوجيموري، يک ژاپني تبار که در نتيجه انتخابات 1990 پرو رئيس جمهور شده بود، کوشيد با اقداماتي جدي که به «فوجي شوک» معروف شد، معضل را تخفيف دهد. او به شدت از ارزش پول کشور کاست و سقف قيمت ها و يارانه هاي دولتي را تماما حذف کرد. قيمت ها در عرض چند روز ششصد برابر شد. بليط اتوبوس چنان گران شد که براي برخي ديگر صرف نمي کرد به سر کار خود بروند. بهاي روغن، دارو، نان و تمام مواد خوراکي مرتبط با گندم سر به آسمان زد. حداقل دستمزد را بالا بردند، ولي هنوز کفاف يک پنجم زندگي يک خانواده را هم نمي داد. بيش از يک سوم جمعيت از سوء تغذيه رنج مي برد. اميد به زندگي کاهش يافته بود. بيماري هاي سخت و مرگ و مير در بين کودکان بيداد مي کرد. آب تصفيه شده، ديگر رايگان نبود و مردم بايد آن را خريداري مي کردند. براي بسياري از مردم پولي که بايد صرف خريد نان شب مي شد به خريد آب اختصاص يافت. صندوق بين المللي پول از دولت خواست که از هزينه هاي عمومي کم کند تا بدهي هايش به بانک هاي خارجي را بپردازد. همين کار باعث شد که فاضلاب هاي ليما به حال خود رها شود. در نتيجه، اپيدمي وبا کشور را فرا گرفت. وابستگي کشور به سرمايه خارجي به معناي بسته شدن کارخانجاتي بود که به دليل نبود ارز خارجي (دلار) مجبور به تعطيل شدند. ديگر کسي دل و دماغ آمار گرفتن نداشت، ولي گفته مي شد که نزديک به دو سوم افراد بالغ و آماده کار، بيکار يا نيمه بيکارند. مهاجرت هاي دستجمعي از مناطق روستايي، که نتيجه وضع اسفبار روستاها بود، جمعيت زاغه ها را چندين برابر کرد. نه تنها کارگران محروم که گاهي معلمين و کارمندهاي دون پايه هم در همين زاغه ها زندگي مي کردند. شرايط اسفبار اقتصادي به رشد نارضايتي کمک کرد. اعتراضات وسيع تر شد. بحران سياسي گريبان هيئت حاکمه را گرفت. در چنين وضعيتي، پيشروي مداوم راه درخشان به طور مستقيم حيات دولت پرو را به خطر انداخته بود. اعتصاب مسلحانه سال 90 و تحريم انتخابات موفقيتي بي سابقه داشت. حزبي که با کمتر از صد نفر جنگ را شروع کرده بود حالا ديگر ده هزار عضو داشت و تعداد رزمندگانش از 25 هزار نفر تجاوز می کرد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>آمريکا دست به کار شد</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">امپرياليسم آمريکا به وضوح نگران قدرت گيري راه درخشان بود. تضادهاي طبقاتي در آمريکاي لاتين بسيار حاد بودند. تشابهات فرهنگي و قومي و تاريخي کشورهاي اين منطقه به معني تاثير متقابل تحولات آن ها بر يکديگر بوده و هست. حرکت چه گوارا در زمان خود الهام بخش بسياري از شورش ها شده بود. اما کوباي دهه 1980 و 1990 ديگر انقلاب را تبليغ نمي کرد و حتي مبارزات مسلحانه اي نظير جنگ خلق پرو را هم تحت عنوان «حرکت تروريستي» محکوم مي کرد. حالا به قدرت رسيدن راه درخشان مي توانست الهام بخش انقلاب قهر آميز در شمار ديگري از کشورهاي آمريکاي لاتين باشد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در مارس سال 1990، رند کورپوريشن18 که يک «اتاق فکر» آمريکايي است، گزارشي از وضعيت پرو براي وزارت دفاع آمریکا آماده کرد. در اين گزارش از راه درخشان به عنوان بزرگترين خطر ياد شد که در کنار بحران شديد اقتصادي و نارضايتي مردم از دولت، پرو را تهديد مي کند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">گزارش رند، به دقت راه درخشان را بررسي کرد. قدرت راه درخشان، در رهبري اش بود. تشکيلاتي که به صورت غير متمرکز، با سطح بالايي از نظم و انضباط و بسيار متحد فعاليت مي کرد. از ميانه سال هاي هفتاد که حزب زيرزميني شد، اصول مخفي کاري بخشي از کارکرد حزبي شد. تقريبا هيچگاه از تلفن و پست (که کنترلش براي دشمن به نسبت ساده است) استفاده نمي شد. حزب يک سيستم ارتباطي متکي بر هوادارن و مردم ايجاد کرده بود که بسيار کارآمد بود. اعضا هسته ها هم لزوما سايرين را نمي شناختند. عضو گيري مخفي بود و بسيار با دقت انجام مي شد. دقت در عضوگيري، هوشياري مبارزين و شرايط مبارزه، نفوذ در حزب را براي پليس بسيار مشکل مي کرد و دولت پرو تا سال 1990 هيچ موفقيتي در اين زمينه کسب نکرده بود. مبارزه در شرايط مخفي، هر چند هماهنگ کردن عمليات و سياست ريزي را مشکل مي کرد، ولي ضامن ادامه کاري بود و در صورت دستگيري، مانع گسترش ضربه مي شد. روحيه و احساس همبستگي افراد بسيار بالا بود. عده بسيار کمي پاسيو مي شدند. گزارش رند از زمينه هاي کودتاي نظامي در شهر و ضربه زدن به رهبري صحبت کرد و گفت: «تا وقتي که ساختار تشکيلاتي و هسته رهبري حزب بر جاي باشد، هر چقدر هم از کادرها و هواداران بکشيم، باز عده ديگري جايشان را مي گيرند.»</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>پس لرزه های فروپاشی شرق</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">سال 1990 با فروپاشي شوروي و بلوک شرق همراه بود. فرو افتادن ديوار برلين، سقوط دولت هاي سرمايه داري دولتي که نام سوسياليست را يدک مي کشيدند…. يکي پس از ديگري، شاهدي بزرگ را براي حمله به کمونيسم در اختيار بورژوازي بين المللي گذاشت. آن دسته از جنبش هاي سياسي که با استفاده از فضاي ايجاد شده از رقابت دو ابر قدرت به حيات خود ادامه مي دادند، يا اساسا چتر حمايتي شوروي را بر سر داشتند، راه سازش با دولت هاي مرتجع «خودي» و نظام سرمايه داري غرب را در پيش گرفتند. فروپاشي بلوک شوروي گريبان امپرياليسم آمريکا و متحدان غربي اش را از يک معضل بزرگ خلاص کرد و امکانات بيشتري براي تهاجم و سلطه گري، تسويه حساب با جريانات مزاحم و نوکران دردسر آفرين،و سرکوب نيروهاي انقلابي در اختيار آن ها قرار داد. حالا آمريکا مي توانست با خيالي آسوده تر و امکاناتي بيشتر از گذشته براي سرکوب انقلاب پرو نقشه بريزد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">گونزالو از جمله کمونيست هايي بود که متوجه وخامت اوضاع شد. او احساس کرد که انقلاب جهاني در موضع «دفاع استراتژيک» قرار گرفته است. اين شرايط چه از لحاظ حمايت جهاني و چه از لحاظ صف بندي هاي طبقاتي بر پيشرفت انقلاب در پرو تاثير مي گذاشت. گونزالو مي دانست که پيروزي انقلاب به رهبري کمونيست ها در پرو تاثير مهمي در تغيير تناسب قواي ذهني موجود در سطح جهان خواهد گذاشت. او هميشه گفته بود که کمونيست ها انقلاب پرو را در خدمت به انقلاب جهاني به پيش مي برند. ولي شايد تاثير اوضاع بين المللي بر انقلاب پرو را به اندازه کافي نديد. شايد هم ديد و خواست با پافشاري بر پيشروي عملي جنگ انقلابي، گره اي را از کلاف پيچيده انقلاب جهاني باز کند، کلافي که براي باز کردنش نه فقط به عمل که به پيشروي هاي تئوريک نياز بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>طرح های تعيين تكليف</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">مبارزه بين انقلاب و ضد انقلاب شدت گرفته بود. نبرد در مناطق کوهستاني ادامه داشت و به مناطق جنگلي نيز رسيده بود. مناطق ساحلي هم مي رفت که به صحنه جنگ تبديل شود. بيش از نيمي از پرو تحت «وضعيت اضطراري» يا حکومت نظامي قرار داشت. حزب کمونيست پرو، قبلا اعلام کرده بود که جنگ وارد مرحله تعادل استراتژيک شده است.19</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">تثبيت پيشروي هاي جنگ انقلابي در مناطق روستايي و تشديد فعاليت هاي حزب در شهرها، بورژوازي را وحشت زده کرده بود. حالا ديگر حضور حزب کمونيست پرو در ليما، مرکز قدرت ارتجاع، عيان تر مي شد. بمب گذاري در محلات ثروتمند ليما آغاز شده بود. ثروتمندان شروع به خروج پول هايشان از کشور کرده بودند. به نظر مي رسيد که کمونيست ها در حال کسب قدرتند. «تروريسم» به ليما رسيده بود و در زاغه ها «زندگي اشتراکي» را سازماندهي مي کرد. طبقه حاكمه پرو نمي توانست دست روي دست بگذارد. يكي از اولين عكس العمل هاي دولت اين بود كه حکم تخليه شهرك رائوکانا را صادر کرد. دو روز قبل از روزي که قرار بود پليس کلبه هاي محقر ساکنين را تخريب کند، مردم منطقه اطراف را اشغال کردند. مبلغين سياسي با اعلاميه هاشان به حلبي آبادهاي ديگر رفتند و تحت شعار «ما حق سر پناه داريم» مردم را به دفاع از رائوکانا فراخواندند. در اطراف شهرک گودال کندند و مانع ورود تانک ها شدند. به اين ترتيب دولت نتوانست نيروي وسيعي را يکباره وارد کند. اهالي محل و يارانشان بر برج هاي چوبي نگهباني مي داند. مردم در حالت آماده باش بودند. پليس به مدت يک ماه عقب رانده شد. بالاخره روز ششم سپتامبر 1991، هزاران سرباز با سلاح هاي اتوماتيک و تجهيزات به همراه پليس حمله را آغاز کردند. اهالي با قلاب سنگ، کوکتل مولوتوف، حلقه لاستيک شعله ور… مقاومت کردند. ولي نبرد بسيار نابرابر بود. رائوکانا از لحاظ نظامي شکست خورد، ولي کاري که آنجا شد و مبارزه اي که پيش رفت، بدعتي بود در زمينه مبارزه زاغه نشينان.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در ماه آوريل 1992 فوجيموري از طريق يک کودتاي نظامي حکومت را کاملا در دست خود قبضه کرد. او مجلس را منحل کرد و دستگاه قضايي را از کار انداخت. فوجيموري به دستگيري بي رويه رهبران اپوزيسيون و روشنفکران پرداخت. دانشگاه ها، مدارس، محل هاي کار و محلات فقير نشين مورد تهاجم نيروهاي دولتي قرار گرفت تا مخالفان و مردم معترض به دام بيفتند. سرکوب شدت گرفت. ارتش محوطه چند دانشگاه اصلي ليما و چند مدرسه استاني را اشغال کرد. يک بار رئيس جمهور سعي کرد با سربازانش وارد دانشگاه لاکانتوتا بشود. اما دانشجويان ممانعت کردند. دانشجويان سن مارکوس با باران سنگ از او استقبال کردند. نيروهاي انتظامي در جستجوي اوراق ضاله به خوابگاه هاي دانشجويي و غذا خوري دانشگاه ها حمله کردند. دانشجوياني که مقاومت کردند را به اسارت بردند. 14 دانشجو به دست پليس کشته شدند. بيش از صد نفر دستگير شدند. تعداد زيادي از دانشجويان را «مفقود الاثر» کردند. روزنامه ال دياريو توقيف شد. زندان ها دوباره مورد هجوم ارتش قرار گرفت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">دخالت آمريکا در امور پرو بيشتر شد. حزب از ورود عملي آمريکا به جنگ خبر داد. مدت ها بود که مستشاران آمريکايي به آموزش ارتش پرو مشغول بودند. حالا ديگر تفنگداران دريايي اين کشور (به بهانه مبارزه با مواد مخدر) مستقيما وارد نبرد با راه درخشان شده بودند. حزب يک بار يک هليکوپتر آمريکايي را هم ساقط کرده بود. گونزالو و ساير رهبران حزب بيشتر احتمال مي دادند که آمريکا دست به يک تجاوز مستقيم يا غير مستقيم نظامي (از طريق کشورهاي همسايه که با پرو دعواي مرزي دارند) بزند و حزب را از لحاظ سياسي- نظامي براي دخالت نظامي آمريکا آماده مي کردند. ولي امپرياليسم آمريکا تجربه تلخ ويتنام را داشت، و به شيوه هاي مختلف براي شکست انقلاب پرو تلاش مي کرد. در اين زمينه، گزارش رند کاملا مورد توجه هيئت حاکمه آمريکا قرار گرفت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">زندان فوق امنيتي کانتو گرانده، محل اسارت بيش از 500 زن و مرد انقلابي، چند ماه بود که تحت محاصره قرار داشت. هفته اول ماه مه 1992، ارتش دولتي به بخش زنان زندان حمله کردند. اين زنان به خاطر تئاتري که به مناسبت هشت مارس و در بزرگداشت پيشروي جنبش مردمي زنان در زندان به صحنه آورده بودند شهرت جهاني پيدا کرده بودند.20 زنان خود را به بخش مردان رساندند و به همراه هم ساعت ها در مقابل ارتش از خود دفاع کردند. 50 انقلابي اسير در اين حمله زبونانه ارتجاع جان باختند. صدها زنداني زخمي شدند. سربازها زندانيان زخمي را در حياط زندان گرد آوردند، به زور بر زمين خواباندند و پوتين ها را بر گردن هايشان فشردند. اما به گزارش چند روزنامه رسمي، در همان حال زمزمه سرودهاي انقلابي که از دهان هاي آغشته با خاک و خون بر مي خاست فضاي زندان را پر کرده بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>دستگيری</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">روز 12 سپتامبر 1992 مردم پرو در بهت فرو رفتند. خبر دستگيري گونزالو، رهبر حزب کمونيست پرو، مردي که ضد انقلاب سال ها به دنبالش بود در راديو و تلويزيون جار زده شد. همه جلوي صفحه تلويزيون ميخکوب شده بودند. مردم با افسوس و خشم بارها و بارها اطلاعیه دولت را شنیدند و چهره گونزالو و چند تن ديگر از رهبران حزب را به هنگام دستگیری در محل اقامت شان، در محاصره افسران و ماموران امنیتی دیدند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">شادي بورژوازي به پرو محدود نمي شد. همان روز تمام خبرگزاري هاي جهان، خبر دستگيري گونزالو را مخابره کردند. اخبار ساعت هشت اروپا که هيچگاه هيچ خبري از پيشروي هاي انقلاب پرو نمي داد، مرتبا خبر دستگيري گونزالو را تکرار مي کرد. از او به عنوان «آخرين رهبر کمونيست قرن بيستم»، «دشمن شماره يک مردم آمريکاي لاتين» و «خطرناکترين فرد جهان» نام برده شد. روزنامه هاي پر تيراژ از انگلستان تا آلمان و فرانسه، عکس هاي گونزالو در لباس زندان را منتشر کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">عکس العمل انقلابيون دنيا متفاوت بود. مردمي که شعله هاي انقلاب پرو، سال ها دلگرمشان کرده بود، با شنيدن خبر، انگار قلبشان چند ثانيه از طپش ايستاد. چطور ممکن بود؟ چه کار بايد کرد؟</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">فرداي دستگيري، به ابتکار رهبران جنبش انقلابي انترناسيوناليستي21، يک «کميته اضطراري براي نجات جان آبيمائل گوسمان» تشکيل شد. اين «کميته» سه روز بعد از دستگيري با امضاي خانواده آگوستا لاتوره در تبعيد، فعالين سياسي و وکلاي آمريکايي، ايراني… اعلام موجوديت کرد. فوجيموري خيال داشت گوسمان را به قتل برساند.22 بايد به هر ترتيبي شده، از اين کار ممانعت مي شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">روز 24 سپتامبر 1992، در يک «مصاحبه مطبوعاتي» که در مقر فرماندهي پليس ضد تروريستي پرو انجام شد، گونزالو با لباس راه راه زنداني در يک قفس، در مقابل خبرنگاران قرار گرفت. ماريتسا گاریدو لکا23 معروف ترين بالرين کشور نیز با لباس زندان در کنار او بود و با مشت هاي گره کرده شعار مي داد: «کمونيسم در جهان پيروز خواهد شد!» «از جان صدر گونزالو دفاع کنيد!» گونزالو در قفس و در میان هیاهوی ماموران امنیتی، یک سخنرانی تهاجمی ارائه داد. او دستگيري خود را «پيچي در جاده» نامید، و با مشت گره کرده به رفقايش پيام داد که به مبارزه ادامه دهند. در خاتمه این سخنرانی، گونزالو به پرولتارياي بين المللي و ملل ستمديده جهان درود فرستاد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در هفته اول اکتبر، کمتر از يک ماه پس از دستگيري، دادگاه گونزالو برگزار شد. دولت به حدي از راه درخشاني ها وحشت داشت که تاريخ دادگاه هيچگاه اعلام نشد. دادگاه در پايگاه نيروي دريايي برگزار شد. قضات که از افسران نيروي دريايي بودند همه نقاب هاي سياه بر چهره داشتند. خود گونزالو در قفس آهنين بود و به خاطر عقايدش مورد استنطاق قرار گرفت. وکيلش را با چشم بند به دادگاه آورده بودند و او بيش از 15 دقيقه امکان صحبت با موکلش را نداشت. محاکمه چند ساعت بيشتر طول نکشيد. روز هفتم اکتبر جرم اعلام شد: «خيانت به وطن». حق فرجام خواهي از گونزالو سلب شد. فوجيموري از برقراري مجدد مجازات اعدام در کشور صحبت کرد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">تمام اين نمايش ها که به منظور تحقير گونزالو، تئوريسين و رهبر انقلاب، و به طبع تحقير زحمتکشان به پا خاسته پرو انجام مي شد، خشم مردم جهان را بر انگيخت. البته اين رفتار مورد تائيد دولت هاي «دمکراتيک» آمريکا و اروپا هم قرار گرفت، ولي بسياري از مردم دنيا، حتي در ميان مخالفين راه درخشان آن را بر نتابيدند. به علاوه بسياري از موازين بين المللي و حقوق بشر رعايت نشده بود. سکوت در مقابل اين وقاحت به مثابه تائيد زير پا گذاشتن آن موازين بود. هنوز تلگراف ها و فکس هاي مربوط به تشکيل کميته اضطراري به همه جا نرسيده بود که سيل امضاها به مقر لندن سرازير شد: امضاي 90 نفر از اعضا پارلمان نپال، بني صدر اولين رئيس جمهور ايران بعد از انقلاب، 78 نفر از زندانيان سياسي ترکيه، اعضا پارلمان چند کشور اروپایی، موسيقيدانان برجسته راک، مبارزان جبهه فرهنگ مانند احمد شاملو، بسياري از وکلاي مترقي، بسياري از افراد و ارگان های مخالف مجازات اعدام و مدافعان حقوق بشر…</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">ليست امضاها طولاني تر مي شد، در نقاط مختلف هند، در شهرهاي آمريکا، مکزيک، کلمبيا… در استراليا، نيوزيلند و کشورهاي مختلف اروپا، مردم اعتراض مي کردند، راهپيمايي مي کردند، نمايش خياباني برگزار مي کردند، امضا جمع مي کردند، شعار نويسي مي کردند، اعلاميه پخش مي کردند. در تمام 12 سالي که جنگ خلق جريان داشت با بايکوت رسانه هاي بين المللي مواجه بود. آن روزها از اينترنت هم خبري نبود. تنها منبع اطلاعات مردم، فعاليت کمونيست ها و انقلابيون و رسانه هاي انقلابي و مترقي با تيراژ بسيار کم بود. ولي موج بلندي که در سطح بين المللي در دفاع از گونزالو و محکوم کردن دولت پرو به پا خاست، نشان داد که آتشي زير خاکستر زنده است. که آواز مبارزه انقلابي مردم پرو به گوش هاي شنوا رسيده است. که اگر سرمايه جهاني مي خواهد گونزالو را به عنوان دشمن شماره يک خود سرکوب کند، مردم هم اختلاف نظرها را کنار مي گذارند و براي نجات جانش تلاش مي کنند.24 مبارزه مردم جهان، به اذعان بسياري از رسانه هاي بين المللي، عملا فوجيموري را در مورد مجازات اعدام به عقب نشيني واداشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">البته آنچه به مبارزه مردم در سطح بين المللي نيرو مي داد، ادامه مبارزه حزب در خارج از زندان بود. مبارزین حزب کمونيست پرو، با وجود اين که فرد شماره یک حزب، و تقريبا تمامي کادر سياسي حزب دستگير شده بودند، روحيه خود را نباختند. و مبارزه مطابق نقشه هاي قبلي به پيش رفت. به هنگام دستگيري، کامپيوتر(هاي) و اطلاعات بسياري در مورد حزب و تشکيلات به دست سازمان اطلاعات افتاده بود. اعضای حزب در بيرون بايد مي کوشيدند بندهاي پاره شده را مرمت کنند و رهبري را دوباره بازسازي کنند. و اين در حالي بود که دشمن از لحاظ روحيه حسابي شارژ بود. در ماه هاي متعاقب دستگيري اول، باز هم چند تن از رهبران حزب دستگير شدند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">کم کم، اطلاعاتي در مورد چند و چون دستگيري به بيرون نشت کرد. آمريکا از چندي قبل پليس سياسي / سازمان اطلاعات پرو را خانه تکاني کرده بود، منابع زيادي، چه علني و چه مخفي، را به کار تعقيب و از ميان برداشتن رهبري حزب کمونيست پرو اختصاص داده بود. شخصي به نام مونتسينوس25، که عامل شناخته شده سازمان سيا در پرو بود، مسئول مستقيم هدايت فعاليت اين بخش از نيروي پليس و نظامي پرو شد. پليس سياسي پرو، به همراه و به کمک سازمان اطلاعاتي آمريکا، ماه ها نقاط مختلف ليما را در نظر داشت. بعد از مدتي، توجه پليس بر خانه يک بالرين جوان و مشهور به نام مارتيسا و شريک زندگي اش در محله ميرافلورس، پولداري ترين محله ليما، متمرکز شد. مساله چندان پيچيده نبود، چرا که عمه ماريتسا که همسر يکي از نويسندگان به نام پرو و از خانواده هاي قديمي اسپانيايي بود، چندي پيش با يک هفت تير در يک ايستگاه راه آهن دستگير شده بود. رفت و آمد هاي خانه ماريتزا ظاهرا طبيعي بود، صبح ها کلاس باله در طبقه پائين خانه برقرار بود و عصر ها ماريتزا و دوستش کنار هم ظاهرا تنها بودند. ولي پليس متوجه شد که ميزان زباله اي که از اين خانه خارج مي شود خيلي بيشتر از مصرف دو نفر است. جستجوي زباله ها، پليس را به پاکت هاي خالي سيگار رساند، از همان مارک سيگاري که گونزالو مي کشيد. قوطي هاي خالي دارويي که گونزالو (به خاطر بيماري پوستي اش) بايد مصرف مي کرد را هم در آشغال ها پيدا کردند. پليس با دقت و صبر فراوان ماه ها خانه را زير نظر گرفت. بعد از اينکه مطمئن شدند گونزالو در آن خانه به سر مي برد، به آنجا حمله کردند. خانه محل برگزاري پلنوم حزب بود. گونزالو به همراه هشت تن از کادرهاي رهبري حزب به دام ارتجاع افتادند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">برخي از خود پرسيدند چرا رهبري در شهر بودند؟ آيا مناطق پايگاهي امن تر نبود؟ و سوالاتي از اين دست. البته اين امکان نيز هست که با پيشروي هاي تکان دهنده دو سه سال آخر جنگ، روحيه شکست ناپذيري بر حزب غالب شده بوده و به گرايشي در جهت دست کم گرفتن قدرت تاکتيکي دشمن و در نتيجه پائين آوردن گارد در برخي از زمينه ها انجاميده باشد. ولی به هر حال وقتي با دشمني که از لحاظ نظامي و امنيتي از خودت قوي تر است، و قدرت سياسي را در اختيار دارد وارد مبارزه مي شوي، هيچ گاه نمي توان خطر دستگيري را به صفر رساند. و پیروزی اجتناب ناپذیر نیست. ولي شکست ها متفاوتند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>کدام آينده؟</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">يک سال پس از دستگيري، حکومت فوجيموري نامه هايي را با امضا گونزالو انتشار داد که در آن ها، حزب به پايان دادن مبارزه مسلحانه دعوت شده بود. تا آن زمان، گونزالو در جزيره اي که پايگاه نيروي دريايي بود در حبس انفرادي به سر مي برد و هيچ گونه تماسي با آشنايان، فاميل و يا خبرنگاران نداشت. اولين عکس العمل رهبري حزب در خارج از زندان اين بود که اين نامه ها «جعلي» است و بايد مبارزه مسلحانه را ادامه داد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">گونزالو در آخرين تماسش با دنياي خارج، يعني روز 24 سپتامبر به رفقايش در بيرون پيام داده بود که طبق نقشه هاي آخرين نشست عمومي رهبري حزب پيشروي کنيد. نقشه هاي اين نشست بر اساس شرايطي بود که جنگ خلق از بسياري لحاظ در موقعيتي برتر از دشمن قرار داشت. ولي از زمان دستگيري، اوضاع تغيير کرده بود: نه تنها ارتجاع از لحاظ روحيه موقعيت بسيار بهتري پيدا کرده بود، بلکه هسته مرکزي حزب ضربه جدي خورده بود. تا آن زمان، گونزالو حزب را از درون تند پيچ هاي مبارزه و پشت سر گذاشتن سختي ها و رسيدن به پيروزي ها رهبري کرده بود. اما امروز گونزالو در زندان بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در زندان بودن گونزالو و بسياري ديگر از رهبران با تجربه حزب، به اين معنا بود که از زنجيره شناخت و کسب دانش حزب جدا افتاده بودند و با توجه به شرايط حبس انفرادي کامل که به جز بازجو با کسي ديگر ارتباط نداشتند، نمي توانستند نتيجه عقب گردي را که حاصل شده بود ارزيابي کنند و برنامه عمل جلو بگذارند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">رهبران باقي مانده حزب کوشيدند کميته مرکزي و تشکيلات ضربه خورده را بازسازي کنند. آنان قهرمانانه در مقابل روحيه شکست خوردگي ايستادگي کردند و شجاعتشان را جمع کردند و به مبارزه ادامه دادند. ولي آثار سیاسی و ایدئولوژیک ضربه در همه جا به چشم مي خورد. و جز اين نمي شد انتظار داشت. همه مشکلات ناشي از تغيير شرايط به کنار، اکثر اعضای کميته مرکزي جديد در امر رهبري مرکزي، نه فقط بي تجربه بودند بلکه با نگرش و خط گونزالو پرورش یافته بودند، نگرشی که از ذهنی گرایی و عدم انعطاف مبرا نبود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">مشکلات جدي وقتي ظاهر شد که نامه هاي فوق الذکر عرضه شد. نامه ها، مسائلي واقعي را مطرح مي کرد. آيا حزبي که چنين ضربه بزرگي خورده مي تواند به جنگ ادامه دهد؟ آيا بهتر نيست وقتي تناسب قوا به نفعش نيست، موقتا اسلحه را کنار بگذارد و با ارتجاع مذاکره کند؟ مسلما پاسخ صحيح و انقلابي به اين گونه پرسش ها آن نبود كه در نامه ها مطرح مي شد. اين که گونزالو به چنين نتايج تسليم طلبانه اي رسيد، بدون شک به شرايط خاص وي، يعني يک سال تمام زندان انفرادي در بايكوت كامل خبري، و کلنجار رفتن با بازجوهاي تعليم ديده سازمان سيا26 مربوط مي شد، ولي نقاط ضعف موجود در دیدگاه و سیاست وی نقش عمده ای در این عقبگرد بازی کرد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در حزب در مورد چگونگي برخورد به نامه ها اختلاف نظر بوجود آمد. ولي متاسفانه اختلاف نظرها به بحث جدي تئوريک سياسي نينجاميد. اعضا حزب، به جاي تعمق در نظرات مطروحه، و تلاش براي دست يافتن به نظرات صحيح، که يکي از ملزوماتش نفي برخي ايده هاي سابق حزب مي بود، مسئله را بر سر اين که آيا نوشته از آن گونزالوست يا جعل دولت است بردند. دعوايي سطحي که به بالا رفتن درک هيچ يک از طرفين کمکي نکرد و به جاي فعال کردن تفکر اعضا حزب و جامعه به حول چگونگي پيشرفت انقلاب، به تهمت و افترا و تضعيف روحيه ها انجاميد. نتيجه اين که عده اي جنگ را رها کردند، و عده ديگري به ادامه جنگ، ولي بدون بررسي عميق شرايط نوين و خط حزب پرداختند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">ادامه کاري در چنين شرايطي بسيار دشوار بود، چرا که هر پيشروي به ايده هاي نوين نیاز دارد. ايده هايي که بر اساس تجارب گذشته فرموله شده مي توانند و بايد راهنماي عمل امروز باشد، ولي کافي نيست. شرايط مختلف راه حل هاي مختلف مي طلبد. و براي گذر از اوضاع پيچيده، بيش از هر چيز نياز به ديدگاهي ماترياليستي به تضادها و رويكرد و روشي ديالكتيكي براي حل آن هاست. راه درخشاني ها در زمينه شجاعت و فداكاري و انگيزه هاي قدرتمند طبقاتي چيزي كم نداشتند، نقاط ضعف آنان در ديدگاه و رويكرد و روش بروز كرد. احزابي در جنبش بين المللي کمونيستي سعي کردند به کمک رهبري جديد حزب كه در بيرون از زندان تشكيل شده بود بشتابند و در زمينه هاي نظري برخي درس ها را جمعبندي کنند. ولي حاصل اين جمعبندي ها، که به تهیه اسناد باارزشي هم انجاميد، با استقبال راه درخشانی ها روبرو نشد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>در پايان</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">بعد از ضربه به ساختار حزب كمونيست پرو و رهبريش كه اساسا نتيجه يك جنگ طولاني نابرابر با صف متحد مرتجعان داخلي و سرمایه داری بين المللي بود، و بعد از ضربه سياسي به خط و جهت گيري انقلابي حزب كه اساسا برخاسته از نقاط ضعف انباشت شده در نگرش و روش و سياست هاي رهبري حزب بود، انقلاب پرو دچار عقبگردي جدي و طولاني شد. با تغيير وضعيت جنگ، وضعيت زندان ها هم تغيير کرد و هر چند هنوز شاهد قهرماني هاي کم نظيري بوديم، ولي آن روحيه شکست ناپذيري ديگر نبود. عده اي نه چندان معدود، چه در بيرون و چه در داخل زندان از مبارزه دست شستند. توجه عميق به همين تحولات و عوامل و تحليل علمي از آن ها, بدون شك درس هاي مهمي براي هر حزب كمونيست انقلابي در بر دارد تا بتواند با ديدي روشن تر و صحيح تر نبرد توده هاي مردم براي كسب رهايي را رهبري كند. اما فراتر از اين، دهسال جنگ انقلابي پيروزمند در پرو با همه پيچ و خم هايش، سرشار از درس هاي تعيين كننده اي بود كه ستمديدگان سراسر دنيا كماكان مي توانند و بايد از آن بياموزند. تجربه پرو نشان داد كه فقط رهبري كمونيستي انقلابي در قالب يك حزب متعهد و منضبط و پويا و شجاع است كه مي تواند محرومان و لگد مال شدگان جامعه را در مسيري كاملا متفاوت برانگيزد و دورنمای روشن جامعه ای نوین و مناسباتي نوين را در برابر آنان ترسيم كند. بدون چنين حزبي، هيچ انقلاب واقعي كه متكي بر جنبش آگاهانه توده هاي تحت استثمار و ستم باشد اتفاق نخواهد افتاد. تجربه پرو نشان داد كه كمونيست هاي انقلابي با درك نيروي تاريخساز توده ها و با تلاش براي پيوند زدن آگاهي و تشكل و آرمان كمونيستي با مبارزه طبقاتي و اجتماعي توده هاست كه مي توانند «معجزه» بيافرينند و دنيا را به شگفتي اندازند. جنگ انقلابي پرو، در واقع بخشي از مبارزه مردم دنيا عليه نظم موجود، براي دنيايي عاري از ستم و استثمار بود و به همه ما تعلق داشت. اگر بورژوازي جهانی براي سرکوب انقلاب زحمتکشان پرو متحد بود، کمونیست های انقلابی جهان هم، در حد توانشان به اين انقلاب یاری رساندند، در جدال هاي نظري مربوط به آن فعال بودند، کوشیدند درس هاي جنگ انقلابی پرو و رهبری آن را همه گير کنند، و خود از این تجربه بياموزند. شايد بارزترين تاثير جنگ خلق پرو و درس هايش در دو دهه اخير را بتوان در كشور كوچك آسيايي نپال پيدا كرد كه تنها پنج سال بعد از دستگيري گونزالو، توده هاي تهيدست روستايي اش با الهام از آن جنگ و به رهبري حزب کمونيست آن کشور، جنگ انقلابي را آغاز كردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در بيست سالي كه از دستگيري گونزالو و نسل قبلي رهبران حزب كمونيست پرو مي گذرد, آن كشور شاهد تحولات بسيار بوده است. هيئت حاكمه مرتجع براي فريب توده هاي محروم بومي، براي يك دوره يك چهره سرخپوست به نام «تولدو» را در مقام رياست جمهوري رو كردند كه تعليم يافته «بانك جهاني» بود. استثمار و غارت و فساد حكومتي ادامه يافت و بحران اقتصادي و اجتماعي كمر طبقه كارگر و دهقانان فقير و كم زمين را شكست. كابينه هاي جديد بر سر كار آمدند و گناه را به گردن گذشتگان انداختند. فوجيموري كه افتخارش شكست دادن راه درخشان بود، به خاطر فساد و كشتار تحت تعقيب قرار گرفت و از كشور گريخت. آلن گارسياي سوسيال دمكرات دوباره به قدرت رسيد تا جامعه را براي تهاجم نئولیبرالیستی به سطح معیشت مردم و اجرای فجايع گلوباليزاسيون آرام كند. فوجيموري به پرو باز گردانده شد و به همان زنداني فرستاده شد كه گونزالو و يارانش كماكان در آن اسير هستند. طي اين بيست سال مبارزات كارگران و خيزش هاي گاه قهرآميز بوميان، هيچگاه خاموش نشد. طي همه اين سال ها، تعقيب و دستگيري کادرهاي رهبري با سابقه حزب ادامه يافت. هنوز هم گاه به گاه از مناطق جنگلي پرو خبر درگيري ها و عمليات راه درخشاني هايي كه باقي مانده اند به گوش مي رسد، بي آنكه نشان چنداني از ديدگاه و اهداف و خط مشي آنان در دست باشد. شايد براي كساني كه انقلاب و جنگ انقلابي را مقولاتي مربوط به گذشته و نابهنگام مي دانند، تعجب آور باشد كه حتي امروز در ميان دختران و پسران پرويي كه راه دگرگوني مناسبات حاكم و تغيير نظام سياسي آن كشور را مي جويند، تجربه راه درخشان كماكان يك مساله قابل بحث و بررسي است. طي همه اين سال ها بر تجربه كمونيست هاي انقلابي پرو خاك تحريف پاشيده اند، اما نسل جوان به همه اين دروغ ها و بهتان ها به ديده شك مي نگرد و حتي اينجا و آنجا نشانه هايي از همدلي با آن تجربه را از خود بروز مي دهد. اين را در عرصه ادبيات جديد پرو مي توان ديد كه برخي نويسندگان جوان، موضوع هاي جالب و شخصيت هاي سمپاتيك و قوي داستان هايشان را به شكل آشكار يا پوشيده به راه درخشان ربط مي دهند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">اینکه جنبش کمونیستی بار دیگر به چه شکل و با چه نقشه و استراتژی و تشکیلاتی به پا خواهد خاست و انقلاب آن کشور در کدام مسیر و در کدام زمان دوباره خودنمایی خواهد کرد را نمی توان پیش بینی کرد. ولی یک چیز روشن است، انقلاب آینده بر ایده ها و تئوری های نو شده و تکامل یافته استوار خواهد شد و تکرار صرف تجربه انقلابی راه درخشانی ها نخواهد بود. در عین حال، انقلاب آینده بر دوش تجربه گذشته خواهد ایستاد و پیوند و گسستی دیالکتیکی با درس های مثبت و منفی «آغازگران» خواهد داشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><b>توضيح در مورد منابع</b></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">فصلنامه جهاني براي فتح، A World To Win (www.aworldtowin.org) منبع اصلي اين نوشته است. اين فصلنامه، نشريه جنبش انقلابي انترناسيوناليستي بود که در سال 1984 توسط بسياري از احزاب مائوئيست جهان تشکيل شد. حزب کمونيست پرو از اعضا اين جنبش بود. مقالات جهاني براي فتح در مورد پرو بر اساس گزارشات حزب و روزنامه ها و نشريات پرو تهيه شده است. ترجمه بسياري از اسناد حزب، از جمله مصاحبه مفصل ال دياريو با گونزالو نيز در اين نشريه يافت مي شود. اين نشريه به چند زبان انگليسي، فارسي، اسپانيايي و گاهي ترکي و ايتاليايي هم منتشر مي شد. نسخه فارسي جهاني براي فتح در سایت آرشیو اسناد اپوزیسیون ایران در دسترس است. از شماره اول تا شماره 25 این نشریه، تقریبا در هر شماره مقالاتی در این مورد موجود است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">در سال 90 وزارت دفاع آمريکا رند را مامور تهيه گزارشي در مورد پرو کرد. اين گزارش مفصل، نه تنها اطلاعات دقيقي (که توسط ارتجاع و در نيتجه دستگيري ها و مصادره ها جمع شده بود) دارد، بلکه از اين نظر حائز اهميت است که دو سال بعد از تهيه اين گزارش، بسياري از پيشنهاداتش براي سرکوب جنگ خلق توسط سازمان سيا و پليس و سازمان اطلاعات پرو به اجرا گذاشته شد. نام این گزارش The Shining Path and the Future of Peru به قلم Gordon H. McCormick است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">Women at War : Magazine article by Carol Andreas, Anita Fokkema; NACLA Report on the Americas, Vol. 24, 1990 کارول آندره آس، از نزدیک در مورد شرایط زنان در پرو و جنگ انقلابی پرو تحقیقات بسیاری کرده است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">Women and War in the Twentieth Century: Enlisted with or Without consent, Nicole A. Dombrowski</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">Sendero Luminoso in Comparative Perspective, Cynthia McClintock, Dept. of Political Science, George Washington University</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">Maoism in the Andes: Sendero Luminoso and the contemporary guerrilla movement in Peru, Lewis Taylor, Centre for Latin American Studies, University of Cambridge</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">Puno Instituto de Educación Rural Waqrani- Caught in the Crossfire – g c i 275, Peruvian Graffiti</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">ويکي پديا</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">1 Abimael Guzmán Reynoso</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">2 در سال 1964 نامه های حزب کمونیست چین (به دنبال کنگره بیست و تغییرات جدی در سیاست حزب کمونیست شوروی) علنی شد. این نامه ها خطاب به رهبران شوروی نوشته شده بود. اختلافات چین با شوروی حول دو مساله متمرکز شده بود: تاکید روسیه بر انگیزه های مادی و حق بورژوایی که به «کمونیسم تاس کبابی» معروف شد، و تز «سه مسالمت آمیز» روس ها (یعنی همزیستی مسالمت آمیز و رقابت مسالمت آمیز با دنیای سرمایه داری و گذار مسالمت آمیز به کمونیسم). اختلافات چین و شوروی به مبارزاتی در سطح جهان دامن زد و به انشعاب در احزاب کمونیست انجامید. در آن زمان حزب کمونیست چین و مائوتسه دون اگر چه متوجه اشکالات ساختمان سوسیالیسم در شوروی شده بودند اما هنوز به راه هایی برای جلوگیری از بروز ان پی نبرده بودند. چند سال بعد، در جریان انقلاب فرهنگی، تحت شعار «شورش بر حق است» مائو و کمونیست های چین به تغییرات انقلابی دیگری در چین دست زدند و به تضادهای ساختمان سوسیالیسم و پیچیدگی های این مسئله بیشتر پرداختند. انقلاب فرهنگی بر زمینه شورش های بزرگ در بسیاری از نقاط جهان اتفاق افتاد و به پرچم بسیاری از این شورش ها بدل شد. در نتیجه، قطب بندی مشخص تری بین انقلابیون و تجدید نظرطلبان (یا رویزیونیست ها) درون جنبش بین المللی کمونیستی به وجود آمد. جنبش 1968 اروپا و آمریکا که به تغییرات مهمی در شرایط زنان در این کشورها انجامید، از این سلسله جنبش هاست. خواهیم کوشید در جزوات بعدی نگاه مختصری به این وقایع بیندازیم.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">3 Fernando Belaúnde Terry</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">4 Juan Velasco Alvarado</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">5 Francisco Morales Bermúdez</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">6 José Carlos Mariatégui بنیانگذار حزب کمونیست پرو در سال 1928 بود. او بعنوان نویسنده و رهبر سیاسی در پرو شناخته شده بود. ماریاتگی دو سال پس از تاسیس حزب و بعلت بیماری در سن 35 سالگی درگذشت. با مرور زمان، آموزه های انقلابی وی که بر اساس مارکسیسم لنینیسم و تلفیق آن با واقعیات پرو بود، به کناری رفته بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">7 بعد از مرگ مائوتسه دون، جریان طرفدار سرمایه داری درون حزب و دولت چین که با کودتا به قدرت رسیده بود هزاران نفر از مخالفانش را کشت و هزاران نفر دیگر از جناح انقلابی را بازداشت کرد. در این میان گروه چهار نفرکه از رهبران انقلاب فرهنگی بودند، آماج اصلی حمله بورژوازی قرار گرفتند. دفاع از چهار نفر، به معنی دفاع از انقلاب فرهنگی و خط سیاسی مائو بود. دن سیائو پینگ رهبر اصلی کودتای ضد کمونیستی در چین بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">8 سگ مرده احتمالا نمادی از «سگ زنجیری امپریالیسم» است. در آن دوره به دلیل اتفاقاتی که در چین افتاده بود، موضع گیری علیه رهبران جدید چین برای کمونیست های جهان بسیار مهم بود. بخشی از کسانی که از این موضع گیری سر باز زدند و متوجه تغییرات ریشه ای در جامعه چین نشدند و یا آن را جدی نگرفتند، به همکاری با امپریالیسم و بورژوازی در غلتیدند و کلا انقلاب را از یاد بردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">9 این شعر که توسط اوژن پوتیه برای کمون پاریس ساخته شد بعدا با ملودی پیر دوگیته به سرود کمونیستهای جهان بدل شد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">10 Catalina Adrianzén</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">11 Augusta la Torre از رهبران حزب و همسر گونزالو که در سال 1989 درگذشت.