برخی نکات درباره جهت گیری استراتژیک در دوره آتی ـ حزب کمونیست انقلابی آمریکا

 

آنچه پیش روی شما است سند مهمی از سوی کمیته مرکزی حزب کمونیست انقلابی آمریکا (آر سی پی) است که در ماه مارس 2017 انتشار علنی پیدا کرد. مطالعه دقیق این سند در کلیت و جزء به جزء می تواند به بحث پیرامون آنچه به استراتژی و تاکتیک های یک حزب کمونیستی انقلابی مربوط است و رویکرد و سیاست های مشخص این حزب در قبال اوضاع متحول جامعه آمریکا کمک کند. به ویژه در شرایطی که شاهد موضع گیری ها و حملات به باب آواکیان رهبر حزب کمونیست انقلابی آمریکا به بهانه انتشار بیانیه جدیدش مبنی بر شرکت در انتخابات و رای دادن به جو بایدن هستیم. بخش بزرگی از این موضع گیری ها برخاسته از عدم درک از مفهوم فاشیسم، ویژگی ها و تاثیراتش بر مبارزات طبقاتی و اجتماعی و به طور کلی پیشبرد انقلاب پرولتری است.

سند سال 2017 کمیته مرکزی آر سی پی در زمان انتشارش در محاق قرار گرفت و برخلاف رویه معمول توسط حزب کمونیست ایران (مارکسیست لنینیست مائوئیست) ترجمه نشد. شاید به این علت که طرح مقوله فلسفی تضاد عمده و رابطه اش با تضاد اساسی در این سند با نظراتی که رهبری این حزب در بین پایه ها در مخالفت با بحث های مائو پراکنده بود خوانایی نداشت و نمی توانست پاسخی برای آن بیابد. شاید هم به طور کلی رویکرد کمیته مرکزی آر سی پی به ظهور فاشیسم در آمریکا و سیاست مقابله با آن به مذاقش خوش نمی آمد و با چارچوب های دگماتیستی اش برای تعیین «راست» یا «چپ» بودن یک سند نمی خواند. حتی همین امروز هم می بینیم که این حزب در مقدمه ای که بر ترجمه بیانیه جدید باب آواکیان حول تاکتیک شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نوشته (و نیز در خود متن بیانیه) در دو مورد از عبارت «سرنگونی رژیم فاشیستی ترامپ» و «براندازی رژیم فاشیستی ترامپ/پنس» به جای واژه انگلیسی نرم تری که معنای «بیرون کردن» یا «برکنار کردن» دارد استفاده کرده است؛ چون مساله اینطور به نظرش رادیکال تر، انقلابی تر و آشتی ناپذیرتر می آید.       

سند کمیته مرکزی آر سی پی از همان سال 2017 اعلام کرده بود که بیرون کردن رژیم فاشیستی ترامپ/پنس از قدرت و جلوگیری از تحکیم این رژیم را یک هدف مقطعی عاجل و بسیار مهم می داند. این بحث بر یک تجزیه و تحلیل علمی و دیالکتیکی از موقعیت داخلی و بین المللی استوار است. تضادها و گسل های جامعه آمریکا همان ها است که توسط آر سی پی و رهبرش در اسناد و مناسبت های مختلف به شکل جامع و در جزئیات با دقت ترسیم شده است. اما مسیرهای متفاوتی برای تکامل و پیشرفت اوضاع وجود دارد و هیچ مسیری از پیش مقدر و قطعی نیست. بنابراین موضوعات مربوط به تحکیم یا عدم تحکیم رژیم فاشیستی نیز می تواند نه صرفا تابعی از انتخابات نوامبر 2020 بلکه برآیند ترکیبی از رخدادهای مهم و تکانه های بین المللی و داخلی باشد. درست همانطور که امکان بر هم زدن میز بازی انتخابات در آخرین لحظه توسط جناح فاشیست هیئت حاکمه آمریکا و احتمال یک شبه کودتا را هم نمی توان از نظر دور داشت. همان احتمالی که باب آواکیان در چند مناسبت به آن پرداخته است.