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">12 Movimiento Femenino Popular</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">13 این سازمان که نفوذش عمدتا محدود به روشنفکران بود با آغاز دهه 1990 تحت تعقیب و سرکوب پلیسی شدید قرار گرفت و رهبرانش اسیر شدند. عملیات اشغال سفارت ژاپن و گروگان گرفتن سفرای کشورهای مختلف در سال 1996 که با هدف آزادی رهبران توپاک آماروها انجام شد به شکست انجامید و تعداد زیادی از افراد این سازمان کشته شدند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">14 Laura Zambran Padilla به گفته ای، مه چه مسئول کمیته عملیاتی لیما بود</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">15 به طور کلی مناسبات تولیدی به معنای مناسبات مالکیت، مناسبات توزیعی و مناسبات میان انسان درون یک نظام اقتصادی اجتماعی است که زیربنای جامعه محسوب می شود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">16 حزب کمونیست پرو، علاوه بر مسائل استراتژیک سیاسی، در زمینه تاکتیک ها و روش های جنگی هم از آثار نظامی مائو بسیار بهره می برد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">17 این مسئله چنان عیان بود که حتی بورژوازی هم به آن اذعان داشت. زمانی در یکی از کنفرانس های منطقه ای قاره آمریکا، وقتی به رئیس جمهور پرو (فوجیموری) انتقاد کردند که وضعیت اقتصادی ما هم به اندازه پرو نابسامان است، پس چرا ما مشکل جنگ داخلی نداریم، فوجیموری جواب داد، شما هم اگر گونزالو داشتید همین برنامه بود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">18 Rand Corporation</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">19 مائو جنگ انقلابی را به سه مرحله کلی دفاع استراتژیک، تعادل استراتژیک و تعرض استراتژیک تقسیم می کند. تعادل استراتژیک زمانی است که توان نظامی / سیاسی نیروهای انقلابی به آن اندازه رسیده است که نیروهای دشمن قادر به نابودی کاملش نیستند ولی انقلاب هنوز در موضع تعرض برای کسب قدرت قرار نگرفته است.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">20 از جمله کانال 4 تلویزیون سراسری انگلیس فیلمی تهیه کرد به نام «راه درخشانی ها» که گزارش خیره کننده ای هم از این تئاتر دارد.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">21 جنبش انقلابی انترناسیونالیستی در سال 1984 با شرکت بسیاری از احزاب و سازمان های مائوئیست تشکیل شد. حزب کمونیست پرو از اعضا این جنبش بود. برخی از اعضا دیگر جنبش عبارت بودند از حزب کمونیست انقلابی آمریکا، اتحادیه کمونیست های ایران، و احزابی از نپال، هند، ترکیه و….</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">22 چند روز پس از دستگیری گونزالو، فوجیموری قانونی گذارند که طبق آن مجازات اعدام در پرو برقرار شد. هر چند عدم وجود مجازات اعدام هیچ گاه مانع کشتن زندانیان سیاسی نشده بود، ولی می توانست برای دولت پرو برای کشتن گونزالو پوششی قانونی فراهم کند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">23 Maritza Garrido Lecca</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">24 یک استثنا از این قاعده چپ ایران بود. اغلب گروه های چپ ایرانی به بهانه اینکه گونزالو مائوئیست است، حتی حاضر به امضای فراخوان کمیته اضطراری نشدند. این در حالی است که حتی بخشی از مذهبی های آمریکایی، صرفا به دلیل اینکه مخالف مجازات اعدام هستند از این کارزار دفاع کردند. و بسیاری دیگر نیز که نظراتشان با گونزالو کاملا متفاوت بود، به این خاطر که درک می کردند دشمن اصلی انقلاب و مردم امپریالیسم و نوکرانش هستند، در واقع مخالفتشان را با فوجیموری و شیوه برخورد او به یک زندانی ابراز کردند.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">25 Vladimir Montesinos</p><p dir="rtl" style="text-align: right;">26 یکی از ویژگی های این بازجویی ها این بود که اتاق بازجویی مثل اتاق پذیرایی تزئین شده بود، کاناپه، مبل راحتی، یک تلویزیون گوشه اتاق و بازجو هم که لباس غیر نظامی و یا متفاوت از تیپ رایج بازجوهای خشک و بیرحم پوشیده، حالت کسی را که دارد بیشتر وارد بحث سیاسی روشنفکری می شود. خلاصه بر خلاف شرایط شکنجه که می تواند افراد را در موضع نبرد قرار دهد، شرایط بازجویی رهبران پرو بیشتر به شکلی بود که فرد احساس کند با یک مخالف سیاسی وارد بحث شده و به نوعی خلع سلاح شود.</p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><br /></p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><br /></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-24423436599723432462020-09-02T12:25:00.001-07:002020-09-02T12:25:21.361-07:00میراث کمینترن: تئوری بحران عمومی ـ اثر ریموند لوتا <p dir="rtl" style="text-align: right;"><span style="font-family: times;"><br /></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><b></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: times;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEmQE4M-0qDnbcAzkMIBWCpZVufpPOYbllaJGaM2CKDT5Q1I512hdINlZ-GC1eZFsOweAS6kui67Ejjhv9Nwp_QsC9xW6o5_Yq9VxvnlwUCp3HXjaj4L20Y5P4I0zRxztz14vyGYn2UOJI/s1241/cover+gc+lotta_page-0001+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1241" data-original-width="874" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEmQE4M-0qDnbcAzkMIBWCpZVufpPOYbllaJGaM2CKDT5Q1I512hdINlZ-GC1eZFsOweAS6kui67Ejjhv9Nwp_QsC9xW6o5_Yq9VxvnlwUCp3HXjaj4L20Y5P4I0zRxztz14vyGYn2UOJI/w289-h410/cover+gc+lotta_page-0001+%25281%2529.jpg" width="289" /></a></b></span></div><span style="font-family: times;"><b><br /><span lang="FA"><br /></span></b></span><p></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><b><span lang="FA">مقدمه بر سومین
انتشار ترجمه فارسی</span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>«</span><span lang="FA">میراث کمینترن</span><span lang="FA">: </span><span lang="FA">تئوری بحران عمومی</span><span lang="FA">» </span><span lang="FA">که اینک در فرمت یک جزوه به شما ارائه می شود در واقع فصل پایانی کتاب </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">آمریکا در سراشیب</span><span lang="FA">» </span><span lang="FA">به قلم ریموند لوتا
اقتصاددان کمونیست با همکاری فرانک شانون است</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">ترجمه فارسی این جزوه برای
نخستین بار در سال </span><span lang="FA">1984</span><span lang="FA"> انجام شد و یک سال بعد انتشار خارجی پیدا کرد</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">در سال </span><span lang="FA">1390 </span><span lang="FA">نسخه ویرایش شده ای از آن
ترجمه، این بار از طریق سایت های اینترنتی توزیع شد</span><span lang="FA">. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span lang="FA">بار اول، هدف از
ترجمه و انتشار کمک به تصحیح و تدقیق نگرش کلی جنبش کمونیستی در ایران نسبت به
دینامیسم و کارکرد نظام جهانی سرمایه داری امپریالیستی بود</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">این اثر به ویژه پایه های
تئوریک درک نادرستی را به نقد می کشید</span><span lang="FA"> </span><span lang="FA">که در عبارت </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">امپریالیسم نه می خواهد و نه می تواند نیروهای مولده را رشد دهد</span><span lang="FA">» </span><span lang="FA">خلاصه شده بود</span><span lang="FA">. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span lang="FA">بار دوم، شرایط
جهانی کاملا فرق کرده بود</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">بیست سالی از شروع بمباران </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">مرگ کمونیسم</span><span lang="FA">» </span><span lang="FA">توسط بورژوازی بین المللی و سه سالی از وقوع بحرانی که بزرگ ترین بانک های
امپریالیستی و بازارهای سهام را به زمین زد می گذشت که جنبش اعتراض و مقاومت در
برابر </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">یک درصدی</span><span lang="FA">»</span><span lang="FA">ها درست در قلب مراکز قدرت
امپریالیسم بپاخاست</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">نگاه بسیاری دوباره به سوی آموزه های مارکس برگشت</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">در عین حال، نسل کاملا
جدیدی که پا به صحنه گذاشته بود آگاهی جسته گریخته ای از اقتصاد سیاسی مارکسیستی
داشت و این کمبود راه را بر توهمات رفرمیستی در مسیر مبارزه با وضع موجود و روی
آوردن به طرح های تخیلی از جامعه آلترناتیو می گشود</span><span lang="FA">. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span lang="FA">اینک اما شرایط
متحول جهانی شاهد تغییراتی سریع و تکان دهنده در همه کشورها است</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">امواج بحران به عرصه های
گوناگون سر می کشد و نظم مستقر و راه ها و روش ها و ارزش های جا افتاده و سنتی را
زیر سوال می کشد</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">امکان پایه گیری و تقویت آلترناتیوهای رادیکال در هر سوی صف بندی طبقاتی جامعه
بشری بیشتر و بیشتر می شود</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">فاشیسم به مثابه شکل عریان تر و فاجعه بارتر دیکتاتوری طبقه بورژوازی پر و بال
می گیرد</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">آنچه در آمریکای امروز و صحنه سیاست رسمی کشورهای مختلف می گذرد بازتاب این
واقعیت است</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">مشکل اینجاست که مفهوم فاشیسم و حتی امکان مسلط شدن این پدیده بر فضای سیاسی و
ایدئولوژیک دنیا با همه فجایعی که در انبان دارد، برای بسیاری از مردم و نیروهای
انقلابی و چپ و ترقیخواه روشن نیست</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">شک نیست که اتکاء به تئوری های نادرست در مورد ریشه های فاشیسم در اقتصاد
سیاسی سرمایه داری و بی توجهی به وجود گرایشات مختلف و متضاد ایدئولوژیک در صفوف
بورژوازی، کمکی به روشن کردن مسیر مبارزه مشخص با خطر سلطه فاشیسم و پیگیری
استراتژی انقلاب پرولتری در این شرایط پیچیده نمی کند</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">بنابراین هدف انتشار مجدد </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">میراث کمینترن</span><span lang="FA">: </span><span lang="FA">تئوری بحران عمومی</span><span lang="FA">»</span><span lang="FA">، این بار کمک به نقد درک
های تئوریک نادرست و دیرپا از علل ظهور پدیده فاشیسم است</span><span lang="FA">. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span lang="FA">با توجه به
امکاناتی که در سال های اخیر برای دسترسی گسترده به چنین آثاری در اینترنت فراهم
آمده و اشتیاق نسل امروز به یافتن راه خروج از جهنم حاکم، امید است که این بار
شمار به مراتب بیشتری نسبت به قبل درگیر مطالعه و بحث و مبارزه بر سر این مطلب
شوند</span><span lang="FA">. </span><span lang="FA">در این فرصت</span><span lang="FA"> </span><span lang="FA">می خواهم شما</span><span lang="FA"> </span><span lang="FA">را تشویق کنم که دیگر آثار
مهم و راهگشای کمونیستی از جمله تزهای پایه ای کتاب </span><span lang="FA">«</span><span lang="FA">آمریکا در سراشیب</span><span lang="FA">» </span><span lang="FA">را هم از نظر بگذرانید</span><span lang="FA">.<o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span style="font-family: times;"><span lang="FA">حمید محصص</span><span lang="FA"><o:p></o:p></span></span></p><p dir="rtl" style="text-align: right;">
</p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA"><span style="font-family: times;">شهریور </span></span><span lang="FA"><span style="font-family: times;">1399 </span><span style="font-family: W_nazanin;"> <o:p></o:p></span></span></p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><span style="font-family: arial;"><span style="background-color: white; color: #191919; font-size: 0.9375rem; text-align: left;"><b>مقدمه بر انتشار دوم ترجمه میراث کمینترن</b></span></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در روزها و شب هاي پر شور جنبش اعتراضي فزاینده ای كه تحت نام “وال استريت را اشغال كنيد” آغاز شده و اينك در گوشه و كنار دنيا با نام ها و ابتكارهاي گوناگون ادامه دارد، انديشه ها و خطوط و برنامه هاي سياسي مختلف به ميدان می آیند. پرسش اينجاست كه نارضايتي و اعتراض و خشم باید چه سمت و سويي بيابد و در راستاي كدامين اهداف حركت كند تا راه خلاصي از نظام جهاني پوسيده سرمايه داري امپرياليستي واقعا هموار شود؟ انديشه ها و خطوط و برنامه ها گرداگرد اين پرسش اساسي است كه به هم نزديك يا از هم دور مي شوند. فرصت بي نظيري براي انتشار آگاهي انقلابي/ طبقاتي، علم كمونيسم و مفهوم پراتيك دگرگون ساز در بين بخش هاي گسترده اي از مردم به ويژه در جوامع امپرياليستي به دست آمده است. در ميان همه صداهايي كه از ميدان نبرد به گوش مي رسد، آن گروه از مبارزان آگاه كه بر مبناي جمعبندي ها و سنتز انجام شده توسط باب آواكيان در علم كمونيسم حركت مي كنند نیز صداي خود را دارند. ريموند لوتا، اقتصاددان و سخنران كمونيست كه آثارش در “انقلاب” (نشريه حزب كمونيست انقلابي آمريكا) منتشر مي شود، در تظاهرات ها و تحصن ها شركت مي كند و از طريق سخنراني و ميزگرد يا مناظره و گفت و گو در جمع هاي كوچك تر مي كوشد چرايي اوضاع كنوني و مصائب ملموس سرمايه داري را از ديدگاهي ماركسيستي براي مبارزان تشريح كند. مي كوشد تحليل هايي كه به بيراهه هاي رفرميستي و توهم آفرين منتهي مي شود را مورد نقد قرار دهد و ضرورت حركت به سمت تنها آلترناتيو واقعي رهايي بخش در برابر نظام سرمايه داري كه چيزي جز انقلاب سوسياليستي و حركت آگاهانه در مسير ايجاد يك دنياي كمونيستي نيست را از زواياي مختلف مورد تاكيد قرار دهد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">متني كه اينك ترجمه اش را در دسترس مخاطبان فارسي زبان قرار مي دهيم سال ها پيش توسط ريموند لوتا نگاشته شد. “ميراث كمينترن: تئوري بحران عمومي” در واقع فصل پاياني كتابي است كه ريموند لوتا با همكاري فرانك شانون در اوايل دهه 1980 تحت عنوان “آمريكا در سراشيب” منتشر كرد و در آن روندهاي جهاني به سوي جنگ و انقلاب را بر اساس آموزه هاي ماركس و لنين در مورد سرمايه داري و امپرياليسم مورد بررسي قرار داد. انتخاب و ارائه ترجمه فارسي اين فصل از “آمريكا در سراشيب” با توجه به معضل و انحراف تئوريك ريشه دار و سمجي انجام می گیرد كه در ميان بسياري از جريانات چپ و كارگري در زمينه اقتصاد سياسي به چشم مي خورد و پشتوانه برنامه ها و راه هاي اكونوميستي و رفرميستي راست و “چپ” آن ها مي شود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">لازم به توضيح است كه یکم، دو نمودار اقتصادی از متن اصلی کتاب به علت قدیمی شدن آمار در ترجمه فارسی آورده نشده است. دوم، هنگام خواندن متن هر جا با عباراتي در پرانتز روبرو شديد، اين ها توسط مترجم و صرفا براي انتقال راحت تر مفهوم اضافه شده است. در پايان جزوه نيز چندين واژه انگليسي و معادل هاي فارسي كه براي آن ها انتخاب شده را ذكر كرده ايم.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">مهر 1390 </span></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ميراث كمينترن: </span><span style="font-size: 0.9375rem; font-weight: 700;">تئوري بحران عمومي</span></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">ماركسيسم ـ لنينيسم بر آن است كه سرمايه داري نظامي محكوم به فناست. اما اين نكته را چگونه بايد فهميد؟ اغلب اوقات اقتصاد سياسي ماركسيستي را متهم مي كنند كه رفتارش شبيه به شخصيت قصه “جوجه كوچك” است. همان جوجه اي كه با شنيدن صداي رعد فرياد مي كشيد: “آسمان دارد به زمين مي رسد”! ظاهرا پيش بيني بعضي از كمونيست ها در هر حالت اينست كه سقوط اقتصادي سرمايه داري بسيار نزديك است. اما زماني كه اين سقوط ادعايي اتفاق نمي افتد پيش بيني هايشان را ترشي مي اندازند تا شايد وقتي ديگر…</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">متاسفانه پشت اين تصوير كاريكاتوري جنبه هايي از حقيقت وجود دارد كه ريشه اش را به ميزان زيادي مي توان در تئوري بحران عمومي پيدا كرد. اين تئوري كه توسط كمينترن (انترناسيونال كمونيستي سوم) مطرح شد لطمات عظيمي به بار آورد. جنبش بين المللي كمونيستي نه تنها اثر راهگشاي لنين در </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">زمينه اقتصاد سياسي عصر را راهنماي خود قرار نداد بلكه بسياري از جوانب مهم امپرياليسم لنين را وارونه كرد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري بحران عمومي تاثيرات عميقي بر جاي گذاشته است. به علاوه بعضي تحليل گران كه خارج از جنبش كمونيستي هم قرار دارند از استدلال هاي عمده اين تئوري در مورد امپرياليسم تغذيه مي كنند. حتي نئو ماركسيست هايي كه آشكارا خود را از سنت كمينترن جدا مي دانند تحت تاثير اين تئوري قرار دارند.(1) تئوري بحران عمومي را مي توان توضيح منسجم”محدوديت” هايي دانست كه سرمايه داري از زمان وقوع انقلاب بلشويكي تا به امروز به آن گرفتار شده است؛ و يا مي توان آن را برداشتي از متون ماركس و انگلس به حساب آورد. در هر حالت، اين تئوري چنان جان سخت است كه بايد بر اساس آموخته هاي نيمه اول قرن بيستم در مورد خصلت امپرياليسم به تشريح نقادانه آن بپردازيم. طنز اينجاست كه منطق “مرگ محتوم نظام” را در دوراني بايد مورد نقد قرار دهيم كه امپرياليسم با جدي ترين بحران اش دست به گريبان است. با وجود اين اگر ما حقيقتا خواهان فهم ريشه هاي بحران و نتايج آن براي مبارزه انقلابي هستيم بايـد خط تمايـز روشـني بين تـئـوري بحـران عمـومـي و </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">ماركسيسم ـ لنينيسم بكشيم و با ديدگاه عميقا نادرستي كه از عصر امپرياليسم وجود دارد تسويه حساب كنيم.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اوايل دهه 1920 بود كه اينجا و آنجا نظراتي در مورد بحران عمومي از سوي تئوري سازان شوروي مطرح شد. اما اين ايده كه سرمايه داري جهاني گرفتار يك بحران عمومي است مشخصا در اظهارات محكم و بي برو و برگرد استالين در كنگره هاي 15 و 16 حزب كمونيست اتحاد شوروي در 1927 و 1930 فرموله شد. وقايع دنيا نيز ظاهرا اين ايده را تاييد مي كرد.(2) شكل منظم تر تئوري بحران عمومي در قالب بندي هاي اساسي ماركسيستي را در آثار “يوجين وارگا” (تئوريسين اصلي اقتصاد سياسي شوروي ها در دهه 1930) مي بينيم. مكمل تئوري اقتصادي وارگا تصويري بود كه يكي از رهبران حزب كمونيست بريتانيا به نام “ر. پالم دات” در كتاب “فاشيسم و انقلاب اجتماعي” از ظهور و شيوع يك پديده اجتماعي – اقتصادي در كشورهاي سرمايه داري ارائه داد. گاهي اوقات از عبارت بحران عمومي براي توضيح دوره پس از جنگ جهاني اول استفاده مي كردند. مشخصه اين دوره ظاهرا جديد، وضعيت نامتعادلي بود كه شكاف ناشي از انقلاب بلشويكي در جبهه جهاني امپرياليستي به وجود آورده بود و با آشـوب هـاي </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">سياسي و اقتصادي برخاسته از جنگ همراه مي شد. در مواقع ديگر، عبارت بحران عمومي را معادل و مشابه عصر امپرياليسم به كار مي بردند. سرانجام اينكه، بحران عمومي به خصوصيت مرحله جديدي اتلاق مي شد كه مي گفتند در زندگي امپرياليسم آغاز شده است. اما بعد از خاتمه جنگ جهاني دوم كه در دوران گسترش فرا رسيد، ميراث متدولوژيك تئوري بحران عمومي باعث لغزش و چرخش در نظرات تئوري سازان حزب كمونيست شد. آنان از پيش بيني ورشكستگي كامل و عنقريب سرمايه داري به تجسم سرمايه داري جديدي رسيدند كه مي توانست تجديد قوا كند و خود را با هر شرايطي وفق بدهد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">رك و راست بگوييم، تئوري سازان جنبش بين المللي كمونيستي نه اقتصاد سياسي ماركسيستي را درست فهميده بودند و نه لنينيسم و نقش جنگ هاي تجديد تقسيم در حل موقتي و قسمي تضادهاي انباشت امپرياليستي را واقعا درك كرده بودند. آنان از فهم جوهر بحران سرمايه داري باز ماندند و به جاي آن گرفتار تئوري هاي نئوسيسمونديستي و نئو لوكزامبورگي در مورد “مصرف نامكفي” و بازار شدند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در واقع تئوري بحران عمومي به قواي محركه جهاني انباشت سرمايه داري كم بها داد و درك نادرستي از آن ارائه كرد. تئوري بحران عمومي به دنيا نه به عنوان يك كل ارگانيك بلكه به صورت جمع جبري كشورها و از ديدگاهي اروپا محورانه نگاه مي كرد. در شكل ها و كاربردهاي گوناگون اين تئوري با سه توضيح نادرست و مرتبط به هم از بحران روبرو مي شديم: اول اينكه، ركود وضعيت معمول سرمايه داري است. سرمايه داري پا به يك بحران نظام مند برگشت ناپذير گذاشته كه دوره هاي تجديد حيات و رونق در آن استثنايي و به ناگزير موقتي به حساب مي آيد. سرمايه داري به علت فقير شدن عامه مردم و محدود شدن فرصت هاي بازار انگيزه اي براي تكامل نيروهاي مولده و پيشرفت دانش و فن آوري ندارد. از همين نكته اول به نتيجه گيري دوم مي رسيدند و مي گفتند كه بحران ادواري ريشه در شكاف گسترش يابنده بين توان توليدي و توان مصرفي دارد. سوم اينكه، بازار جهاني توسط تقاضاي جهاني مصرف كنندگان ايجاد مي شود. اما اين بازار در حال محدود شدن است و به مرز ورشكستگي كامل نزديك مي شود. از منظر تاريخي، گسترش دروني و بيروني سرمايه داري مي رود كه به حد نهايي برسد. بحران عمومي رقص آرام سرمايه داري </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">به جانب مرگ است. اين ها موضوعاتي است كه آماج اصلي انتقادات ما خواهد بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">به عقيده تئوري سازان كمينترن، تكامل سرمايه داري ديگر از طريق تكانه هاي گسترش و بحران كه به گونه اي ديالكتيكي به هم مرتبط اند انجام نمي شد. بر عكس، سرمايه داري مراحل تكاملي يك بحران درازمدت و اساسا تخفيف نيافتني را طي مي كرد. كسادي بزرگ دهه 1930 به عنوان الگوي آينده سرمايه داري در نظر گرفته مي شد. در سال 1934 “ر. پالم دات” از اين صحبت كرد كه هيچگونه بهبود واقعي در كار نخواهد بود:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بحران عمومي سرمايه داري را نبايد با بحران هاي سيكلي قديمي سرمايه داري يكسان انگاشت. اگر چه آن بحران ها تضادهاي ذاتي روابط سرمايه داري را به نمايش مي گذاشتند با وجود اين</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> بخش لاينفك و عامل مستقيم پيشرفت سرمايه داري را تشكيل مي دادند….</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">جنبه مشخصه آن بحران ها </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">حل</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> تضادها و </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">برقراري مجدد تعادل</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> بود و اجازه از سر گيري دوباره توليد در سطحي </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">عاليتر</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> را مي داد. هر چند همه اين كارها را با خشونت و تخريبي پر هرج و مرج به انجام مي رساند… </em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">عناصر اين خصلت را در بحران جهاني اقتصاد در دوران بعد از جنگ جهاني اول نيز مي توان رديابي كرد. اما بر پايه بحران عمومي سرمايه داري</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> اين عناصر </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">مترقي</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> تحت الشعاع تاثيرات اصلي و منفي كل فرايند تكاملي بحران ادواري و نتيجه منطقي آن يعني بر هم خوردن ثبات و تسريع فرايند هاي دگرگون ساز قرار گرفته است.</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">چنان راه حلي به هيچ رو در برابر بحران عمومي سرمايه داري گشوده نيست.(3)</span></em></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري سازان كمينترن متوجه تغيير شكل آشكار سيكل صنعتي در عصر امپرياليسم شده بودند و به اين واقعيت انكار ناپذير پي برده بودند كه ديالكتيك بحران/ بهبود سرمايه داري كلاسيك ديگر به شكل سابق عمل نمي كند. اگر چه آنان به درستي مي ديدند كه سيكل هاي صنعتي به خودي خود نمي توانند چارچوب جديدي براي رشد ايجاد كنند اما از فهم موضوع بين المللي شدن مدارهاي سرمايه و ارتباط ديالكتيكي اين امر با عرصه بين المللي عاجز ماندند. آنان چنين نتيجه گيري كردند كه مكانيسم هاي دروني سرمايه داري ديگر قابليت كمي و كيفي براي به جلو راندن اين نظام و خارج كردنش از بحـران را ندارد. بنابراين </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">انتظار يك كسادي بزرگ و ادامه دار را داشتند بي آنكه پاياني بر آن متصور باشد. نقاط مشخصه اين كسادي بزرگ (قرار بود) حركات بالا جهنده كوتاه مدت و توفان هاي انقلابي باشد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در اينجا مي توانيم به دو شكل مشهور و ناجور از تئوري سازي هاي ركودگرايانه اشاره كنيم. ديدگاه سنتي كمينترن در مورد كشورهاي تحت ستم اين بود كه امپرياليسم نمي تواند و نمي خواهد رشد نيروهاي مولده را تشويق كند. و اينكه امپرياليسم پيوندي لاينفك با شيوه هاي فوق استثماري عقب مانده و راكد ماقبل سرمايه داري دارد و به هيچ شكل نمي تواند فرايند صنعتي كردن را در اين كشورها دامن بزند.(4) اما در دوره بعد از جنگ جهاني دوم كه امكانات و ملزومات انباشت امپرياليستي متنوع و مدرنيزه كردن را ديكته كرد، بسياري از احزاب كمونيست آمريكاي لاتين به جمع حاميان اين اقدام امپرياليستي پيوستند. حالا ديگر اين احزاب مي خواستند با بورژواهاي “مترقي” كه به ادعاي اين ها با فئوداليسم و عقب ماندگي در جنگ بودند متحد شوند. واقعيت اين بود كه آن بورژواهاي “مترقي” به امپرياليسم وابسته بودند و نبردهاي ظاهري آن ها چيزي جز اصلاحات ارضي تحت الحمايه امپرياليست ها، توسعه زيرسـاخت ها و اقداماتـي ديگر به نيابت از </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">سوي امپرياليسم نبود. هدف از همه اين كارها تجديد ساختار سرمايه در مستعمرات بود (كه البته در مواردي به ضرر منافع شخصي مالكان ارضي تمام شد).</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">“دات” استدلال هاي ركودگرايانه را به نتيجه گيري منطقي اش رساند و گفت: سرمايه داري عليه ماشين و دانش سر به شورش برداشته است و به جاي افزايش توليد آن را كاهش مي دهد و نيروهاي مولده را از بين مي برد. (نقطه تمركز مشاهدات وي دوره پس از جنگ جهاني اول بود كه با اولين كاهش عظيم و مطلق در توليد سرمايه داري روبرو شده بود.) جامعه سريعا عقب رفته بود و از نظر توسعه فني نزول كرده بود. به عقيده “دات” اين انحطاط و حركت قهقرايي ادامه مي يافت، تا وقتي كه طبقه كارگر يعني مدافع واقعي پيشرفت فني قدرت را به دست گيرد.(5) بنابراين اتهام اصلي كه عليه امپرياليسم طرح مي شد اين بود كه ظاهرا قادر به تكامل نيروهاي مولده نيست. به علاوه اين بحث مطرح مي شد كه فاشيسم به شكل ضروري و گريز ناپذير حاكميت سياسي تبديل خواهد شد چرا كه بورژوازي فقط با اعمال همه جانبه و شديد ترور مي تواند پرولتاريايي كه از هميشه فقيرتر شده را كنترل كنـد. (چنين تصـور مي شد كه امپرياليسـم و دمكـراسـي </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">همخوان نيستند.) وقتي كه امپرياليست ها نشان دادند توانايي توسعه توليدي و فني را دارند، انجام يك جهش تئوريك (و عملي) براي در آغوش كشيدن جناح هاي “مترقي” و “ضد فاشيست” بورژوازي كار چندان سختي نبود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري بحران عمومي به درستي تشخيص مي داد كه يك جنگ امپرياليستي به جنگ امپرياليستي ديگري منتهي خواهد شد و اين كه امپرياليسم در جاده نابودي گام مي زند. اما مفهومي كه از نابودي ارائه مي كرد يك حركت درازمدت در سراشيب سقوط بود. انگار با نظامي روبروييم كه ديناميسم خود را از دست داده است و به تدريج زوال مي يابد. اگر به نمودار رشد واقعي كل محصولات در پنج كشور عمده صنعتي (در دوراني كه قرار بود مبتلا به بحران عمومي باشند) نگاه كنيم هم سقوط ناگهاني در دوره كسادي دهه 1930 را مي بينيم هم رونق پس از جنگ جهاني دوم. تئوري بحران عمومي نمي توانست اين پديده را توضيح بدهد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اين نوع نگاه به سراشيب و سقوط نشانه دور شدن از تجزيه و تحليل لنينيستي از رشد و انحطاط همزمان بود. اين نوع نگاه نمي توانست به تجزيه و تحليل لنينيستي از نظامي بپردازد كه قوه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">محركه دروني خود را دارد و فقط مي تواند از طريق جهش هاي كمرشكن توسعه يابد. ضربان تند نبض و گرفتگي ماهيچه ها، سرمايه داري را به دونده اي نامتعادل شبيه كرده كه به جلو گام بر مي دارد اما هرگز نمي تواند نرم و يكنواخت بدود. تصويري كه تئوري بحران عمومي ارائه مي كرد اساسا نافي اين بود كه سرمايه داري تكامل خصوصيات بنيادين سرمايه داري را بازنمايي مي كند و ادامه همين خصوصيات است. بنابراين به جاي اينكه تكامل را از بطن تشديد انفجارگونه تضادهاي سرمايه داري ببيند و همراه با آن تقويت پايه مادي انقلاب پرولتري و هدف نهايي جامعه بي طبقه را ترسيم كند، تصويري از يك حركت نرم تدريجي رو به پايين يا نوعي بازي نهايي از پيش تعيين شده را ارائه مي داد. هر چند سرمايه داري نمي تواند در درازمدت بر تضادهايش غلبه كند اما چيزي به عنوان بحران دائمي وجود ندارد.(6) به عبارت ديگر: سرمايه داري نمي تواند تا ابد گسترش يابد اما از آنجا كه سرمايه داري است نمي تواند از گسترش باز ايستد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">پايه و اساس چنين تبييني از دورنماي ركودگرايانه را بايد در بحث مصرف گرايي نامكفي پيدا كرد. مبناي تئوريك كتاب “بحران بزرگ و نتايج سياسي آن” اثر وارگا كه در سال 1934 منتشر شـد </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">اين بود كه بين “قدرت خريد” (كه به شكل سرمايه استوار و سرمايه متغير و ارزش اضافه بيان مي شود) و “قدرت مصرف” (كه به صورت پول در دسترس براي خريد كالاها جهت مصرف شخصي جلوه گر مي شود) شكافي وجود دارد. كاهش نسبي قدرت مصرف، و مشخصا كاهش بخشي كه در دستمزدها بازنمايي مي شود، چشم اسفنديار بازتوليد سرمايه داري است:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(عليرغم كامل شدن سيكل توليد) كاهش مداوم قدرت مصرف نسبت به تكامل نيروهاي مولده در جامعه سرمايه داري به تضاد بين قدرت توليدي و قدرت مصرفي اهميتي درازمدت مي بخشد. چرا كه محرك هر فرد سرمايه دار ضرورت پيروزي در عرصه رقابت و تكامل نيروهاي مولده بدون در نظر گرفتن كاهش نسبي قدرت مصرف است. اين </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">پايه اقتصادي بحران عمومي سرمايه داري</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> بيكار ماندن بخش بزرگي از دستگاه توليدي و بيكاري توده اي براي مدت زماني طولاني است.(7)</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اهميت انحصار نيز با عينك تئوري مصرف نامكفي مورد تجزيه و تحليل قرار مي گرفت. به اين معني كه توانايي احاطه و جذب (نظام سرمايه داري) را در حال كاهش مي ديدند و مي گفتند كـه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">سرمايه داري براي بالا بردن اين توانايي است كه از عواملي مانند قدرت فزاينده اليگارشي مالي، قيمت هاي انحصاري، كاهش دستمزدها و عقلاني كردن (يا تنظيم اقتصاد) با حربه انحصار، استفاده مي كند. در فصل بحران از كتاب “اقتصاد سياسي” نوشته “آ. لئونتيف” كه به عنوان كتاب مرجع توسط كمينترن توزيع مي شد به نكات نمونه وار (بحث بحران عمومي) بر مي خوريم:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بنابراين آنچه ذاتي سرمايه داري است تضاد بس عميقي است كه بين رشد غول آساي امكانات توليدي و قدرت خريد نسبتا كاهش يافته توده هاي زحمتكش وجود دارد…. اين گرايش به </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">گسترش بي حد و مرز صنعت</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> به ناگزير در تقابل با </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">توان مصرفي محدود</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> توده هاي وسيع كارگران قرار مي گيرد. رشد استثمار نه فقط به معني رشد توليد بلكه به معني كاهش قدرت خريد توده ها هم هست. و اين يعني محدود شدن امكان فروش كالاها. قدرت خريد توده هاي كارگر و دهقان در سطحي نازل باقي مي ماند. نتيجتا </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بحران هاي اضافه توليد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> در سرمايه داري </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">اجتناب ناپذيرند.</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(8)</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اين رويكردي به شدت نادرست است و اصلا ماركسيستي نيست. </span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">لنين دو رويكرد متفاوت به بحران را در مقابل يكديگر قرار مي داد. يكي رويكرد نوع سيسموندي و ديگري رويكرد ماركسيستي:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">تئوري اول بحران ها را با تضاد بين توليد و مصرفي كه توسط طبقه كارگر انجام مي شود توضيح مي دهد و تئوري دوم با تضاد بين خصلت اجتماعي توليد و خصلت خصوصي مالكيت. نتيجتا تئوري اول ريشه پديده را </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">خارج از</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> توليد مي بيند. (به همين خاطر حملات عمومي سيسموندي متوجه اقتصاددانان كلاسيك بود كه چرا مصرف را ناديده گرفته اند و ذهنشان را مشغول توليد كرده اند.) تئوري دوم ريشه پديده بحران را دقيقا در شرايط توليد مي بيند. خلاصه اينكه</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> رويكرد نوع سيسموندي بحران را با مصرف نامكفي توضيح مي دهد… و رويكرد ماركسيستي با آنارشي توليد.(9)</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري سازان كمينترن اساسا در چارچوب رويكرد نوع سيسموندي حركت مي كردند. آنان آيه وار تكرار مي كردند كه تضاد بين توليد اجتماعي شده و تملك خصوصي تضاد اساسي شيوه توليد سرمايه داري است اما اين را به تضاد بين بورژوازي و پرولتاريا تقليل مي دادند. تازه اين تضاد را هم محدودنگرانه تبيين مي كردند. مي گفتند مشكل اين است كه هدف توليد سـرمايه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">داري مصرف نيست و به همين خاطر طبقه كارگر محصول اجتماعي اش را مصرف نمي كند. (در اينجا بايد توصيف “تضاد بس عميق” توسط لئونتيف را يادآوري كنيم.) بنابراين فقدان قدرت مصرف باعث بحران مي شود. پيش گذاشتن چنين استدلالي به يك تردستي تئوريك نياز داشت. در اين استدلال، تضاد بين توليد اجتماعي شده و تملك خصوصي اساسا به تضاد سطح توليد با سطح تقاضاي موثر تبديل شد. و تضاد بين توليد و مصرف با فقيرتر شدن فزاينده توده ها معادل گرفته شد. بالاترين جايگاه در اين طرح بي ترديد به عرصه مصرف و توليد كالاهاي مزدي اختصاص يافته بود. در واقع در فرايند انباشت، توان مصرفي جامعه يك متغير مستقل انگاشته شده بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در مورد اين نكات به بحثي مختصر نياز است. نخست اينكه مصرف محدود شده توده ها را به سختي بتوان يك پديده جديد به حساب آورد. همانطور كه انگلس خاطر نشان كرد:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">اين مساله از زماني كه طبقات تحت استثمار و ستم وجود داشته اند مطرح بوده است… مصرف نامكفي توده ها يك شرط لازم براي هر شكل از جامعه مبتني بر استثمار است. نتيجتا اين شامل شكل سرمايه داري هم مي ش</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ود. اما اين شكل س</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">رمايه </em></span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">دارانه توليد است كه براي نخستين بار به بحران ها پا مي دهد. بنابراين مصرف نامكفي توده ها يك وضعيت پيش شرط بحران هاست و نقشي كه در آن ها بازي مي كند از مدت ها پيش تشخيص داده شده است. اما مصرف نامكفي فقط بخش كوچكي از چرايي بحران هاي امروز را براي ما بازگو مي كند و همينطور چرايي عدم وجود بحران ها در گذشته را.(10)</span></em></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اما وجه مشخصه مصرف تحت سرمايه داري چيست؟ لنين نوشت كه “هر چند ممكنست عجيب به نظر بيايد اما مصرف بعد از انباشت يا بعد از توليد توسعه مي يابد. در جامعه سرمايه داري غير از اين نمي تواند باشد.”(11) اين تقاضاي نيروي كار از جانب سرمايه است كه فرايند توليد را به حركت در مي آورد. در عين حال كه ارزش بازنمايي شده در دستمزدها توسط كار ٍخود ٍكارگران در فرايند كلي توليد سرمايه داري ايجاد مي شود، دستمزدها در واقع بخشي از هزينه هاي سرمايه داران را تشكيل مي دهند. دستمزدها سرمايه متغير هستند و يك قلم از صورت حساب كلي سرمايه گذاري محسوب مي شوند.(12) بنابراين هر چند بخش قابل توجه تقاضاي كالاهاي مصرفي از سوي جمعيت مزدبگير است اما اين يك تقاضاي تابع محسوب مي شود. </span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">سرمنشاء اين تقاضا در هزينه كردن هاي طبقه سرمايه دار است كه اين خود به نيازهاي خود- گستري سرمايه مربوط مي شود. دستمزدها و مصرف از امر سرمايه گذاري جدا نيستند. هدف از توليد سرمايه داري نيز مصرف نيست. اين توانايي سرمايه در انباشت سودآور ارزش اضافه است كه نافذ ترين عنصر تعيين كننده سطح قدرت خريد اجتماعي به حساب مي آيد. و با تاكيد بيشتر بايد بگوييم كه خصلت محدوديت تاريخي توليد سرمايه داري توسط فرايند كار به مثابه فرايندي ارزش آفرين معين مي شود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">با درك اين نكته مي توان فهميد كه اولا چرا هزينه هاي كمتر توليد و انباشت سريعتر مي تواند با دستمزدهاي بيشتر همراه باشد (نظير آنچه كه طي دوره طولاني پس از جنگ جهاني دوم شاهدش بوديم)، و ثانيا (با توجه به سيكل انباشت در سرمايه داري ماقبل انحصاري) چرا ماركس قادر به تشخيص اين امر بود كه <em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بحران ها همواره در دوره اي تدارك ديده مي شوند كه دستمزدها عموما افزايش مي يابند و طبقه كارگر به واقع سهم بزرگتري از محصول سالانه را به قصد مصرف دريافت مي كند.</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(</em>13)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">پيشرفت توليد سرمايه داري صرفا به رشد صنايع كالاهاي مصرفي مربوط نيست. با توجه به اهميت تعيين كننده اي كه ماشيني شدن و نوآوري هاي فني در امر بازتوليد گسترده و سودآور سرمايه دارد صنايع كالاهاي توليدي بايد به شكلي گسترده توسعه يابند. به علاوه، مصرف شخصي نمي تواند كليت مصرف در جامعه سرمايه داري را بازنمايي كند. مصرف توليدي سرمايه داران يعني تقاضاي ابزار ماشيني و فولاد و امثالهم و استفاده از اين ها قدرت خريد اجتماعي را افزايش مي دهد. اين امر هم به طور مستقيم صورت مي گيرد و هم غير مستقيم. مستقيم به شكل تقاضاي ابزار توليد، و غير مستقيم به شكل تقاضاي كالاهاي مصرفي بيشتر كه محصول كار كارگران شاغل در صنايع كالاهاي مصرفي است. سرمايه استوار مطمئنا “دلبخواهي توليد نمي شود.”(14) توليد ابزار توليدي از طريق سلسله پيچيده اي از روابط متقابل به توليد ابزار مصرفي وصل است. اما اين رابطه اي مستقيم نيست كه دو طرف با هم و تحت تاثير هم، يكسان بالا و پايين بروند. مثالي بزنيم. چند تن آلومينيوم و كالاهاي متعددي براي مصرف شخصي را در نظر بگيريد. بخش از اين آلومينيوم را خودروسازان و سايـر توليد كنندگاني مي خرنـد كـه در بخـش II </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">توليد اجتماعي (توليد ابزار مصرفي) فعاليت دارند. اما بخش ديگري از اين آلومينيوم راهي بخش I توليد اجتماعي (توليد ابزار توليدي) مي شود. اين هم شامل بخش توليد دستگاه هايي مي شود كه در صنايع كالاهاي مصرفي مورد استفاده قرار مي گيرد (و بنابراين ميزان توليد اين نوع كالاها را افزايش مي دهد) و هم بخش توليد دستگاه ها و تجهيزاتي كه خود دستگاه ها و تجهيزات توليد مي كنند. نكته اينست كه توليد ابزار توليد به طور نسبي مستقل از توليد اقلام مصرفي است. اصولا بعضي از محصولات، مثلا سخت افزارهاي نظامي حتي به طور غير مستقيم هم به كار مصرف شخصي نمي آيند. مصرف انبوه روابط متقابل ميان دو بخش توليد اجتماعي يا رشد اين بخش ها را تنظيم نمي كند؛ حلقه رابط بي چون و چراي كل توليد سرمايه داري هم نيست.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">البته ميان كشش پايان ناپذير به گسترش نيروهاي مولده با محدوده هاي مصرف تضادي وجود دارد. اين تضاد باعث تشديد بي نظمي اقتصادي مي شود. ولي ما با “شكاف در عرصه تقاضا” (شكافي بنيادين و در حال گسترش) كه نقطه ضعف مرگبار سرمايه داري باشد مواجه نيستيم.(15) انباشت ارزش اضافه، يك فرايند ايجاد بازار هم هست. بسط شيوه توليد سـرمايه داري و يك </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">تقسيم كار پيچيده تر به افزايش تقاضاي ابزار توليد و تقاضاي ابزار مصرف (به واسطه افزايش تقاضاي نيروي كار) مي انجامد. با وجود اين، ما كماكان با اين حقيقت روبروييم كه شرايط توليد و شرايط تحقق يكسان نيستند. وجود توليد كنندگان كالايي رقيب كه از هم مجزا هستند و ناموزون رشد مي كنند و براي دستيابي به بازاري ناشناخته فعاليت دارند، باعث مي شود كه روند تحقق كل محصول اجتماعي به هيچوجه نرم و منظم نباشد. اما همانطور كه ماركس تاكيد مي كرد “</span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بحران از جوانب خاص سرمايه كه از منظر سرمايه </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">نامعمول و عجيب</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> است سر بلند مي كند. يعني صرفا در عرصه كالا و پول كه شكل هاي موجوديت سرمايه هستند بروز نمي كند.</em><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">”(16) تقاضاي رو به كاهش ابزار توليد و ابزار مصرف نتيجه شرايط كلي (رو به وخامت) سودآوري است. اين روابط دروني پر هرج و مرج سرمايه بيش از حد انباشت شده است كه باعث تضعيف بازتوليد سودآور و مانع آن است. راه حل بحران در كاهش محصول نيست؛ در تحريك تقاضا به معناي اخص كلمه هم نيست. بلكه اين كار شامل تجديد ساختار كلي سرمايه است كه اساسا به روابط ارزشي سرمايه مربوط مي شود. مصرف گسترده نتيجه چنين تجديد ساختاري خواهد بود و نه باعث آن.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري سازان كمينترن مي خواستند نظريه مصرف نامكفي را با اين استدلال تقويت كنند كه <em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">فقير شدن مطلق</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> طبقه كارگر در دوران بحران عمومي سرمايه داري بيش از پيش به شكلي تكان دهنده خود نمايي مي كند.</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em>(17) منظورشان اين بود كه همزمان با كاهش هميشگي دستمزد افراد شاغل به پايين تر از ارزش نيروي كارشان، شمار بيكاران افزايش خواهد يافت. اواخر دهه 1920 و اوايل دهه 1930 “وارگا” تلاش كرد نشان دهد كه توسعه سرمايه داري سرانجام به يك سقوط مطلق در شمار كارگران توليدي منجر شده است و مسير آينده همين خواهد بود. بنابراين قابليت جذب (نيروي كار در شيوه توليد) سرمايه داري به شكل دائمي لطمه خورده است.(18) دات هم به نفع اين استدلال وارد بحث شد. او به درستي از اين صحبت كرد كه فرايند انباشت باعث از جا كندن كارگران و ايجاد يك ارتش ذخيره صنعتي شده است كه به ملزومات پر افت و خيز توليد خدمت مي كند و كمكي است براي در انقياد نگهداشتن پرولتاريا. او سپس چنين استدلال كرد كه:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">اما ارتش ذخيره صنعتي بخشي از ماشين توليد گسترش يابنده سرمايه داري بود. شمار مطلق كارگران تولي</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">دي مداوما افزاي</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ش </em></span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">يافت. فقط از زمان جنگ (جهاني اول) بود كه پديده اي جديد به ظهور رسيد و آن ارتش دائمي بيكاران است. بورژوازي با بي اعتنايي اين ارتش را در پايين ترين سطح معيشت فقط زنده نگه مي دارد. در همين حال شمار مطلق كارگران توليدي شاغل مستقيما كاهش يافته است.(19)</span></em></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">براي اين پديده يعني كاهش دائمي فرصت هاي شغلي توضيحات گوناگوني وجود داشت. از انقلابات فن آورانه در دهه 1920 گرفته تا طرح هاي عقلاني كردن اقتصاد كه طي سال هاي بحران به اجراء گذاشته شد و نيز جذب كامل شيوه هاي توليدي غير سرمايه داري (توسط سرمايه داري).</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تجربه چهار دهه پياپي (بعد از پايان جنگ جهاني دوم) مسلما نظرات بالا را تاييد نمي كرد. اگر چه وجود يك ارتش ذخيره دائمي بيكاران جنبه مهمي از اقتصادهاي امپرياليستي است (ارتشي كه صفوفش را شمار زيادي از افراد مليت هاي ستمديده، مهاجران، جوانان و غيره پر كرده اند) اما (در دوران مورد بحث) شاهد يك افت عجيب و غريب در رقم كل اشتغال در هيچيك از اين اقتصادها نبوديم. زماني كه اينان بحث از كاهش تقاضا مي كردند و سرمنشاء اين كاهش را افت اشـتغال توليـدي يا صنعتـي </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">مي دانستند، در واقع تقاضايي كه در نتيجه افزايش اشتغال غير صنعتي برانگيخته شده بود را ناديده مي گرفتند.(20) دقيق تر بگوييم در اين بحث، اهميت بين المللي شدن سرمايه در نظر گرفته نمي شد. ساختار توليد و اشتغال در كشورهاي امپرياليستي مشخص تحت تاثير تقسيم كلي دنيا و مهم تر از همه، نحوه توزيع مستعمرات (ميان امپرياليست ها) است. براي مثال در اين مارپيچ، يك چرخش عظيم به سمت اشتغال صنعتي بيرون از كشورهاي امپرياليستي صورت گرفته است. يعني چرخش به سمت كشورهاي معيني در جهان سوم. اگر به مقايسه سطح كل اشتغال صنعتي دنيا در دهه 1920 با هر دهه اي بعد از جنگ جهاني دوم بپردازيم مسلما رقم هاي اشتغال بعد از جنگ بالاتر است. در عين حال، طي چند دهه بعد از خاتمه جنگ جهاني دوم، سطح اشتغال غير صنعتي نسبت به كل اشتغال بالا بود. اين تاييدي بر ديدگاه ماركسيستي است كه جايگزيني نيروي انساني توسط ماشين ها با نرخ نزولي رشد سرمايه متغير در ارتباط با سرمايه كل همراه است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">مهمترين نكته در اين موضوع، چارچوب بين المللي و عوامل تعيين كننده انباشت است. سودآوري سرمايه، نرخ بيكاري و استانداردهاي زندگي در كشورهاي امپرياليستي بر مبناي سـاختار </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">كلي سرمايه بين المللي مي تواند بالا يا پايين برود. تعدادي از كشورهاي امپرياليستي و مشخصا ژاپن و آلمان غربي براي چند دهه بعد از خاتمه جنگ جهاني دوم از رشد اقتصادي پايدار بهره مند بودند كه با ارتقاء استانداردهاي زندگي و ميزان بسيار پايين بيكاري همراه بود. به واقع يكي از ميراث هاي زيان بار تئوري بحران عمومي گرايشي است كه ورشكستگي اقتصادي، بيكاري عظيم و فقرزدگي گسترده در خود كشورهاي امپرياليستي را به عنوان شكل اصلي بروز بحران در نظر مي گيرد. كمينترن به بيكاري عظيم در كشورهاي پيشرفته به چشم اكسير انقلاب مي نگريست. اين طرز تفكر جدا از اينكه به توان امتياز دهي اقتصادي امپرياليست ها (حتي در شرايط بحران) كم بها مي دهد، منكر اين واقعيت هم هست كه عظيم ترين ميزان بيكاري و فقر در جهان سوم متمركز شده است. عدم درك رابطه ديالكتيكي ميان اين پديده ها در كشورهاي امپرياليستي و مستعمرات نيز ميراث تئوري بحران عمومي است. در همين ارتباط به موضوع ديگري مي پردازيم.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در تئوري بحران عمومي يك گرايش مشخصا اروپا محور وجود داشت. (در اين تئوري) اهميت دنياي مستعمرات در انباشت موفق </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">سرمايه امپرياليستي كمرنگ شده بود و اين اهميت عمدتا در ارتباط با (جذب) اضافه توليد كالاهاي كشورهاي پيشرفته مطرح مي شد. امتيازهاي ملل امپرياليستي از نظر پنهان نگهداشته مي شد و (با اين كار) تئوري بحران عمومي در نقطه مقابل يكي از مفاهيم روشن لنين در مورد روابط طبقاتي در كشورهاي امپرياليستي قرار مي گرفت: “</span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">انشعاب در طبقه كارگر</em><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">”. فساد بخش هاي قابل توجهي از طبقه كارگر نتيجه موقعيت انگلي كشورهاي امپرياليستي است. و به همين خاطر لنين تاكيد مي كرد كه پيشاهنگ انقلابي بايد “</span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">پايين تر</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> برود و به </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">عمق</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> برسد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> به توده هاي واقعي…</em><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">”(21) گرايش كمينترن اين بود كه طبقه كارگر را يك جمع يكدست در نظر بگيرد. چنين رويكردي اراده گرايي و فرصت طلبي را پرورش مي داد. احزاب كمونيست در دهه 1920 و اوايل دهه 1930 سوسيال دمكرات ها را متهم مي كردند كه باعث و باني عقب ماندگي و رفرميسم بخش هاي مختلف طبقه كارگرند. از اواسط دهه 1930 آن ها با برنامه اي دمكراتيك و ضدفاشيستي به سازش با همين سوسيال دمكرات ها و بخش هايي از بورژوازي رو آوردند تا موفق “به جلب اكثريت” كارگران شوند. مساله فقط شك و ترديدهاي كمينتـرن در زمينـه اقتـصـاد </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">سياسي نبود. شووينيسم آشكاري كه در اين بحث ها به چشم مي خورد هم به كنار. مشكل اين بود كه اين بحث ها به يك نگرش نادرست شرم آور در مورد وظايف تداركاتي انقلاب در كشورهاي پيشرفته انجاميد.(22)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">لنين امپرياليسم را به مثابه يك نظام جهاني تبيين كرد. تئوري سازان كمينترن امپرياليسم را به شكل جمع جبري اقتصادهاي ملي تك به تك در نظر گرفتند. آنان به شكل چشمگيري چارچوب تحليلي (لنيني) خود را از ياد بردند. آن چارچوب تحليلي بر فهم يك قوه محركه جديد بين المللي در عصر امپرياليسم استوار بود كه به طور خلاصه ادغام اقتصادهاي ملي در يك فرايند واحد جهاني را مطرح مي كرد و اين امر را در ارتباط با اجتماعي شدن عظيم و كيفي توليد، بين المللي شدن سرمايه و تقسيم كامل دنيا بين قدرت هاي امپرياليستي در نظر مي گرفت. حركت تئوري سازان كمينترن بر مبناي اين درك نبود كه بازار جهاني يك كليت يكپارچه و تعيين كننده است. رويكرد تئوري بحران عمومي به امپرياليسم بيشتر از منظر يك فرماسيون ملي بود كه از چشم يك پديده خارجي به (بقيه) دنيا نگاه مي كند. آن ها </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">گسترش (امپرياليستي) را جوابي مي ديدند به فشاري كه براي دستيابي به بازارها وجود داشت. اين فشار را به ويژه در ارتباط با محدود شدن بازارهاي داخلي مي دانستند. جوانب مهمي از اين نگرش بسيار شبيه به نظرات اقتصاد دان ليبرال انگليسي “هابسن” بود كه در دوران لنين مي زيست. او نيز بازار خارجي را سوپاپ اطميناني براي كالاهاي مازادي مي ديد كه آن ها را به واسطه قيمت هاي انحصاري بالا نمي شد در كشور خود به فروش رساند. نقش صدور سرمايه همواره كوچك شمرده مي شد و به طور كلي به عنوان ابزاري براي دور زدن محدوديت هاي مالياتي و تسهيل فروش كالا معرفي مي شد. در حالي كه صدور سرمايه به امر بازتوليد، و به تضادهاي شيوه توليد بين المللي شده اي مربوط بود كه ريشه در بازارهاي ملي داشت. تلاش مي شد تا بحران دهه 1930 از منظر مشكلات بازار در فرماسيون هاي ملي نسبتا قائم به ذات توضيح داده شود. از اين بحث مي شد كه يكي از گرايش هاي اساسي عصر انفراد فزاينده دولت ها از يكديگر است.(23) در حالي كه تجزيه و تحليل هاي واقعي نشان مي دهد كه گرايش عمده درست عكس اين بود. بدون شك تئوري سازان كمينترن گرايش به كشيدن حصار حمايتي دور اقتصاد ملي كشورهاي جداگانه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">امپرياليستي را كه در دهه 1930 بروز كرده بود (به كل فرايند توسعه سرمايه داري جهاني) تعميم مي دادند. اما عرصه بين المللي همچنان يك عامل تعيين كننده به حساب مي آمد، فقط به هم ريخته تر از پيش شده بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">“وارگا” در مورد مسير بحران دهه 1930 چنين نوشت:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">مكانيسم دروني سرمايه داري به حد كافي كارايي داشته تا بر پايين ترين نقطه بحران فائق آيد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> گذار از كسادي را تحقق بخشد و در بعضي كشورها به شكلي محدود (به اقتصاد) دوباره جان بدهد. اما شاهدي براي اينكه توانايي كافي ايجاد يك رونق واقعي</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> يك مرحله رفاه (اقتصادي)</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> ايجاد كند به حد كافي كارايي دارد.(24)</em></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">كسادي دهه 1930 به خودي خود شرايط بهبود را ايجاد نكرد. اما اگر از اين امر چنين نتيجه گيري كنيم كه سرمايه به هيچ وجه نمي تواند به طور اساسي يا همه جانبه تجديد سازماندهي شود تا پايه اي براي انباشت در سطحي جديد و عاليتر فراهم كند، دقيقا خصلت سرمايه را نفي كرده ايم. در عصر امپرياليسم مكانيسم دروني انباشت سرمايه، يعني ديالكتيك تخريب/ بازسازي، كماكان به كاركرد خود ادامه مي دهد. در مورد گرهگاه هاي بين المللـي، </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">نقش جنگ هايي كه بين امپرياليست ها رخ مي دهد و تجديد ساختاري كه در پي تغييرات عمده در صف بندي هاي بين المللي اتفاق مي افتد تجزيه و تحليل هاي گسترده اي انجام شده است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">كانون توجه تئوري بحران عمومي به جاي اينكه جنگ ميان امپرياليست ها باشد “نوع خاصي” از كسادي بود. تئوري بحران عمومي، جنگ را از قواي محركه واقعي انباشت و رقابت امپرياليستي جدا تصوير مي كرد. نتيجتا به دو جنگ جهاني امپرياليستي نيز به عنوان كارهايي كاملا بي فايده نگاه مي كرد كه هيچ تاثير واقعي در امر پيشبرد انباشت نداشتند. بر اين اساس پيش بيني هاي معمول در مورد دوران بعد از خاتمه جنگ فرو مي ريزد. (تئوري بحران عمومي) به جنگ جهاني به عنوان جلوه اي از مشكلات بازار در سرمايه داري اي نگاه مي كرد كه نقطه اوج تكامل تاريخي اش را پشت سر گذاشته و نيروهاي مولده را فقط جهت تخريب مي تواند مورد استفاده قرار بدهد. حرف هايي كه “دات” قبل از وقوع جنگ جهاني دوم در مورد شبح جنگ مي زد حالا مي تواند طنز جلوه كند: “<em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">در مواجهه با اين واقعيات شك و ترديدهاي فزاينده به ذهن سرمايه داران هجوم مي آورد كه آيا ديگر با نرخ هاي بسيار بالاي اشتغال روبرو خواهيم بود؟…. هم</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">راه </em></span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">با شروع شكل گيري اوضاع جديد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> شبح آشكار يك جنگ جهاني جديد به عنوان تنها </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">راه حل</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> استفاده از نيروهاي مولده و از ميان برداشتن جمعيت </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">مازاد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> جذابيت فزاينده و محسوسي در انديشه و سياست سرمايه داري پيدا كرد و جنگ به مثابه طريق نهايي برد يا باخت در نظر گرفته شد.</em><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">”(25)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">ديالكتيك گسترش و بحران امپرياليستي از راه تجديد سازماندهي همه جانبه سرمايه در مقياسي جهاني عمل مي كند. و مستعمرات در اين فرايند يك نقش مركزي بازي مي كنند. اگر چه تئوري سازان كمينترن اين مساله را درك نكرده بودند ولي كماكان قبول داشتند كه سرمايه داري بايد بسط يابد و تجديد سازماندهي شود. مشكل اين بود كه فكر مي كردند ديگر امكان بسط و تجديد سازماندهي سرمايه داري وجود ندارد:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">در جريان كسادي امروز تغييري به وقوع پيوسته است</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> يعني همان چيزي كه لنين نامش را </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">“</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">دهقان زدايي</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">”</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> گذاشته بود. منظورمان اينست كه جريان جذب توليد كنندگان كشاورزي به درون بازار سرمايه داري در توسعه يافته ترين كشورهاي سرمايه داري (آمريكا و انگلستان و آلمان) اساسا به س</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ران</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">جام </em></span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">رسيده است. در بحران كشاورزي امروز فرايند تجزيه (دهقاني) به ويراني كامل دهقانان كوچك و ميانه حال مي انجامد</em><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">.(26)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اين اظهارات با شواهد واقعي چندان خوانايي نداشت. يك نمونه چشمگير از اين شواهد واقعي، تغيير و تحولات اجتماعي عجيب و غريبي است كه طي جنگ جهاني دوم و در دوره متعاقب آن در تاريخ سرمايه داري آمريكا صورت گرفت. ميليون ها سياهپوست در مقياسي عظيم پرولتريزه شدند و به زندگي شهري پيوستند. بخش اعظم اينان سابقا درگير كشاورزي سهم برانه بودند.(27) فرايندهايي مشابه اين در ساير كشورهاي امپرياليستي به ويژه در ژاپن و ايتاليا هم جريان يافت. از طرف ديگر بخش بزرگي از روابط ماقبل سرمايه داري در كشورهاي پيشرفته آن دوران را مي بايست بقاياي اين روابط به حساب آورد. در بحث بالا، “وارگا”به ظرفيت تغيير و تحول روابط توليدي در جهان سوم اشاره اندكي داشت. يعني همان فرايندي كه در امر بازتوليد گسترده در دوره بعد از خاتمه جنگ جهاني دوم نقش عظيم و محوري داشت. به طور كلي به كشورهاي مستعمره عمدتا از پشت يك عينك ركودگرايانه نگاه مي شد. به اين صورت كه كشـورهاي مسـتعمره اسير شيوه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">هاي ايستا و راكد هستند و به شكلي مزمن از جذب كالاهاي صادراتي كشورهاي پيشرفته ناتوان اند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري سازان كمينترن يك استدلال منطقي درست كردند كه كانون توجه اش قلمرو گردش بود. يعني علت اينكه چرا سرمايه داري ديگر نمي تواند به شكلي سودآور بازتوليد شود و خود را گسترش دهد را در قلمرو گردش جست و جو مي كردند. مي گفتند كه در كشورهاي پيشرفته قشرهاي غير پرولتر (كه نقش نيروي) ذخيره (ارتش كار را بازي مي كردند) تقريبا به اتمام رسيده اند، مازاد توليد و سطح پايين دستمزدها جريان نوسازي سرمايه ثابت را متوقف كرده اند، و همين دستمزدهاي اندك و بيكاري ادامه دار باعث آب رفتن بازار كالاهاي مصرفي شده اند. اما در مورد مستعمرات مي گفتند كه با چند پديده ديگر روبروييم. اولا با آنچه كه به “قيچي” قيمت گذاري مشهور است (يك تيغه اش قيمت هاي بالايي است كه امپرياليست ها براي كالاهاي صنعتي خود تعيين مي كنند و تيغه ديگرش قيمت هاي پاييني است كه امپرياليست ها براي محصولات عرضه شده توسط مستعمرات در بازار تحميل مي كنند). ثانيا با اقتصاد تك محصولي و خصلت عمدتا كشاورزي اقتصادها، ثالثا با رقابتي كه بين </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">امپرياليست ها با توليد كنندگان بومي صنايع مصرفي جريان دارد، و سرانجام با جمعيت دهقاني گسترده و فقير. همه اين پديده ها خلاف گسترش امپرياليستي عمل مي كنند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اين تجزيه و تحليل كلي، هم يك ارزيابي مشخص از بحران مشخص امپرياليسم بود و هم ارائه تصويري از مسير گرايش امپرياليسم. (بر مبناي اين ارزيابي و تصوير) سرمايه داري نمي توانست گريبان خود را از بحران رها كند چرا كه بحران بسيار وخيم بود و نسل جديد بازارها با موانع سامان مند و ساختاري همه جانبه اي روبرو بودند (و علاوه بر اين عوامل، اردوگاه سوسياليستي وجود داشت.) آينده به شكل يك ركود درازمدت يا يك جنگ خود ـ ويرانگر تصوير مي شد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">يك دوره قبل از تئوري سازان كمينترن، نظريه پرداز ديگري به نتايج مشابهي رسيده بود كه كاملا به بحث كنوني مربوط است. او رزا لوكزامبورگ بود كه يكي از بنيانگذاران حزب كمونيست آلمان محسوب مي شد. رزا در سال 1919 به دست مقامات نظامي كه تحت هدايت و حمايت حزب سوسيال دمكرات قرار داشتند به قتل رسيد. رزا لوكزامبورگ از درك مختصات ويژه مرحله امپرياليستي تكامل سرمايه داري باز ماند. مشخصا تضاد بين انحصار و رقابت را </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">درست نفهميد. به عقيده او نيروي فشار بين المللي كه سرمايه داري را به جلو مي راند عمدتا به افزايش و گسترش دامنه داد و ستد امپرياليسم با بقيه دنيا مربوط مي شد. نكته ديگري كه كاملا به همين درك ربط داشت، رويكرد تك خطي لوكزامبورگ به مسير حركت سرمايه داري بود كه گويي به حد نهايي اش رسيده است. اين چيزي شبيه به رويكرد متفكران كمينترن بود. رزا نيز مانند كمينترن مشكل را در قلمرو تحقق (ارزش) مي ديد. به يك معنا، كمينترن فقط نسخه دست دومي از لوكزامبورگيسم را ارائه مي داد. تفاوت شان اين بود كه لوكزامبورگ حد سرمايه داري را دقيقا به جهان سوم و فرايند دهقان زدايي در آنجا مرتبط مي كرد كه به نوعي مي توان اين فكر را فضيلت رزا به حساب آورد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">لوكزامبورگ در سال 1913 اثر تئوريك عمده خود را تحت عنوان “انباشت سرمايه” منتشر كرد. او در اين كتاب و نيز در اثر بعدي خود به نام “ضد انتقاد” طرحي مبتني بر افت مزمن تقاضا جلو گذاشت. رزا اين پرسش را مطرح مي كرد كه محصول كالايي چگونه مي تواند تحقق يابد وقتي كه دستمزدهاي اندك باعث محدوديت مصرف كارگران شده و سرمايه داران نيز (به غير از مصارف شخصي و مخارج جايگزيني براي حفظ سطح موجود </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">توليد) مجبورند خرج كردن را به زماني ديگر موكول كنند تا پولي براي سرمايه گذاري هاي آتي پس انداز كنند؟ از نظر لوكزامبورگ، براي پر كردن اين شكاف تقاضا بايد طبقه خريداري را خارج از جامعه سرمايه داري پيدا كرد كه بتواند اين محصول را بدون اينكه خود چيزي بر آن بيفزايد جذب كند. اين مصرف كنندگان را مي بايست در بخش هاي ماقبل سرمايه داري يا غير سرمايه داري و عمدتا در مستعمرات جست و جو كرد. هر چند كه خود اين قشرها هم مي رفتند تا در فرايند توليد سرمايه داري ادغام شوند و ديگر هيچكس براي تحقق محصول كالايي باقي نمي ماند. بدين ترتيب سرمايه داران از تحقق ارزش اضافه و تضمين گسترش بيشتر ناكام مي ماندند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">گرايش لوكزامبورگ اين بود كه سرمايه كل را به صورت يك واحد يگانه مستحكم در نظر بگيرد.(28) او به غلط تصور مي كرد كه همه سرمايه ها همزمان براي سرمايه گذاري هاي آتي مشغول پس انداز كردن هستند. در حالي كه اين فرايند به شكل ناموزون پيش مي رود و بعضي پس انداز مي كنند و بقيه به قرض كردن منابع راكد مالي مي پردازند تا دست به سرمايه گذاري بزنند. رزا تلويحا اينطور مطرح مي كرد كه كل محصول اجتماعي همزمان </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">وارد بازار مي شود و مستلزم اينست كه يكباره تحقق يابد. اما در واقعيت تحقق نيز مانند سرمايه گذاري يك فرايند ادامه دار و البته پر هرج و مرج است. نكته مهم تر اين بود كه سرمايه گذاري، مقدم بر سودآوري يا مقدم بر امكان تحقق سودآوري در آينده، مي تواند باعث افزايش مصرف در مدار جامعه سرمايه داري شود. رزا از تشخيص اين واقعيت باز ماند. گسترش سرمايه مستلزم كامل تر كردن مداوم تقسيم كار و ايجاد تقاضا و بازارها براي چنين گسترشي است. تز مركزي لوكزامبورگ نادرست بود. سرنوشت سرمايه داري به خريداران “خارجي” گره نخورده بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">اما در مورد “بلعيدن” محيط غير سرمايه داري توسط روابط توليدي سرمايه داري چه مي توان گفت؟ لنين بر گسترش توليد كالايي و تجزيه دهقاني (يعني تبديل بخشي از دهقانان به پرولتر و بخشي ديگر به سرمايه دار) در فرايند شكل گيري بازار تاكيد بسيار گذاشت. فوق سودهاي مستعمراتي نقش تعيين كننده اي در فرايند انباشت امپرياليستي بازي مي كند. از طرف ديگر، بلعيده شدن دنيا توسط روابط توليدي سرمايه داري به واقع قوه محركه يك تضاد حاد است. بدين ترتيب آيـا نئو لوكزامبورگيسم، حداقـل </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">آنجا كه نقش بسيار مهم جهان سوم را مد نظر قرار مي دهد، مساله را درست نمي بيند؟ پاسخ ما منفي است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">حتي اگر كل روابط توليدي دنيا در حال سرمايه داري شدن بود (و حتي اگر امكان بسيار زيادي براي موجوديت اردوگاه سوسياليستي براي مدت زماني چند در دنيايي كه تحت سلطه شيوه توليد سرمايه داري قرار داشت) باز هم تئوري بحران عمومي و ركودگرايي صحيح نبود. با وجود اينكه جهان سوم يك ذخيره بسيار مهم امپرياليسم به حساب مي آيد و يك عرصه بسيار مهم مبارزات انقلابي است اما نادرست است اگر تغيير و تحول در مناطق غير سرمايه داري دنيا را نيرويي تصور كنيم كه گسترش سرمايه داري تحت فشار آن صورت مي گيرد. جهان سوم، حتي در چارچوب يك درك علمي از مساله صدور سرمايه و بين المللي شدن توليد، حد نهايي گسترش امپرياليستي نيست. سرمايه مي بايد و مي تواند خود را در محيط دنيايي كه بيش از پيش سرمايه داري شده تجديد ساختار كند. هر چند اين كار را با انقباض و انبساط شديد و بسيار خشن انجام مي دهد. به لحاظ تئوريك تجديد ساختار سرمايه حتي در دنيايي كه روابط ماقبل سرمايه داري در آن كاملا حل شده باشند هم مي تواند انجام شود. سرمايه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">به سمت رفع موانع موجود در برابر تكامل نيروهاي مولده كشانده مي شود، حتي اگر اين كار پايه هاي نابودي خودش را تقويت كند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">ماركس در “كاپيتال” مساله تحريك آميزي را مطرح كرد كه نياز به تجزيه و تحليل دارد. بايد اين نكته توضيح داده شود كه چرا شيوه توليد سرمايه داري با وجود همه تضادهايي كه دارد تا به حال فرو نريخته است؟(29) ماركس اين بحث را در چارچوب تحليل مشخص از ضد گرايش هاي موجود در برابر گرايش نزولي نرخ سود مطرح كرد. نكته ماركس اين بود كه سرمايه داري قادر به گسترش است اما اين توانايي يك “تضاد جنبنده” است. درست به همان اندازه كه ارزش نقش تعيين كننده بازي مي كند، انباشت نيز حد و مرزي دارد. بنيان سرمايه تصاحب ارزش اضافه اي است كه توسط كار زنده توليد مي شود. ماركس در “گروندريسه” چنين نوشت:</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">پس هر چه سرمايه توسعه يافته تر باشد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> هر چه كار اضافه بيشتري توليد كرده باشد</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> بايد نيروي مولده را وحشتناك تر تكامل بدهد تا خود را فقط به نسبتي كوچكتر تحقق بخشد…. س</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">رمايه فق</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ط مي تواند در اين حد و مرز حرك</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ـ</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ت كند. هر چه </em></span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">بخش مربوط به </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">كار لازم</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> كوچك تر شود </em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">كار اضافه</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: arial; font-size: 0.9375rem; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> بيشتر مي شود. افزايش نيروي مولده آشكارا كار لازم را كاهش مي دهد…. </em></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">سرمايه خود يك تضاد جنبنده است كه از يك طرف كاهش زمان كار به حداقل را مي طلبد و از طرف ديگر</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">،</em><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> زمان كار را به مثابه يگانه معيار و سرچشمه ثروت اعمال مي كند</em>.(30)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">با وجود همه اين ها، پايان سرمايه داري يك نقطه مكاني و زماني از پيش تعيين شده نيست كه در آن توليد (يا تحقق) ارزش اضافه به مرز نهايي مي رسد. ماركس نوشت كه “<em style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">توليد از دل تضادهايي حركت مي كند كه دائما پشت سر گذاشته مي شوند اما دائما هم سر بلند مي كنند.</em>”(31) تصويري كه ماركس از اعمال نيرو و فشار “وحشتناك” سرمايه براي حفظ و گسترش خود ارائه كرد در مورد عصر كنوني نيز به روشني صدق مي كند و مفهومي خاص مي يابد. شيوه توليد سرمايه داري به اين سمت كشانده مي شود كه تضادهايش را به عرصه هاي گسترده تر انتقال دهد و خود را با حدت و شدت تجديد ساختار كند. هر چه رشد سريع تر باشد، گرايش انگلي هم شيوع بيشتري مي يابد. انباشت به جلو هل داده مي شود فقط براي اينكه به ضد انفجار آميز خود تبديل شود. اين نظامي است كه با فشار آوردن به ديوار محدوده اش </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">باعث تلاطم ها و دگرگوني ها مي شود. ديالكتيك اين مارپيچ ها ديالكتيك نابودي امپرياليسم است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري بحران عمومي مي خواست حد و مرزهاي معيني را بيابد كه به قول لنين نشانگر امكان ناپذيري سرمايه داري باشد. رشد در يك فاصله زماني معين مي تواند كند شود. اما نابودي امپرياليسم يك فرايند طولاني سراشيب و سقوط نيست. مطمئنا محصول تشديد مبارزات اقتصادي هم نيست. امپرياليسم و همه طبقات استثمارگر بايد آگاهانه سرنگون شوند. آن ها بايد بارها و بارها و بيش از پيش آگاهانه سرنگون شوند تا وقتي كه زمينه رشد توليد كالايي و تمايزات اجتماعي آنتاگونيستي به وسيله دگرگوني انقلابي تمامي عرصه هاي جامعه از بين برود. اين همان چيزي است كه مائو آن را با تجزيه و تحليل درخشان خود و از طريق انقلاب فرهنگي به ما نشان داد. اين فرايند انقلاب جهاني و مداوم پرولتري است. اينست حد و مرز نهايي سرمايه داري.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري بحران عمومي با همه ظواهر و يافته هاي آخرالزماني اش بحران را يك نوع تعادل جنبده در نظر مي گرفت. انگار هيچ ديناميسمي در سرمايه داري باقي نمانده است. فقط با يك بحران مواجـهيم كه دائمـا وخيـم تر مي شـود. ايـن درك پشـتوانه يـك </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">استراتژي سياسي تدريج گرايانه (و اكونوميستي) شد. به اين شكل كه انگار نيروهاي انقلاب به تدريج در نقطه مقابل يك پس زمينه ايستا (كه همانا بحران عمومي است) انباشته مي شوند. نظام از نفس مي افتد و طبقه كارگر به نحوي از انحاء “ابتكار عمل را به دست مي گيرد.” بر همين مبنا مساله جهش ها در اوضاع عيني، از جمله تكان هاي غير منتظره سياسي، نفي شد. بر همين مبنا اهميت فعاليت همه جانبه انقلابي و نقش آگاهي سياسي انقلابي ناديده گرفته شد. و زماني كه فروپاشي اقتصادي تحقق نيافت گيج شدند و قاطي كردند. بياييد به اقتصاد سياسي شوروي بلافاصله بعد از پايان جنگ جهاني دوم نگاهي بكنيم.