همینجا باید بگویم که ترجمه و انتشار نسخه فارسی سند 2017 کمیته مرکزی آر سی پی به معنی تایید یا عدم تایید درستی تاکتیک شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیست. اما حتما به معنی در نظر گرفتن این سیاست در چارچوب تاکتیک های متنوع یک حزب کمونیستی بر بستر استراتژی انقلاب اجتماعی هست. در تحلیل از تضادها، تشخیص لحظه ها، و درک ضرورت ها و امکان ها، همیشه امکان اشتباه از سوی نیروی آگاه انقلابی وجود دارد. نتیجتا در اتخاذ تاکتیک نیز همیشه امکان چپ روی یا راست روی هست. مساله ای که باید مد نظر داشت تاثیر تاکتیک ها بر پیشبرد استراتژی و تفکر استراتژیک پیشاهنگ انقلابی و به طور کلی مردمی است که در پیشبرد این تاکتیک ها نقش می گیرند. موفقیت و یا شکست هر تاکتیک تاثیرات روحی متفاوتی بر جای می گذارد و به نتیجه گیری ها و جمعبندی های متناقضی چه در سطح رهبران و فعالان و چه توده ها پا می دهد. تا آنجا که به مورد آر سی پی و این تاکتیک معین مربوط می شود باید تاکید کنم که  بدون شناخت از آنچه در میدان عمل مبارزاتی می گذرد و تحلیل از تناسب قوای نیروهای طبقاتی و جهت گیری ها و تمایلات متناقض و متغیر در افکار عمومی، نمی توان پاسخی علمی و جدی به این سوال داد که آیا با دعوت از مردم به شرکت در انتخابات و همزمان اتکاء به کارزارهای مقاومت و اعتراض توده ای در خیابان می توان راه انتخاب مجدد ترامپ و یا تحکیم اقتدار این رژیم فاشیست را بست یا نه؟ نکته مهم این است که بر مبنای اسناد به روز شده و مباحث جاری آر سی پی در رسانه هایش، این حزب تمرکز کار یا «دیرک فعالیت ها» را نه کارزارهای انتخاباتی بلکه اقدامات متنوع تبلیغی و ترویجی و افشاگری از سیستم و همزمان شناساندن و بسیج نیرو حول دورنما و رهبر و برنامه خود برای جامعه آینده (که در قانون اساسی برای جمهوری سوسیالیستی نوین آمریکای شمالی فشرده شده) قرار داده است. آر سی پی این کار را در مبارزات خیابانی، در محافل و مجامع مباحثه، در فضاهای واقعی و مجازی دنبال می کند.

بالاخره اینکه، پاسخ به سوالات در مورد درستی بکارگیری یک تاکتیک در یک زمینه معین و تاثیرش در راهگشایی های انقلابی نه با رجوع به الگوهای تاریخی و قیاس هایی که هر یک مشروط به تضادها و تناسب قوا و دوره های معین و تکرار نشدنی است بلکه فقط از یک راه میسر است: امتحانش کنیم و ببینیم چه می شود. در این زمینه، لنین گفته ای از ناپلئون را نقل می کرد «بیایید درگیر نبرد شویم آن وقت معلوم می شود.» یعنی جایی می رسد که تمام اختلافات و تردیدهای نظری استراتژیک و تاکتیکی تنها و تنها در عمل می تواند پاسخ بگیرد. صحت یا عدم صحت یک تاکتیک هم در عمل مشخص می شود و نسبتا زود. چون تاکتیک های عملی معمولا به دوره ها و زیر ـ مراحلی در فواصل زمانی نسبتا کوتاه مربوط است و سریعا نتیجه می دهد.

حمید محصص

مرداد 1399

برای مطالعه متن سند روی نام مطلب در ستون سمت راست صفحه کلیک کنید