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">هر بار كه در كشورهاي امپرياليستي به ويژه در آمريكا سيكل به سمت پايين چرخش مي كرد، اقتصاد سياسي رسمي شوروي فورا اعلام مي كرد كه اين آغاز پايان است. اين مرحله آغازين يك بحران واقعي و “نهايي” مازاد توليد است. و البته هر بار كه سيكل ظاهرا رو به بالا داشت، اقتصاد داناني كه بر مبناي درك سنتي خود آن نكات را پرانده بودند به انتقاد از خود مي پرداختند و توضيح مي دادند كه چرا ركود اقتصادي قبلي بحران “واقعي” نبود ولي بعدي حتما چنين خواهد بود. از اينجا به نظرات استالين در </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">دوران بعد از خاتمه جنگ جهاني دوم مي رسيم. او مي گفت سرمايه داري به علت اين كه ديگر قسمت بزرگي از دنيا به جزيي از بازار جهاني سوسياليستي تبديل شده فرصت هاي فروش بايد بدتر از قبل شود و صنايع دچار ركود شوند. در تصويري كه استالين ارائه مي كرد نظام جهاني امپرياليستي مي رفت كه كاملا به خود محصور شود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">استالين كه همان معضل كمينترن را داشت گسترش سرمايه را فقط يك مفهوم كمي مي ديد. يعني بازارها و سرزمين هاي جديد. او توانايي سرمايه داران را در بهره كشي همه جانبه تر و شديدتر بازارهاي موجود مثلا از راه توسعه بيشتر سرمايه داري در مستعمرات و ادامه تجديد ساختار سرمايه در كشورهاي پيشرفته ناديده مي گرفت. واقعيت اين بود كه بلوك امپرياليستي به سركردگي آمريكا قادر بود تجارت را در سطحي بالاتر از گذشته گسترش دهد، حتي اگر از نظر جغرافيايي بخش كوچك تري از دنيا را نسبت به دوران قبل از جنگ تحت كنترل خود داشت. توانايي سرمايه داري در انجام اين كار در گرو تجديد سازماندهي كلي دنياي امپرياليستي است كه سرزمين ها و بازارها در درون اش قرار دارند. جنگ دقيقا به تحقق همين امر خدمت مي كند. </span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">در همان موقع بحث گروهي از تئوريسين هاي اقتصاد سياسي (شوروي) اين بود كه كشورهاي امپرياليستي مي توانند از طريق ارائه تركيب صحيحي از هزينه كردن ها و برنامه ريزي دولتي تقاضا را تحت كنترل در آورند و تحريك كنند و با اين كار بحران را به شكل نامحدودي بهبود بخشند. “وارگا” يكي از همين ها بود. استالين بخشا عليه اين تئوريسين ها مبارزه مي كرد. هر چند كه نقش او در اين مبارزه بيشتر شبيه يك عقبدار بود براي ارتشي كه داشت شكست مي خورد. هر چند بحث امثال “وارگا” چين و چروك جديدي (در چهره تئوري هاي اقتصاد سياسي شوروي) بود، اما به ميزان زيادي ادامه فرمولبندي هاي بحران عمومي محسوب مي شد. اين قبيل تئوريسين ها در مواجهه با واقعيت رشد سرمايه داري در دوران پس از جنگ جهاني دوم فقط مي توانستند اوضاع را با رجوع به يك عامل “خارجي”، مثلا با برنامه ريزي دولتي، توضيح بدهند. رسيدن به چنين دركي چندان مشكل نبود چرا كه تصوير آنان از سوسياليسم دستخوش تغييراتي شده بود. حالا ديگر سوسياليسم را تركيبي از پيشرفت فني و نقشه دولتي مي ديدند. “رقابت مسالمت آميز”، “گذار مسالمت </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">آميز” و ساير تئوري هاي رويزيونيستي در دهه هاي 1950 و 1960 از همين درك ها نتيجه شد.(32)</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">(پس در دوره پس از جنگ) استالين با فرمولبندي هاي رويزيونيستي سر شاخ شد. درست مثل اواخر دهه 1920 كه در مقابل راست گراياني قرار گرفت كه معتقد بودند سرمايه داري قادر است به وضعيتي متعادل دست يابد. اما اين بار نيز استالين مبارزه اش را با (اتكاء به) يك متدولوژي و تئوري نادرست انجام داد. اين همان متدولوژي و تئوري نادرستي بود كه 25 سال پيش از آن نيز پايه مبارزه استالين را تشكيل مي داد و تئوري بحران عمومي حاصلش بود. اواخر دهه 1920 نظام امپرياليستي پا به يك بحران عميق گذاشت و (در آن مقطع) آنچه در سطح مي گذشت ظاهرا تئوري بحران عمومي را تاييد مي كرد يا حداقل آن را باور پذير مي ساخت. اما (در دوران پس از جنگ جهاني دوم) نظام امپرياليستي در نقطه شروع موج گسترش كاملا جديدي قرار گرفت.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">تئوري بحران عمومي نمي توانست پايه ها و دامنه عملكرد آن گسترش را توضيح بدهد. به علاوه ادعاهاي آن گروه از نظريه پردازان اقتصاد سياسي كه مسحور “موفقيت” ظاهري سـرمـايـه </span><span style="font-family: arial; font-size: 0.9375rem;">داري شده بودند را هم نمي توانست رد كند. نقاط ضعف متدولوژيك اين تئوري زماني بيشتر آشكار شد كه راه براي ابراز انواع مزخرفات رويزيونيستي باز شد: گروهي مطرح كردند نوعي از سرمايه داري وجود دارد كه نيازهاي اجتماعي را بهتر تامين مي كند؛ گروهي شيفته “انقلابات فن آورانه” شدند؛ گروهي به شدت علاقمند مداخله دولت (در اقتصاد) بودند؛ اين نظر به ميان آمد كه دولت هاي امپرياليستي مي توانند به همزيستي مسالمت آميز با يكديگر و نيز با سوسياليسم بپردازند. (در اين چارچوب فكري) امپرياليسم يا بايد عنقريب به كام سقوط و جنگ مي افتاد يا اينكه به چيزي خوش خيم تر و منطقي تر تبديل مي شد. چنين بحثي نمي توانست ديالكتيك اوضاع جديد را درك كند. افراد درگير در اين بحث ديالكتيك عصر را نفهميده بودند. با پيروزي رويزيونيسم در اتحاد شوروي كه اواسط دهه 1950 اتفاق افتاد، تئوري بحران عمومي كه آغشته به اكونوميسم و گرايش اروپا محور بود دچار يك تغيير و تحول كيفي شد. يعني با يك نسخه كاملا سوسيال شووينيستي از بحران عمومي همراه با فرمولبندي هاي كشدار و دلبخواه روبرو شديم كه به يك طبقه امپرياليست جديد خدمت مي كرد. </span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; font-size: 0.9375rem; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">منابع و توضيحات</span></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">1) مثلا نگاه كنيد به كتاب پر نفوذ “سرمايه انحصاري” اثر پل سوئيزي و پل باران كه در دهه 1960 منتشر شد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">2) ژ. و. استالين، “گزارش سياسي كميته مركزي به پنجمين كنگره حزب كمونيست اتحاد شوروي (بلشويك)” (دوم تا نوزدهم دسامبر 1927)، جلد دهم آثار (مسكو: نشر زبان هاي خارجي، 1955 – 1954) صفهات 277 تا 298؛ و “گزارش سياسي كميته مركزي به كنگره شانزدهم حزب كمونيست اتحاد شوروي (بلشويك)” (27 ژوئن 1930)، جلد دوازدهم آثار، صفحات 242 تا 269</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">3) ر. پالم دات، “فاشيسم و انقلاب اجتماعي: بررسي اقتصاد و سياست مراحل بحراني سرمايه داري در حال پوسيدگي” (نيويورك: نشر انترناسيونال، 1934)، صفحه 10</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">4) براي آشنايي با مباحثات آغازين كمينترن حول اين مساله رجوع كنيد به “گزيده هايي از تزها درباره جنبش انقلابي در كشورهاي مستعمره و نيمه مستعمره، مصوبه كنگره ششم كمينترن” (اول سپتامبر 1928)، باز تكثير توسط “جين دگراس” در كتاب “اسناد انترناسيونال كمونيستي 1943 – 1919” (نيويورك: نشر دانشگاه آكسفورد، 1960)، جلد دوم، صفحات 526 تا 528</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">5) رجوع كنيد به دات، “فاشيسم و انقلاب اجتماعي”، صفحات 12، 24 و 25، 42 تا 58</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">6) كارل ماركس، “تئوري هاي ارزش اضافه”، بخش دوم (مسكو: نشر پروگرس، 1968)، صفحه 497</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">7) يوجين وارگا، “بحران عظيم و نتايج سياسي آن” (نيويورك: نشر انترناسيونال، 1934)، صفحه 20</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">8) آ. لئونتيف، “اقتصاد سياسي” (نيويورك: نشر انترناسيونال)، صفحه 184</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">9) و. اي. لنين “خصلت نماي رمانتيسيسم اقتصادي”، مجموعه آثار لنين (به انگليسي)، مسكو: نشر پروگرس، جلد دوم، صفحه 167</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">10) فردريش انگلس، “آنتي دورينگ” (مسكو: نشر پروگرس، 1969) صفحات 340 و 341</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">11) “خصلت نمايي رمانتيسيسم اقتصادي”، مجموعه آثار لنين (به انگليسي)، جلد دوم، صفحه 155</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">12) اين نكته اي است كه “انور شيخ” در كتاب “مقدمه اي بر تاريخ تئوري هاي بحران” (نشر اتحاد براي اقتصاد سياسي راديكال، 1978) مورد تاكيد قرار داد و پروراند.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">13) ماركس، كاپيتال، جلد دوم (مسكو: نشر پروگرس، 1971)، صفحه 415</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">14) كاپيتال، جلد سوم، صفحه 305</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">15) نتيجه گيري هاي رفرميستي كه از مواضع متعدد مبتني بر تئوري مصرف نامكفي بر مي خيزد چندان پوشيده نيست. بر اين مبنا تقسيم مجدد درآمد (به صورت دستمزدهاي بيشتر يا پرداخت هزينه هاي عمومي) هم به نفع كارگران است و هم سرمايه داران. چرا كه نتيجه افزايش مصرف كارگران بالا رفتن حجم فروش براي سرمايه است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">16) تئوري هاي ارزش اضافه، جلد دوم، صفحات 512 و 513</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">17) وارگا، “بحران عظيم”، صفحه 20</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">18) براي آشنايي بيشتر با مباحثه اي كه بر سر تئوري “وارگا” جريان يافت رجوع كنيد به “ريچارد ب. دي”، كتاب “بحران و سقوط: مطالعات شوروي درباره غرب” (1939 – 1917) (لندن: انتشارات نيو لفت، 1981)، صفحات 146 تا 170</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">19) دات، “فاشيسم و انقلاب اجتماعي”، صفحات 16 و 17</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">20) رجوع كنيد به “دي”، “بحران و سقوط”، صفحات 154 و 155</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">21) “امپرياليسم و انشعاب در سوسياليسم”، مجموعه آثار لنين (انگليسي)، جلد 23، صفحه 120</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">22) رديابي كامل عواقب سياسي خط بحران عمومي از حوصله اين نوشته خارج است. كافيست بگوييم كه ناروشني در مورد تئوري امپرياليسم لنين گرايش هايي را تقويت كرد كه از “چه بايد كرد” (لنين) دست شستند. اينگونه مطرح كردند كه “مبارزه براي نان” در كشورهاي امپرياليستي ذاتا به مبارزه اي انقلابي تبديل شده است. چرا كه اگر امپرياليسم قادر به تامين بديهي ترين نيازهاي توده هاي زحمتكش براي ادامه بقاي شان نيست پس مطرح كردن خواست تامين آن نيازها ضرورتا كل نظم امپرياليستي را به طور مستقيم به چالش مي گيرد. با اين حساب احكام لنين در مورد مبارزه اقتصادي واژگون شد و مبارزه وي عليه اكونوميسم كنار نهاده شد. در ارتباط با همين موضوع نگاه كنيد به مقاله “يادداشت هايي از مطالعه چه بايد كرد؟” اثر جي. پي.، منتشره در مجله “كمونيست” (شماره 5)، (ماه مه 1979). مقاله “لغزش به تاريكي: اكونوميسم “چپ”، حزب كمونيست آمريكا و ليگ متحد اتحاديه هاي صنفي”، منتشره در مجله “انقلاب” (دوره پنجم، شماره 3-2)، (فوريه/ مارس 1980)، و نيز مقاله اي از حزب كمونيست انقلابي آمريكا تحت عنوان “اكونوميسم امپرياليستي يا بيماري اروپايي” كه در نشريه “جهاني براي فتح” شماره 2 (ماه مه 1982) انتشار يافته بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">23) رجوع كنيد به وارگا، “بحران عظيم”، صفحه 26</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">24) همانجا صفحه 74</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">25) دات، “فاشيسم و انقلاب اجتماعي”، صفحات 22 و 23</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">26) وارگا، “بحران عظيم”، صفحه 76</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">27) كمينترن از اين بحث مي كرد كه اكثريت عظيم سياهپوستان در ايالات جنوبي آمريكا همچنان كشاورز سهم بر باقي خواهند ماند. اين نظر كمينترن به جهت گيري ركودگرايانه اش مربوط بود.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">28) اين نكته را “مايكل كالكي” در ارتباط با نظر لوكزامبورگ در مورد سرمايه گذاري، در كتابش تحت عنوان “مقالاتي درباره قواي محركه اقتصاد سرمايه داري” (نشر دانشگاه كمبريج، 1971) صفحات 151 و 152 مطرح كرده است.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">29) رجوع كنيد به “كاپيتال”، جلد سوم، صفحه 232</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">30) ماركس، گروندريسه (ترجمه انگليسي با مقدمه مارتين نيكولاس (ميدلسكس، انگلستان: نشر پنگوئن، صفحات 340 و 706</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">31) گروندريسه، صقحه 410</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">32) در مورد نوسانات تئوريك “وارگا” بر سر سياست “نيو ديل” در آمريكا و پيش بيني هايش رجوع كنيد به فصل هشتم از كتاب “بحران و سقوط” اثر “دي”. نمونه ادغام تئوري بحران عمومي با جزم هاي رويزيونيسم خروشچفي توسط “وارگا” را مي توان در آخر اثر مهم اش به نام “سرمايه داري قرن بيستم” پيدا كرد كه به سال 1964 منتشر شد.</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">واژه هاي انتخابي معادل </span></span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">اروپا محور Eurocentric</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">بحران عمومي General crisis</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">پويايي Dynamism</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">تجزيه Differentiation</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">تضاد جنبنده Moving contradiction</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">تعادل جنبنده Moving equilibrium</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">خود-گستري Self-expansion</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">سرمايه استوار Constant capital</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">سرمايه ثابت Fixed capital</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">سرمايه متغير Variable capital</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">ركود Stagnation</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">كسادي Depression</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial; font-size: x-small;">قواي محركه Dynamics</span></p><p dir="rtl" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191919; line-height: 1.73; margin: 0px auto 1.25em; max-width: 640px; padding: 0px; text-align: right; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><span style="font-size: x-small;">مصرف نامكفي Underconsumption</span></span></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-79007142812665942782020-08-11T06:54:00.006-07:002020-08-12T14:09:22.848-07:00برخی نکات درباره جهت گیری استراتژیک در دوره آتی ـ حزب کمونیست انقلابی آمریکا<p dir="rtl" style="text-align: right;"> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXK8CdGSGWmq786vKpUx6vncpW0Pev5TQ4O32UECgnRMg0-wVdMlJqVR_CF7SmeF9wfrDqq3xuAVpRmEV9oN1HRrEdDEzqY17KMFP8miAwdVEb5Xf1Y4r2UdYWJ_003UGaGKAl26L6rLD/s1754/cover+rcp+fascism.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1754" data-original-width="1240" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidXK8CdGSGWmq786vKpUx6vncpW0Pev5TQ4O32UECgnRMg0-wVdMlJqVR_CF7SmeF9wfrDqq3xuAVpRmEV9oN1HRrEdDEzqY17KMFP8miAwdVEb5Xf1Y4r2UdYWJ_003UGaGKAl26L6rLD/w290-h410/cover+rcp+fascism.png" width="290" /></a></div><p></p><p dir="rtl" style="text-align: right;"><span face="" style="font-family: arial, sans-serif;">آنچه پیش روی شما
است سند مهمی از سوی کمیته مرکزی حزب کمونیست انقلابی آمریکا (آر سی پی) است که در
ماه مارس 2017 انتشار علنی پیدا کرد. مطالعه دقیق این سند در کلیت و جزء به جزء می
تواند به بحث پیرامون آنچه به استراتژی و تاکتیک های یک حزب کمونیستی انقلابی
مربوط است و رویکرد و سیاست های مشخص این حزب در قبال اوضاع متحول جامعه آمریکا
کمک کند. به ویژه در شرایطی که شاهد موضع گیری ها و حملات به باب آواکیان رهبر حزب
کمونیست انقلابی آمریکا به بهانه انتشار بیانیه جدیدش مبنی بر شرکت در انتخابات و
رای دادن به جو بایدن هستیم. بخش بزرگی از این موضع گیری ها برخاسته از عدم درک از
مفهوم فاشیسم، ویژگی ها و تاثیراتش بر مبارزات طبقاتی و اجتماعی و به طور کلی
پیشبرد انقلاب پرولتری است.</span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">سند سال 2017 کمیته
مرکزی آر سی پی در زمان انتشارش در محاق قرار گرفت و برخلاف رویه معمول توسط حزب
کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) ترجمه نشد. شاید به این علت که طرح
مقوله فلسفی تضاد عمده و رابطه اش با تضاد اساسی در این سند با نظراتی که رهبری
این حزب در بین پایه ها در مخالفت با بحث های مائو پراکنده بود خوانایی نداشت و
نمی توانست پاسخی برای آن بیابد. شاید هم به طور کلی رویکرد کمیته مرکزی آر سی پی
به ظهور فاشیسم در آمریکا و سیاست مقابله با آن به مذاقش خوش نمی آمد و با چارچوب
های دگماتیستی اش برای تعیین «راست» یا «چپ» بودن یک سند نمی خواند. حتی همین
امروز هم می بینیم که این حزب در مقدمه ای که بر ترجمه بیانیه جدید باب آواکیان
حول تاکتیک شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نوشته (و نیز در خود متن بیانیه)
در دو مورد از عبارت «سرنگونی رژیم فاشیستی ترامپ» و «براندازی رژیم فاشیستی
ترامپ/پنس» به جای واژه انگلیسی نرم تری که معنای «بیرون کردن» یا «برکنار کردن»
دارد استفاده کرده است؛ چون مساله اینطور به نظرش رادیکال تر، انقلابی تر و آشتی
ناپذیرتر می آید.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">سند کمیته مرکزی آر
سی پی از همان سال 2017 اعلام کرده بود که بیرون کردن رژیم فاشیستی ترامپ/پنس از قدرت و جلوگیری از تحکیم این رژیم را یک هدف مقطعی عاجل و بسیار مهم می داند. این
بحث بر یک تجزیه و تحلیل علمی و دیالکتیکی از موقعیت داخلی و بین المللی استوار
است. تضادها و گسل های جامعه آمریکا همان ها است که توسط آر سی پی و رهبرش در
اسناد و مناسبت های مختلف به شکل جامع و در جزئیات با دقت ترسیم شده است. اما
مسیرهای متفاوتی برای تکامل و پیشرفت اوضاع وجود دارد و هیچ مسیری از پیش مقدر و
قطعی نیست. بنابراین موضوعات مربوط به تحکیم یا عدم تحکیم رژیم فاشیستی نیز می
تواند نه صرفا تابعی از انتخابات نوامبر 2020 بلکه برآیند ترکیبی از رخدادهای مهم
و تکانه های بین المللی و داخلی باشد. درست همانطور که امکان بر هم زدن میز بازی
انتخابات در آخرین لحظه توسط جناح فاشیست هیئت حاکمه آمریکا و احتمال یک شبه کودتا
را هم نمی توان از نظر دور داشت. همان احتمالی که باب آواکیان در چند مناسبت به آن
پرداخته است.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">همینجا باید بگویم
که ترجمه و انتشار نسخه فارسی سند 2017 کمیته مرکزی آر سی پی به معنی <u>تایید یا
عدم تایید</u> درستی تاکتیک شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیست. <u>اما
حتما به معنی در نظر گرفتن این سیاست در چارچوب تاکتیک های متنوع یک حزب کمونیستی
بر بستر استراتژی انقلاب اجتماعی هست</u>. در تحلیل از تضادها، تشخیص لحظه ها، و
درک ضرورت ها و امکان ها، همیشه امکان اشتباه از سوی نیروی آگاه انقلابی وجود
دارد. نتیجتا در اتخاذ تاکتیک نیز همیشه امکان چپ روی یا راست روی هست. مساله ای
که باید مد نظر داشت تاثیر تاکتیک ها بر پیشبرد استراتژی و تفکر استراتژیک پیشاهنگ
انقلابی و به طور کلی مردمی است که در پیشبرد این تاکتیک ها نقش می گیرند. موفقیت
و یا شکست هر تاکتیک تاثیرات روحی متفاوتی بر جای می گذارد و به نتیجه گیری ها و
جمعبندی های متناقضی چه در سطح رهبران و فعالان و چه توده ها پا می دهد. تا آنجا
که به مورد آر سی پی و این تاکتیک معین مربوط می شود باید تاکید کنم که<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>بدون شناخت از <u>آنچه در میدان عمل مبارزاتی
می گذرد و تحلیل از تناسب قوای نیروهای طبقاتی و جهت گیری ها و تمایلات متناقض و
متغیر در افکار عمومی</u>، نمی توان پاسخی علمی و جدی به این سوال داد که آیا با
دعوت از مردم به شرکت در انتخابات و همزمان اتکاء به کارزارهای مقاومت و اعتراض
توده ای در خیابان می توان راه انتخاب مجدد ترامپ و یا تحکیم اقتدار این رژیم
فاشیست را بست یا نه؟ نکته مهم این است که بر مبنای اسناد به روز شده و مباحث جاری
آر سی پی در رسانه هایش، این حزب تمرکز کار یا «دیرک فعالیت ها» را نه کارزارهای
انتخاباتی بلکه اقدامات متنوع تبلیغی و ترویجی و افشاگری از سیستم و همزمان
شناساندن و بسیج نیرو حول دورنما و رهبر و برنامه خود برای جامعه آینده (که در
قانون اساسی برای جمهوری سوسیالیستی نوین آمریکای شمالی فشرده شده) قرار داده است.
آر سی پی این کار را در مبارزات خیابانی، در محافل و مجامع مباحثه، در فضاهای
واقعی و مجازی دنبال می کند. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">بالاخره اینکه، پاسخ
به سوالات در مورد درستی بکارگیری یک تاکتیک در یک زمینه معین و تاثیرش در
راهگشایی های انقلابی نه با رجوع به الگوهای تاریخی و قیاس هایی که هر یک مشروط به
تضادها و تناسب قوا و دوره های معین و تکرار نشدنی است بلکه فقط از یک راه میسر
است: امتحانش کنیم و ببینیم چه می شود. در این زمینه، لنین گفته ای از ناپلئون را
نقل می کرد «بیایید درگیر نبرد شویم آن وقت معلوم می شود.» یعنی جایی می رسد که
تمام اختلافات و تردیدهای نظری استراتژیک و تاکتیکی تنها و تنها در عمل می تواند
پاسخ بگیرد. صحت یا عدم صحت یک تاکتیک هم در عمل مشخص می شود و نسبتا زود. چون
تاکتیک های عملی معمولا به دوره ها و زیر ـ مراحلی در فواصل زمانی نسبتا کوتاه
مربوط است و سریعا نتیجه می دهد.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">حمید محصص<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="font-family: arial, sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-hansi-font-family: Calibri;">مرداد 1399 </span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span face="" lang="FA" style="background-color: #fcff01; font-family: arial, sans-serif;"><span style="font-size: small;">برای مطالعه متن سند روی نام مطلب در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></p>
<p class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p> </o:p></span></p>REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-38438808793547878392020-07-06T06:41:00.002-07:002020-07-06T12:33:20.444-07:00به خط مقدم خوش آمدید! ـ مقاله ای از وبلاگ چوانگ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: .25pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj552UGoplzuEstmnb7cNrmAFROEW1WmFUVWraxpPFbuEmEXhYQP-PB7MPbWEUUx4aFWK3hqWebcQIYXXdf7g65wBcNXJiAEnk8bcrCBteU2L4x5ei1h-huCixct52gnc_IBlBLkcw_0v5/s1600/hongkong.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1132" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj552UGoplzuEstmnb7cNrmAFROEW1WmFUVWraxpPFbuEmEXhYQP-PB7MPbWEUUx4aFWK3hqWebcQIYXXdf7g65wBcNXJiAEnk8bcrCBteU2L4x5ei1h-huCixct52gnc_IBlBLkcw_0v5/s320/hongkong.jpg" width="225" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center; text-indent: 0.25pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: .25pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: .25pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">مطلبی که می خوانید از سایت «چوانگ» انتخاب شده
است. این سایت انگلیسی زبان توسط گروهی از فعالان چپ رادیکال چین منتشر می شود.
واژه هیروگلیفی «چوانگ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>» </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "microsoft jhenghei" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">闯</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">که تصویر خلاصه
شده گذر چارنعل اسبی از دروازه است، به معنی از بند رستن، سد شکستن و رهایی است.
گردانندگان سایت در توضیح فعالیت های خود نوشته اند «چوانگ مجله ای برای تحلیل از
تحولات جاری سرمایه داری در چین، ریشه های آن و قیام هایی که زیر منگنه این نظام
برپا می شود، منتشر خواهد کرد. به علاوه، چوانگ از طریق مقالات وبلاگی کوتاه و
فوری به ثبت مستند و جزء به جزء تحولات روز می پردازد. انتشار مطالب ترجمه شده،
گزارشات و اظهار نظراتی که به خبرهای چین مربوط می شود و مورد علاقه جویندگان
رهایی از بند کشتارگاه سرمایه داری است نیز در دستور کار ما قرار دارد.» برای
اطلاع بیشتر لز مواضع و دیدگاه های گردانندگان این وبلاگ می توانید به </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">نشانی زیر رجوع کنید: </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">http://chuangcn.org/blog</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">یادداشت مترجم<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">نویسنده مقاله «به خط مقدم خوش آمدید» که عنوان
فرعی آن «فراتر از خشونت ـ عدم خشونت» است، بحثش را بر موضوعات مهم تاکتیکی در این
دور از تظاهرات ها و شورش های خیابانی دنیا متمرکز کرده است. او مشخصا به پدیده
«خط مقدم» در این نبردها می پردازد و تلاش می کند نقش و تاثیر این پدیده را نه به
عنوان نیروی جدا و دور افتاده از بدنه مبارزات و مردم شرکت کننده بلکه در ارتباط
ارگانیک با کلیت هر مبارزه توده ای نشان دهد. همین جا باید اشاره کنم که علاوه بر
«خط مقدمی»ها که اهمیت شان به حد کافی در این نوشته مورد بحث قرار گرفته است، باید
بر نقش مبتکران و آغازگرانی که با شم سیاسی قوی و شناخت از تضادها و پتانسیل ها در
بطن جامعه، شرایط مساعد را برای پیش گذاشتن شعارهای صحیح و طرح فراخوان های
مبارزاتی به هنگام تشخیص می دهند و جرات پیشقدم شدن در این کار را به خود می دهند
نیز تاکید بگذاریم. بدون این ابتکار عمل ها و جرات کردن های مبتنی بر تحلیل ماتریالیستی
و دیالکتیکی</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: 12pt;"> از واقعیات عینی و دیدن ظرفیت هایی که معمولا به چشم نمی
آید، اصولا خط مقدمی هم شکل نخواهد گرفت.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">نکته مهم دیگری که در نوشته حاضر، فقط مورد
اشاره گذرا قرار گرفته، پرچم اتحاد هر مبارزه توده ای و سمت و سوی سیاسی آن است. سیاست
است که آرایش قوای هر نبرد را رقم می زند. تاکتیک های صحیح و تلفیق مناسب نبردهای
رزمنده و شکل های غیر خشونت آمیز مبارزه، در ارتباط با پیشبرد و تحقق استراتژی
مرحله ای است که معنی پیدا می کند. در این مقاله، از پنج خواسته تظاهر کنندگان هنگ
کنگی در شورش گسترده سال 2019 به عنوان محور اتحاد یاد شده است. ذکر این نکته را
ضروری می دانم که پیروزی در هر نبرد مرحله ای اگر در پیوند با یک استراتژی درازمدت
تر نبرد علیه کلیت سیستم و جایگزین کردنش با سیستم و روابط و ارزش های آلترناتیو و
انقلابی قرار نگیرد، آن دستاوردها ماندگار نخواهد بود و رزمنده ترین نبردها و
خلاقانه ترین تاکتیک ها نیز نهایتا نقشی بیشتر از اهرم فشار در هر دور از خیزش
برای تحمیل بعضی رفرم ها و عقب نشاندن (معمولا موقتی) نظام و دولت سرمایه داری در
این یا آن عرصه بازی نخواهد کرد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">رصد کردن دائمی آنچه نویسنده مقاله از قول
مبارزان هنگ کنگی نامش را «صحنه بزرگ» می گذارد یک ضرورت است. درست همانطور که
تشخیص صف بندی ها و سازماندهی نیروها برای رهبری کردنِ نه فقط یک مرحله، بلکه
تمامی مراحل به هم پیوسته مبارزه انقلابی با همه پیچ و خم ها و موانع ناگزیرش یک
ضرورت چشم ناپوشیدنی است. با جمع های پراکنده ای که بدون نقشه و برنامه مرکزی،
نبرد را در هر مرحله به پیش می برند هر چقدر هم که شجاع و پر انرژی و مبتکر باشند
نمی توان فرایند طولانی انقلاب را رهبری کرد، به پیروزی رساند و ادامه داد. تا
وقتی که نظام و شیوه تولیدی و نگهبانان مسلح و اداری و رسانه ای اش بر جای مانده
باشند، پیروزی ها و رفرم های ناشی از مبارزات مردم همیشه با محدودیت، ناپایداری و
تحریف و برگشت پذیری دست به گریبان خواهد بود. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">آنچه در نوشته «به خط مقدم خوش آمدید» کمتر به آن
پرداخته شده و یا درکی نادرست از آن ارائه شده، رابطه اهداف و شعارهای مبارزاتی
گوناگون با منافع و جهت گیری های طبقاتی و سیاسی متضادی است که به واقع در صفوف
معترضان وجود دارد. این اشکال به ویژه آنجا به چشم می آید که نویسنده به مقایسه جنبش
مردمی هنگ کنگ و جنبش جلیقه زردها در فرانسه پرداخته است و یا آنجا که تلاش کرده
برای جنبش ضد راسیسم و خشونت پلیسی در آمریکا، اتحاد حول مطالبات حداقلی شبیه به
مورد هنگ کنگ را پیشنهاد کند. به نظر می
آید که اتحاد توده ها در خیابان حول یک رشته خواسته های مشترک از آنچنان اهمیت و
ارزش تعیین کننده ای برای نویسنده مقاله برخوردار است که به ضرورت برقراری ارتباط
میان مبارزه و جنبش جاری با اهداف اساسی تر و رسیدن به یک جامعه آلترناتیو و کاملا
متفاوت از طریق یک انقلاب اجتماعی نمی اندیشد و پیشبرد پیروزمندانه جنبش را همین
امروز (بدون قرار دادنش در چارچوب استراتژی فردا) معنا می کند.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">و نکته آخر: این واقعیت نیز بارها تجربه و اثبات
شده که اگر خواسته های مردم پایه های نظم موجود را هدف بگیرد و از دامنه و عمقی
روزافزون برخوردار شود، آنگاه دولت و دستگاه سرکوبگرش نه صرفا با استراتژی و
تاکتیک های ویژه تظاهرات و نبردهای خیابانی بلکه با یک سیاست جنگی تمام عیار برای
زدن ضربات قطعی و در هم شکستن نیروها و نهادها و روحیات انقلابی وارد عمل خواهد
شد. بنابراین، تاکتیک ها و ابتکارات رزمنده کنونی به تنهایی برای کسب پیروزی و حتی
بقاء کافی نخواهد بود. تحقق خواسته ها و اهداف و انجام دگرگونی های انقلابی، پرداختن
به استراتژی و تاکتیک ها و نقشه عمومی یک جنگ انقلابی را طلب می کند. این حقیقت به
ویژه در کشورهایی مثل ایران که سرکوب خشن و عریان دولتی معمولا و به سرعت راه
هرگونه اعتراض مسالمت آمیز را می بندد و خشونتی خونین را به توده های مردم تحمیل
می کند، آشکارتر و بدیهی تر است.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">حمید محصص </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; text-indent: 7.35pt;">تیر ماه 1399</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; text-indent: 7.35pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; text-indent: 7.35pt; unicode-bidi: embed;">
<span style="background-color: yellow; font-family: "times new roman" , serif; text-indent: 7.35pt;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه مقاله روی عنوان آن در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-46598404059903531842020-05-08T06:55:00.000-07:002020-05-08T08:10:38.006-07:00در منگنه کار و واگیری مرگبار ـ یک متن افشاگرانه از ریموند لوتا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEeHm9cN4Hj_Ytor6_LoCVybCbi5LLc8GH7w_JOPw64JRC7mLqhNlidjeYiHlKm7nGarCcuf2oFRzKsGQhZckjE3UDWSAOMk5dKSRYjXV8welCw_Btlwy8qFZr9OLoxUlw_Z3iOikF2HBJ/s1600/Bangladesh-Garment-out-of-work.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="600" height="202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEeHm9cN4Hj_Ytor6_LoCVybCbi5LLc8GH7w_JOPw64JRC7mLqhNlidjeYiHlKm7nGarCcuf2oFRzKsGQhZckjE3UDWSAOMk5dKSRYjXV8welCw_Btlwy8qFZr9OLoxUlw_Z3iOikF2HBJ/s320/Bangladesh-Garment-out-of-work.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: x-small;">کارگران صنعت پوشاک بنگلادش و تعطیلی کارگاه ها</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-size: large;">سلطه امپریالیستی، کووید 19 و تهیدستان داغ لعنت خورده دنیا</span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">4 ماه مه 2020</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">با گسترش پندمی کووید 19 در سراسر دنیا، اقتصاد جهانی منقبض شد. در
سراسر کره ارض، رنج و مرگ ناشی از ویروس اوج گرفته و پاسخ نظام جهانی امپریالیستی
خاصه امپریالیسم آمریکا به این وضعیت همان پاسخ همیشگی است: تلاش برای حفظ منافع و
کارکرد سودآور امپراتوری... که تاثیراتی به مراتب هولناک تر، به ویژه بر کشورهای
تحت سلطه خواهد گذاشت.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">شواهدی از بخش های مختلف «جنوب جهانی» که اکثریت بزرگ بشریت ستمدیده
در آنجا زندگی و کار می کنند:</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مدرک شماره یک: اولتیماتوم سفیر آمریکا به حکومت مکزیک. اگر جرات کنید
کارخانه های متعلق به بنگاه های تولیدی آمریکایی را تعطیل کنید به جای دیگری منتقل
شان می کنیم.</span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در نزدیکی مرز با آمریکا، صدها هزار کارگر مکزیکی برای کارخانه های
آمریکایی یا برای صنایعی که به مقاطعه داده شده، کار می کنند. کارشان تولید قطعات رایانه،
هواپیما، خودرو؛ تلویزیون و سایر لوازم الکتریکی است که عمدتا راهی بازار آمریکا
می شود. <b>متوسط دستمزد این کارگران یک نهم دستمزد در کارخانه های خود آمریکا
است. وضع ایمنی کار و حفاظت از محیط زیست در این کارخانه ها در پایین ترین سطح
ممکن است.</b> </span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">وقتی که شیوع ویروس کرونا ناگهان در این کارگاه ها و کارگاه های دیگر
اوج گرفت، کارگران بیمار شدند یا در محل کار جان باختند، و از سوی دیگر امکانات
اندکی برای تست ویروس در دسترس بود، وزارت بهداشت مکزیک دستور بستن واحدهای تولیدی
را صادر کرد. این یک تدبیر ایمنی ابتدایی<span style="color: red;"> </span>بود. اما
از نظر امپریالیست های آمریکایی، این عملی غیر قابل تحمل و مجرمانه است. همانطور
که روزنامه نیویورک تایمز نوشت، علتش این نیست که واحدهای تولیدی مورد بحث،
کالاهایی تولید می کنند یا خدماتی انجام می دهند که در حفظ سلامت مردم مکزیک نقشی
اساسی بازی می کند. <b>بخش اعظم محصولات این کارخانه ها صادراتی است. اما آن
محصولات از نظر حکومت آمریکا برای ایالات متحده، «اساسی» محسوب می شوند!</b> واقعا
که! آیا می توان تصور کرد که جریان تولید تلویزیون و روان نویس و موتورهای هواپیما
برای شرکت های هوانوردی آمریکا که فعالیت هایش را هم به طور جدی کم کرده قطع شود؟</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">واقعیت زشتی که پوشیده می شود : <u>توان سودآوری</u> زنجیره
امپریالیستی تامین کالاها+ وابسته به طپش دائمی خطوط تولید جهانی است... <u>توانایی
های استراتژیک</u> ارتش یا ماشین کشتار آمریکا و دستگاه امنیتی اش مستلزم این است
که مواد و عناصر [مورد نیازش] حتما و دائما تامین شود. <u>توان رقابتی</u> سرمایه
آمریکایی وابسته به تولید کم هزینه و کارآمد و قابل اتکاء است. به خصوص که اقتصاد
چین به سرعت در حال برگشت به روزهای رونق است و چین امپریالیستی می تواند در این تنگنای
اقتصاد جهانی امپریالیستی، خود را در میدان رقابت بالا بکشد. </span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">پاسخ سفیر آمریکا به نگرانی هایی که از سوی حکومت مکزیک در مورد شیوع
کووید 19 در بین کارگران این واحدهای تولیدی ابراز شد این بود: «اگر همه شرکت ها
را ببندید و آن ها به جای دیگری کوچ کنند دیگر "کارگری" نخواهید داشت.»
به عبارت دیگر، <b>یا شما مکزیکی ها کارخانه ها را دوباره باز می کنید یا ما
آمریکایی ها و بنگاه های فراملیتی مان، شما و اقتصاد درب و داغان تان را تنها می
گذاریم. </b>ضمنا این بخشی از منطق عملی و باج گیری زنجیره امپریالیستی تامین کالا
است. کارخانه های مکزیک هم تعطیل نشد.</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">روزنامه نیویورک تایمز این اولتیماتوم را به عنوان نمونه ای از «روابط
نابرابر» آمریکا با مکزیک توصیف کرد. و دقیق تر بگوییم این نئوکلونیالیزم بی
پیرایه است.</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> توجه داشته باشید که اکثریت بزرگ مبتلایان به کووید 19 در مکزیک،
کارگران کارخانه ها هستند.(1)</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مدرک شماره دو: فست فشن (مُد سریع)، <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>کارگاه های عرق ریزان و کووید 19 در بنگلادش<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">حدود چهار میلیون و یک صد هزار کارگر که 85 درصدشان زن هستند در
شرایطی کمرشکن در صنعت پوشاک بنگلادش کار و زندگی می کنند. آن ها برای خرده
فروشانی کار می کنند که برای شرکت های غربی «وال مارت» و «تارگت» و «اچ اند ام» و
امثالهم، <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>تی شرت و پیراهن و شلوار تولید
می کنند. <b>سوانح صنعتی، آتش سوزی، ریزش ساختمان و سوء استفاده جنسی در این
کارگاه های کم هزینه و کشنده رایج است. (در همین سال 2013 بود که بیش از 1000 نفر
بر اثر ریزش یک ساختمان جان باختند.)</b> «فست فشن» چهار فصل شما، شامل همه این
چیزها هم هست.(2)</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اقتصاد بنگلادش برای خدمت به منافع امپریالیسم معوج شده و از ریخت
افتاده است: 80 درصد درآمد صادراتی این کشور از صنعت پوشاک است. این درآمد نیروی
محرک «رشد» اقتصادی بنگلادش است. کشور در برابر شوک های اقتصادی که از کشورهای
امپریالیستی بر می خیزد (نظیر رکود سال های 2008 و 2009) به شدت آسیب پذیر است.</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> صنعت
پوشاک زیر تیغ شمشیر است. اگر این کارگاه ها نتوانند به قیمت های تحمیل شده پای
بند بمانند و آن ها را مرتبا کاهش دهند، خرده فروشان غربی می توانند به دیگر عرضه
کنندگان در سایر کشورهای فقیر رو کنند و با آن ها قرارداد مقاطعه کاری ببندند. این
همان دامی است که زنجیره امپریالیستی تامین کالاها گسترده است. یک تولیدکننده علیه
تولید کننده دیگر. روش کار، چنین است. <b>هزینه ها باید پایین آورده شود و سودآوری
بالا برود... و کل این جریان بر فوق استثمار وحشیانه استوار است. پیش از شروع
کووید 19 روال این بود.</b></span><span dir="LTR" style="color: red; mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">با </span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">شدت گرفتن تاثیرات پندمی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> و
تعطیلی خرده فروشی ها در آمریکا، شرکت های غربی ناگهان سفارشات میلیارد دلاری خود
را لغو کردند. بخش اعظم صنعت پوشاک و سایر کارگاه های بنگلادش تعطیل شد. میلیون ها
کارگر که اکثرا زنان نواحی روستایی اند به خانه فرستاده شدند. <b>تقریبا هیچیک از
شرکت های خرده فروشی مشهور حاضر نشد در تامین بخشی از دستمزد که طبق قانون بنگلادش
باید در شرایط کنونی به کارگران داده شود، سهم بگیرد.</b> 70 درصد این کارگران بی
هیچ دستمزدی به خانه فرستاده شدند.(3) بسیاری شان بی آنکه بدانند ویروس کرونا را به
روستاهای خود منتقل کردند.</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اما تعطیلی ها موقتی بود.</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> مجتمع ها و کارگاه
های پوشاک رقیب در کامبوج، چین، سریلانکا و ویتنام که آن ها هم جزیی از زنجیره تامین
کالا برای بازارهای غربند، دوباره کارشان را شروع کردند. اگر کارگاه های بنگلادش
هم راهی برای شروع مجدد تولید پیدا نمی کردند ممکن بود سفارشات را برای همیشه از
دست بدهند. <b>بنابراین صدها هزار کارگر صنعت پوشاک بین داکا (پایتخت کشور و مرکز
صنعت پوشاک) و روستاهای شان مثل شبح سرگردان شدند. خیلی ها این مسیر را پیاده طی
می کردند. مجله اکونومیست فاجعه ای که بر کارگران سایه افکنده بود را چنین تصویر کرد:
«کارگاه های تولید پوشاک، آن ها را در زاغه هایی که اینک به مرکز شیوع ویروس کرونا
در بنگلادش تبدیل شده، به حال خود رها کرده اند تا رفته رفته مثل شمع آب شوند.»</b></span><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">آیا خبر دارید</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> در یکی از فقیرترین محلات داکا که مرکز تولیدی ها است، از 160 مورد
تست کووید 19، 150 تایش مثبت از آب درآمده است؟ آیا خبر دارید که بنگلادش با 170
میلیون جمعیت فقط حدود 1000 تخت مراقب ویژه بیمارستانی دارد؟(4)</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مدرک شماره سه: زاغه ها که محصول کارکرد<span style="color: red;"> </span>امپریالیسم
است به مثابه تسمه نقاله های کووید 19 عمل می کند</span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در حالی که منحنی موارد تازه کووید 19 در کشورهای ثروتمند رو به صاف
شدن دارد، کشورهای فقیر اینک به مکانی تبدیل شده اند که موارد کووید 19 در آنها
بیشترین سرعت رشد را دارد.</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">یک علت اصلی اش همانی است که باب آواکیان اسمش را «زاغه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نشین کردن جهان سوم» گذاشته است. منظور فرایند خرد کننده شهری شدن
کشورهای تحت سلطه است: و رشد انفجاری شهرها و آلونک نشین های فقرزده با جمعیت زیاد
و متراکم. جایی که بیماری به راحتی انتشار می یابد.</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">این رشد بیسابقه شهرها و «کلان شهرها» در جهان سوم را به حساب چه باید
گذاشت؟ کشاورزی تجاری و سرمایه گذاری های امپریالیستی در زمینه مواد خام و چنگ
اندازی به مناطق روستایی، کشاورزی خودمعیشتی دهقانی را داغان کرده است. مناطق
تولید به قصد صادرات امپریالیستی که محصولاتش راهی کشورهای ثروتمند می شود مهاجران
را به سوی شهر می کشاند. گرمایش زمین که عمدتا نتیجه استفاده کشورهای ثروتمند
از سوخت های فسیلی است، زمین هایی که سابقا مزرعه و علفزار بود را به بیابان تبدیل
کرده است. این مساله و عوامل دیگر ده ها میلیون را از مناطق روستایی بیرون رانده و
روانه شهرها کرده است. اما اقتصاد کشورهای تحت سلطه چنان توسط امپریالیسم معوج شده
که قادر نیست مردم را جذب مشاغل معمولی کند.</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در محیط امن خانه هایتان به معنی این بررسی آکادمیک بیندیشید: «یک
میلیارد و دویست میلیون نفر در سراسر دنیا ساکن زاغه های غیررسمی اند. مشخصه این
زاغه ها، جمعیت زیاد و عدم دسترسی کافی به آب و بهداشت است. معنایش این است که
اجبار به در خانه ماندن یا اجرای قرنطینه در این مکان ها غیرممکن است. <b>در بعضی
از آلونک نشین ها، میزان تراکم جمعیت 400 هزار نفر در هر<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>کیلومتر مربع است. این را مقایسه کنید با میزان
تراکم جمعیت در هر کیلومتر مربع شهر نیویورک که 13 هزار نفر است.</b>»(5) پرسش این
است که در چنین شرایط وحشتناکی چطور می توان فاصله گیری اجتماعی را عملی کرد؟ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اما مساله فقط این نیست که مردم در کشورهای تحت سلطه مجبور به زندگی
تحت چه شرایطی هستند. بلکه شرایطی که مجبور به کارشان می کند را هم دید. <b>اکثریت
بزرگی از مردم در «جنوب جهانی» اگر کاری پیدا کنند، در بخش به اصطلاح «اقتصاد
غیررسمی» است. منظور مشاغل نامنظم<span style="color: red;"> </span>است که امنیت
شان ناچیز است؛ دستمزدها غالبا در جا به شکل نقدی پرداخت می شود، مشاغل تابع قانون
و مقررات محیط های کاری نیست و مزایا هم ندارد.</b> اکثر شاغلین در اقتصاد غیررسمی
هیچ پس اندازی ندارند و باید درآمد روزانه یا هفتگی خود را خرج خورد و خوراک
خانواده شان کنند. پرسش این است که آیا به تعطیلی ها گردن می گذاری و گرسنگی می
کشی یا قوانین تعطیلی و خانه نشینی را می شکنی تا شکم خانواده ات را سیر کنی؟</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">و حکومت ها در فقیرترین کشورها بودجه محدودی برای حمایت از گروه هایی
دارند که دیگر کار نمی کنند یا خانه نشین شده اند. یک روزنامه نگار گزارش داده که
«دو دنیا در برابر ما قرار دارد که هر دو بدترین اند: یک سو، فقر گسترده ناشی از
تعطیلی ها را داریم و سوی دیگر، بیماری و مرگ گسترده ناشی از شیوع ادامه دار ویروس
را.»(6) در حال حاضر این واقعیت زندگی اکثریت اهالی دنیا است. </span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هنوز تمام نشده.... مدرک شماره چهار: بهداشت عمومی کشورهای فقیر هم در
چنگال امپریالیسم است</span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در سال 2019 میزان بازپرداخت قروض خارجی از سوی 64 کشور آفریقایی
بیشتر از پولی بود که برای بخش بهداشت خود هزینه کردند.(7) نزدیک به نیمی از این
کشورها در منطقه آفریقای مرکزی و جنوبی قرار دارند. منظور از میزان بازپرداخت،
مبلغی است که وام و بهره وام را شامل می شود و باید طی یک دوره زمانی معین به بانک
ها و حکومت ها و سایر موسسات وام دهنده امپریالیستی مانند «صندوق بین المللی پول»++
برگردد.</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">این آمار هولناک نشان می دهد که میزان بازپرداخت قروض بیش از هزینه
بهداشت عمومی این کشورها است. نتیجه اش<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>این شده که <b>به علت کاهش بودجه های مربوط به بخش سلامت</b></span><b><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">، از جمله در زمینه</span></b><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> آموزش و پژوهش، با
هدف تامین شرایط وام گرفتن از موسسات مالی امپریالیستی، بسیاری از پزشکان تحصیل
کرده در آفریقا به کشورهای غربی مهاجرت می کنند.</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> یعنی در دوران پندمی،
آن منابع مالی که می توانند از برخی جوانب این بحران بکاهند به بازپرداخت قروضی
اختصاص می یابند که کل ساختار سلطه امپریالیستی در کشورهای تحت سلطه را تقویت می
کند: ساختار تولید با جهت گیری صادراتی، استخراج مواد خام و توسعه زیرساخت در خدمت
نیازهای انباشت هر چه بیشتر سودهای امپریالیستی. <b>و با توجه به افت اقتصادی
شدیدی که کشورهای فقیر دچارش هستند و میلیاردها دلار اضافه ای که برای کنار آمدن
با بحران سلامت موجود احتیاج دارند، فشار بازپرداخت قروض از گذشته هم بیشتر خواهد
شد.<span style="color: red;"> </span></b></span><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">به این شواهد توجه کنید:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 36.0pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">سنگین ترین بار
بیماری های دنیا بر دوش آفریقا است اما فقط سه درصد کارکنان بخش بهداشت و سلامت دنیا
را در اختیار دارد.</span></b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">(8)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 36.0pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در نقطه اوج شیوع
ابولا در غرب آفریقا، برای هر 100 هزار نفر در سیرالئون دو پزشک وجود داشت. در
نیجریه (که پر جمعیت ترین کشور آفریقاست) تعداد پزشکان برای هر 100 هزار نفر، 45
نفر بود. در همان دوره، در ایالات متحده برای هر 100 هزار نفر 250 پزشک موجود بود.(9)
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 36.0pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">میانه ماه آوریل 2020
در نیجریۀ دویست میلیونی، فقط 100 دستگاه تنفس مصنوعی وجود داشت! (10)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نتیجه گیری<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">هر آنچه در این متن توضیح دادم بازتاب معوج بودن دنیا است. بازتاب
اینکه نیروهای تولیدی و فن آوری پیشرفته در کشورهای سرمایه داری امپریالیستی
متمرکز شده است. <b>این تصویر هولناک پایان ناپذیر،</b> <b>«شرایط پیشاپیش موجود»
سلطه امپریالیستی در «جنوب جهانی» است: کارگاه های عرق ریزان که بخشی از زنجیره تامین
کالا را شامل می شود، قرض هایی که اقتصاد کشورهای فقیر را تحت کنترل در می آورد و
معوج می کند و زاغه های پر جمعیتی که مرکز فقر و بیماری است.</b> همه اینها بنیان
و بخشی لاینفک از خصلت و کارکرد اساسی نظام سرمایه داری امپریالیستی است. پندمی
کووید 19 همه این رنج ها را شدت بخشیده است و وضع از این هم بدتر خواهد شد. <b>به
قول باب آواکیان: «... دو انتخاب پیش روی ما قرار دارد: یا به همه این چیزها تن می
دهیم و نسل های بعدی را هم محکوم می کنیم که آینده ای مشابه این یا به مراتب بدتر داشته
باشند؛ البته اگر اصلا آینده ای در کار باشد. و یا، انقلاب می کنیم!»</b></span><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="LTR"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ</span><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">توضیحات<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">+ زنجیره تامین یک
شبکه به هم پیوسته از واحدهای تولیدی، حمل و نقل و توزیع است که فرایند تولید یک
کالای نهایی (مثل نایکی، آی فون یا خودرو) را شکل می دهد. سرمایه امپریالیستی
زنجیره جهانی تامین را بکار می گیرد تا </span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;">فعالیت های به هم مرتبط تولید (استخراج مواد
خام، ساختن قطعات و اجزاء و مونتاژ نهایی) را از طریق مقاطعه کاری به خارج از
مرزها منتقل کند. سرمایه امپریالیستی این فعالیت ها را با دستمزدی پایین به تامین
کنندگان در کشورهای تحت سلطه «جنوب جهانی» می سپارد و آن ها را تحت فشار دائم قرار
می دهد تا هزینه ها را کاهش دهند. معنایش استثمار وحشیانه کارگران است. </span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>++ <b>کشورهای فقیر برای
بازپرداخت قروض معمولا باید از راه تولید و فروش محصولات در بازار جهان، درآمد و
منابع مالی ایجاد کنند</b>. از اینجاست که می توانند به ارزهای خارجی نظیر دلار که
لازمه بازپرداخت است، دست یابند.</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 150%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> <b><span lang="AR-SA">اما
اغلب، زمانی که امکان بازپرداخت قروض کوتاه مدت با بهره زیاد بدست نمی آید،
کشورهای فقیر مجبورند بی وقفه از نو قرض بگیرند تا وام ها را پس بدهند. این روند
به وضعیتی می انجامد که اسمش را «تله قرض» گذاشته اند.<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">منابع به زبان انگلیسی</span></b><b><span dir="LTR"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
1. Natalie Kitroeff, “<a href="https://www.nytimes.com/2020/04/30/world/americas/coronavirus-mexico-factories.html" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">As Workers Fall Ill, U.S. Presses Mexico to Keep American-Owned Plants Open</span></a>,” New
York Times, April 30, 2020<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
2. See, Dana Thomas, Fashionopolis:
The Price of Fast Fashion and the Future of Clothes (New York: Penguin,
2019). <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
3. Elizabeth Paton, “<a href="https://www.nytimes.com/2020/03/31/fashion/coronavirus-bangladesh.html" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">‘Our Situation is Apocalyptic’: Bangladesh Garment Workers Face Ruin</span></a>,” New
York Times, March 31, 2020. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
4. “<a href="https://www.economist.com/asia/2020/04/30/bangladesh-cannot-afford-to-close-its-garment-factories" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Suffering from a stitch—Bangladesh cannot afford to close its garment
factories</span></a>,” The Economist, April 30, 2020. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
5. Asif Saleh and Richard A. Cash,
“<a href="https://www.cgdev.org/blog/masks-handwashing-vs-physical-distancing-do-we-really-have-evidence-based-answers" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Masks and Handwashing vs. Physical Distancing: Do We Really Have
Evidence-based Answers for Policymakers in Resource-limited Settings?</span></a>,”
Center for Global Development, April 3, 2020. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
6. Kelsey Piper, “<a href="https://www.vox.com/future-perfect/2020/4/18/21212688/coronavirus-lockdowns-developing-world" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">The devastating consequences of coronavirus lockdowns in poor countries</span></a>,”
Vox, April 18, 2020. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
7. Jubilee Debt Campaign, “<a href="https://jubileedebt.org.uk/press-release/sixty-four-countries-spend-more-on-debt-payments-than-health" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Sixty-four countries spend more on debt payments than health</span></a>,”
April 12, 2020 <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
8. Robert Nash, et al., “<a href="https://gh.bmj.com/content/3/Suppl_3/e000662" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Reflections
on family medicine and primary healthcare in sub-Saharan Africa</span></a>,”
BMG Global Health, May 12, 2018. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
9. Statista Research Department, “<a href="https://www.statista.com/statistics/320288/doctors-density-in-west-african-countries-suffering-from-ebola/" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Physician density in West African countries suffering from the 2014 Ebola
outbreak</span></a>,” August 16, 2014. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
10. Max Bearak and Danielle
Paquette, “<a href="https://www.washingtonpost.com/world/africa/africa-coronavirus-ventilators/2020/04/17/903163a4-7f3e-11ea-84c2-0792d8591911_story.html" target="_blank"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Africa’s most vulnerable countries have few ventilators—or none at all</span></a>,” Washington
Post, April 18, 2020 <o:p></o:p></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-88360810514630294112020-04-25T07:04:00.000-07:002020-04-27T05:27:28.873-07:00در آستانه اول ماه مه 1399 ـ سه یادداشت در ستایش کمونیسم + ویدئو کلیپ «باید از ریشه براندازیم» <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimBg81_4jo-4rVY_lxA19GmvbHj3AN9r-p7kLHp6bgB4Da87KKgl3abvhVxlcmkZFeNEpkBkZ6P65qJSmS2YIdIvoWtQm7U31DedwwY7TbP6Z3oqk4bvkRqGAMpwYpq46Q_AxD-3yEPooQ/s1600/debout.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1225" data-original-width="1600" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimBg81_4jo-4rVY_lxA19GmvbHj3AN9r-p7kLHp6bgB4Da87KKgl3abvhVxlcmkZFeNEpkBkZ6P65qJSmS2YIdIvoWtQm7U31DedwwY7TbP6Z3oqk4bvkRqGAMpwYpq46Q_AxD-3yEPooQ/s320/debout.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">علیه
بیگانگی انسان از کار<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آیا می توان
بردۀ کار نبود؟ </span></b><b><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کمتر کسی را می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بینیم که از
کارش راضی باشد. برای اغلب مردم کار یک پروسه اجباری، گاه سخت و طاقت فرسا، گاه
تکراری و ملال آور است که «کاش می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شد نباشد». کار
فقط فعالیتی برای «گذران زندگی» است که باید تحملش کرد. کار دیگر آن فرایندی که
بشر را ساخت به حساب نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آید. برخی حتی جامعۀ ایده آل را جامعه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانند که در آن
کار نباشد. در ایران هم تحت تاثیر تبلیغات حاکم که نفت (و نه کار) را مولد ثروت
جامعه می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داند و عملا «مزیت نسبی» ایران در تقسیم کار امپریالیستی
جهان (یعنی صدور نفت و مصرف بنجل</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های وارداتی) را
ایدئولوژیزه میکند، کار در اذهان مردم بیش از پیش از ارزش تهی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. جامعه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای بی نیاز به
کار، البته اوتوپی محض است و فقط برای از ما بهترانی به واقعیت می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">پیوندد که بدون
هیچ زحمتی ماحصل کار دیگران (از غذا و لباس و خانه و...) را به تملک و کنترل خود
در می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آورند. از مشتی انگل (که احتمالا به افسردگی مفرط نیز
دچارند) که بگذریم کمتر کسی است که بتواند روزهای متوالی را بدون هیچ فعالیت
تولیدی سپری کند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بیگانگی انسان
با کار قبل از هر چیز برخاسته از کالا بودن نیروی کار در عصر سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری است. کارگر
نیروی کار خود را، مثل هر کالای دیگری (و به قیمتی که برای بازتولیدش لازم است و
به شکل مزد پرداخت می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود) به فروش می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">رساند. کارگر
صرفا با فروش این کالاست که می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تواند زندگی کند. او باید فعالیت زندگی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اش را از خود
جدا کند و به معرض فروش بگذارد. به قول مارکس: «فعالیت زندگی برایش صرفا وسیله ای
است که به او قدرت زنده ماندن می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهد. او کار می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند که زنده
بماند. او نه تنها کار را بخشی از زندگی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اش به حساب نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آورد بلکه در
واقع آن را به خاطر زندگی فدا می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. کالایی است
که به دیگری انتقال می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهد. بنا بر این محصول آن، هدف فعالیتش
نیست...» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">در این رابطۀ
وارونه است که کار مُرده (یعنی زمان کار کارگران قبلی که در ابزار کار نهفته است)
همچون نیرویی متخاصم بر کار زنده تسلط می یابد، «مثل خفاش از کار زنده جان می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گیرد و هر چه
بیشتر زنده می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ماند کار زنده را بیشتر می مکد.» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بنابراین در
چارچوب رابطۀ اجتماعی سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری است که کار این چنین نامطلوب (و حتی
متخاصم) می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. و گر نه فعالیت تولیدی نه تنها لازمه بقاء بشر بلکه
ارضا کننده ترین فعالیت بشری نیز هست. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آیا می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توان نوع دیگری
از کار را تصور کرد؟ آیا در چارچوب مناسبات سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری حاکم می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توان نطفه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها یا نشانه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های رابطۀ
متفاوتی میان انسان با کار را یافت؟ به فعالیت شبانه روزی انقلابیون کمونیستی
مانند لنین یا مائو تسه دون فکر کنید. به فعالیت داوطلبانه و آگاهانه و پر
شور افرادی که برای تحقق انقلاب فکر و مبارزه می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند. این
فعالیت (این نوع از کار) ارزشی برای سرمایه تولید نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. به یک معنا
در چارچوب سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری «کار» محسوب نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. مبارزان
انقلابی را هم بهره مند از دستمزد یا امتیازات مادی نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. اما این
فعالیتی تولیدی است. هر چند (گاهی اما نه همیشه) در حیطه فکری یا روشنفکری انجام
شود. کاری است در جهت پیشرفت و تکامل و دگرگونی جامعه بشری. کاری که در «آرامش»
انجام نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود و البته تلاطم و هیجان و دورنمای گسترده و متفاوتش جایی
برای ملال و رخوت باقی نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گذارد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">لنین این نوع
کار را کار کمونیستی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">نامید: «کار کمونیستی به معنای محدود
کلمه کاری است که به طور رایگان و برای منافع جامعه انجام می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. این کار،
انجام یک تکلیف مشخص نیست. با هدف کسب حق تملک کالاهای مشخص و یا مقرری انجام نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. کاری است
که داوطلبانه... و بدون چشم داشت به پاداش، و بدون پیش شرط پاداش انجام می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود....»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">مسلما همه افراد
امکان و اقبال جدا کردن جنبۀ اصلی فعالیت خود را از نظم حاکم که روز به روز
تارهایش را بر همه جوانب زندگی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تند ندارند.
تغییر رابطه انسان با کار مستلزم تحقق فرایندی است که سرنگونی نظام سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری و ساختمان
سوسیالیسم را در بر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گیرد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">وقتی پرولتاریا
زمام امور را به دست گرفت و زحمتکشان دولت و نهادهای انقلابی خود را ساختند، هدف
از تولید دیگر کسب سود نیست. همه مشاغل و همه تولیدات به نحوی با منافع زحمتکشان ـ
و منافع انقلاب جهانی کمونیستی ـ مرتبط</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند و زحمتکشان
خود در تعیین جهت گیری</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های تولیدی نقش دارند. شور آگاهانه و
عظیم انقلابی مردم شرط اولیه تحکیم پایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های جامعه نوین
و شکل گرفتن کار کمونیستی است. در آن شرایط، نیروی کار دیگر کالایی برای فروش
نیست، فعالیتی است که افراد آگاهانه و برای تغییر خود و جامعه در آن درگیرند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">در شوروی
سوسیالیستی اواخر دهه 1910، پدیدۀ سابوتنیک</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را داشتیم که
برای کمک به پایداری سوسیالیسم در جنگ داخلی به ابتکار خود، کار در «یکشنبه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های کمونیستی»
را سازمان داده بودند. جنبش استخانوفی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها در سال</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های 1930 را
داشتیم که مسابقۀ داوطلبانۀ صدها هزار کارگر برای بالا بردن تولید بود. این نمونه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها رویکرد
متفاوتی به کار را بازنمایی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کرد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">در چین
سوسیالیستی نیز اصل «از هر کس به </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اندازۀ توانش و
به هر کس به</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> اندازۀ کارش» راهنمای امر توزیع در جامعه بود. ولی این رابطه نیز
با تغییر شرایط تغییر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کرد، تکامل می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">یافت تا توزیع
بر اساس نیاز به تدریج جایگزین توزیع بر اساس کار شود. امتیازهای کاری که مبنای
محاسبه دستمزد بود، فقط «مولد» بودن را در نظر نداشت، در برخی مناطق روز کار زنان
و روز کار مردان از امتیاز مساوی برخوردار می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شد و کار هم فقط
با تولید به معنای مطلق کلمه معنی نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">نمونه زنان
کارگر حوزۀ نفتی تاچین نمونه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای با ارزش است. با شروع بهره برداری از
این حوزه نفتی در سال 1959 مسئله مسکن و خورد و خوراک خانواده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های کارگری باید
پاسخ می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گرفت. طرح شهرک و خانه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها (و تمام
تسهیلات از درمانگاه و مدرسه تا سینما) با همفکری گروهی از معماران، کارگران،
تکنیسین ها، زنان خانه دار، چوپانان و دهقانان محل ریخته شد و تحقق یافت. ولی چاه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های نفت و لوله</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و پالایشگاه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها فقط بخش
کوچکی از منطقۀ تاچین بود. چین هنوز کشوری فقیر بود و حبوبات جیره بندی. بسیاری از
همسران کارگران تازه مستقر شده ابزار کشاورزی به دست گرفتند، زمین را شخم زدند و
در اطراف خانه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های خود سبزی و صیفی کاشتند. ولی عده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای هم بلند
پرواز</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تر بودند. بچه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را به کول
کشیدند و با بذر و بیلچه راهی صحرا شدند و اشتیاقشان بسیاری دیگر را نیز به شوق
آورد. «بریگاد زراعی» تاچین زاده شد، مهد کودک</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها شکل گرفت و
نهار خوری خلق و کارگاه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های جمعی برای انجام وظایف خانگی و
بسیاری خدمات دیگر. زنان بریگادهای زراعی نظام تعیین دستمزد بر پایه پوئن</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های کاری را به
اجرا گذاشتند و زنانی که بیشترین پوئن</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را به دست
آورده بودند تصمیم گرفتند بخشی از در آمد خود را به زنانی بدهند که مشکلات مادی
دارند، بچه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان ناخوشند، و نیازهایشان بیشتر است. در
برخی کارگاه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های خدماتی زنان داوطلبانه کار می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کردند. هدف زنان
تاچین افزایش درآمد خودشان نبود، می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">خواستند نقش
بیشتری در اقتصاد و سیاست بازی کنند، شرایط خود را متحول کنند و به ایده آل «از هر
کس بر حسب توانش، به هر کس به </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اندازه نیازش» نزدیک</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تر شوند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تجربه سوسیالیسم
قرن بیستم بسیار کوتاه بود، ولی در همین</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>
اندک زمان، دیده ایم که چطور وقتی کار از یوغ نظام کالایی رها می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود اشتیاق
انسان</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها به کار و ابتکار با چه سرعتی رشد می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند.
کمونیست هایی که جوامع سوسیالیستی قرن بیستم را رهبری می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کردند با وجود
همه جوانی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و اشکالات و خطاهای</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانستند که
دورنما و هدف</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان باید حذف دستمزد باشد، یعنی رها کردن کامل کار از قانون
ارزش و محاسبۀ تلاش فردی برای تامین معاش. می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانستند که حل
مسالۀ بیگانگی انسان از کار و محصول کارش جزئی از روند از بین بردن نابرابری</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و اختلافات
طبقاتی است. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کمونیسم، شدنی
است<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">سرشت «تغییر
ناپذیر بشر»، افسانه است<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ماریو وارگاس
یوسا (نویسنده پرویی که زمانی از سرکوب کمونیست</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های انقلابی آن
کشور استقبال کرد) می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گوید هر گاه برای ایجاد یک «ناکجا آباد»
یا «مدینۀ فاضله» در جامعه انسانی تلاشی صورت گرفت پیشاپیش محکوم بود که به شکست و
فاجعه بینجامد، به توتالیتاریسم. چرا که یک مشت آدم تلاش کرده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند بیش از پیش
قدرت را در دستان خود متمرکز کنند و دیدگاه خود را به مردمی تحمیل کنند که میلی به
آن ندارند. این حرف وارگاس یوسا را بسیاری از روشنفکران و نظریه پردازان مدافع
سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری در مذمت کمونیسم تکرار می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند. هانا آرنت
جامعه شناس آلمانی هم کم و بیش همین را می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گوید: نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود مردم را عوض
کرد و تلاش هایی در این جهت فقط به این منجر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود که با حیله
و فریب و نهایتا با شکنجه مردم را وادار کنی چیزی را قبول کنند که در «سرشت بشر»
نیست. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">امثال وارگاس
یوسا و آرنت معتقدند که انسان</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها کیفیت هایی درونی و ذاتی دارند. مدعی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند که این
کیفیات از تکامل تاریخی نوع بشر (یا شاید هم ساختار ژنتیک انسان) ناشی شده و به هر
حال بخشی غیر قابل تغییر از وجود و خصلت جامعه بشری</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند. به قدری
نهادینه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند که تلاش برای تغییرشان به فاجعه ختم می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. مثلا برخی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان گرایش به
دین را در زمرۀ این کیفیات می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گذارند... و بسیاری دیگر از ایده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و سنت</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">«نواندیشان»
اسلامی نیز از این دسته</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند. حتی وقتی انتقادکی به دین دارند و
می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گویند باید «به روزش کرد» تصور از بین رفتن تاریخی دین در
ذهنشان نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گنجد. نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توانند مثل جان
لنون، دنیایی بدون دین را تصور کنند. افرادی مثل عبدالکریم سروش، دین را ستون
اخلاقیات جامعه می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانند و معتقدند جامعه بدون دین از هم می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">پاشد چون فقط با
بند اخلاقیات مذهبی است که می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود مردم را از فساد و فسق و فجور و غیره
بر حذر داشت. و می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانیم بسیاری از روشنفکران نخبه گرای
دنیا که سیاست مذهب زدایی در کشورهای سوسیالیستی از جانب کمونیست</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را دال بر
توتالیتاریسم می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانند به دین باور ندارند. اما از آن جا
که تحقیر مردم و نادان شمردن شان بخشی از ایدئولوژی نخبگان است، «عوام» را قادر به
گسست از جهل و خرافه، درک جهان پیرامون و شرکت فعال در تغییر آن نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانند.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">مردم، مردم
معمولی و «غیر نخبه»، اما روابط کهنه و تفکرات کهنه پرستانه را با تجربه خودشان می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">سنجند. فرق شان
با نخبگان ضد کمونیست این است که پلشتی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های نظام حاکم
را می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بینند. جنایات نظام مستقیما زندگی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان را تحت
تاثیر قرار می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهد. بنابراین اغلب به توجیه این نظام
نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">پردازند، آن را بهترین نظام ممکن نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">خوانند، نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گویند امتیازاتش
به بدی هایش می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">چربد. مشکل اینست که اغلب فکر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند «حق</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان همین است»،
«تقصیر خودشان است»، یا «قسمت</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان این بوده». این تفکر نادرست و فلج
کننده البته توسط روشنفکران نظام فرموله می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود و بی وقفه
توسط رسانه و فرهنگ و نظام آموزشی و مسجد و سایر ابزار متنوع مهندسی فکری تشویق می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. واقعیت این
است که این نظام است که ذهن و رفتار مردم را می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">سازد. این نظام
است که رابطه مردم با یکدیگر را تعیین می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند، که ارزش</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و ایده هاشان
را شکل می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهد و قالب ریزی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. مردم در
خلاء به دنیا نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آیند، در یک نظام اجتماعی به دنیا می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آیند که از قبل
ساخته و پرداخته شده و طوری بزرگ می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شوند که با این
نظام جفت و جور شوند و جایشان را در این نظام پیدا کنند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">همان طور که
مارکس در کتاب «ایدئولوژی آلمانی» گفت: «ایده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های حاکم در هر
عصری، ایده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های طبقه حاکم</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند.» مگر مردم
ایده هایشان را از کجا می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گیرند؟ چه کسی کنترل می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند که مردم به
چه ایده هایی دسترسی داشته باشند و ایده</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و تئوری</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مختلف چطور
عرضه شوند و چطور عرضه نشوند؟ نظام طبقاتی است که مردم را مجبور می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند به شکل</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های خاصی با
یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این اجبار از طریق «کارکرد عادی» نظام انجام می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">پذیرد: نظام
اقتصادی به مردم دیکته می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند که چطور باید خرج زندگی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان را در
بیاورند و چگونه و در چه زمینه هایی خرج کنند. به سمت چه کارهایی و چه تفریحاتی
کشیده شوند. دامنۀ علایق</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان چه باشد و چه راه هایی جلوی پایشان
قرار بگیرد. چطور سرنوشت و «قسمتی» را که نظام برایشان تعیین کرده بپذیرند.... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">وقتی که مردم می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کوشند در مقابل
نظام بایستند و کارها را طور دیگری پیش ببرند نظام با استفاده از قدرت دولتی و
نیروی نظامی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اش آنان را سرکوب می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. فقط در
ایران اسلامی نیست که کوچکترین حرکتی برای تغییر در هر عرصه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای سرکوب می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. در همۀ
نظام</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های دمکراتیک بورژوایی دنیا نیز اتخاذ شیوه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های آلترناتیو
به محض جدی شدن سرکوب می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود. برای مثال اگر بی خانمان</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها بخواهند خانه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های خالی را
اشغال کنند دولت با خشونت و زور آشکار اخراجشان می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند، با توسل به
قانون تنبیه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند. تعارف هم ندارد. هر مبارزه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای که به شکلی
حاکمیتش را تهدید کند بی پاسخ نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ماند.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">تاریخ به کرات
نشان داده که مردم تغییر پذیرند. اگر بخواهیم در بشر دنبال «سرشت تغییر ناپذیر»
بگردیم به قول نوام چامسکی متفکر معترض آمریکایی فقط می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توانیم چیزهایی
مثل سیستم گوارشی، سیستم بینایی و حتی نظام زبان را مثال بیاوریم. در مقابل بسیاری
چیزهاست که حتی اگر بشر به آن عادت کرده باشد هم قابل تغییر است. چامسکی موقعیت
زنان را مثال می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">زند و کیست که نداند موقعیت زنان در غرب
(و تفکر مردم در این زمینه) در یک قرن گذشته دچار چه دگرگونی هایی شده است.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">عمر دولت</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های سوسیالیستی
قرن بیستم نسبت به کل تاریخ بشر به</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>
اندازۀ یک صدم ثانیه هم نبود ولی دستاوردها (علیرغم اشتباهات و محدودیت ها) چنان
عظیم بود و چنان امیدی به تغییر در دل مردم دنیا زنده کرده بود که نظام حاکم برای
سرکوبشان هر چه در چنته داشت به میدان آورد. چرا که تجربه سوسیالیسم تهدیدی مرگ
آور برای بنیان</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های اقتصادی و اخلاقی سرمایه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری بود. چرا
که کمونیست</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها بر خلاف نخبگان نظام حاکم، فرودستی و حماقت مردم را
تئوریزه نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کردند. چرا که به دنبال راه هایی بودند که مردم نقش روز
افزونی در زندگی خویش بازی کنند. چرا که آشکارا اعلام می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کردند روابط
حاکم بر جامعه بشری، نظم و ارزش ها، راه و روش زندگی کردن، و خود را می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توان و باید
دائما دگرگون و نو کرد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">جایگاه روشنفکری
و روشنگری در تدارک انقلاب اجتماعی<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">امروز یکی از
دعواهای اصلی ما کمونیست ها بر سر رسالت روشنفکری و وظیفۀ روشنگری در جامعه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای است که در آن
باورهای خرافی و ارزش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های کهنه بیداد می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند و عوام
الناس از آش در هم جوش سنت</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مذهبی و
مدرنیسم بندتنبانی که نظام اسلامی بار گذاشته تغذیه می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند. روی این
دو واژه تامل کنید: روشنفکری و روشنگری. آیا می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توان تصور کرد
کمونیسم انقلابی را جدا و دور افتاده از روشنفکری و روشنگری؟ آیا کار کمونیست</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های انقلابی
ستایش از حرکات خودانگیختۀ توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای یا دنباله
روی از عقب ماندگی</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها تحت عنوان «احترام به مردم» است؟</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">خلاف جریان رفتن
و چالشگر بودن یک خصوصیت برجستۀ احزاب و شخصیت</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های تاثیرگذار
کمونیست در جنبش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و انقلاب</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مختلف بوده
است. روابط تولیدی بهره کشانه در یک نظام طبقاتی، شبکه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای در هم تنیده
از نابرابری</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و ستمگرهای اجتماعی و ایده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و فرهنگ
اسارت بار و خرافی را شکل می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهد و بر آن</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها متکی می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود؛ و انقلاب
کمونیستی به معنی گسست ریشه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای از همۀ این
هاست. بنابراین کاملا طبیعی است که تبلیغ و ترویج کمونیستی به موانع فکری و پیش
داوری</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و تعصباتی برخورد کند که بعضی</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان قرن</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها سابقه دارند.
این موانع و تعصبات، شکل مقاومت در برابر بحث</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های متفاوت و نو
و ساختار شکن به خود می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گیرد؛ شکل برآشفتن و تیغ کشیدن در حرف و
عمل علیه چالشگران فکری. هر تلاشی برای شکستن تابوها و اسطوره زدایی، بی احترامی و
توهین به مردمی تلقی می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شود که واگذاشتن</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شان به خرافه و
جهل، بزرگترین توهین به آن هاست.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اما چه توهین و
تحقیری بالاتر از این که ظرفیت و توانایی دگرگون شدن، رشد کردن، جهانی نو بنا
نهادن و رها شدن را در توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها نبینی و آنان
را لایق روابط و فرهنگ و عقاید کهنه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای تصویر کنی که
طبقۀ استثمارگر به زور تفنگ و ایدئولوژی حاکم کرده است؟ واقعیت اینست که مردم جهل
را انتخاب نکرده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند. آگاهی به طور سیستماتیک از دسترس
مردم خارج بوده است. تقسیم کار جامعه به کار یدی و کار فکری، طی قرن</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها جامعه طبقاتی
اکثریت انسان</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را درگیر رنج استثمار و غم نان کرده و
وقت و انرژی برای شناختن و فکر کردن به افق</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های دور و روابط
متفاوت را از آنان سلب کرده است. دولت طبقات حاکم با همۀ وسائل و نهادهای
ایدئولوژیکش، ذهن</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را از خرافاتی پُر می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند که نظم
موجود را ابدی و مشروع و مقدس جلوه می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهند. دین یکی
از عوامل اصلی و فراگیر اشاعۀ سیستماتیک جهل است.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">در مقابل،
کمونیسم انقلابی پدیده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای روشنفکرانه است. نه به آن مفهوم جعلی
که معمولا از روشنفکری ارائه می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند و آن را با
برج عاج نشینی، تفرعن و بی اعتنایی نسبت به زندگی محرومان و ستمدیدگان یکی می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">گیرند. روشنفکری
کمونیستی بر شناخت علمی از جهان پیرامون و درک ماتریالیستی از تضادهای جامعۀ و
پایه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و ظرفیت</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های دگرگون
کردنش استوار است. روشنفکری کمونیستی یعنی کوتاه نیامدن در برابر پندارهای ضدعلمی
و خرافی و مذهبی و «شبه مذهبی» که ذهن جامعه را آلوده می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند و به بند می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کشد. کمونیسم
انقلابی پدیده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای روشنگرانه است؛ چرا که انقلاب اجتماعی
بدون شرکت فعال و آگاهانه توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مردم میسر و
قابل تصور نیست. تدارک انقلاب اجتماعی یعنی آگاه کردن تعداد هر چه بیشتری از مردم
به ریشه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های وضع موجود، به خصلت و کارکرد نظام
جهانی سرمایه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری امپریالیستی، به تضادها و نیروهای
طبقاتی و اجتماعی که در بطن آن نهفته</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند و دائما
شرایط و ظرفیت در هم شکستن نظم موجود و ساختن دنیایی کاملا متفاوت را تولید و
بازتولید می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کنند. تدارک انقلاب اجتماعی یعنی متشکل
کردن بخش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مختلف مردم به ویژه آنان که هیچ چیز
برای از دست دادن ندارند بر پایۀ این آگاهی و با افق ساختن آگاهانۀ یک دنیای کاملا
متفاوت. انقلاب اجتماعی نتیجه و یا ادامۀ مقاومت و مبارزۀ خودانگیختۀ مردم علیه
ستمگری، فقر و فلاکت نیست. حتی خونین ترین و رادیکال ترین این مقاومت</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها هم خود به
خود به چنین تحولی منجر نخواهد شد. برای انقلاب کمونیستی باید روشنگری کرد. باید
ریشۀ نابسامانی</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و رنج</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">هایی را که
بشریت امروز به دوش می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کشد روشن کرد. باید رابطۀ در هم تنیدۀ
اقتصاد و سیاست و فرهنگ حاکم را روشن کرد. رابطۀ برنامه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و شعارهای
رنگارنگ با منافع طبقات گوناگون حاکم و محکوم را روشن کرد. روشنگری یعنی باز کردن
چشم مردم به این واقعیت که توکل کردن به خدای ناموجود و پناه بردن به دعا و صدقه و
زیارت توهم است؛ که دل بستن به این یا آن جناح از طبقۀ حاکمه، این یا آن قدرت
سرمایه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">داری امپریالیستی نتیجه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای جز تن دادن
به اسارت دائم ندارد.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">در طول تاریخ
معاصر، نمونه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مثبت و منفی بسیاری وجود دارند که
نقش راهگشا و تعیین کنندۀ خلاف جریان رفتن، و نقش مخرب و سد کنندۀ دنباله روی از
ایده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مستقر، اعتقادات عامه، خودانگیختگی و «حال و هوای
عمومی» را نشان می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهند. برای مثال در انقلاب سوسیالیستی
روسیه، اگر دولت شوراها و حزب بلشویک می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">خواستند به
عقاید و باورهای رایج در بین مردم «احترام» بگذارند باید در مقابل دستگاه استثمار
فئودالی و کشیش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مفتخور و شارلاتان کلیسای ارتدکس که
خون دهقانان فقیر را در شیشه کرده بودند کوتاه می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آمدند. اما چنین
نکردند. ماهیت ضدمردمی دستگاه روحانیت و ربط دین با استثمار و فقر و فلاکت توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها را تا آنجا
که در توان داشتند برملا کردند و با اتکاء به نیروی پیشروترین و شجاع ترین
روستائیان درِ کلیساها را تخته کردند. ناقوس</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و صلیب</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های عظیم را به
زیر کشیدند و شکستند. مکان</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مذهبی را به
سالن سینما و تئاتر و کتابخانۀ عمومی تبدیل کردند. در مناطق آسیایی مسلمان نشین با
اتکاء به شور و انگیزۀ انقلابی دختران جوان، کارزارهای ضد پدرسالاری و مردسالاری
به راه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند اختند. نقش حجاب را در اسارت زن برملا کردند. موسیقی و
نقاشی که در اسلام کفر شمرده می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">شد را رواج
دادند. رسم و رسوم ارتجاعی زناشویی و ازدواج</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های اجباری را
برانداختند. در مقاطع مختلف انقلاب سوسیالیستی در چین نیز دیدیم که کمونیست</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های انقلابی بی
واهمه از نفوذ ایده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و ارزش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های رایج
فئودالی و پدرسالارانۀ کنفوسیوسی ـ بودایی در مناطق مختلف، آتوریته و امتیاز
مرتجعان مذهبی (مثل دستگاه روحانیت دالای لاما در تبت) را زیر سوال بردند. عرصۀ
فرهنگ و هنر و آموزش را نوسازی کردند. سنت ازدواج</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های از پیش
تعیین شده را علیرغم خطر مخالفت و دشمنی پدرسالاران و مردسالاران برانداختند. در
مقابل، به تجربۀ بخش اعظم روشنفکران و نیروهای لائیک و چپ از زمان انقلاب مشروطه
تا به امروز نگاه کنید که توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مردم را در
میدان ایدئولوژی و نبرد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اندیشه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها و باورها، در
برابر هجوم افکار وعقاید مذهبی و سنت</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های کهنه و
اسارت بار و ارتجاعی تنها گذاشتند. سیاست «احترام» قلابی به اعتقادات عامه که حزب
توده نقش مهمی در اشاعۀ آن بازی کرده نه فقط به رشد و تحکیم و سرانجام تسلط جریان
مرتجع و ضدمردمی روحانیت شیعه بر حرکت اعتراضی و مبارزۀ مردم در مقاطع مختلف بسیار
خدمت کرد، بلکه به رواج دیدگاه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های التقاطی و
عرفانی حتی در بین قشرهای تحصیل کرده و روشنفکر یاری رساند.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بدون تاختن بر
مصلحت طلبی و محافظه کاری، هیچ </span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اندیشۀ
روشنفکرانه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای زمینۀ نفوذ و پایه گیری به دست نخواهد
آورد.</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">مارکس و انگلس
«مانیفست کمونیست» را با این جمله به پایان بردند که: «کمونیست</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها عار دارند که
نظرات و مقاصد خود را پنهان دارند…» این حرف صرفا یک حکم اخلاقی نبود و نیست.
بنیانگذاران کمونیسم علمی خوب می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دانستند که فقط
با در پیش گرفتن این روش در سراسر مسیر طولانی تدارک و پیروزی و تداوم انقلاب
اجتماعی است که می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">توان توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های مردم را
برای گسست از هر آنچه مُهر گذشته بر خود دارد و روابط استثمار و ستم را نمایندگی
می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">کند به میدان کشاند و در این راه، خود مردم را هم متحول
کرد. فراخوان مارکس و انگلس، در زمانه</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ای که تاریک</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اندیشان رنگارنگ
در جامعه و جهان جولان می</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">دهند و هر رسانه
را به چماقی برای فرو کردن افکار و ارزش</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">های اسارت آور
به مغز توده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">ها تبدیل کرده</span><span dir="LTR" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">اند، اهمیتی صد
چندان یافته است. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><o:p></o:p></span><br />
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">جنبشــــــ<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">بــــــرای<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<div style="text-align: left;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;">آنقلابـــــــ</span></b><b><span dir="LTR" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwMP7-lovhoEt9K_JxSAp4bqtAgKA0sF3y4XPGBrcoAt90SBX5UtwOsTvvAOfK0FGDFgykTL6E57o4s0ZLkBA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 150%;"><br /></span></b></div>
</div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-69821011250105425182020-04-24T01:44:00.000-07:002020-04-25T07:23:41.956-07:00باید از ریشه براندازیم (به استقبال اول ماه مه) <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzcjAzwIaAY-wQTZDsvRiIiFr9enTosPcNfTNJI0twX1DV-qHlfdEc-ILVHpib09-3LQssLCn24zaNzfh_r9A' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-32819420704566424122020-03-25T14:53:00.002-07:002020-03-27T07:23:21.841-07:00بیماری واگیردار اجتماعی ـ جنگ طبقاتی میکروبیولوژیک در چین <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="672" data-original-width="493" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP3eoXCdqZWcCecbVi9lBQ7hnT-CCxasYNmitme6TkGQSt-Kq3pFUSOmzUiG93OH68r0_-7ncUtceKGo2LXeKFomZw98zMseUO-kMYxCTUzKH5ADnJhK1vFuccIvoOJ-7am8nbtJyqmSyP/s320/coronacover.jpg" width="234" /><a href="https://www.peykeiran.com/userfiles/file/chuangf.pdf"> برای دانلود نسخه پی دی اف اینجا کلیک کنید</a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مطلبی که می خوانید از سایت «چوانگ» انتخاب شده است. این
سایت انگلیسی زبان توسط <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>گروهی از فعالان
چپ رادیکال چین منتشر می شود. واژه هیروگلیفی «چوانگ» </span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "microsoft jhenghei" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-bidi-language: FA;">闯</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> </span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">که تصویر خلاصه شده گذر
چارنعل اسبی از دروازه است، به معنی از بند رستن، سد شکستن و رهایی است.
گردانندگان سایت در توضیح فعالیت های خود نوشته اند «چوانگ مجله ای برای تحلیل از
تحولات جاری سرمایه داری در چین، ریشه های آن و قیام هایی که زیر منگنه این نظام
برپا می شود، منتشر خواهد کرد. به علاوه، چوانگ از طریق مقالات وبلاگی کوتاه و
فوری به ثبت مستند<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>و جزء به جزء تحولات
روز می پردازد. انتشار مطالب ترجمه شده، گزارشات و اظهار نظراتی که به خبرهای چین
مربوط می شود و مورد علاقه جویندگان رهایی از بند کشتارگاه سرمایه داری است نیز در
دستور کار ما قرار دارد.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">این نوشته که بیش از یک ماه از نگارش آن می گذرد حول
موضوع ویروس کرونا و شیوع گسترده و سریع بیماری کووید 19 تولید شده است. از دریچه
این موضوع، مخاطب تصویری از پیچیدگی، در هم آمیختگی و تاثیر متقابل عرصه های
گوناگون حیات اجتماعی ـ زیستی را مشاهده می کند و بر این بستر، پرسش های مهمی در
مورد ظرفیت ها و شرایط مبارزات طبقاتی در ذهنش جوانه می زند. به علاوه، این مقاله
ما را با شواهد و جوانب عموما ناشناخته ای از جامعه چین و موقعیت دولت طبقاتی و
توده های پرولتر و فرودست آشنا می کند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فروردین 1399</span><span dir="LTR" lang="FR" style="mso-ansi-language: FR; mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ansi-language: FR; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 150%; margin-right: 37.05pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="background-color: yellow; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: x-small;">برای مطالعه متن کامل جزوه روی عنوان آن در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-28684295771605208082020-03-07T05:48:00.002-08:002020-03-07T05:48:41.913-08:00آفیش دعوت به دو اکت مبارزاتی به مناسبت 8 مارس<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuMLrzXRDI5lbbfPTVDnK0YWmyAkYDtR9_IO0G-RlgRSfCNNt8Z2CN8Uxe4TglbXvaebZMEj0B7Sp6TLJeRiltbJjZ_jEE-F0nDYhzKAoTNANMczBY_t4BlPmVCYoeQNoK24P4BF3B_lGd/s1600/paris8%255B2610%255D+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1133" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuMLrzXRDI5lbbfPTVDnK0YWmyAkYDtR9_IO0G-RlgRSfCNNt8Z2CN8Uxe4TglbXvaebZMEj0B7Sp6TLJeRiltbJjZ_jEE-F0nDYhzKAoTNANMczBY_t4BlPmVCYoeQNoK24P4BF3B_lGd/s320/paris8%255B2610%255D+%25281%2529.jpg" width="226" /></a></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-69877830824365654532020-02-02T07:22:00.002-08:002020-02-02T07:42:08.464-08:00نبرد در حاشیه ها: نگاهی به دو تجربه از ایرلند و پرو<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9P3wny-VXw_MDZ86_lpC-_C7Mf-VY0DzGsY-QoEBZbWtC3V_Vb939Q2FyDm_D5gMAixqwraLiAaVHe3TZOB4AZRlXdhMqslvEjhniG_d93sXSB0uecepJAXQm48xVziz82pIoDgSMWFdi/s1600/ire01.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1132" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9P3wny-VXw_MDZ86_lpC-_C7Mf-VY0DzGsY-QoEBZbWtC3V_Vb939Q2FyDm_D5gMAixqwraLiAaVHe3TZOB4AZRlXdhMqslvEjhniG_d93sXSB0uecepJAXQm48xVziz82pIoDgSMWFdi/s320/ire01.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 22.5pt; margin-right: 19.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 22.5pt; margin-right: 19.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;">اخیرا به کتابی برخوردم که اول بار در سال 1974 به
چاپ رسیده: «جنگ و یک شهر ایرلندی» به قلم ایمون مککان</span><a href="file:///F:/draft-all-net.doc#_ftn1" name="_ftnref1" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 12pt;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR"><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">[1]</span></span></span></span></a><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;"> که شاید اگر
وقایع آبان ماه امسال و نقش حاشیه شهرهای ایران و ساکنان فرودست آن در یک خیزش خونین
سراسری نبود، تا این حد توجهم را جلب نمیکرد. کتاب، گزارشگر مبارزۀ مهمی است که
بخشی از تاریخ مبارزاتی مردم ایرلند و سراسر جهان شد. شورش حاشیهها در ایرلند
شمالی. مبارزهای جسورانه و الهام بخش که توسط ارتش انگلیس به خون نشست ولی تاثیراتش
بر تاریخ آن منطقه پایدار ماند و یادگارش در شعر و موسیقی و سینما هنوز با ماست.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ایرلند اولین مستعمره سرمایهداری انگلستان بود و
زمانی مردمش به بردگی به استرالیا و... فرستاده میشدند. بعد از مبارزۀ تودهای،
طولانی و مسلحانهای که به پایان حاکمیت بریتانیا بر بخش بزرگی از ایرلند (جنوب) در
سال 1921 انجامید، مردم بخشهای شمالی آن کماکان شهروندان درجه دوم بریتانیا باقی
ماندند: در فقر و بیکاری، زیر بار توهین و تحقیر. آن استقلال، البته به معنای رهایی
از قید استثمار نبود. مطالعه مبارزه محقانه مردم ایرلند شمالی علیه انگلستان از چند
جهت اهمیت دارد. یکم، نقش و رابطه طبقات و دیدگاههای مختلف در آن. و دوم، تضادهایی
که چپها (با گرایشات متفاوت) برای پیشروی درگیرش بودند، گاهی توانستند به نفع
جنبش از آنها استفاده کنند، و گاهی قافیه را به جریانات دیگر باختند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">در نتیجه شورشهای مکرری که اینجا نگاهی به آن خواهیم
کرد، در جنبش جمهوری خواه ایرلند انشعاب شد و گروهی که بازوی مسلح این جریان بود [آی.آر.ا]
(مخفف ارتش جمهوری خواه ایرلند) توانست طولانیترین مبارزه مسلحانه در یک کشور
اروپایی را پیش ببرد. این مبارزه برخلاف سایر مبارزات قهرآمیز در اروپا نه یک جریان
جدا از بدنه جامعه بلکه بخشی از حرکت عمومی مردم ایرلند شمالی بود ـ حرکتی که خطوط
و نظرات مختلف را در بر میگرفت. با فروپاشی بلوک شرق، و تغییراتی که همه جا به
دنبال داشت، آی.آر.ا (و حزب جمهوری خواه ایرلند) هم اسلحه را زمین گذاشت، وارد
مذاکرات صلح شد و شاخه سیاسیاش (شن فن) امروز بخشی از ساختار پارلمانی دولت امپریالیستی
بریتانیاست. در این زمینه، از جمله مسائلی که باید در موردش مطالعه کرد، رابطۀ برنامه
و خط سیاسی و نگرش غالب در آی.آر.ا با تواناییاش در تداوم مبارزه از یک طرف، و
عدم تواناییاش در سازماندهی مبارزهای همه جانبهتر علیه امپریالیسم انگلیس است؛
از جمله در زمینه اتحاد با قشرهای تحتانی جامعه انگلیس از هر ملیت و نژاد.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">در بخش دوم متنی که پیش رو دارید، به یک تجربه دیگر
از مبارزه حاشیهها در گوشه دیگری از دنیا میپردازم: تلاش حزب کمونیست پرو برای
تسخیر زاغههای لیما، پایتخت این کشور آمریکای جنوبی. این بخش را با رجوع به اسناد
این حزب و چند گزارش و تحلیل که در مطبوعات و سایتهای مختلف آمده تهیه کردهام. به
عنوان مقدمه این را بگویم که حزب کمونیست پرو، در سال 1980 به پیروی از استراتژی
نظامی مائوتسه دون برای انقلاب در چین نیمه مستعمره و نیمه فئودالی که به «محاصره
شهرها از طریق دهات» مشهور شد، جنگ را از روستاهای دور افتاده پرو آغاز کرد. جنگی
که در عرض دوازده سال حاکمیت بورژوازی پرو را به طور جدی به لرزه در آورد. ولی پروی
دهه 1980 با چین سالهای 1920 تا 1940 بسیار فرق داشت. سرمایهداری بعد از جنگ دوم
جهانی روی دور تند افتاده بود و داشت همه جا را به سرعت دگرگون میکرد. یکی از این
تغییرات، به وجود آمدن کلان شهرها بود با حاشیههای پر جمعیت. این حزب تلاش کرد آموزه
نظامی مائو را در کشوری بسیار متفاوت از چین و در دورهای متفاوت به کار گیرد. در
نگاه به این تلاش انقلابی دو نکته مهم به چشم میآید: یکم اینکه تحتانیترین قشرهای
جامعه و مشخصا بومیان تهیدست که زمانی قشون استعمارگر اسپانیایی سرزمین و زندگی پیشینیانشان
را غارت کرده بودند، سلاح بدست گرفتند و نه فقط در واکنشی خودجوش برای مقاومت در
برابر ظلم و بیعدالتی دیرینه، بلکه با هدف ایجاد دنیایی متفاوت به پا خاستند. دوم
اینکه، در شرایطی که جنبش بینالمللی کمونیستی بعد از شکست سوسیالیسم در چین
گرفتار بحرانی تازه شده بود و کمونیستها همه جا از نظر سیاسی و ایدئولوژیک در عقب
نشینی بودند، کمونیستهای پرو توانستند با عزم و ارادهای مثال زدنی تهیدستان
جامعه را در یک جنگ انقلابی، فعال و سازماندهی کنند. از این تجربه چه میشود
آموخت؟ تفکر و خط سیاسی این حزب، در رشد و گسترش انقلاب (و نیز در شکستش) چه نقشی
داشت؟ <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">هدف از معرفی نبرد در شهرها و حاشیههای ایرلند
شمالی و پرو، صرفا همین است: معرفی. معرفی دو مبارزه در دو کشور با مختصات کاملا
متفاوت در شرایطی کاملا متفاوت و با بازیگرانی متفاوت. در عین حال، با نگاه به این
دو تجربه با تاثیر دستیابی به آتوریته اجتماعی، هژمونی سیاسی و اهمیت برقراری شکل
های هر چند محدود و ناپایدار «قدرت دوگانه» بیشتر آشنا می شویم. به این امید که رفقا
و یاران دیگری تشویق شوند و در تجربههای دور و نزدیک کندوکاو کنند و یافته هایشان
را برای درس آموزی در میدان مبارزه به اشتراک بگذارند. به ویژه در دورانی که اهمیت
مطالعۀ مبارزات گذشته برای بسیاری مان کمرنگ شده است. تاریخ را کمتر از زبان مردم
(و انقلابیونی) که در ساختنش نقش داشتهاند میشنویم. مبارزات انقلابی در انبوه
نوشتههای حاکمان و جریان رسمی، بیرنگ و بی ارزش جلوه داده میشود و بلا استثناء
با دروغ و تهمت و تحریف در هم میآمیزد. گاهی حتی تاریخ شناسان و پژوهشگران «چپ»
در آکادمیها، تلاشهای میلیونها میلیون نفر برای ساختمان سوسیالیسم را بدون ذرهای
تعمق و تجسس، در همخوانی با سخنگویان سرمایهداری «بدرد نخور» اعلام میکنند. خیلیها
را میبینیم که برای توجیه بیتوجهی و رفتار سرسری خود با تاریخ، این حرف را تکرار
میکنند که: «دنیا تغییر کرده و به چیز دیگری نیاز داریم.» نمیدانم دنیا کی ساکن
و بلاتغییر بوده، کدام امروزش دقیقا عین دیروزش بوده و کدام مردم در مبارزاتشان،
کار قبلیها را عینا کپی زدهاند؟ و از خود میپرسم، چرا مردم در همه مسائل، از فیزیک
و شیمی گرفته تا ستاره شناسی و جنگ، هر قدمی که بر میدارند با استفاده از تجارب و
دستاوردهای قبلیهاست ولی بسیاری از انقلابیهای امروز بر این باورند که به تجارب
و دانش گذشتگان نیازی ندارند؟ این بی اعتنایی نسبت به گذشته را در نیروهای حاکم
نمیبینی. امپریالیستها و مرتجعین مرتب به تجربیات گذشتگانشان رجوع میکنند (حتی
از متفکران دشمنان طبقاتیشان هم یاد میگیرند). آیا نفی گرایی نسبت به تجارب
مبارزاتی مردمی که هر چه داشتند (از جان و اندیشه) گذاشتند تا دنیای بهتری برای
خود و آیندگانشان بسازند، از سر یاس نیست؟ به نشانه از دست دادن امید به تغییر، و باور
به ابدی بودن سرمایهداری و گردن گذاشتن به وضع موجود نیست؟ <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">و حرف آخر: در آوردن استراتژی انقلاب در هر کشوری،
کاری دشوار است و تلاش و پیگیری بسیار میطلبد. لازمه اش، شناخت عمیق، جسارت بی
امان و خلاقیت بی حساب است. ولی ما از صفر شروع نمیکنیم. مبارزه بشر علیه سرمایهداری
(و علیه هر شکلی از ستم و استثمار) گنجینهای گرانبهاست که نمیتوانیم و نباید خود
را از آن محروم کنیم. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">آیناز توکلی<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ژانویه 2020 / بهمن 1398</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"></span></div>
<br />
<div class="MsoFootnoteText" dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 37.35pt 10pt 40.5pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<a href="file:///F:/draft-all-net.doc#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span dir="LTR" lang="EN-US"><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-US" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 15.3333px;">[1]</span></span></span></span></a><span dir="LTR" lang="EN-US"> </span><span dir="RTL"></span><span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span dir="RTL"></span> </span><span dir="LTR" lang="EN-US">War and an Irish Town, Eamonn McCann </span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span dir="RTL"></span> - استفاده از این کتاب به منظور توافق با نظرات نویسنده اش و تائید سیاست های وی (چه در گذشته و چه امروز) نیست. ولی کتابی است که هم ارزش تاریخی دارد، و هم به خاطر تیز بینی و شوخ طبعی نویسنده اش بسیار خواندنی است. </span><span dir="LTR" lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
<div id="ftn1" style="text-align: right;">
</div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="background-color: yellow; font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه متن کامل جزوه روی نام آن در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;">ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">به همین قلم:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibDM-3eqIUqY524vhe9tM4MtG0XxLh498ob68ttSf7S8sdJG7OoJ4Nh-gg5kL7hA6WSVySZaHkePvRodqy2vt8metWv0eCGkKaP_OOlk3VTZESbEh9OVbGvbeugzjtfCaKPYJoLuYl80yJ/s1600/25919963._SX318_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="318" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibDM-3eqIUqY524vhe9tM4MtG0XxLh498ob68ttSf7S8sdJG7OoJ4Nh-gg5kL7hA6WSVySZaHkePvRodqy2vt8metWv0eCGkKaP_OOlk3VTZESbEh9OVbGvbeugzjtfCaKPYJoLuYl80yJ/s200/25919963._SX318_.jpg" width="142" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtdJuTszxwmjewNvvDg0ggR3QlIINeWk8J8wD1bG7ZV96sXSXLjinO_qiJi6N59GqYudmQS_QIdfdZTj1G_yRrnw7z6IMTwQinTVbwbyHND0gwaQE-JGSPDtCIYOACOYJnmBSM5SyqIkxj/s1600/tina.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="636" data-original-width="636" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtdJuTszxwmjewNvvDg0ggR3QlIINeWk8J8wD1bG7ZV96sXSXLjinO_qiJi6N59GqYudmQS_QIdfdZTj1G_yRrnw7z6IMTwQinTVbwbyHND0gwaQE-JGSPDtCIYOACOYJnmBSM5SyqIkxj/s200/tina.jpg" width="200" /></a><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ـ رقص در گردباد (نگاهی به زندگی تینا مودوتی)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;">ـ بر اسب بی پروای رویا (نگاهی به زندگی الکساندرا
کولونتای)</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;">ـ با زبان آتش (نگاهی به زندگی اولریکه ماینهوف)</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzIWCRX8_IugyE6_P-FmdnELg8vOEribBNuT1YDtZA4cmonTCB5aDyo9bjdJqXqo2CYfliA2upmuxNkTgikXRPFPc_-kLNp3YbrDfNao7W1SJURZrCgYnTjbjxoTkLtUHusf0kCaZoAeYo/s1600/25932194._SX318_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="318" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzIWCRX8_IugyE6_P-FmdnELg8vOEribBNuT1YDtZA4cmonTCB5aDyo9bjdJqXqo2CYfliA2upmuxNkTgikXRPFPc_-kLNp3YbrDfNao7W1SJURZrCgYnTjbjxoTkLtUHusf0kCaZoAeYo/s200/25932194._SX318_.jpg" width="141" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 10.0pt; margin-left: 40.5pt; margin-right: 37.35pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<span dir="RTL" lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;"><br clear="all" style="mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</span>
<br />
<div style="mso-element: footnote-list;">
<!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" /></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-73865543845421891112020-01-11T11:31:00.004-08:002020-01-11T11:51:36.611-08:00آیا توافقنامه ایران و آمریکا با دست سلیمانی امضاء می شود؟<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiALY-cdwI5pMFVI6HPenxjq5SVrQPqwxskGTqEpY8qTwdyMeDT5edwP2q2k9DxPIG8SRJeu_9ALRFhC_4hmowKlcl0eEhSi0JTkKx7wMbqoj7_2rYoeFcn_cPnFcljwtxaz6Nxu1pQQei/s1600/sky.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="700" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiALY-cdwI5pMFVI6HPenxjq5SVrQPqwxskGTqEpY8qTwdyMeDT5edwP2q2k9DxPIG8SRJeu_9ALRFhC_4hmowKlcl0eEhSi0JTkKx7wMbqoj7_2rYoeFcn_cPnFcljwtxaz6Nxu1pQQei/s400/sky.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">نگارش مطلب زیر به پایان رسیده بود که رژیم
ایران رسما به ساقط شدن هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط موشک های سپاه پاسداران
جنایتکار اعتراف کرد و در پی آن، موج جدیدی از اعتراض و خشم مردم جان به لب رسیده
علیه رژیم دروغ و سرکوب و خرافه بپاخاست. یکباره فضای جامعه تغییر کرد و رشته هایی
که جمهوری اسلامی به گرد قتل قاسم سلیمانی بافته بود پنبه شد. پرچم دروغین «امنیت
و آرامشی» که جمهوری اسلامی به عنوان رهاورد کشتارهای سلیمانی و سپاهیانش در منطقه
بدست گرفته بود در شعله های آتش همراه با پیکر قربانیان پرواز اوکرایین سوخت و
خاکستر شد. فضای اعتراضی امروز با خود هوای تازه ای برای تنفس توده های سرکوب شده
و داغدار جانباختگان آبان ماه به همراه آورده و می تواند نتایج مهمی بر شکاف ها و
تضادهای درونی رژیم اسلامی و انگیزش بخش های گسترده تری از جامعه علیه طبقه حاکم
به دنبال داشته باشد. حتی می تواند روابط و بده بستان های جمهوری اسلامی و آمریکا
و سایر قدرت های منطقه ای و جهانی را تحت تاثیر قرار دهد. در این میان، ورشکستگان
به تقصیر و آبروریختگان صحنه، عناصر وقیح «محور مقاومتی» هستند که داوطلبانه زیر
پرچم جمهوری اسلامی و سردار سلیمانی راهی میدان مین سیاسی شدند؛ و باندهای «وطن
پرست سلطنت طلب» که در خواب و خیال جلب نیروهای مسلح ایران [از جمله سپاه پاسداران
و فرماندهانش] در حکومت آینده به ستایش «سردار شهید و فرزند وطن» پرداختند و آن
گروه از پس مانده های ملی ـ مذهبی و «روشنفکران دینی» که در عزای سلیمانی جلاد سینه
زدند.</span><span dir="LTR"></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی با دستان خون آلود
سپاه پاسداران و جان باختن 176 انسان نه یک سانحه عادی در نتیجه «خطای انسانی»،
بلکه کاملا مرتبط با تشدید درگیری های آمریکا و جمهوری اسلامی در منطقه است. این
رویداد، اپیزودی از کشمکش و تنش و تشنج دو نیروی ضد مردمی در این منطقه بحرانی در
حال انفجار است که در هر حالت نتیجه ای جز مرگ و تخریب و رنج بیشتر برای توده های
مردم به دنبال ندارد. تاریخ این واقعیت را بارها نشان داده که قربانیان درجه اول تخاصم
و درگیری و یا تبانی و سازش قدرت های بزرگ و کوچک سرمایه داری و مرتجع، مردمند. تا
زمانی که این زالوهای فاسد و تبهکار بر سر کارند، و تا زمانی که نظامی نوین و
متفاوت به دست توده ها، توسط انقلاب توده ها و برای منافع توده ها برپا نشود،
فجایع پیاپی بر سر جامعه آوار می شود و جان می ستاند....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">21 دی ماه 1398<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="background-color: yellow; font-size: x-small;">برای خواندن متن کامل روی عنوان مقاله در ستون سمت راست صفحه وبلاگ کلیک کنید</span></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-90447270991956162872019-12-18T13:33:00.001-08:002019-12-18T13:33:54.071-08:00پیرامون شعارها<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigpOmkgbRbuAGmGPj4PH0S6-F0BNN7JhicV4cLLEZY7FIaP05ao8T9diXYoGwpvWw_5kVrrPKn2137u8NvZ6x8fhfqUfgcWp8LATRLJwbBYU2_kPVMVVNc2rvK1Bt5ywdnN_2olLm_NaXl/s1600/azar16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="180" data-original-width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigpOmkgbRbuAGmGPj4PH0S6-F0BNN7JhicV4cLLEZY7FIaP05ao8T9diXYoGwpvWw_5kVrrPKn2137u8NvZ6x8fhfqUfgcWp8LATRLJwbBYU2_kPVMVVNc2rvK1Bt5ywdnN_2olLm_NaXl/s1600/azar16.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نکاتی درباره صف بندی ها و جهت گیری های 16 آذر
1398<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">1)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">آن گروه از دانشجویان چپ که مراسم 16 آذر امسال را با طرح شعارهایی در ضدیت با
جوانب گوناگون ستمگری طبقاتی و اجتماعی و جنسیتی در جامعه ایران برگزار کردند، دست
بکار بزرگی زدند. شعارهای آن ها از یک سو رنگ و بوی سرخ خیزش آبان ماه 98 را به
خود گرفته بود؛ و از سوی دیگر مصائب دیرینه و معضلات ادامه داری که نظام و دولت سرمایه
داری بر توده های مردم تحمیل کرده اند را آماج قرار می داد.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">2)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">برگزاری مراسم تحت این شعارها نشانگر اتحاد رادیکال دانشجویان با گرایش های
فکری چپ بود که علیرغم تفاوت های نظری توانستند حول چند شعار مهم مبارزه را سازمان
دهند. این مبارزه متحد، تاثیراتش را در آینده نزدیک بر سمت و سوی جنبش در دانشگاه و
شکل دهی به یک قطب رادیکال نشان خواهد داد.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">3)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">یک جنبه مهم و جدید در شعارهای 16 آذر امسال، مرتبط دیدن مبارزات طبقاتی و
اجتماعی در جامعه ایران با موج جدید مبارزات در منطقه و نقاط مختلف دنیای سرمایه
داری بود. اشاره مشخصا به پرچمی است که بر آن شعار «ایران، فرانسه، عراق، لبنان،
شیلی.... مبارزه یکی است سرنگونی نئولیبرالیسم» نقش بسته بود و نیز انعکاس شعار
توده های مبارز عراق و لبنان به همان زبان عربی: «کلّن یعنی کلّن». این شعار
هوشمندانه، به این بخش از مبارزه دانشجویان در 16 آذر، رنگ انترناسیونالیستی زد. بر
این واقعیت تاکید گذاشت که ما با یک نظام جهانی سرمایه داری روبروییم که تهاجمی
لجام گسیخته را به معیشت و زندگی مردم در همه عرصه ها سازمان داده و برای بی حقوق
کردن و به بردگی کشاندن شان به حداکثر تلاش می کند.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">4)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">جنبه مهم دیگر شانزدهم آذر امسال، طرح شعار مشخص علیه نیروهای اپوزیسیون پرو
امپریالیست بود: «مجاهد و پهلوی؛ دشمنان آزادی». این شعار بهنگام، تلاش جمهوری
اسلامی در منتسب کردن مبارزات ضد رژیمی به سلطنت طلبان و مجاهدین را خنثی می کند.
و از سوی دیگر، به توده های مردم نشان می دهد که دانشجویان مبارز و آگاه اهداف و
افقی متفاوت از نیروهای مرتجع و قدرت های امپریالیستی را دنبال می کنند و می توان
از این دور باطل [اجبار به برگزیدن یکی از دو قطب پوسیده ارتجاع و امپریالیسم] خارج
شد. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">5)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در شعار علیه نئولیبرالیسم دو نکته وجود داشت که واکنش سراسیمه و عصبی عناصر و
نیروهایی از طیف راست تا «چپ» را برانگیخت. یکم، نام بردن از فرانسه؛ و دوم، صحبت
از اینکه «مبارزه یکی است». قرار دادن نام فرانسه در کنار ایران با مخالفت کسانی
روبرو شد که قبله آمال شان دمکراسی بورژوایی مستقر در کشورهای سرمایه داری پیشرفته
است. افق دیدشان از سیستم سیاسی ـ اجتماعی مطلوب برای نوع بشر از این حد بالاتر
نمی رود و ربطی میان این شکل از حاکمیت سیاسی در کشورهای سرمایه داری پیشرفته با
اجرای سیاست های کولونیالیستی و امپریالیستی در جوامع پیرامونی نمی بینند. انگار
فرانسه در دنیایی دیگر برای خودش دمکراسی برقرار کرده است و ایران در دنیایی دیگر
گرفتار رژیم استبداد مذهبی است. واقعیت این است که حتی همین حد از دمکراسی
بورژوایی [و ثبات سیاسی و اجتماعی] ادامه دار در کشورهای امپریالیستی متکی به نظام
فوق استثمار در کشورهای پیرامونی و استخراج و انتقال فوق سودها و منابع غارت شده
به بنگاه های و پایگاه های مرکزی بوده است.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">6)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مخالفت بعضی از نیروها با شعار «ایران، فرانسه، عراق، لبنان، شیلی.... مبارزه
یکی است سرنگونی نئولیبرالیسم» بیش از آنکه نشانه تاکید آن ها بر ضرورت نشانه
گرفتن جمهوری اسلامی به عنوان آماج عمده مبارزات مردم در ایران باشد، نشانه همسویی
شان با دمکراسی بورژوایی و یا توهم نسبت به آن است. «مبارزه یکی است!» مطابق میل
این نیروها نیست؛ چون نه تنها به دولت های سرمایه داری امپریالیستی به عنوان «پشتیبان
طبیعی» بین المللی نگاه نمی کند بلکه می خواهد مبارزه مردم ایران را به مبارزات
مردم در این کشورها پیوند دهد. به جای تنگ نظری ناسیونالیستی که عملا نتیجه ای جز
ادامه دست و پا زدن در ورطه نظم موجود ندارد، همبستگی انترناسیونالیستی را قرار می
دهد. اینجاست که برخی نیروهای به اصطلاح «چپ» [اما متوهم و متزلزل در برابر سیستم
دمکراسی بورژوایی] با نیروهای علنا راست طرفدار امپریالیسم (چه سلطنت طلب، چه
جمهوریخواه) نقطه مشترک پیدا می کنند.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">7)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">شعار «سرنگونی نئولیبرالیسم» به طور مستقیم سیاست ها و دستوراتی را نشانه
گرفته که نهادهای مالی سرمایه داری جهانی [مشخصا صندوق بین المللی پول و بانک
جهانی] در سه دهه گذشته به طبقات حاکمه کشورهای تحت سلطه دیکته کرده اند. رویکرد
عمومی و مشترک در این سیاست ها، تشدید بهره کشی و بی حقوقی نیروی کار، کاهش هزینه
های تولید و هزینه های دستگاه بوروکراتیک دولتی از طریق کاهش دستمزدها، حذف یارانه
ها، کوچک کردن دولت، ایجاد «مناطق آزاد»، برقراری شرایط امن تر و قوانین منعطف تر
برای فعالیت بنگاه های سرمایه داری</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بین المللی و تسهیل حرکت و جا به جایی سرمایه ها
در بازار است. افزایش قیمت بنزین در ایران، فقط یک چشمه از پیاده کردن این سیاست
های اقتصادی است. </span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">8)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">رنگ و لعاب ایدئولوژیک متفاوت طبقه حاکمه هر یک از جوامع تحت سلطه، و یا شرایط
و ویژگی های ساختاری و تاریخی این جوامع، می تواند بر شکل و سرعت پیاده کردن این
سیاست های دیکته شده و نیز بر کم و کیف واکنشی که قشرهای گوناگون به آن نشان می
دهند تاثیر بگذارد، اما مضمون و چارچوب این سیاست ها یکسان است؛ خواه مجری آن رژیم
تئوکراتیک ایران باشد خواه رژیم غیرمذهبی شیلی. خواه عمده سرمایه ها در کنترل یا
مالکیت انحصاری بخش دولتی باشد خواه در چنگال بنگاه های انحصاری خصوصی.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">9)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دلیل سیاسی مخالفت با این شعار از سوی اردوی رنگارنگ نیروهای راست، از همان
نیازها و باورهایی سرچشمه می گیرد که نهادهای سرمایه داری جهانی را در شرایط بحران
ساختاری مزمن به سوی الگوی موسوم به «اقتصاد نئولیبرال» رانده است.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>مخالفت سیاسی با این شعار در واقع دفاعیه ای بر
نیازها و الزامات سرمایه داری است. توجیهی که برای این مخالفت ارائه می شود این
است که جمهوری اسلامی نماینده و مدافع نظام سرمایه داری نیست و آنچه جامعه ایران
در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی نیاز دارد، برقرار کردن و پا دادن به نظام سرمایه
داری و تبعیت از همین سیاست ها و الگوها است. مشکلی که این ها با جمهوری اسلامی
دارند، علاوه بر رقابت ها و بعضی دلایل سیاسی و ایدئولوژیک، این است که چرا سیاست
های موسوم به نئولیبرالی نظیر حذف یارانه ها را کارآمد و موثر پیاده نمی کند.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">10)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در شرایطی که جریان «محور مقاومتی»ها با توجه به بروز شورش های محرومان و به
خطر افتادن ثبات رژیم به اصطلاح «ضد امپریالیست» جمهوری اسلامی بر دامنه تبلیغات و
فعالیت های خود افزوده اند و مشخصا هر نیروی سرنگونی طلب و هر سیاست ساختار شکن را
در خدمت به طرح ها و منافع سلطه گرانه آمریکا و دولت های مرتجع منطقه قلمداد می
کنند، عمده حملات طیف رنگارنگ راست و «چپ» متوجه نیروهای رادیکال چپ دانشجویی است.
علت این است که ظرفیت رشد و نفوذ این نوع ایده ها و شعارهای رادیکال را در دانشگاه
و نیز در جنبش های مرتبط با جنبش دانشجویی [کارگری و معلمان و زنان] احساس کرده
اند و نگران شده اند.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: 8.0pt; margin-left: 0cm; margin-right: 18.2pt; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: right; text-indent: -18.0pt; unicode-bidi: embed;">
<!--[if !supportLists]--><span style="mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="mso-list: Ignore;">11)<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ملاحظاتی در مورد شعار سرنگونی نئولیبرالیسم: در صفوف
جنبش چپ در سطح بین المللی گرایشی قوی وجود دارد که هدف از مبارزه کارگران و حقوق
بگیران را بازگشت به دوران قبل از اجرای سیاست های نئولیبرالی تعریف کند؛ درست
همانطور که در عرصه سیاست، هدف از مبارزه با موج رو به گسترش فاشیسم در جوامع
مختلف را حفظ شکل نرم تر دیکتاتوری بورژوایی و تحکیم و تقویت ارزش ها و نهادهای
دمکراسی بورژوایی قلمداد می کند. این گرایش و رویکرد نهایتا رفرمیستی دینامیسم و
اجبارات درونی نظام جهانی سرمایه داری را درک نمی کند [همان ها که اتخاذ سیاست
تهاجم نئولیبرالی به معیشت توده های میلیونی و تشدید استثمار و بی حقوقی کارگران
را الزام آور کرده] و به ظرفیت ها و امکانات نهفته در بطن تضادها و تناقضات نظام
سرمایه داری برای پیشروی های انقلابی به سمت انقلاب سوسیالیستی باور ندارد. این
گرایش با وضع موجود مخالف است اما نمی خواهد و نمی تواند به ریشه های وضع موجود [که
به طور کلی شیوه تولیدی سرمایه داری است و نه فقط این یا آن روش و سیاست و الگوی
اقتصادی] دست ببرد. پس شعار سرنگونی نئولیبرالیسم را باید درست معنا کرد و دقیق تر
بگوییم، باید آن را با شعارهای دیگری که ریشه های نظام سرمایه داری جهانی را هدف
می گیرد کامل کرد.</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: 14.4pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در میان بعضی نیروهای چپ و فعالان جنبش کارگری
این گرایش وجود دارد که هدف مبارزه برای عقب راندن تهاجم لجام گسیخته سرمایه به
معیشت و امنیت شغلی کارگران را نوعی «بازگشت به وضع سابق» معنی کنند. به این شکل
که در مقابل موج خصوصی سازی ها [با همه مصائب و غارت و فسادی که در نظام سرمایه
داری حاکم بر ایران به دنبال داشته]، خواست بازگرداندن مالکیت دولتی را جلو می گذارند.
تصورشان این است که اگر دولت دوباره مسئولیت شرکت ها را به عهده بگیرد در قبال
دستمزد و معیشت کارگران مجبور به پاسخگویی خواهد بود. این در حالی است که نظام
جمهوری اسلامی به عنوان نماینده سرمایه داری بزرگ انحصارگر، خود طراح و مجری
«خصوصی سازی»ها و یا «خصولتی سازی»ها است. و اینگونه اقدامات نه بر اساس منفعت این
مقام و یا آن باند حکومتی و در خدمت دزدی ها و غارت های فردی، بلکه بر اساس منافع
و راهکارهای یک طبقه و نظام در شرایط یک ساختار بحران زده و یک اقتصاد نفتی در
دنیایی گلوبالیزه انجام می گیرد. بازگشت واحدهای تولیدی به مالکیت دولتی، یک توهم
است و حتی در صورت تحقق، تغییری در شرایط فوق استثمار و بی حقوقی و سرکوب طبقه
کارگر نخواهد داد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: .2pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">13 ) در بین نیروهایی که مشکلی با محتوای شعار
سرنگونی نئولیبرالیسم ندارند، برخی هم هستند که طرح این شعار در روز دانشجو را از
نقطه نظر مخاطبان دانشجویان چپ، یعنی توده های مردم، نامفهوم می دانند. آن ها
معتقدند که به جای این شعار، جنبش دانشجویی باید سیاست های ملموسی را هدف قرار دهد
که از الگوی اقتصاد نئولیبرالی سرچشمه گرفته است. مثلا، خواهان حذف مدارس غیر
انتفاعی از سیستم آموزشی شود. آن ها می گویند شعار سرنگونی نئولیبرالیسم را فقط
خود چپ ها می فهمند و انگار دارند با خودشان حرف می زنند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: .2pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اما این استدلال صحیح نیست. یکم، مخاطب شعار علیه
نئولیبرالیسم فقط کارگران و توده های مردم ایران نیستند. این شعاری است که از خیزش
توده ای و خونین شیلی هم به گوش می رسد. در واقع، طرح این شعار در شانزدهم آذر
1398 پیام همبستگی انترناسیونالیستی را مستقیما به چهار گوشه دنیا مخابره می کند و
به توده های محروم و جوانان شورشگر در کشورهای مختلف اعلام می کند که در ایران تحت
حاکمیت جمهوری اسلامی، یک نیروی متفاوت و همسرنوشت<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>و همسو با خودشان وجود دارد که آلترناتیوی غیر
از بیراهه های بورژوازی امپریالیستی و یا به اصطلاح «ضد امپریالیسم» قلابی رژیم
هایی نظیر جمهوری اسلامی را جست و جو می کند. دوم، مخاطبان این شعار بخش هایی از
خود دانشجویان و دانشگاهیان و به طور کلی روشنفکران جامعه ایران هم هستند. شعار
علیه نئولیبرالیسم، آن ها را به چالش فکری وامی دارد و با آماج قرار دادن نه فقط
یک باند حاکم و یا یک شکل حکومتی بلکه کلیت نظام سرمایه داری حاکم بر ایران، به
ایجاد قطب بندی سیاسی در جامعه کمک می کند. سوم، تلاش برای «خرد» کردن و یا ملموس
کردن موضع گیری علیه نئولیبرالیسم از طریق پیش گذاشتن چند شعار مطالباتی، عملا
مخاطبان چپ را به وادی دیگری می کشاند که در چارچوب «بازگشت» به وضعیت قبل از
اجرای سیاست های نئولیبرالی می گنجد. یعنی به جای هدف قرار دادن ریشه ها، ذهن ها
را متوجه اهداف اصلاحی در اینجا و آنجا می کند. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span dir="LTR" lang="ES" style="mso-ansi-language: ES; mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: 14.4pt; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p><b>جنبشـــ</b></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: 14.4pt; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p><b>بـــرای</b></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-right: 14.4pt; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "Arial",sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p><b>انقلابـــــ</b></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-24126317191345915852019-12-14T01:49:00.001-08:002019-12-14T02:01:04.769-08:00تفرعن و تحریف<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI-FQrGL3f9k39Tg8NFJsa4fN-iz91RKRnZHKtnQ7klwZiYDtpcndYb8ywrBbAz97ifOp5edJtp2Pg37I3vVJnqj2woZVxxHUlg2lULi7ZyrLOfEguvI3FwWntT3KN-0Fm0Wa4E4v55i_0/s1600/dan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="230" data-original-width="410" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI-FQrGL3f9k39Tg8NFJsa4fN-iz91RKRnZHKtnQ7klwZiYDtpcndYb8ywrBbAz97ifOp5edJtp2Pg37I3vVJnqj2woZVxxHUlg2lULi7ZyrLOfEguvI3FwWntT3KN-0Fm0Wa4E4v55i_0/s320/dan.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif;"><b>حمید محصص</b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">چکیده جمعبندی
حزب مارکسیست لنینیست مائوئیست از جنبش دانشجویی دهه 1380<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">به تازگی حزب کمونیست ایران ـ مارکسیست لنینیست
مائوئیست (از این به بعد به اختصار حزب م ل م) جزوه ای را در جمعبندی از جنبش
دانشجویی ایران در دهه 1380 منتشر کرده است. مناسبت انتشار این جزوه، 16 آذر (روز
دانشجو) است. انتخاب این مناسبت، خود جای شگفتی دارد. چون این حزب در سال گذشته،
مقاله ای در نشریه آتش منتشر کرد که به نظر می رسید به جمعبندی جدیدی در ارتباط با
شانزدهم آذر رسیده و بر این اساس، جنبش دانشجویی را به انتخاب نمادی دیگر دعوت می کند....<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="background-color: yellow; font-family: "times new roman" , serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه متن کامل مطلب روی عنوان مقاله در ستون سمت راست صفحه وبلاگ کلیک کنید</span></span></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-70232538863356380942019-11-28T04:42:00.003-08:002019-11-30T14:11:56.843-08:00دو نگاه در طیف چپ به خیزش آبان و راه پیشروی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr9fhU-hf8lQXmEYhSuNDIuY1ZOTbcwA70akCtFKKjFIT-5ALm45VJrIqqtuVGo1fZKZBey1s_uYYdn5u3rxLuqcHxbiUdNVPFeC6bbjGofvG_XJZisXIrDsBwZrogbEpGvk7floQcpDTX/s1600/2views.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1237" data-original-width="1600" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr9fhU-hf8lQXmEYhSuNDIuY1ZOTbcwA70akCtFKKjFIT-5ALm45VJrIqqtuVGo1fZKZBey1s_uYYdn5u3rxLuqcHxbiUdNVPFeC6bbjGofvG_XJZisXIrDsBwZrogbEpGvk7floQcpDTX/s400/2views.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">از میان نوشته های بیشمار در طیف چپ که به خیزش آبان
98 اختصاص یافته، دو نوشته شایسته تامل و بحث بیشتر است: «از خودسوزی به کوکتل
سازی» (کمیته عمل سازمانده کارگری) و «این صدای قیام مردم ایران است» (کمیته جواد
نظری فتح آبادی). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">این حرف به هیچ وجه به معنی بی اهمیت بودن نوشته
های دیگران نیست. اما در این دو نوشته نکات و جهت گیری هایی مطرح شده که با پرداختن
به آن ها، سریعتر و مستقیم تر به مباحثات اصلی و وظایف عاجل در قبال شرایط و
رویدادهای کنونی می رسیم. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ـ از خودسوزی به کوکتل سازی» نگاه دست اول و
جمعبندی فشرده ای از میدان نبرد ارائه می کند و در دو سطح [تشکل چپ و جنبش کارگری]
به تعیین وظیفه می پردازد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ـ «این صدای قیام مردم ایران است» رویکردهای
سیاسی و ایدئولوژیک گوناگون به خیزش مردم را مورد نقد و بررسی قرار می دهد و
رهنمودهایی فوری پیش می گذارد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در نوشته «کمیته عمل»</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">با چند مشاهده مهم و
تیزبینانه، چند رهنمود تاکتیکی به موقع، و البته یک دورنمای مبهم روبروییم. آن ها
به درستی بر خودانگیخته بودن خیزش تاکید می گذارند و این واقعیت را «هشداری بر
وظایفِ هنوز بر زمین ماندۀ ما» تلقی می کنند. نتیجه گیری شان این است که: «این خشم
و خشونت اگر بخواهد راه به انقلاب و تحول ریشهای اجتماعی ببرد شدیداً نیازمندِ
چشمانداز و برنامۀ انقلابی و تشکیلات است</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«از خودسوزی به کوکتل سازی» از تابوشکنی خیزش آبان
در مورد ضرورت خشونت عادلانه می گوید و از ضربه ای که ذهنیت «مسالمت آمیز» خورده
است. باید اضافه کنیم که این تحول مهم بدون شک بر سیاست گذاری و نقشه ریزی کمونیست
ها در تعیین مراحل، روش ها و وظایف پروسه تدارک انقلاب اجتماعی تاثیر مستقیم دارد.
در عین حال، باید تاکید کنیم که تحول ایجاد شده را نباید یک پروسه بی بازگشت و
فارغ از تاثیر ضد گرایش ها تصویر کرد. از بیرون و بالا و میانه جامعه، «مسالمت و
سازش و عقلانیت» به شدت تبلیغ خواهد شد و تئوری پردازان و سیاستمداران بورژوا با
استدلالات و توجیهات گوناگون [بی هیچ مسالمتی] بر خشونت عادلانه و قهر انقلابی
مردم شمشیر خواهند کشید. حافظان وضع موجود، همه تلاش خود را برای عوض کردن فضای
رادیکالیزه و آنتاگونیزه شده [به ویژه در بین جوانان] به کار خواهند برد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«از خودسوزی به کوکتل سازی» به برخی تاکتیک های
جنگ خیابانی نظیر تخریب دوربین های مدار بسته و بستن اتوبان ها هم پرداخته، به
توانایی رژیم در قطع سریع شبکه اینترنت اشاره کرده و ضرورت یافتن راه های ارتباطی
آلترناتیو را برای حل این معضل گوشزد کرده است. نکته مهم دیگر در این نوشته، تاکید
صحیح بر ضرورت سازماندهی مخفی و پرهیز از علنی کاری است. تاکید بر وظیفه عاجل دفاع
از جان دستگیرشدگان در جریان خیزش آبانماه، اعلام همبستگی انترناسیونالیستی با
توده های مبارز در عراق و لبنان، و مرزبندی مشخص با همه بلوک های مرتجع در منطقه
به عنوان وظیفه مبرم نیروهای انقلابی و سخنگویان خیابان، از نکات مهم و مثبت دیگر
این نوشته است. در اینجا می خوانیم که: در تبلیغ و ترویج باید از فرصت استفاده کرد
و نقش آمریکا و نهادهای سرمایه داری جهانی مانند صندوق بین المللی پول و کل سیاست
های تهاجم وحشیانه سرمایه به معیشت و حیات مردم را در بین توده ها افشا کرد و به
این وسیله راه نفوذ اپوزیسیون پرو امپریالیست را بست. «کمیته عمل» با توجه به طرح
افزایش بهای انواع سوخت مشخصا گازوئیل در مرحله بعدی، اشاره ای در خور به احتمال
شروع مجدد اعتصاب کامیونداران و تاثیراتش بر روند کنونی دارد. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اما «از خودسوزی تا کوکتل سازی»، آنجا که می
خواهد بین مبارزه و جنگ توده ای خیابانی با جنبش کارگری ارتباط معین برقرار کند [ارتباطی
که به هم افزایی و تقویت متقابل منجر شود] گرفتار ابهام و ناروشنی است. گفته اند
که:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«رادیکالیسمِ... طیف وسیع بیکاران و تهیدستان
شهری باید و ضروری است که به رادیکالیسم کارگرانی که اقتصاد کشور را با دستانشان
سرپا نگه داشتهاند گره بخورد، اگر سلاحِ یکی، جاده بستن و جنگ خیابانی است، آن
یکی هم سلاح اعتصاب و خواباندن تولید را دارد. این دو سلاح مکمل یکدیگرند و در جنگ
پیش رو باید توامان به کار روند تا بتوانند طبقۀ حاکم را از پا بیاندازند.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">و ادامه:</span><span dir="LTR" style="mso-bidi-language: FA;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span>«در واقع وارد شدن بخش متشکل طبقۀ
کارگر، با سلاح مهم "اعتصابش" سرنوشت جنگ فرسایشی خیابانی را میتوانست
و در آینده میتواند به نفع معترضان تغییر دهد.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در اینجا ناگهان مشاهدات و تحلیل های مشخص
«کمیته عمل» جای خود را به خیال پردازی و عدم تحلیل مشخص از شرایط مشخص جنبش
کارگری می دهد. این که کارگران «سلاح اعتصاب و خواباندن تولید را دارند» موضوعی
عام و مجرد و بی ارتباط با زمان و مکان نیست. واقعیت این است که نه هر اعتصابی
بلکه <u>فقط اعتصاب سیاسی</u> در واحدهای تولیدی که شعارها و خواسته های <u>عمومی</u>
همسو با آنچه در خیابان می گذرد را به روشنی جلو بگذارد، می تواند نقش و تاثیری را
که «کمیته عمل» انتظار دارد در پی داشته باشد. آیا کارگران [همان بخش متشکل طبقه
کارگر از نظر کمیته عمل]، آگاهی و آمادگی و اراده رفتن پای چنین اعتصاب را دارند؟
آیا بدنه این جنبش در همان واحدها و شهرهایی که طی سال های اخیر شاهد مبارزات و
اعتراضات حق طلبانه کارگری بوده، می تواند و می خواهد پا از دایره خواسته های
معیشتی و اقتصادی [یا حتی خواسته هایی مثل آزادی رهبران و فعالان جنبش کارگری]
فراتر بگذارد؟ اعتصابات کارگری [یا به تعبیر بعضی از نیروهای چپ، اعتصاب عمومی که
مراکز آموزشی و ادارات و... را هم در بر بگیرد] فقط در شرایطی می تواند از دایره
خواب و خیال خارج شده و صورت واقعیت به خود بگیرد و «سرنوشت جنگ فرسایشی خیابانی
را تغییر دهد» که جزیی از یک استراتژی و نقشه حساب شده (رهبری شده) تبدیل باشد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تصویری که «از خودسوزی تا کوکتل سازی» از حداقل
ترین کاری که بخش های متشکل کارگری در روزهای خیزش آبان می توانستند بکنند نیز
کاملا ذهنی گرایانه است. می گویند: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«در روزهای اول شورش، به زعم ما حداقلترین کاری
که بخشهای متشکل کارگری میتوانستند بکنند، "تهدید به اعتصاب" بود.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">و در ادامه: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«تهدید به اعتصاب، هم باعث آمادگی ذهنی سایر
کارکنان خاموش میشد و هم وقت تنفسی حداقلی فراهم میکرد که تدارکات لازم برای
سازماندهی و هماهنگیها و مشورت ها و ارزیابی از شرایط صورت گیرد (بدون آنکه معنی
سکوت و کنار کشیدن این بخشها از این اعتراضات را بدهد). علاوه بر این در طول این
مهلت، شرایط رو به رشد اعتراضات خیابانی و از آنسو واکنش وحشیانه حکومت، خودبخود
توازن قوا را به نفع درگیر کردن اکثریت کارگران شاغل و آمادگی ذهنی آنها به نفع
اعتصاب در روزهای آتی تغییر می داد.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">احتمالات بالا بدون در نظر گرفتن سطح آگاهی و
انگیزه های بدنه جنبش کارگری، و میزان و کیفیت نفوذ فعالان و رهبران این جنبش در
بخش هایی که متشکل عمل می کنند، مطرح می شود. «کمیته عمل» درست زمانی این نکات را
روی کاغذ آورد که اعتصاب کارگران هفت تپه همزمان با خیزش آبان، حول خواسته های حق
طلبانه کارگری (بدون مطرح کردن هیچ خواسته و شعار دیگری که نشان از تاثیرات خیزش
داشته باشد) به پیش رفت. احتمالات [یا در واقع انتظاراتی] که در نوشته «کمیته عمل»
می بینیم بازتاب دیدگاه و ذهنیتی جان سخت در طیف نیروهای چپ نسبت به جنبش کارگری است.
با این دیدگاه و ذهنیت نمی توان راه و روش گسترده کردن افق دید و متحول کردن ذهنیت
توده های درگیر در جنبش کارگری را پیدا کرد. جنبش کارگری تحت تاثیر وقایع جاری خود
به خود ریل عوض نخواهد کرد و اعتصابات کارگری، این چنین مکمل جنگ خیابانی نخواهد
شد. چنین تحولی در گرو تبلیغ و ترویج و سازماندهی حول شعارها و خواسته های سیاسی و
اجتماعی در میان توده های کارگر است. این یعنی ضرورت پرداختن و عکس العمل نشان
دادن کارگران به اموری غیر از «امر خود»؛ عکس العمل نشان دادن نسبت به انواع و
اقسام ستم ها و نابرابری های اجتماعی و جنسیتی و ملی و مذهبی در مورد قشرهای
گوناگون جامعه. پشت تجربه اعتصابات کارگری در دوران بحران انقلابی 1357 [مشخصا
اعتصاب نفتگران که خیلی از چپ ها هنوز که هنوز است آن را به عنوان الگویی برای
مبارزات امروز مطرح می کنند] یک واقعیت غیر قابل چشم پوشی وجود داشت؛ هر چند
بسیاری ترجیح می دهند آن را نادیده بگیرند: تحولات جامعه از مقطع پاییز 1357، عملا
تحت رهبری یک ستاد ایدئولوژیک ـ سیاسی با هدایت ائتلاف مرتجعین حلقه زده حول
خمینی، قرار گرفته بود. رهبران عملی اعتصاب نفت و برخی گروه های سیاسی دخیل در آن
اعتصاب عملا از این رهبری دنباله روی کردند؛ پرچم آلترناتیوی دیگر را در برابرش
قرار ندادند و با موج مسلط همراه شدند. به یک کلام، وقوع اعتصاب یا اعتصابات عمومی
در غیاب یک ستاد رهبری کننده عمومی، به شدت نامحتمل است. و مهم تر اینکه، ماهیت و
سیاست این ستاد رهبری کننده است که نهایتا تعیین می کند اعتصاب عمومی در خدمت کدام
هدف و استراتژی قرار گیرد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مقاله «این صدای قیام مردم ایران است» در ستایش خودانگیختگی
است. دقیق تر بگوییم، به خودانگیختگی مبارزات مردم به عنوان یک تضاد با ضعف ها و
مشکلات و محدودیت هایی که در بر دارد، نگاه نمی کند. بلکه آن را <u>طبیعت کنش</u>
سیاسی و قیام مردم می بیند. از دید نویسندگان مقاله، سوژه مردم «از دل کارگران
معترض به روابط طبقاتی، اقوام معترض به تصویر دولت ـ ملت، و زنان معترض به
مردسالاری» ساخته می شود. و این سوژه [فاعل آگاه] فقط با اتکاء به «دلسپردگی به
ابتکارات عرصه پراکسیس و بازاندیشی های مکرر آن است که قوام می یابد». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نویسندگان مقاله از حرکات مبارزاتی خودانگیخته
مردم تحت عنوان پراکسیس یاد می کنند. و پراکسیس، حاوی و حامل آگاهی انقلابی یا ضد
سرمایه داری است. از دید آن ها، آگاهی مردم یک پروسه در حال تکامل است و نه پدیده
ای تمام و کمال که یک شبه به وجود آید. بحث شان این است که مردم به مثابه سوژه در
ابتکارات یا عمل خود مکررا بازاندیشی می کنند و پروسه تکوین و تکامل آگاهی طبقاتی
یا انقلابی اینگونه پیش می رود: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«به این ترتیب "آغاز مردم شدن جمعیت"
نوعی واکنش حیاتی است که در جریان تداوم یافتن آن طی تاریخ، بازاندیشی انتقادی
تجربه هایش و زدودن "ضرورت های آغازین شکل گیری به شکل واکنشی" به نفع "ضرورت
های تداوم ایجابی به شکل اجتماع ساز"، آن "مردم"ی خلق می شود که به
عوض انتظام بخشی به "دموکراسی" از خلال "نمایندگان" و "قانون
گذاری"، هر بار دموکراسی را از خلال هم افزایی "شوراها"ی حوزه های "کاری"،
"اقوام" و "زنان" خلق می کند.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">چنین تبیینی از حرکت یا عمل مردم چیزی جز ستایش
خودانگیختگی نیست. با چنین نگاه و رویکردی، در شرایط وقوع خیزش توده ها [و پتانسیل
وقوع خیزش های گسترده تر]، هیچ وظیفه و راهی فراتر از پیوستن و غرق شدن در این
امواج باقی نمی ماند. در حالی که بیش از هر زمان دیگر، نیاز به انتقال آگاهی
انقلابی به میان توده های شورشگر و سازماندهی [از جمله در میدان جنگ خیابانی] و تلاش
برای ایجاد یک قطب انقلابی بر پایه هدف دگرگونی اساسی جامعه در همه عرصه های
اقتصادی ـ اجتماعی، سیاسی ـ فرهنگی و زیست محیطی است. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">افکار و رفتار نویسندگان «این صدای قیام مردم
ایران است» به عنوان یک روشنفکر رادیکال به شدت متناقض است. از یک طرف، وظیفه
تحلیل از اوضاع و ارائه رهنمود را بر دوش خویش احساس می کنند و دست به قلم می برند.
از طرف دیگر، معلوم نمی کنند که رابطه این نقش فکری و تعهد روشنفکری با دریای
همیشه جاری پراکسیس مردم چیست؟ آیا خود را صرفا قطره ای در این دریای همیشه جاری می
بینند، یا برای خود وظیفه ای دیگر معین کرده اند: بازاندیشی مکرر در عمل مردم با
هدف تکامل آگاهی انقلابی؟ که اگر این دومی باشد، یعنی برای خود جایگاهی متفاوت از
توده ها در حرکات خودانگیخته قائلند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">البته «کمیته جواد نظری فتح آبادی» در سراسر
نوشته اش از بکار بردن واژه ها و مفاهیمی مثل «رهبری مردم»، «رهبری قیام»، یا «رهبری
انقلاب» پرهیز و وظایف فوری چپ ها را چنین مشخص می کند: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">«جهت جلوگیری از پمپاژ پاس و ناامیدی یا برجسته
سازی ابعاد سرکوب (از خلال ایستادن بر اعداد بازداشتی هایا کشته شدگان)، باید به
سرعت دست به کار "معنا کردن" این مبارزات به عنوان "یک گام به
پیش" و "پیروزی" شویم. نشانه های کمک کننده به ایدئولوژی انقلابی
خودمان را از دل روایت ها بیرون بکشیم و مداوما باگ ها و تناقض گویی های نهفته در
قرائت های راست را در نظر توده ها برملا کنیم.» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اینجا علیرغم ستایش ها و فروتنی نشان دادن های
نویسندگان مقاله در برابر پراکسیس مردم، با رهنمودهایی مواجهیم که هدف از آن ها، رهبری
کردن یا جهت دادن به ذهنیت و حرکت توده ها است. نتیجه ای که ما از جملات بالا می
گیریم این است که: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">یکم، توده ها در عمل مبارزاتی خودانگیخته خود که
پروسه مداوم و پر افت و خیز است، خود به خود به آگاهی و تشکل مورد نیاز برای به
پیروزی رساندن جنبش در حد یک انقلاب اجتماعی ریشه ای دست نمی یابند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">دوم، امکان اینکه «پراکسیس مردم ساز» به مسیر
یاس و ناامیدی راه بگشاید وجود دارد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">سوم، افشای قرائت های راست در نظر توده ها ضروری
است چون ممکن است این قرائت ها بر عمل مردم سایه بیفکند و آن را به جهتی نامطلوب
سوق دهد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">چهارم، عاملی تحت عنوان ایدئولوژی انقلابی هم داریم
که باید آگاهانه به آن یاری رساند. [و باید اضافه کنیم، زمانی که از کمک به
ایدئولوژی انقلابی حرف می زنیم یعنی داریم به رهبری کردن، به اعمال اتوریته، و به
کسب هژمونی فکر می کنیم.]<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">نویسندگان مقاله «این صدای قیام مردم ایران
است»، نتایجی که برشمردیم را مستقیما به زبان نمی آورند. و شاید در حیطه تئوریک، اصولا
چنین بحث هایی را به رسمیت نشناسند، چون قبولش در تناقض با «طبیعت کنش مردم» است. در
مقابل این درک و رویکرد متناقض، باید از واقعیات حرکت کرد و به حقایق تکیه کرد.
پیشرفت و تکامل و پیروزی جنبش مردم (با همه افت و خیزهایش) وابسته به نقش فعال و
دگرگون کننده آگاهی انقلابی است. آگاهی انقلابی [کمونیستی] به معنی علم شناخت و
تغییر و تحول بنیادین جامعه و جهان سرمایه داری. این علم حاصل جمعبندی و سنتز
دائمی عرصه های گوناگون فعالیت بشری (و نه فقط مبارزات طبقاتی و اجتماعی) است.
کمونیسم متکی بر داده های مبارزه طبقاتی، فعالیت تولیدی و آزمون های علمی است.
تکوین و تدوین آن نیازمند وجود کلکتیوهای منضبط و منسجم حزبی متشکل روشنفکران
انقلابی پرولتاریا است که به شکل متمرکز و تخصصی در حیطه نظری به آن بپردازند و آن
را در پروسه رهبری کردن مبارزات توده ها و به عمل گذاشتن و محک زدن به سیاست و
استراتژی و تاکتیک های ضروری برای پیشبرد انقلاب اجتماعی ترجمه کنند. این پروسه ای
کیفیتا متفاوت از «پراکسیس» یا کنش سیاسی خودانگیخته مردم است؛ هر چند کاملا با آن
مرتبط است؛ بر آن تاثیر می گذارد و از آن تاثیر می گیرد.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">تنها بر پایه چنین درک و رویکردی است که ضرورت
شدید «تبلیغ و ترویج در این شرایط» به قول نویسندگان مقاله، می تواند معنا و
جایگاه واقعی خود را پیدا کند. و گرنه با درکی نادرست از رابطه تئوری و عمل، و
آگاهی و خودانگیختگی، و رویکردی محدود به مقوله رهبری کردن و رهنمود دادن، نقش و
تاثیر «تبلیغ و ترویج» نیز به شدت محدود خواهد شد. با درک و رویکردی که مقاله
ارائه می دهد، وظیفه مبرم نیروی آگاه محدود می شود به حرکت به سوی تشکیل «اجتماعات
محلی ـ قومی ـ کاری ـ زنانه». فکر و ذکرش فعلا می شود: « حفظ روند همبستگی، تشدید
خشم و کینه و بازخوانی نبردها» تا بتوان «فاصله دورهای بعدی مبارزه را از یکدیگر
کم و کمتر» کرد. آیا واقعا این کار، حتی اگر به طور کامل و بدون دردسر محقق شود،
به انقلاب اجتماعی و رهایی راه می گشاید؟<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">بگذارید بحث از «این صدای قیام مردم ایران است»
را با اشاره به دو ناروشنی و ابهام مهم خاتمه دهیم؛ هر چند ممکن است فرعی به نظر
برسد. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اولا در چند جای نوشته، آگاهانه از مقوله «قوم»
و «قومیتی» به جای ملت یا ملیت استفاده شده است. این به معنی «ترجیح» یک روایت
معین از میان «روایت های موجود» در مورد تبعیض و نابرابری ملی است که از ارکان نظم
مستقر در جامعه ایران و جهان سرمایه داری به شمار می آید. نویسندگان مقاله، مفهوم
قوم را که اشاره به یک گروه بندی اجتماعی ـ فرهنگی در چارچوب یک ملت به رسمیت
شناخته شده دارد بر تئوری های علمی مارکسیستی در مورد ملت، ملیت، مسئله ملی و کنش
سیاسی و اجتماعی سوژه در مقابل واقعیت مستقر [مبارزه علیه ستمگری ملی] ترجیح داده
اند. در این مورد توجه یا تمایل چندانی هم به «پراکسیس سوژه» [مردمی که از علاوه
بر ستم های طبقاتی و جنسیتی، مشخصا از ستم ملی هم در رنجند] از خود نشان نداده اند.
این ترجیح در سطح موضع گیری یک مقاله، شاید مشکل چندانی ایجاد نکند. اما اگر فرض
کنیم مردمی ستمدیده در مقطعی خواست تعیین سرنوشت خود و به رسمیت شناخته شدن به
مثابه یک واحد مجزای ملی را وسط بگذارند، این رویکرد می تواند به یک معضل جدی
سیاسی تبدیل شود. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ثانیا در کل مقاله، نامی از انقلاب به مثابه هدف
و دورنما در میان نیست. آنچه به عنوان تحول سیاسی در جامعه مطرح شده صرفا همانی
است که بالاتر نقل کردیم: پروسه زایش دمکراسی مستقیم (شورایی) به جای دمکراسی
پارلمانی. جای خالی انقلاب در مقاله، کاملا به رویکرد و جهت گیری نویسندگان نسبت
به خودانگیختگی و درک شان از پراکسیس ربط دارد. از دید آن ها، این پروسه تکاملی
کنش خودانگیخته است که تعیین می کند حرکت مردم به کجا بینجامد. یعنی پیشاپیش نمی
توان استراتژی و نقشه معینی را به کنش اجتماعی «تحمیل» کرد یا حرکت خودانگیخته را
به قول لنین از مسیرش منحرف کرد؛ توده های درگیر را متحول کرد و جنبشی با هدف
انقلاب را شکل داد. با این حساب، ضرورت «بازاندیشی انتقادی» و «تداوم ایجابی» و
«تبلیغ و ترویج» و «تشکیل اجتماعاتی» که در مقاله می خوانیم فقط در محدوده ای مطرح
است که با این مسیر «طبیعی» کنش سیاسی مردم به سوی دمکراسی مستقیم شورایی همخوان
باشد. معلوم نیست که «ایدئولوژی انقلابی» این وسط چکاره است. آیا به جز اینکه نقش
یک عنوان هویتی را برای «کمیته جواد نظری فتح آبادی» بازی کند، کاری از دستش برمی
آید یا نه.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<b>جنبشـــ</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b>بـــرای</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b>انقلابــ</b></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-61070793354947067532019-11-21T11:00:00.000-08:002019-11-21T11:32:53.903-08:00 در حاشیه این خیزش سرفراز بی سر<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga684AenMdJhpV6GQXh5lFxLJ-fxuDbSEqd7olDlGz2qReG5foxY0QyhQleM3iDkXBHKdJGlpFQeXXb5sOdYEJiTBuPMiNlhsKmGpEmusTa2qxf5DXJHdUjUZtMrEhVADiTch4NKtSYqF-/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="299" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga684AenMdJhpV6GQXh5lFxLJ-fxuDbSEqd7olDlGz2qReG5foxY0QyhQleM3iDkXBHKdJGlpFQeXXb5sOdYEJiTBuPMiNlhsKmGpEmusTa2qxf5DXJHdUjUZtMrEhVADiTch4NKtSYqF-/s320/images.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;">امروز
وقت نسخه پیچیدن و رهنمود عملی دادن از خارج گود برای جوانان شورشگر و دست از جان
شسته نیست.</span><span dir="RTL"></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">نیازی به تکرار اخبار و تفسیر وقایع صرفا به قصد تفسیر، یا
به هدف پیشدستی و رقابت با هم نیست.</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">توهم و اغراق در مورد اینکه انگار حرکتی آگاهانه علیه نظام
سرمایه داری و برای سرنگونی جمهوری اسلامی آغاز شده، هیچ دردی را دوا نمی کند.</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">می شود از دیدن صحنه های الهام بخش و تکان دهنده به شور
وهیجان آمد، که آمده ایم. </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">می شود در برابر این همه جنایت و قساوت و دروغ بافی حاکمان
اسلامی از خشم به حد جنون رسید، که رسیده ایم. </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">می توان از صبح تا شب در شبکه های اجتماعی پرسه زد و کامنت
گذاشت و دنبال راهی برای آسوده کردن وجدان گشت و دوباره با همان پرسش همیشگی روبرو
شد:</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">شکاف میان آگاهی و خودانگیختگی، جای خالی سیاست و نقشه و
استراتژی انقلابی در روزهای انفجار خشم و نفرت و حق طلبی، معضل جدا افتادن نیروهای
کمونیست و چپ انقلابی از نیروی جوان شورشگر پشت مرزهای نسلی، زبانی، لحنی و سلیقه
ای، و حتی جغرافیایی، چگونه و چه زمان رفع خواهد شد؟ هر کس که خود را کمونیست
انقلابی می داند، متشکل یا غیر متشکل، باید به این پرسش پاسخ دهد که شکاف میان
آگاهی انقلابی و عمل خودانگیخته توده ها را چگونه می توان پر کرد؟ به اضطرار چه
قدم هایی باید برداشت تا فداکاری و قهرمانی صدها جانباخته و هزاران زخم خورده و
اسیر به هدر نرود؟</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">انگیزه کارگران و زحمتکشان و بیکاران و بی آیندگانی از زن و
مرد، که خودانگیخته خیابان ها را با دست خالی و بی هراس از گلوله و زندان تسخیر می
کنند تغییر وضع موجود است؛ رسیدن به یک زندگی بهتر است. برای اینکه این انگیزه به
حرکتی پایدار و منسجم و بنیان کن تبدیل شود باید پرچم و شعار و آلترناتیو سیاسی و
قطب انقلابی روشن و قابل دسترسی در میدان باشد. و گرنه همیشه نیروهایی برخوردار از
مهارت های تبلیغی و امکانات رسانه ای و حمایت بین المللی وجود دارند که بازگشت به
گذشته را به عنوان آینده ای ممکن و مطلوب جا بزنند. نظم مستقر را رنگ و لعابی نو
بزنند و به جامعه بفروشند. </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">ساختن قطب انقلابی در گرو متحد شدن و مبارزه و همکاری
نیروها و عناصر گوناگون به گرد شعارها و تغییر و تحولات مشخص است. تغییر و تحولاتی
که انجامش به معنی دگرگونی واقعی وضع موجود از نظر سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و
زیست محیطی باشد. محو ستمگری و نابرابری طبقاتی و جنسیتی و ملی و مذهبی را معنا
دهد. با بنیان نهادن نظام سوسیالیستی و حرکت در جهت انقلاب جهانی کمونیستی معنا
شود. </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">وقتی که از ضرورت اتحاد نیروها می گوییم یعنی کسانی که به
درجه ای هم دیدگاه های متفاوت دارند و هم گرایشات سیاسی متفاوت. اما جهت گیری های
سیاسی و منافع طبقاتی مشترکی هم دارند که بر اختلاف نظرها می چربد و با اتکا به آن
می توان قطبی متحد را پی ریزی کرد و سازمان داد.</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">ساختن قطب انقلابی در گرو تغییر یک معادله دیگر هم هست.
شورشگران در پی هر هجوم خونین نیروی مسلح سرکوبگر از خود می پرسند که چگونه می
توان بر این دستگاه سازمان یافته و مجهز نظامی ـ امنیتی ـ رسانه ای پیروز شد و از
دور باطل مبارزه ـ شکست در این جنگ نابرابر بیرون آمد. </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">توده های مردم حتی اگر چندین قیام خودانگیخته را هم تجربه
کنند، خود به خود مسلح نخواهند شد و خود به خود دانش و توان و تشکل لازم برای ضربه
زدن و در هم شکستن ماشین دولتی را بدست نخواهند آورد. جنگ انقلابی پیروزمند،
استراتژی می خواهد. نقشه و تاکتیک های دائما متغیر می خواهد. ابتکار عمل و فرصت
سنجی می خواهد. و همه این ها به یک مغز و مرکز برای تحلیل و تصمیم گیری و رهبری
نیاز دارد. ابتکارات میدانی توده های شورشگر فقط در صورتی می تواند واقعا شکوفا و
فراگیر شود و به جایی برسد که جذب استراتژی و تاکتیک های جنگ انقلابی شده و جای خود را
در نقشه هایش پیدا کند. شکل دادن به چنین مغز و مرکزی، وظیفه کمونیست ها و
انقلابیونی است که ضرورت سازماندهی قهر انقلابی برای کسب پیروزی را درک کرده اند.</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">در این بحث، دنبال حزب پیشاهنگ پرولتاریا و نقش و جایگاه آن
در سازماندهی و رهبری انقلاب اجتماعی می گردید؟ </span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">ایجاد پیشاهنگ کمونیستی در جامعه، وظیفه ای مجزا و مجرد از
بحث و مبارزه و همکاری و هم اندیشی برای پاسخ به تضادها و پرسش هایی که برشمردیم
نیست. تئوری انقلابی کمونیستی [کمونیسم نوین] که پایه و اساس خط ایدئولوژیک و
سیاسی چنین حزبی را تشکیل خواهد داد، در جریان پاسخگویی به این تضادها و نیازها
است که نقش تعیین کننده خود را بازی می کند و به عمل تبدیل می شود. در دسترس جامعه
قرار می گیرد، محک می خورد، عمیق تر و دقیق تر می شود و جای پای خود را محکم می
کند.</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.0pt;">سی آبان 1398</span><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">جنبشـــ</span></b><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">بـــرای</span></b><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" dir="RTL" style="direction: rtl; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-bidi-language: FA;">انقلابـــ</span></b><span lang="AR-SA"><o:p></o:p></span></div>
<div dir="RTL" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-80365068416289531032019-11-08T04:42:00.002-08:002019-11-08T04:51:41.752-08:00وضعیت اضطراری ـ فاجعه محیط زیستی و راه حل واقعی و انقلابی<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb1qM_6fsGIV6rTiqcNBbg-wGpIxfweSbS9sFZGpDSP0YvQR9qwoI1A8gL8WLAKxlv4P7x_wgugrT6QtATdrKIsjKCgKiYgKxMs18_PHZsEhiNsq334CRMWrXfxqEC_BbNQHFQ_xW9cawy/s1600/Emergency_Farsi-net+-+1_page-0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1241" data-original-width="875" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhb1qM_6fsGIV6rTiqcNBbg-wGpIxfweSbS9sFZGpDSP0YvQR9qwoI1A8gL8WLAKxlv4P7x_wgugrT6QtATdrKIsjKCgKiYgKxMs18_PHZsEhiNsq334CRMWrXfxqEC_BbNQHFQ_xW9cawy/s200/Emergency_Farsi-net+-+1_page-0001.jpg" width="140" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="rtl" style="line-height: 115%; margin: 0.5pt 5.95pt 0.0001pt 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; line-height: 115%;">یادداشت مترجم</span><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ماه دسامبر سال</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> 2015 (آذر )1394</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> نمایندگان</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> 195</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> کشور عضو سازمان
ملل در پاریس</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> جمع</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> شدند<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>تا<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>در<span style="letter-spacing: -.9pt;"> </span>مورد<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>خطراتی<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>صحبت<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>کنند<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>که</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.25pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ادامۀ</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -0.95pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">زندگی<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>نوع<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>بشر<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>در<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>کرۀ<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>زمین<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>را<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>در<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>نتیجۀ<span style="letter-spacing: -.95pt;">
</span>گرمایش و<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>تغییرات<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>اقلیمی<span style="letter-spacing: -.8pt;">
</span>مورد<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>تهدید<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>قرار<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>داده<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>است.<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>دانشمندان<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>فعالین<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>محیط<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>زیست</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.05pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">مدت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -0.75pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">هاست<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>زنگ </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 65%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">خطر<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>را<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>به<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>صدا<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>آوردهاند،<span style="letter-spacing: -.4pt;">
</span>گفته اند<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>نوشته اند<span style="letter-spacing: -.35pt;">
</span>که<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>فعالیت<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>انسان،<span style="letter-spacing: -.35pt;">
</span>استفادۀ<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>بی<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>رویه<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>ناپایدار<span style="letter-spacing: -.35pt;">
</span>از<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>منابع<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>کرۀ </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">زمین،<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>یا<span style="letter-spacing: -1.05pt;"> </span>به<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>واقع<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>غارت<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -1.05pt;"> </span>نابودی<span style="letter-spacing: -1.1pt;">
</span>این<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>منابع<span style="letter-spacing: -1.05pt;"> </span>در</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.4pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">خدمت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.05pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">سود،</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.35pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ما</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -1.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">را<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>به<span style="letter-spacing: -1.05pt;"> </span>جایی<span style="letter-spacing: -1.1pt;">
</span>رسانده<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>که<span style="letter-spacing: -1.05pt;"> </span>اگر<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>سریعا<span style="letter-spacing: -1.1pt;"> </span>دست </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">به تغییرات جدی نزنیم، تنفس، آب، خوراک... به یک کلام ادامۀ زندگی روی این
کرۀ خاکی به این شکلی<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>که<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>می شناسیم<span style="letter-spacing: -.8pt;">
</span>(و<span style="letter-spacing: -.85pt;"> </span>پایۀ<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>تکامل<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>هزاران<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>هزار<span style="letter-spacing: -.85pt;"> </span>ساله<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>مان<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>بوده)<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>دیگر<span style="letter-spacing: -.85pt;"> </span>ممکن<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>نخواهد<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>بود.<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>تغییر<span style="letter-spacing: -.85pt;"> </span>فصل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ها<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>از<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>رویه<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>خارج<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>می شود،<span style="letter-spacing: -.75pt;">
</span>هوا<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>گرم تر<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>می شود،<span style="letter-spacing: -.75pt;">
</span>سطح<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>دریاها<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>بالا<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>می
آید.<span style="letter-spacing: .25pt;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>تاثیرات<span style="letter-spacing: -.75pt;"> </span>گرمایش،<span style="letter-spacing: -.8pt;"> </span>«بالقوه»</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">نیست.<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>هم<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>اکنون<span style="letter-spacing: -.55pt;">
</span>شاهد<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>شکل های<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>عجیب<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>غریبی<span style="letter-spacing: -.55pt;">
</span>از<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>سیل<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>طوفان<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>بی<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>آبی<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>هستیم<span style="letter-spacing: -.5pt;"> </span>که<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>هر<span style="letter-spacing: -.55pt;"> </span>سال </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 20%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ب</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 65%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">دتر</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 86%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">می</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.45pt;">شو</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: -0.05pt;">د.</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 40%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">به</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 73%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">گز<span style="letter-spacing: -.05pt;">ارش</span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 56%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">سا</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 93%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">زمان</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 64%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بهداشت</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 72%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">جهانی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 78%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">سا<span style="letter-spacing: -.05pt;">ل</span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 57%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">گذشته</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 59%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بیش</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 76%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">از</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 71%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">صد</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 74%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">و</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 58%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">پنجاه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 73%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">هزار</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 48%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">نفر</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 84%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">در</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; letter-spacing: 0.1pt;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 84%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">جهان</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 20%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بر<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>اثر<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>تغییرات<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>اقلیمی<span style="letter-spacing: -.4pt;">
</span>جان<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>دادند.<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>این<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>سوای<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>کسانی<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>است<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>که<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>در<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>اثر<span style="letter-spacing: -.35pt;"> </span>نتایج<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>غیرمستقیم<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>گرمایش<span style="letter-spacing: -.4pt;"> </span>(از
</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">جمله<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>ریزگردها<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>آلودگی)<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>آسیب<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>دیدند<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>و<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>یا<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>تلف<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>شدند.<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span>بر<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>اساس<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>همین<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>گزارش<span style="letter-spacing: -.95pt;">
</span>این<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>رقم<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>هر<span style="letter-spacing: -.95pt;"> </span>سال<span style="letter-spacing: -1.0pt;"> </span>بالا </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">می رود و سرعت افزایش نابودی هم تصاعدی خواهد بود. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">جغرافیای کره زمین متغیر است و تاثیر این </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 65%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">تغییرات یکسان نیست. اگر مناطق ساحلی با بالا رفتن سطح اقیانوس ها رفته رفته
غرق می شوند و<span style="letter-spacing: 1.75pt;"> </span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">طوفان و گردباد شرق آسیا و بخش هایی از اروپا و آمریکا را
مورد تهاجم قرار می دهد، خاورمیانه و </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 70%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بخش های وسیعی از
آفریقا اسیر چنگال خشکسالی اند. کارشناسان معتقدند که بحران آب در ایران (که نتیجۀ
گرمایش از یک طرف و مدیریت غیرمنطقی و سودمحور منابع آبی و تولید به طور کلی </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">است) به</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 85%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> حدی</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"> است که در صورت
ادامه وضعیت کنونی در عرض کمتر از بیست سال 70 در صد جمعیت کشور به شهرهای بزرگ مهاجرت
خواهد کرد. پیش بینی های دیگر حاکی از آن است که</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بادهای گرم بیسابقه در آینده، منطقه خلیج فارس را غیر قابل
سکونت می کند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">بیش از بیست سال است که سران و نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل جمع میشوند تا
دربارۀ معضالتی که حیات زمین را تهدید می کند بحث کنند و چاره بیندیشند. اجلاس پاریس
بیست و یکمین نشست در این سلسله نشست ها بود. نشست های قبلی (از جمله پانزدهمین نشست
زیست محیطی سازمان ملل در کپنهاگ ـ دانمارک) که جزوۀ حاضر حول و حوش آن تهیه شد) به
نتیجه نرسیدند و اجلاس پاریس نیز (علیرغم تبلیغاتی که حول و حوش آن انجام شد و جشن
و سرور پایانی دست اندرکارانش) وضعیت بهتری نداشت. نمی توانست هم داشته باشد.
وضعیت خطیری که با آن روبروییم نتیجۀ کارکرد سرمایه داری است و نمی توان از نمایندگان
نظامی که از شیرۀ جان انسان ها تغذیه می کند و از همه کس و همه چیز منبع کسب سود می
سازد انتظار داشت منافع خود را تابع سلامت و بهروزی انسان ها و آینده زمین کنند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">هر ساله فعالین و مردم بسیاری خارج از سالن مذاکرات سازمان ملل، خیابان را
تسخیر می کنند تا صدای اعتراض به وضع حاضر را به گوش جهانیان برسانند. امید اغلب
اینان البته به دولت های سرمایه داری است. شاید هم رفتارشان از سر نومیدی و استیصال
است. به هر حال، توهم به دمکراسی بورژوایی عامل مهمی است در پنهان ماندن چهرۀ مسببین
اصلی وضع موجود. در عین حال، واقعیت سهمگین فاجعه هر ساله تعداد بیشتری را به صحنه
مبارزه می کشاند؛ مبارزه ای که شناخت بیشتر از اکوسیستم کره زمین، انرژی ها و راهکارهای</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">آلترناتیو، آگاه سازی، تولیدات هنری و مبارزه
میدانی را شامل می شود. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">جزوه ای که در دست دارید به بحران کنونی زیست محیطی می پردازد، نقش سرمایه
داری در آن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">را بررسی می کند و شمایی کلی از راهکار برون رفت از این بحران و فاجعه را نیز
پیش می گذارد. این</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">مجموعه اول بار در سال 2010 به عنوان شماره ویژۀ «انقلاب» ارگان
حزب کمونیست انقالبی آمریکا* منتشر و سپس به صورت کتابچه تکثیر شد. علیرغم گذشت
نزدیک به 6 سال، تحلیل پایه ای و جهت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">گیری و سیاست های پیش گذاشته شده در این جزوه همچنان معتبر و
تازه است. از آن زمان تاکنون، وضعیت زیست محیطی کره زمین بدتر شده و این واقعیت تاسف
بار تائید و تاکیدی مجدد است بر مباحث اساسی «وضعیت اضطراری.» <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">ترجمه فارسی متن، حاصل کار تنی چند از رفقاست که با جمع انقلابی
انترناسیونالیستی «ایستادگی برای زمین» در مبارزات سال 2015 علیه اجلاس کشورهای سازمان
ملل در پاریس و سایر شهرهای اروپا شرکت داشتند تا ضرورت نقطه پایان گذاشتن بر حیات
سرمایه داری را به عنوان تنها راه حل واقعی و ممکن برای خروج از بحران کنونی محیط زیست،
در</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"></span> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;">درون این جنبش تبلیغ و ترویج کنند.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText" dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 12.1pt; margin-right: 5.65pt; margin-top: 8.45pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "times new roman" , serif; mso-ascii-theme-font: major-bidi; mso-bidi-theme-font: major-bidi; mso-font-width: 75%; mso-hansi-theme-font: major-bidi;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: yellow;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه و دانلود جزوه «وضعیت اضطراری» روی تصویر جلد جزوه در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-88441999671322482352019-10-25T05:08:00.002-07:002019-10-26T14:03:25.668-07:00پیشگفتار بر "سیاه مشق ها" مجموعه مقالاتی از باربد کیوان<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="K1-Titre" dir="RTL">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11pt;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.peykeiran.com/userfiles/file/siahmashgh-fin-web.pdf"><img alt=" برای دانلود کتاب اینجا کلیک کنید" border="0" data-original-height="1241" data-original-width="875" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZvcSSnhBfuYUmF4RMhd7FhatWzqq66tCAUVnfIgs8YMp9sK0aUdIORx7HYJcgfDLhTvKP4j2cj5_yGJUCdglktVPGsZ4mzVKw4ncTAHLv-70jqbJPtI7C0hqkVScikR6mApS_MoH5no9p/s320/siahmashgh-1_page-0001.jpg" width="225" /></a><a href="https://www.peykeiran.com/userfiles/file/siahmashgh-fin-web.pdf">برای دانلود کتاب روی تصویر جلد کلیک کنید</a></div>
<div class="K1-Titre" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11pt;"><br /></span></div>
</div>
<div class="K1-Titre" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11pt;"><b>بدون مقدمه</b></span></div>
</div>
<div class="K1-body2" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">داستان از اینجا
شروع شد که جادوی سینما، مرا هم مثل صدها میلیون کودک دیگر به سمت خودش کشید. نور
و رنگ و صدا و قصه روی پرده بزرگی که ذهن<span class="keyvan"> ات </span>را تسخیر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کرد و باعث شگفتی
و سرگرمی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">شد. در کودکی، سلیقه و انتخاب هنوز معنا و مفهومی نداشت</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> و</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> به ترجیح فیلم</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">وسترن یا اسطوره</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ای نسبت به فیلم</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">های </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">موزیکال محدود می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">شد. البته ذهن
باز</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">و تنوع طلبی کودکانه، خوبی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">های </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">خود را داشت. تعصب و پیشداوری در کار نبود. آدم،
قشنگی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ها </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">را بیشتر می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">دید و بیشتر
شگفت زده می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">شد.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="K1-body2" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">در دوره نوجوانی
و مجله خوانی بود که با نقدهای سینمایی آشنا شدم</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">. شیفته
نقدهایی شدم که تیزبینانه بود؛ نکته</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ای تازه یاد می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">داد و با قلمی شیرین
نوشته شده بود. آدم کیف می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کرد و ناگفته نماند احساس روشنفکر شدن می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کرد، وقتی می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">دید یک نفر مثل
پرویز دوائی (نقد نویس درجه اول آن روزها) مضامین و جنبه</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">های </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">مختلف فیلمی را مثل پیاز جلوی چشمت، لایه لایه می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کند و نشانت می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">دهد. آن دوره،
ذهنم متوجه مضمون بود و به رابطه فرم و محتوا و جایگاه فرم اصلا فکر نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کردم. ربط فرم
را با تاثیر و شگفتی و لذتی که از سینما می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">گیریم متوجه
نبودم</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="K1-body2" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">سال</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> 1350 </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">یا </span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">1351 </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">بود که غرقه در «احساس روشنفکری» با دوستی به
تماشای فیلم «مرگ در ونیز» اثر لوکینو ویسکونتی رفتیم. وقتی که فیلم تمام شد و
چراغ</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ها </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">را روشن کردند، کل سالن داد می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">زد و فحش می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">داد و پول بلیطش
را طلب می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کرد! من و دوستم هم جزء</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">شان </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">بودیم.</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">یک مرتبه چشمم به ردیف جلویی افتاد. اردشیر محصص طراح و
کارتونیست مشهور را دیدم که با دو نفر از دوستانش با عصبانیت بر سر جماعت فریاد می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کشیدند</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">:</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> «احمق</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ها! خفه شین! شماها هیچی نمی</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">فهمین!» و صدای</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">شان </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">آن وسط گم شد.</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">این صحنه، تاثیرش را گذاشت. همان هفته، نوشته پرویز دوائی
در مورد «مرگ در ونیز» منتشر شد با عباراتی که مثل کلید، قفل فیلم را برای خواننده
باز می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">کرد: «یک قرنِ
در حال سقوط؛ یک شهرِ در حال سقوط؛ یک مردِ در حال سقوط». و بعد از این، در فیلم</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ها </span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">دنبال چیزهایی از این دست، آن پشت پشت</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ها، می</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">گشتم</span><span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">.....<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="K1-body2" dir="RTL">
<div style="text-align: right;">
<span lang="AR-YE" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
</div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span lang="AR-YE" style="background-color: yellow; font-family: "times new roman" , serif;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه پیشگفتار «سیاه مشق ها» روی نام مطلب در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: x-small;"><span style="background-color: yellow;">برای دسترسی به نسخه پی دی اف کتاب روی تصویر جلد سیاه مشق ها در ستون سمت راست کلیک کنید</span></span></div>
<br /></div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-22655235199577276712019-09-12T10:40:00.004-07:002019-10-25T08:20:21.092-07:00حکم بیدادگاه، واکنش ما و موانع پیش پا<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGSBCP8pQ040KH8JgBKf49bpjAzKn3xAXGUlm2i1RqjlJZ4ysb_FgSBshsVhWGW2w2bG8247Qgb4v4OUmVeQIP_nZj5A4rumX0TTWJmO1Qthyc6r6Qlg8ootpuEENVG9ksa77RAk2MmDoB/s1600/7-prisoners-fa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="857" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGSBCP8pQ040KH8JgBKf49bpjAzKn3xAXGUlm2i1RqjlJZ4ysb_FgSBshsVhWGW2w2bG8247Qgb4v4OUmVeQIP_nZj5A4rumX0TTWJmO1Qthyc6r6Qlg8ootpuEENVG9ksa77RAk2MmDoB/s320/7-prisoners-fa.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">احکام سنگین حبس و شلاق که بیدادگاه جمهوری
اسلامی برای اسماعیل بخشی، سپیده قلیان، ساناز الهیاری، عسل محمدی، محمد خنیفر،
امیر امیرقلی و امیرحسین محمدی فر (متهمان پرونده «هفت تپه» و «نشریه گام») صادر
کرده</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">،</span><span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> بهت و نگرانی و
خشم ما را برانگیخته است. در اینجا عامدانه از ضمیر «ما» استفاده کردم تا واقعیت
آزار دهنده ای که پیش روی ما است و باید تغییرش دهیم، پشت واژه های «مردم»، «طبقه
کارگر» و «توده ها» پنهان نماند. و مشخصا از «نشریه گام» یاد کردم تا ارزش تعهد و
کنش سیاسی این جوانان روشنفکر، پشت عبارت «حامیان جنبش کارگری» و یا گردانندگان
«یک نشریه محفلی» به حاشیه نرود و فرعی تلقی نشود. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ما (کمونیست ها، چپ ها، فعالان آگاه و حامیان
جنبش کارگری، کنشگران جنبش های اجتماعی) درست همانطور که در سال 1396 و 1397 از
مبارزه مصمم و پایداری قهرمانانه کارگران هفت تپه و فولاد به شور آمده بودیم، درست
همانطور که در برابر نمایش «طراحی سوخته» دندان خشم بر جگر خسته بسته بودیم یا به
تمسخر پوزخند زده بودیم، اینک نیز به حق زبان به اعتراض می گشاییم و به درستی علیه
این احکام و به طور کلی علیه سرکوب سیستماتیکی که در حال اوج گیری است، فراخوان
مبارزه ای مشخص می دهیم.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="background-color: yellow; font-family: "times new roman" , serif; font-size: x-small;">برای خواندن متن کامل روی نام مقاله در ستون سمت راست این صفحه کلیک کنید</span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-12564918323014786262019-08-24T13:22:00.005-07:002019-08-24T13:28:22.602-07:00گاندو: این سریال نفرت انگیز را سرسری نگیرید<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div align="left" class="Standard" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
<div align="left" class="Standard" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF5D-tCdqvx3cuiZbuMrHeP3TVZ3YZ2_Fp7jN7FN41WJQcazhIazmg4JfZ5_nTnlkjDEAF4T5K4J_ETBCBKS73umBFaowTBBYhp34aWXTV2s_INupDQMACPieIH_duKLxARHKjKJut-_vR/s1600/gando.webp" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="482" data-original-width="857" height="111" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhF5D-tCdqvx3cuiZbuMrHeP3TVZ3YZ2_Fp7jN7FN41WJQcazhIazmg4JfZ5_nTnlkjDEAF4T5K4J_ETBCBKS73umBFaowTBBYhp34aWXTV2s_INupDQMACPieIH_duKLxARHKjKJut-_vR/s200/gando.webp" width="200" /></a></div>
<span lang="FA" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><br /></span>
<span lang="FA" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman";">مجموعه
تلویزیونی سی قسمتی «گاندو» را ماراتن وار در عرض 4 روز دیدم. به سرعت اما با دقت.
گاندو سریال مهمی است. اهمیتش به علت جار و جنجالی که بین جناح های جمهوری اسلامی
بر پا کرده نیست. البته این نخستین بار است که در تلویزیون یک چهره کاریکاتوریزه
از وزیر و معاون وزیری که کماکان بر سر کارند به نمایش در آمده و گله گذاری یا
اعتراض دولت روحانی هم با تهدید به ساخت سریال های بیشتری از این نوع پاسخ گرفته
است. اما اهمیت گاندو به این پاچه گیری جناحی مربوط نمی شود. گاندو ابزار تهاجم
سیاسی و ایدئولوژیک نظام به افراد و نهادهای معترض و مستقلی است که هر یک به شیوه
ای و در عرصهای در برابر این نظام ضدمردمی مقاومت می کنند. گاندو آنچه را که به
طور کلی «جامعه مدنی» نامیده میشود هدف گرفته است.....</span><span dir="LTR" lang="EN-US" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<div align="left" class="Standard" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="mso-bidi-font-family: "Times New Roman";"><b>باربد کیوان</b></span></div>
<div align="left" class="Standard" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="background-color: yellow;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه دنباله مطلب روی نام مقاله در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-25609081543906681812019-07-31T12:02:00.002-07:002019-07-31T12:04:52.929-07:00این زخم باز بی مرهم<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqXyDCK8Ior7w_H4dJNUyXhxy6z6eFzWlNYN36H1H5V77_jKFcjAER2rabXQzyP-6lPmnlH1EjDb06eEDG8h-Ied_XfoWLam-lh1SIVHYhPjIv7Qpl018e6TpCHbXMMAWJB0XAUZih2Lu7/s1600/prisoners.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="140" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqXyDCK8Ior7w_H4dJNUyXhxy6z6eFzWlNYN36H1H5V77_jKFcjAER2rabXQzyP-6lPmnlH1EjDb06eEDG8h-Ied_XfoWLam-lh1SIVHYhPjIv7Qpl018e6TpCHbXMMAWJB0XAUZih2Lu7/s1600/prisoners.jpg" /></a><span style="font-family: "arial" , sans-serif;">سی و یک سال از کشتار هزاران زندانی سیاسی در تابستان شوم 1367 می گذرد. کشتاری که نقطه اوج یک دهه شکنجه و</span></div>
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"> تجاوز و اعدام در زندان های جمهوری اسلامی بود. سرمایه و واپس گرایی و استبداد از خون مبارزان دست از جان شسته، سیراب شد و جان گرفت. پایه های این رنج و نکبت 40 ساله بر جنایاتی این چنین استوار شده است.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<div dir="rtl" style="text-align: right;">
<span style="background-color: yellow; font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه متن کامل روی نام مطلب در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
<span style="background-color: yellow; font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><br /></span></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-36726949304159798962019-07-22T07:54:00.005-07:002019-07-22T07:56:07.943-07:00در قتلگاه مذاکره<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif;">درز کردن خبر مذاکرات جمهوری اسلامی و چهار تشکل کردستان ایران (حزب
دمکرات کُردستان ایران، حزب دمکرات کردستان، سازمان زحمتکشان کُردستان و سازمان
انقلابی زحمتکشان کُردستان ایران) موجی از ناخرسندی و نفرت را برانگیخته است. هر
چهار حزب </span><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif;">جزیی از </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "arial" , sans-serif;">جریان بورژوا ناسیونالیسم
کرد هستند که طی سال های اخیر برای پیشبرد منافع و اهداف خود به سیاست های قدرت
های جهانی و مشخصا آمریکا دل بسته اند. برگزاری مذاکره اخیر، ابتکار یک نهاد غیرحکومتی
</span><span dir="LTR" style="font-size: 10pt; line-height: 107%;">NGO</span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-SA">نروژی
با نام مخفف «نورف» (مرکز نروژی برای خاتمه بخشیدن به درگیری ها) بوده و اوضاع
خاورمیانه و منافع و روابط دولت های اروپایی و به طور کلی غرب را در مناسباتش با
جمهوری اسلامی مد نظر داشته است. این نهاد نروژی که توسط وزارت امور خارجه آن کشور
حمایت مالی می شود معمولا نقش دلال دولت های اروپایی را در چنین بند و بست هایی بازی
می کند.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span lang="AR-SA"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="background-color: yellow;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه متن کامل روی نام مقاله در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2761845003265389105.post-66736046676477942702019-06-13T03:53:00.002-07:002019-06-13T03:58:59.024-07:00دو رویکرد متضاد به مبارزه کارگران آهن و ریشه ظلم<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: right;">
</div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b style="text-align: right;"><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">مروری بر گفت و گوی میثم آل مهدی و مقاله «</span></b><b style="text-align: right;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 107%;">نگاهی
به اعتراضات کارگران فولاد ملی اهواز و پیامدهای آن»</span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b style="text-align: right;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 107%;"><br /></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b style="text-align: right;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span lang="AR-SA" style="background: white; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 107%;"><br /></span></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4TQjgQ2djPlkLcoo4DvizBc71cgIEO5dKeoXZlAGxdH-4kGs0XO7YI1Cwyx6TkbPBCJMwQgT8eh7betDHjVuqZrQ5slJMLbwmms0tJBwgPcukSSGy9utIfQHl3IxCtlIbzUYjjmLHcCzY/s1600/AHVAZ11.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="750" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4TQjgQ2djPlkLcoo4DvizBc71cgIEO5dKeoXZlAGxdH-4kGs0XO7YI1Cwyx6TkbPBCJMwQgT8eh7betDHjVuqZrQ5slJMLbwmms0tJBwgPcukSSGy9utIfQHl3IxCtlIbzUYjjmLHcCzY/s400/AHVAZ11.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; text-align: right;">اعتصاب و تظاهرات خیابانی کارگران گروه ملی صنعتی
فولاد در اهواز به سال 1397 که همزمان با مبارزات کارگران شرکت نیشکر هفت تپه
انجام شد، برای چندین هفته فضایی شورانگیز در شهرهای مختلف خوزستان و در میان
فعالان جنبش های سیاسی و اجتماعی ایجاد کرد. چندین هفته، شعارهای فولاد اهواز را
هر جا که می شد دوباره می نوشتیم و فریاد می کردیم: ما کارگران فولاد، علیه ظلم و
بیداد، میجنگیم، میجنگیم! ما کارگران آهنیم ریشه ظلم و میکنیم! فولاد، هفت تپه،
اتحاد اتحاد! کارگران بیدارند، از استثمار بیزارند! و....</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; text-align: right;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">در آن روزها، گروه ها و عناصر مختلف چپ از یک
نقطه عطف و شروع دوران جدید در جنبش کارگری گفتند. برای اثبات این تحلیل، روی
واقعیاتی مثل شعارهای اعلام همبستگی بین این دو مبارزه، مرزبندی کارگران با مدیریت
فاسد خصوصی و حکومت بی کفایت، و مشارکت نسبتا گسترده و متفاوت زنان و دانشجویان در
این مبارزات انگشت گذاشتند. در زمینه سازماندهی، هفت تپه با اتکاء به تجربه و
زمینه های فعالیت سندیکایی در دهه 1380 این بار با سلاح مجمع عمومی و شعار مدیریت
شورایی پیش آمد و تلاش کرد پایه های سازمان مستقل توده ای کارگران را مستقر کند.
فولاد اهواز در زمینه سازماندهی، رهنمود مشخصی نداد و اساسا روی شعارهای مطالبات
کارگری، همبستگی کارگران و افشاگری از مدیران و مقامات تمرکز کرد. گروه ملی فولاد
برای مهار کردن مبارزه خیلی زود به پرداخت چهار ماه حقوق معوقه گردن گذاشت. در عین
حال عناصر مبارز و پیشرو در هفت تپه و فولاد تحت فشار و پیگرد امنیتی قرار گرفتند
و پرونده سازی ها شروع شد. سپس نوبت دستگیری و اخراج رسید. رژیم بعد از حذف
نمایندگان و کارگران موثر و سازش ناپذیر از صحنه، فورا تلاش کرد روحیه مبارزه جویی
مسلط بر کارگران و متحدان شان را در هم بشکند. در هفت تپه، تشکل خودساخته «شورای
اسلامی کار» را تحمیل کرد با این هدف که دستاوردهای این دوره از اعتراضات در زمینه
سازماندهی مستقل را نابود کند. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">اینک در فاصله اوج و فرودهای ناگزیر جنبش، نیاز
مبرمی به جمعبندی صحیح از دستاوردها و عقبگردها، و درس آموزی از کمبودهای مبارزه و
خطاها و نقاط ضعف فعالان آن وجود دارد. بازبینی تجربه مبارزات اخیر، در بحث و جدل
با فعالانی که از نزدیک درگیرش بودند و بررسی نقادانه تحلیل هایی که رفته رفته در
مورد اعتراضات کارگران فولاد و هفت تپه منتشر می شود، گامی در این راه است. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<span lang="FA" style="background-color: yellow; font-family: "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">برای مطالعه این مطلب روی نام مقاله در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<b><span lang="FA" style="font-family: "arial" , sans-serif; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-language: FA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;">
<br /></div>
</div>
REVolutiON Ave.http://www.blogger.com/profile/10749205371599192320noreply@blogger.com0